Fakty i Mity 02-2004.pdf

Jak Sejm dogodził koncernom motoryzacyjnym i złodziejom samochodów

CZY POSŁOWIIE PO ii PiiS SPRZEDALLII USTAWĘ??

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 2 (201) 15 STYCZNIA 2004 r. Cena 2,40 zł (w tym 7% VAT)

Str. 7

Zgodnie z zaleceniem Jezusa, jego uczniowie – zamiast z ludźmi uczciwymi – powinni raczej obcować „z tymi, którzy się źle mają” , czyli wszelkiej maści grzesznikami. Naukę tę wziął

sobie głęboko do serca ksiądz TADEUSZ FIRCOWICZ z parafii w Tomaszowie Lubelskim. Duchowny od lat przyjaźni się z przestępcami, a niedawno wpłacił 35 tysięcy zł kaucji za WIKTORA

KAJERTHDYNOWA, jednego z szefów ukraińskiej mafii. Gangster jest na wolności, a ksiądz usiłuje obecnie zastraszyć matkę ANDRZEJA S., którego zabił ów Ukrainiec.

Str. 3

Skutki pewnego listu

Pleban goni kota

Kiedy Polacy w 1905 roku walczyli o prawa

socjalne i polityczne, papież Pius X, obecnie

katolicki święty, stanął po stronie prawosławnego

cara. List papieża wzywający do „karności”

i „posłuszeństwa panującym” (czyli „heretykom”)

walnie przyczynił się do klęski polskiej rewolucji.

Jan Paweł II może spokojnie ogłosić Piusa X

patronem ekumenizmu...

Wzorem państw cywilizowanych poborowi pa-

cyfiści polscy mogą odpracowywać służbę wojsko-

wą w formie zastępczej. Jednak tylko i wyłącznie

w Katolandzie służba zastępcza może być pracą na

rzecz Kościołów i związków wyznaniowych. Jakby

tego było mało, wkrótce zapłacimy także za żołd

i ubezpieczenie poborowego pracującego na ple-

banii...

Str. 14

Str. 9

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 2 (201) 9 – 15 I 2004 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

Niemcy

Z a kilka miesięcy staniemy się oficjalnie niepełnopraw-

POLSKA Zbuntowani lekarze rodzinni skupieni w Porozumieniu

Zielonogórskim po długich rozmowach podpisali porozumienie

z ministrem zdrowia – Leszkiem Sikorskim. Oznacza to koniec cha-

osu i udostępnienie pacjentom setek przychodni rejonowych, któ-

re nie podpisały umów z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Teraz lekarze, wbrew etyce lekarskiej, będą pracowali za pieniądze.

Katastrofa kolejowa w Miałach (26 rannych) i... święta Bożego Na-

rodzenia obnażyły katastrofalny stan państwowych firm związa-

nych z infrastrukturą: PKP i Poczty Polskiej. Pociągi jeżdżą po

starych torowiskach, a poczta w okresie przedświątecznym na do-

starczenie listu potrzebowała nawet... dwóch tygodni.

Życzenia bożonarodzeniowe w połowie stycznia? Jest to jakiś

sposób na przedłużenie sobie świąt.

nym i niepełnosprawnym członkiem Unii Europejskiej.

Otworzymy do końca swój rynek na bezcłowe produkty za-

chodnie, oddamy małą część naszej niepodległości za na-

dzieję przejęcia i zniwelowania dużej części naszej biedy.

Unia miała być dla Polski wyzwaniem, niepowtarzalną hi-

storyczną szansą na skok cywilizacyjny – nowe technolo-

gie, doinwestowanie gospodarki, spadek bezrobocia. Szan-

sa ma jednak to do siebie, że nie musi być, i nie zawsze

bywa, wykorzystana. Niesie za to ze sobą ryzyko zaprze-

paszczenia. Mieliśmy tego świadomość i jeszcze do tej po-

ry większość z nas zgadza się zaryzykować. Tyle że sytu-

acja cokolwiek uległa zmianie. W czerwcu głosowaliśmy

za wejściem do jednej rodziny europejskiej, a obecnie ma-

my duże szanse matkować rodzinie zastępczej. Stało się to

za sprawą polskiej szabelki, którą wymachiwał Miller

w Brukseli. Trzy miesiące temu („FiM” 41/2003) przepowie-

działem, że premier za nic nie odpuści. Mając na karku dziu-

rę w budżecie, afery na porządku dziennym oraz najniż-

sze w nowożytnym świecie notowania popularności

własnej jako szefa od wszystkiego, swojego rządu

i partii – żaden lider nie zmarnowałby okazji do za-

plusowania przed narodem i opozycją. Obnoszenie

się z patriotyzmem uchroniło tyłek niejednemu kiep-

skiemu politykowi, a wielu zapewniło długie karie-

ry. Tymczasem postawa „Nicea al-

bo śmierć” była, moim zdaniem,

wielkim błędem. Można go jesz-

cze teraz skutecznie napra-

wić, kiedy Unia poznała

naszą determinację. Ten, któ-

ry już pokazał, że gotów bić

się na śmierć, łacniej skło-

ni przeciwnika do

ustępstw przeku-

wając niby-po-

rażkę w fak-

tyczne zwy-

cięstwo. Do

negocjacji w końcu i do kompromisów w imię wspólnych

celów, a nie do umierania za własne, krótkowzrocznie po-

jęte interesy sprowadza się idea UE. Pora wreszcie uwie-

rzyć, że silna i bogata Unia to także silniejsza Polska. Czy

taką Unię i Polskę zapewni nam większa liczba naszych

posłów w europejskim parlamencie? Szczerze wątpię.

Powtarzam od paru lat: tylko i wyłącznie ścisła, to-

talna integracja z państwami Unii może pozytywnie dla

nas zaowocować. Europa dwóch biegów – z Polską na

luzie lub na wstecznym – byłaby gorsza od sojuszy

z Rosją i Białorusią. Na dzień dzisiejszy nasz rząd dopro-

wadził do powstania wariantu najgorszego z możliwych,

w którym – jeśliby doszło do jego realizacji – Polska

może naprawdę stać się rynkiem zbytu dla Zachodu. Je-

steśmy bowiem zobligowani traktatem akcesyjnym (no-

tabene – prawnie przez nas uwalonym) do niemal bez-

warunkowego otwarcia się na Europę, ryzykując upadek

własnych przedsiębiorstw, wzrost biedy i bezrobocia.

Tymczasem państwa zachodnie mogą się na nas wy-

piąć bez żadnych dla siebie konsekwencji – wycofać

z obietnic otwarcia rynków pracy, wstrzymać eksport

polskich produktów, zmniejszyć np. kontyngent połowów

w Bałtyku. To już się dzieje, a co gorsze może się dziać

również po 1 maja 2004 r. Francja i Niemcy, które fak-

tycznie przewodzą Unii, wielokrotnie pokazały, że chcą

ścisłego zjednoczenia i nie poskąpią grosza dla nowych

państw. Oczywiście, upatrują w tym dalekowzrocznie,

jako najwięksi i najbogatsi inwestorzy oraz decydenci,

przede wszystkim własnych korzyści. Czy kogoś to dzi-

wi? Jak świat światem to silniejszy dyktował warunki,

a czasem też karcił słabszego. Z drugiej strony, w kie-

szeni, domu i garażu każdego Hiszpana i Greka jest nie-

mała część krwawicy Niemca i Anglika.

Wola szybkiej i trwałej integracji ze strony najbogat-

szych krajów UE jest dla nas zbawienna. To „prawdziwy

CUD”, jak zwykli (po wypadku premiera) na okrągło i przy

każdej okazji mawiać komentatorzy publicznej TVP. Nawet

jeśli przyjąć, że państwa Zachodu są naszymi zaprzysię-

głymi wrogami, to przecież do wroga, którego nie można

pokonać, pozostaje się tylko przyłączyć. Położenie Polski

na wschód od Niemiec, a zatem na drodze naturalnej eks-

pansji tego mocarstwa, może i powinno – po raz pierw-

szy w historii – wyjść Polakom na zdrowie. Naturalnie

pod warunkiem, że będziemy ich najlepszym sojuszni-

kiem. Na razie jest dokładnie odwrotnie. Polska szuka przy-

jaciół za oceanem i wśród Anglików, dla których znaczy-

my tyle co Mołdawia lub Madagaskar. Na dodatek, pol-

skim zwyczajem, wszyscy – na czele z elitami – dziwią

się i oburzają na „wrednych Szwabów”, którzy karzą nas

mniejszymi dotacjami po fiasku negocjacji w Brukseli. Tak

naprawdę sojusz z Niemcami i Francją, obecnie najwięk-

szymi inwestorami w Polsce, powinien być preambułą pol-

skiej racji stanu. To te dwa państwa – dla własnych, mer-

kantylnych interesów – winniśmy wspierać i popierać

w ich ciągłej rywalizacji i konfliktach z Anglią i USA.

Niemcy to obecnie najbardziej pokojowo nastawiony kraj

Europy. Złożyło się na to wiele czyn-

ników, m.in. ciągły kac po II woj-

nie światowej oraz specjalne,

wręcz pacyfistyczne wychowa-

nie młodzieży, zainicjowane

tam już przez Ameryka-

nów zaraz po wojnie. Na-

si zachodni sąsiedzi

zdołali przetrans-

ponować

swój wrodzo-

ny ekspan-

sjonizm na

sferę eko-

nomiczną,

a do suk-

cesu po-

trzebna

im jest

zintegro-

wana Unia. Polska jest dla nich zaniedbana i podejrzana,

ale też bliska i znana. Pełni poza tym rolę klucza do rynków

Rosji i Ukrainy – prawdziwego, ostatecznego wyzwania dla

kolejnych wielkich Niemiec. Z tym krajem po prostu musi-

my żyć – jeśli nie w przyjaźni, to choćby w dobrej komity-

wie. Ten naród nie za wszystko można lubić, ale trzeba go

szanować. A czy i oni nie mają powodów do antypatii wzglę-

dem nas? Obopólny błąd polega na uogólnieniach i stereo-

typach, ale na nie też ktoś pracuje.

1 maja tego roku rozpocznie się na dobre proces na-

szej integracji nie z Unią, lecz z Niemcami. I to nieza-

leżnie, na którym biegu będziemy w UE jechać. Przed-

smak tego zjednoczenia mają już teraz Polacy mieszka-

jący na Ziemiach Zachodnich. Miałem okazję spędzić

tam w hotelu cały miniony sylwestrowy tydzień. Bawi-

łem się i wypoczywałem pospołu z Niemcami i Polaka-

mi z różnych części kraju. A także z przyjacielem rodzi-

ny, Darkiem Michalczewskim „Tygrysem” – prawie Niem-

cem z duszą Polaka – któremu długi pobyt na Zacho-

dzie dał szlif Europejczyka. Długo rozmawiałem z nim

oraz innymi rodakami, którzy na co dzień obcują z są-

siadami zza Odry. Sam tam zresztą mieszkałem prawie

rok. Opinie są zgodne – Niemcy nie są dla nas zagro-

żeniem, lecz szansą, a często po prostu zbawieniem. Już

teraz stanowią na przykład połowę klientów piekarni mo-

ich przyjaciół ze Szczecina. Sami chętnie inwestują, two-

rząc miejsca pracy, zaś ich umiłowanie do podróżowa-

nia może uczynić z Polski prawdziwego tygrysa Europy

w branży turystycznej. Do samej Francji, czyli za zachod-

nią granicę, przyjeżdża każdego roku 15 milionów Niem-

ców! Tak jak w XVI i XVII wieku polscy rolnicy nauczy-

li się nowoczesnych metod upraw od osadników z Ho-

landii, Danii i Niemiec, tak teraz kontakt z zachodnią my-

ślą techniczną i przykład gospodarności – bądź co bądź

bardziej zaradnych od nas braci z UE – może nam tyl-

ko pomóc. Tylko czy nasz rząd zechce wreszcie pomóc

swoim obywatelom?

Leszek Miller zaprzeczył pogłoskom rozpuszczanym przez prezy-

denta, jakoby miał zrezygnować z pełnienia funkcji szefa SLD. Miał-

by go zastąpić Andrzej Celiński lub Józef Oleksy. Natomiast Jerzy

Jaskiernia, po publikacjach w „FiM” i przedrukach m.in. w „Wy-

borczej”, na własną prośbę opuści fotel przewodniczącego Klubu

Poselskiego SLD. Jak przewidzieliśmy miesiące temu, byli podwład-

ni Jaskierni – prokuratorzy z Gdańska – uwolnili swego byłego

szefa od zarzutu wzięcia 10 mln dolarów łapówki. Kolega Jaskier-

ni – obecny prokurator generalny i minister sprawiedliwości Kur-

czuk – nie przeszkadzał im...

Taki Rywin to musi żałować, że nie był we władzach SLD!

Według wstępnych danych, w wyniku weryfikacji z SLD odeszło 70

tys. osób – prawie połowa dotychczasowych członków! W 40 gmi-

nach i 3 powiatach struktury partii zupełnie się rozpadły.

Może przynajmniej Miller za rozwałkę wielkiej, lewicowej par-

tii doczeka się od prałata Jankowskiego własnej figurki w bursz-

tynowym ołtarzu...

Lepiej od SLD ma się natomiast jego były skarbnik – Wiesław Husz-

cza. Człowiek o fatalnej reputacji, ale wciąż bawiący na partyjnych

salonach, jest zamieszany – jak podała „Rzeczpospolita” – w afe-

rę automatową. Miał być łącznikiem między politykami lewicy

a firmami obsługującymi automaty do gry. Sam Kwaśniewski na-

zwał Huszczę „niewiarygodnym”, co ten ostatni określił jako „na-

ruszenie dóbr osobistych”.

Co z lewicowości pozostało w SLD? Lewe pieniądze!

Żegnamy Radę Polityki Pieniężnej po jej sześcioletniej kadencji.

W tym okresie spadła co prawda inflacja, ale także popsuła się sy-

tuacja gospodarcza kraju, w dużej mierze dzięki nienaturalnie wy-

sokim stopom procentowym narzucanym przez Radę. Oznaczają

one krociowe zyski dla zagranicznych spekulantów walutowych,

a problemy dla polskich eksporterów.

Zamiast silnej gospodarki, mamy silną złotówkę, więc Balcero-

wicz jest zadowolony.

KATOWICE Trwają przesłuchania Józefa Jędrucha, głównego po-

dejrzanego w aferze finansowej Colloseum. Jędruch wydany nie-

dawno przez władze Izraela, gdzie szukał azylu, jest podejrzany

o wyłudzenia na łączną sumę 430 mln zł. Prokuratura stawia mu

ciągle nowe zarzuty. Najpoważniejszy z nich to wyłudzenie 80 mln

od Będzińskiego Zakładu Elektroenergetycznego.

Chyba się przyjrzymy dyrektorowi tego zakładu...

GDAŃSK Premier Miller nakazał dymisję szefowi pomorskiego

SLD – Jerzemu Jędrykowiczowi. Jego trzy firmy są zamieszane

w kościelną aferę Stella Maris: uzyskiwały od niej lewe faktury po-

większające koszty.

Karać człowieka za cementowanie przyjaźni SLD–Krk?!

ŁÓDŹ W połowie stycznia komornik ma wycenić dwie zabudowa-

ne działki należące do parafii w Dalikowie. Na jednej z nich stoi

plebania. Parafia, zgodnie z nakazem sądu, powinna wypłacić 400

tys. zł odszkodowania (wraz z odsetkami) dziewczynce, która ule-

gła wypadkowi na terenie kościelnym („FiM” 45/2003).

Komornikowi radzimy przed wizytą w Dalikowie... spisać testa-

ment.

UNIA EUROPEJSKA Trwa inwazja listów z ładunkami wybu-

chowymi na polityków i instytucje europejskie. Jeden z nich eks-

plodował w gmachu Parlamentu Europejskiego, inny w mieszka-

niu szefa Komisji Europejskiej – Romano Prodiego. Wszystkie prze-

syłki są wysyłane z Włoch.

Na szczęście to Dziwisz otwiera przesyłki do papieża...

NIEMCY W Hamburgu odbyło się noworoczne Europejskie Spo-

tkanie Młodych zorganizowane przez ekumeniczną, choć de facto

filokatolicką wspólnotę z Taize. Na spotkanie przybyło 55 tys. osób,

w tym 30 tys. Niemców (gospodarzy) i 12 tys. Polaków. Polacy od

lat zapewniają publiczność na tego typu imprezach.

Ci, których nie było stać na bilet do Hamburga, balowali w Li-

cheniu.

IRAK Masakra żołnierzy bułgarskich wywołała wśród naszych bał-

kańskich sojuszników głosy krytyki wobec polskiego dowództwa.

Zarzucono Polakom niekompetencję, a nawet skumanie się z kla-

nami irackimi. Były wiceminister rządu w Sofii żalił się, że Irakij-

czycy patrzą na Bułgarów jak na okupantów. Już 10 procent żoł-

nierzy zrezygnowało z drugiej zmiany bułgarskiego kontyngentu.

A czego się, gamonie, spodziewaliście? Miłości Arabów i kom-

petencji Polaków?

USA Amerykańscy biskupi opublikowali nowy dokument na temat

walki z pedofilią wśród kleru. Działania Kościoła będą obejmowały

edukację młodzieży i dzieci, surowe traktowanie winnych nawet jed-

nego przypadku molestowania i akcje weryfikacyjne wśród księży.

A te weryfikacje to mają być... prowokacje seksualne?

JONASZ

Nr 2 (201) 9 – 15 I 2004 r.

GORĄCE TEMATY

Za największych

aferzystów gospo-

darczych poręczają

biskupi. Ukraińskie

gangi wynajmują

sobie pomniejszych

rangą duszpasterzy.

Ojciec chrzestny

– Nie o zemstę, lecz o spra-

wiedliwość chodzi – stwier-

dził Leszek Świątczak, prze-

wodniczący Związku Zawo-

dowego „Stoczniowiec”

w Gdyni, na wiadomość

o przekazaniu przez proku-

raturę do Sądu Rejonowe-

go aktu oskarżenia przeciw-

ko Januszowi Szlancie, pre-

zesowi Stoczni Gdynia,

i dwóm jego zastępcom.

Grozi im po 10 lat więzie-

nia, m.in. za przyniesienie

firmie strat na kwotę po-

nad 31 milionów złotych.

powinęła się noga. Weźmy przykład

z ostatnich dni.

W Tomaszowie Lubelskim zda-

rzył się wypadek. 28-letni Ukrainiec

Wiktor Kajerthdynow jechał swo-

im mercedesem na tyle szybko, że

znajdujący się na przejściu dla pie-

szych Andrzej S. nie miał żadnych

szans. Ciężko rannego (obrażenia we-

wnętrzne, urwana noga) odwiezio-

no do szpitala, gdzie po siedmiu

dniach zmarł.

Kierowca został zatrzymany, ale

wyszedł po 48 godzinach. Dlaczego?

– Wystąpiliśmy o tymczasowe

aresztowanie Ukraińca. Sąd przychy-

lił się do wniosku, podejmując jedno-

cześnie decyzję, że w przypadku wpła-

cenia kaucji w wysokości 35 tys. zł

sprawca może zostać uwolniony – mó-

wi Jerzy Piechnik , szef miejscowej

Prokuratury Rejonowej.

Kto wpłacił i poręczył? Ksiądz

Tadeusz Fircowicz z parafii Naj-

świętszego Serca Pana Jezusa w To-

maszowie Lubelskim (diecezja za-

mojska).

– Już wcześniej ordynariusza nie-

pokoiły jego powiązania z „dziwny-

mi” ludźmi. Dlatego też biskup Jan

Śrutwa przeniósł go z Sitańca do To-

maszowa. Tutaj przez rok był wika-

riuszem, a w czerwcu 2003 roku bi-

skup nadał mu status rezydenta, czy-

li takiego wolnego strzelca – ujawnia

mi jeden z miejscowych księży.

Jeden z funkcjonariuszy lubel-

skiego Centralnego Biura Śledcze-

go potwierdza, że Ukrainiec jest

jedną z czołowych postaci gangu

przemytników i handlarzy „tref-

nym” towarem .

Zanim Andrzej S. zmarł, ks. Fir-

cowicz kilkakrotnie kontaktował się

z jego matką. Nie chodziło wszakże

o duchową pociechę czy wyrazy

współczucia, lecz ordynarną próbę

ogłupienia zrozpaczonej kobiety:

– Mówił, żeby nogę syna schować

do zamrażarki, bo on załatwi prze-

wiezienie Andrzeja samolotem do

Warszawy i tam mu ją przyszyją

– opowiada Jadwiga S. Pytała księ-

dza, dlaczego wpłacił kaucję. Nie

rozumiała tego dziwnego związku

– życie człowieka a 35 tysięcy...

– Bardzo się na mnie zdenerwo-

wał. „A co ty mi dasz? Dasz mi na

błotniki do mojego samochodu? Bo

Ukrainiec dał!” – powiedział. Przy-

znał się, że wziął od nich te pienią-

dze na kaucję i jeszcze jakieś dodat-

kowe – dodaje zapłakana matka.

Nasyłał na nią również Ukraiń-

ców. Proponowali Jadwidze S. pie-

niądze za odstąpienie od drążenia

sprawy, a kiedy ta odmówiła – stra-

szyli i straszą dalej. Czyżby mieli ta-

kie układy, że milczenie matki po-

zwoliłoby rzecz zatuszować?

Prokuratura zabezpieczyła mer-

cedesa i niewielką ilość gotówki, ja-

ką posiadał przy sobie Kajerthdynow,

na poczet grożącej mu grzywny i rosz-

czeń rodziny zmarłego. Jak się nie-

oficjalnie dowiedzieliśmy, wynajęty

przez Ukraińców adwokat dokonuje

cudów, by auto wydostać z depozy-

tu. W odwodzie pozostaje jeszcze

ksiądz Fircowicz...

ANNA TARCZYŃSKA

Wielu mieszkańców obszarów

przygranicznych na wschodzie Pol-

ski utrzymuje się ze współpracy han-

dlowej z „Ruskimi”. Współpracy,

można by rzec, wielobranżowej, bo

to i „mrówcza” kontrabanda w obie

strony, i przerzut ludzi przez zielo-

ną granicę, a dla dysponujących od-

powiednią bazą – hurtownie towa-

rów przemyconych do naszego kra-

ju lub dziuple z samochodami ocze-

kującymi na „dobrą zmianę” celni-

ków, by mogły być przerzucone na

Wschód.

Istnieje też branża, w której spe-

cjalizują się tylko księża katoliccy,

bowiem działać w niej może wyłącz-

nie człowiek o należytej pozycji spo-

łecznej, silnych wpływach w lokal-

nych organach władzy i równie sil-

nym poczuciu bezkarności. O co

chodzi? O wykupywanie z aresztu

gości ze Wschodu, którym w Polsce

Zgrana

Sz(l)anta

Nasz tygodnik jako pierw-

szy ujawnił poczynania Szlanty

oraz jego wspólników („FiM”

m.in. 50/2002, 44/2003). Ujaw-

niliśmy wówczas, że stworzony

przez Szlantę w połowie 1997

roku Stoczniowy Fundusz In-

westycyjny posłużył prezesowi

do bezprawnego przejęcia

znacznej części majątku firmy

i narażenia jej na olbrzymie

straty. Nadużycia te nie ujrza-

łyby światła dziennego, gdyby

nie pozbawienie szefa stoczni

fotela prezesa. W końcu mar-

ca ubiegłego roku banki wystą-

piły o zwrot zaciągniętych kre-

dytów. Okazało się wówczas, że

oskarżeni – jako akcjonariu-

sze i członkowie SFI – w imie-

niu stoczni poręczyli kredyty,

wykorzystując otrzymane pie-

niądze na zakup akcji firmy.

Dzięki tej operacji Szlanta stał

się właścicielem sporego pakie-

tu akcji.

Zarzuty prokuratury doty-

czą działalności oskarżonych

w latach 1999–2003. W paź-

dzierniku ubiegłego roku dwaj

zastępcy prezesa: Andrzej

Byczkowski i Hubert Kier-

kowski zostali aresztowani,

a sam Szlanta zgłosił się do pro-

kuratury dzień później. Obec-

nie wszyscy przebywają pod do-

zorem policji (wpłacili kaucje).

Proces Szlanty i jego zastęp-

ców rozpocznie się prawdopo-

dobnie w końcu pierwszego

kwartału bieżącego roku. Zda-

niem przewodniczącego Lesz-

ka Świątczaka, odsłoni on ku-

lisy prywatyzacji stoczni.

– Zarzuty postawione pre-

zesom to zaledwie czubek gó-

ry lodowej – twierdzi związko-

wiec. – W rozgrabianie mająt-

ku stoczni i dążenie do jej

upadku zaangażowani byli tak-

że inni ludzie z pierwszych stron

gazet, m.in. aktualny przewod-

niczący „Solidarności” Janusz

Śniadek . Wcześniej – jako szef

stoczniowej „S” – znał machi-

nacje ze Stoczniowym Fundu-

szem, a mimo to do końca

wspierał Szlantę.

Poronione pogrzeby (2)

niedorzeczność i skandal! Zgodnie

z przepisami obowiązującymi na ca-

łym cywilizowanym świecie, za no-

worodka uważa się dziecko o wa-

dze minimalnej 500 gramów i dłu-

gości 25 centymetrów, zaś poronie-

nie to zakończenie ciąży trwającej

mniej niż 22 tygodnie. Wśród czę-

ści parlamentarzystów panuje opi-

nia, że kompromitująca wykładnia

przepisów, która opuściła ministe-

rialne mury, była wynikiem naci-

sków ze strony episkopatu. Księża

traktują to jako kolejny etap walki

o ochronę życia poczętego.

A poza tym za pogrzeb mikro-

skopijnych duszyczek można brać

wcale nie taką mikroskopijną ka-

sę.

Pogrzeb poronionego płodu po-

woduje uszczerbek w kasie ZUS,

ale przynosi szmal księżom.

Sprawa ujawniona przez ,,FiM”

(47/2003) urzędnikom ministra

zdrowia wymknęła się spod kontro-

li, a budżet państwa nadal narażo-

ny jest na duże straty. Tylko chło-

py w sukienkach się radują...

Przypomnijmy jeden z faktów.

Grażyna Domańska poroniła

w kaliskim szpitalu w 5 miesiącu

ciąży. Zażądała aktu zgonu dziec-

ka i otrzymała go po pisemnej wy-

kładni z Ministerstwa Zdrowia. Akt

z kolei upoważnił ją do odebrania

z ZUS... zasiłku pogrzebowego

w kwocie 4282 zł. Jej syn Łukasz

(takie imię wpisano w urzędowych

papierach) ważył 215 gramów! Po

naszej publikacji w jej ślady poszły

inne panie, które gremialnie zaczę-

ły odwiedzać oddziały ZUS w ca-

łej Polsce, domagając się nawet za-

ległych aktów zgonu dotyczących

faktycznych poronień. Wszak od

przybytku kasy głowa nie boli!

– Mamy kolejne podobne zgło-

szenia o wypłaty zasiłków – dowie-

dzieliśmy się w centrali ZUS.

– Działamy zgodnie z prawem: jest

akt zgonu – jest wypłata!

O tych przypadkach wiedzą już

parlamentarzyści. Andrzej Wojtyła ,

poseł PO, były minister zdrowia

(w latach 1992–93 w gabinecie

Hanny Suchockiej ), 14 listopada

ubiegłego roku zadał szefowi resor-

tu pytanie w trzech punktach: 1. Co

było podstawą wydania takiego za-

lecenia przez Ministerstwo Zdrowia

i kiedy stosowne akty prawne zosta-

ły wydane? 2. Dlaczego wydane

przez ministerstwo rozporządzenie

z dnia 7 grudnia 2001 r. nie rozróż-

nia poronionego płodu od nieżywe-

go dziecka? 3. Czy Ministerstwo

Zdrowia nosi się z zamiarem ure-

gulowania tych spraw?

– Kaliski przypadek – mówi po-

seł Wojtyła – nie powinien być za-

kwalifikowany jako dziecko martwo

urodzone. Departament Zdrowia

Publicznego Ministerstwa Zdrowia

dokonał błędnej wykładni postę-

powania, zalecając wydanie zarów-

no aktu, jak i karty zgonu. Pociąga

to za sobą szereg konsekwencji

finansowych, takich jak prawo do

urlopu macierzyńskiego i do zasił-

ku pogrzebowego.

Ministerstwo Zdrowia nadal ro-

bi uniki i na pytania nie odpowiada.

Dyrektor biura poselskiego Wojtyły,

Marek Stodolny , poinformował nas,

że pod koniec grudnia ubiegłego ro-

ku Sikorski poprosił kolejny raz

o przedłużenie terminu na odpowiedź.

No cóż, to są porody, których

tak naprawdę nigdy nie było. Wszy-

scy zapytani przez nas o to gineko-

lodzy jednym chórem krzyczeli: to

JAN KALINOWSKI

„stanem zerowym” w aferach z udziałem

przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości, błyska-

wicznie nadrabia zaległości...

O fałszowanie dokumentów urzędowych oskarżony

jest były szef Prokuratury Rejonowej w Szamotułach,

niejaki Przemysław G.

W miasteczku od dawna

nie było tajemnicą, że z G.

dużo da się załatwić, bo

to swój chłop i w ogóle nie

ryba... O panu G. mawiało się, że – jak na prokuratora

– człowiek z niego majętny. Nawet bardzo.

Pan Zdzisław K. to jeden z najbardziej znanych ad-

wokatów w Kaliszu. W miejscowych sądach ma dobrą śred-

nią, czyli w wieloletniej statystyce większość spraw wygra-

nych, o czym do niedawna donosiły regionalne gazety. Na-

wet Romowie, którzy nie zawsze potrafią czytać, dosko-

nale o tym wiedzieli i walili do jego kancelarii całymi ro-

dzinami. Aż tu nagle mecenas K. trafił do więzienia. Po

miesiącu wypuszczono go, ale sprawa toczy się dalej. Jest

oskarżony o płatną protekcję. Miał przyjąć od biznesme-

na z Kościelnej Wsi, Sylwestra R. , łapówkę w wysokości

20 tys. zł, która miała przesądzić o umorzeniu postępo-

wania prowadzonego przeciwko R. w prokuraturze

w Pleszewie. Dowiedzieliśmy się z dobrego źródła, że spra-

wa nigdy nie wyszłaby na jaw (czyli kaliski adwokat po-

dzieliłby się forsą z pleszewskim prokuratorem), gdyby nie

nazbyt długi język przedsiębiorcy, który chwalił się prze-

kupieniem stróżów prawa.

Nie głupie 20 tys. zł, lecz okrągły miliard mógł zawa-

żyć, że w aferę z wyłudzeniami dotyczącymi mienia zabu-

żańskiego wkomponował się mecenas Waldemar K. Za

kilkanaście dni rozpoczyna się jego proces. Dowody winy

poznańskiego adwokata są

ponoć przekonujące – twier-

dzi prokuratura. Także me-

cenaska Katarzyna K. nie

może wykonywać przez lat

parę swojego ulubionego fachu. A wszystko w związku

z głośną sprawą szefostwa firmy Elektromis. Swego cza-

su prawniczka ta przyszła do sędziego orzekającego i za-

oferowała dowolną kwotę za ,,odpowiedni wyrok”. Owa

dowolność wysokości łapówki to nie jest żart, więc słyn-

na afera Rywina mogła być zaledwie małym pikusiem,

gdyby sędzia chował pod togą magnetofon.

Policja w Wągrowcu przekonała się, że w domu me-

cenasa Marka S. można znaleźć parę interesujących

i wartościowych drobiazgów. Nie byłoby w tym nic dziw-

nego, bo Polacy od dawna wiedzą, iż domostwa adwoka-

tów należą do najzamożniejszych, ale tym razem część wy-

posażenia była ,,z sadzy”, czyli pochodziła z kradzieży.

Wkrótce pozbierano do kupy i inne fakty, a wszystko ra-

zem wskazuje, że S. jest dość ściśle powiązany z grupą prze-

stępczą. Przykładów jest w Polsce, niestety, znacznie wię-

cej. A toć przecież tylko gospodarna Wielkopolska. J.K.

Prawy do lewego

RYS

W ielkopolska, która do niedawna szczyciła się

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 2 (201) 9 – 15 I 2004 r.

GŁASKANIE JEŻA

Prowincjałki

Warta skóra wyprawy

Małgorzata D. tak świetnie bawi-

ła się w kawiarni Hort Cafe w Ło-

dzi, że dla niej ubaw stanowczo zbyt wcześnie się skończył. Toteż kiedy perso-

nel zapowiedział zamknięcie lokalu, ukryła się pod stołem. Została sama i kon-

tynuowała zabawę. Opróżniła pięć butelek: brandy, dżin, wino i wódkę. Po tej

degustacji zmorzył ją sen, więc wróciła pod stół. Rano przyszła sprzątaczka

i prawie dostała zawału – spod stołu wystawały kobiece nogi. Z przerażeniem

pomyślała, że to trup. Ale nieboszczka chrapała. Wezwana policja stwierdziła

u Małgorzaty 3 promile alkoholu. Nasza bohaterka, jadąc do izby wytrzeźwień,

bełkotliwie informowała: „W życiu nie było tak fajnie. Ubaw po pachy!”.

Mam, mam, MAM!!! Znala-

złem, odkryłem, eureka! Oto ja

– zwykły zastępca redaktora naczel-

nego niezwykłego tygodnika – wpa-

dłem na pomysł, co zrobić, aby ko-

rupcja i wszelakie afery nękające

nasz kraj co tydzień, co dzień, co

godzinę stały się tylko smutnym

wspomnieniem. Gwarantuję, że po

wprowadzeniu mojego patentu za-

równo wielki polityk, jak i mały

urzędnik, prędzej dadzą sobie tę-

pym nożem uciąć „to i owo”, niż

przyjmą jakąkolwiek łapówę lub po-

dejmą idiotyczną, nieprzemyślaną,

szkodliwą decyzję. Niemożliwe? No

to czytajcie, Kochani, dalej!

Przyznać muszę, że pomysł nie jest

autorski i powstał... 2500 lat temu, ale

twórczo go unowocześniłem! Otóż

przed kilkoma dniami wertowałem

stare książki historyczne – bo lubię.

W jednej z nich natrafiłem na roz-

dział dotyczący starożytnej Persji. Czy-

tam, czytam i nagle wielka żarówa za-

paliła mi się w głowie. Toż to gotowe

rozwiązanie dla naszej biednej, sko-

łatanej ojczyzny.

Król perski Kambyzes (VI w.

p.n.e.) złapał na korupcji głównego

sędziego kraju – sędziego orzekają-

cego w najważniejszych sprawach.

Wściekły władca kazał zabić oszu-

sta, obedrzeć go ze skóry, następ-

nie skórę tę pięknie wyprawić

i obić nią fotel, na którym odtąd

mieli siedzieć kolejni sędziowie,

następcy nieszczęśnika. Czujecie

bluesa? Nieźle ta skóra musiała pa-

lić ich w d...

Patent Kambyzesa wprowadzony

na grunt Polski natychmiast zmienił-

by oblicze kraju. Sprawdźmy...

Jak myślicie, czy tysiące chorych

ludzi całowałoby klamki pozamy-

kanych gabinetów lekarskich i przy-

chodni, gdyby na luksusowym fo-

telu, pokrytym lśniącą skórą min.

Łapińskiego siedział min. Sikorski ?

A taka np. skóra prezesa Alota z ZUS

(tego od trwającego do dziś gigantycz-

nego bałaganu) to już nie na krześle

powinna tkwić, ale rozpostarta na ścia-

nie gabinetu kolejnych prezesów tej

„szacownej” instytucji. Szkoda też,

że Millera w cztery litery nie pali

złocony tron pokryty wyprawioną skó-

rą Buzka i nie przyświeca mu na

biurku lampka z abażurem w posta-

ci Buzkowego skalpu. Nic to, jest bo-

wiem szansa, że następcy Uśmiech-

niętego Leszka będzie się twardo sie-

działo, bo coś mi się wydaje, iż spo-

łeczeństwo (słusznie czy niesłusz-

nie) prędzej czy później skórę Mil-

lerowi wygarbuje...

Natomiast z posłanki Beger (orze-

kającej w najważniejszej

komisji, a osobiście

umoczonej po uszy

w konflikty z pra-

wem) można by

drzeć pasy, z których to

– jak wiadomo – wykonuje się

gustowne

zydle. Jej

następca

z Samo-

obrony,

siedząc na

tym zydlu,

przez cały

czas miałby kur-

wiki w oczach.

Zresztą... po-

patrzywszy na

samą Begerową, to można by cosik

jeszcze wykroić na całkiem przyzwo-

ity taboret dla Leppera . Niechby mu

przypominał o respektowaniu prawa.

Ze skóry Rywina zrobilibyśmy

sporą, wygodną sofę dla całej grupy

trzymającej władzę. W ten sposób po-

wstałaby kolejna partia kanapowa

i może Michnik też mógłby przysiąść

sobie na oparciu.

I tak dalej, i tak dalej... Jak my-

ślicie, czy gdyby na przykład skorum-

powana sędzina z Katowic siedziała

na krześle obitym skórą swojej rów-

nie skorumpowanej poprzedniczki, to

przeszłoby jej teraz przez myśl fero-

wać wyroki w zamian za łapówki?

A Ty, mój Drogi Czytelniku, który

spotkałeś się niedawno z butą, aro-

gancją i niekompetencją urzędnika,

u którego miałeś załatwić jakąś spra-

wę, czy nie chciałbyś zobaczyć jego

grzbietu na fotelu następcy, który wła-

śnie proponuje Ci kawę?

Być może antyczne

metody króla Kam-

byzesa były cokol-

wiek drastyczne, ale

na tyle skuteczne, że

praworządna Persja przez stu-

lecia była największym mo-

carstwem świata. Potrze-

ba matką wynalazków,

proszę Państwa! Już

słyszę, jak ktoś się

oburza, że w Polsce,

państwie demokratycz-

nym, w XXI wieku nie wol-

no w żadnym wypadku obdzie-

rać obywateli ze skóry!

Taaak? A Urzędowi Skar-

bowemu i ZUS-owi to wolno?!

MAREK SZENBORN

Prokurator z Kalisza ukradł dowód

rzeczowy w sprawie, którą prowa-

dził. Dowodem tym były... 64 tys. zł. Zamiast wpłacić je do bankowego depo-

zytu, wsadził do własnego portfela. Miał pecha, bowiem policjant, który powie-

rzył mu forsę, złożył na ten temat meldunek. Paweł G. (36 l.) w prokuraturze

pracuje 12 lat, ostatnio w wydziale śledczym. Młody, zdolny, awansował, a te-

raz przed nim – zamiast świetlanej przyszłości – perspektywa 5 lat pierdla.

Pecha miał 43-letni ksiądz Zbigniew

Sz. , proboszcz ze wsi Połoski

w Lubelskiem. Postawiono mu zarzut molestowania siedmiu uczennic klas I-III

miejscowej szkoły podstawowej. Sutannowy robił to na lekcjach religii oraz po-

za szkołą. Pięknie zachowała się kuria siedlecka, która złożyła wyrazy ubolewa-

nia pokrzywdzonym dzieciom... Ci kuriewni to potrafią... Wszystko!

Jan Z. tak kochał zwierzęta, że w swoim

mieszkaniu (16 mkw.) trzymał 16 kotów

(w tym dwa zdechłe) i 4 psy, których w ogóle nie wyprowadzał na spacer. Nie-

wdzięczni sąsiedzi, nie mogąc wytrzymać potwornego smrodu, powiadomili po-

licję. Łódzka prokuratura orzekła przepadek całego wyposażenia mieszkania Ja-

na, tj. 20 czworonogów, na rzecz Skarbu Państwa. Miłośnika zwierząt nie moż-

na było ukarać, bo okazało się, że jest niepoczytalny.

Piotr N. z Wałbrzycha wziął sprawy w swo-

je ręce i ogłosił konkurs na slogan reklamo-

wy firmy ABT Electronics Poland z Legnicy. Za wymyślenie hasła można było

wygrać samochód i sprzęt RTV. Należało tylko wcześniej wpłacić na konto Pio-

tra N. 10 procent wygranej nagrody. Jedni wpłacali, a inni powiadomili proku-

raturę. Naciągacza poszukuje policja. Nie musimy chyba dodawać, że firma ABT

Elektronics Poland nigdy nie istniała.

Opracował: A.R.

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE, UROJONE

ŚWIAT WEDŁUG RODANA

Latające niedźwiedzie

Ojciec, któremu zawadza dziecko, rzuca nim o ścianę i zabija je – to jest

przykład zdziczenia naszej cywilizacji i to wywołuje wielką wrzawę. Ale to,

że taka pani Jaruga-Nowacka wzywa, by matka, której ciąża zawadza, mo-

gła swe dziecko bezkarnie zabić – już wrzawy nie wywołuje (...). Te wyzwo-

licielki kobiet, które chcą wyzwalać kobietę z człowieczeństwa, są rozsadni-

kami zdziczenia.

(prof. B. Wolniewicz, „Najwyższy Czas!” 20–27 grudnia 2003 r.)

Czy więc ustawa (o ochronie zdrowia reprodukcyjnego i praw reproduk-

cyjnych – dop. O.H.) kierowana będzie do Ministerstwa Zdrowia? Nie;

z tekstu okazuje się bowiem, że pojęcie „zdrowia” jest terminem zastępczym,

zasłoną dymną, mającą zasłonić prawdę, że chodzi tu o zastąpienie moral-

ności osobowej wskazaniami „higienicznymi”. Chodzi o to, aby człowiek no-

woczesny, wyzwolony z pęt moralności, mógł swobodnie manipulować swo-

imi narządami rodnymi. (ks. prof. J. Bajda, „Nasz Dziennik” 303/2003)

Nie mają racji ci, którzy opatrują Jezusa etykietką radykała, takiego szefa

„Jesus people” z karabinem na ramieniu albo hippiesa z pacyfą. Mylą się też

głęboko ci, którzy instrumentalnie traktują chrześcijaństwo (...). Bowiem

w Nim jest najwyższa synteza zgody i niezgody na ten świat. A owa zgoda

i niezgoda zarazem są zakorzenione w najgłębszej z możliwych więzi z Oj-

cem. I ta właśnie (...) więź jest owej zgody i niezgody uzasadnieniem.

(ks. prof. J. Szymik, „Gość Niedzielny” 1/2004)

Tajemnicą, o której rzadko mówimy, jest to, że my musimy..., że obywatele

muszą więcej płacić na służbę zdrowia.

(Aleksander Kwaśniewski, Fakty TVN, 5.01.2004 r.)

Nareszcie wiemy, do jakiej Unii Europejskiej wchodzimy. Wszyscy wielbicie-

le europejskich mocarstw muszą chyba czuć, że wyszli na głupców. Z wyjąt-

kiem tych, którzy są głupcami – ich nie przekona już nic.

(„Dziennik Polski”, 28.11.2003 r.)

Wybrała O.H.

Trzydzieści lat temu Lawrence

J. Peter sformułował w swej książ-

ce „The Peter Prescription” (Re-

cepta Petera), poświęconej głównie

niekompetencji, tzw. Zasadę Pete-

ra. Brzmi ona: „W hierarchii każdy

pracownik stara się wznieść na swój

szczebel niekompetencji” . L.J. Peter

słusznie uważa, że w hierarchii awan-

su składającej się z systemu szczebli

człowiek wspina się po tej drabinie

aż przesunie się ze szczebla kompe-

tencji na szczebel niekompetencji.

I tutaj podam przykład: być może

Lech Wałęsa był dobrym elektry-

kiem w Stoczni Gdańskiej, ale zo-

stał prezydentem i wspiął się na naj-

wyższy szczebel niekompetencji. Tym,

którzy nie pamiętają, kim jest Wałę-

sa – przypominam. Jest to facet, któ-

ry udziela odpowiedzi, zanim jeszcze

zrozumie pytanie!

Inny przykład: prawdopodobnie

Leszek Miller był kompetentnym ro-

botnikiem Żyrardowskich Zakładów

Lnianych. Niestety, miał w sobie

syndrom nosiciela awansu i został

premierem. I znalazł się na najwyż-

szym szczeblu niekompetencji, co

sprawiło, że swą robotę na ogół par-

taczy: instytucje zawodzą, miernota

triumfuje, kumuluje się balast nie-

zadowolenia społeczeństwa, niedo-

łężna biurokracja wzrasta. Niestety,

w każdym kraju na świecie biurokra-

cja potrafi obronić swe status quo

jeszcze długo potem, gdy quo utra-

ci swój status.

Zresztą wszyscy premierzy III

RP, począwszy od Mazowieckiego,

Bieleckiego, Suchockiej, Pawlaka

poprzez Buzka aż po Millera, mie-

li dziwną predylekcję do robienia naj-

większych głupstw swojego życia i mi-

mo braku kompetencji z radością

ulegali pokusie „premierowania”

przez co przejawiali niewybaczalny

grzech pychy. A jak nam to udowod-

nili starożytni Grecy, w ślad za Py-

chą nieubłaganie kroczy nieuniknio-

na Nemezis. Dziewiętnastowieczny

premier Wielkiej Brytanii, Benjamin

Disraeli , powiedział: „Ważną rze-

czą w życiu jest wiedzieć, kiedy nale-

ży skorzystać z okazji, ale nie mniej

ważne jest wiedzieć, kiedy z niej nie

korzystać”. Niestety, wszyscy nasi do-

tychczasowi „władcy” korzystali z oka-

zji i przez to dawali przytłaczające do-

wody na istnienie prawa Murphy’ego ,

które brzmi: 1) Nic nie jest łatwe, jak

się wydaje. 2) Wszystko trwa dłużej,

niż sądzisz. 3) Jeśli coś może iść na

opak, to idzie.

Jonathan Swift (ten od „Podró-

ży Guliwera”) napisał bardzo mądry

wierszyk: „Zwierzęta znają swoją mia-

rę. Nie pragnie latać niedźwiedź sza-

ry. Koń ochwacony ma powody, żeby

nie skakać przez przeszkody. Pies in-

stynktownie cofnie głowę przed zbyt

głębokim, wielkim rowem. I tylko czło-

wiek w swym obłędzie, natury prawa

gwałci wszędzie...” .

Ileż w tym głębokiej prawdy, po-

dobnie zresztą jak w powiedzeniu:

Jeśli nie potrafisz, nie pchaj się na

afisz!.

ANDRZEJ RODAN

UBAW PO PACHY

„ROZTARGNIONY” PROKURATOR

PROBOSZCZ W KICIU

MIŁOŚĆ GŁUPIEGO JASIA

KOMU AUTO?

Nr 2 (201) 9 – 15 I 2004 r.

NA KLĘCZKACH

NIEWDZIĘCZNICY

ZAINWESTUJ!

prowadzona poprzez codzienne se-

sje modlitewne, studia teologiczne,

rozważania religijne i inne działania

duchowe. Gubernator podkreślił,

że w nowym więzieniu będzie miej-

sce dla wyznawców każdej wiary.

Władze Florydy liczą, że dzięki te-

mu uda im się zmniejszyć liczbę re-

cydywistów na Florydzie. Ciekawe,

czy za próbę nawrócenia skazani bę-

dą musieli dawać na tacę.

Fundacja usiłująca postawić

w Warszawie Świątynię Opatrzno-

ści Glempa wzywa polskich przed-

siębiorców do hojności. Za przy-

kład stawia Kluskę, który rzucił 13

mln zł na budowę świątyni w Ła-

giewnikach. Fundacja liczy na „in-

nych polskich biznesmenów, którzy

również mają coś do zawdzięczenia

opatrzności”. Inaczej: jak nie dacie,

to Bóg was ukarze, ale może też

pobłogosławić jak Klusce. Funda-

cja poczuła nóż na gardle, bo zale-

głości sięgają 8 mln zł, a mimo to

twierdzi, że terminu dotrzyma (rok

2005). Pewnie czeka na cud. PaS

PRAWDA W OCZY

może któraś z parafii zechce kol-

portować „Fakty i Mity”? A.C.

Do gadżetów każdego księdza

należą m.in. kropidło i kociołek na

święconą wodę. Ta z pozoru mało

skomplikowana broń potrafi sporo

kosztować. Oto kilka przykładowych

ofert: kropidła duże: z mosiądzu

– 182 zł; z mosiądzu niklowanego

– 247 zł. Kropidło małe platerowa-

ne dwudziestodwukaratowym złotem

– 122 zł. Średniej wielkości kociołki

na wodę święconą: ze stali nierdzew-

nej – 460 zł, z mosiądzu – 545 zł,

z mosiądzu niklowanego – 690 zł. Ko-

ciołek mały ze szkła kryształowego

– 155 zł. Duszpasterz powinien do-

datkowo uzbroić się w kropidło kie-

szonkowe, niklowane – 149 zł. Dla

księży z kompleksem... mamy propo-

zycję wyjątkową – wielkie kropidło

z brązu plus kocioł – 1140 zł. A.K.

STALOWE

KLĘCZNIKI

I.D.

W 70-tysięcznej Stalowej Woli

jest ulica im. Jana Pawła II, spory

pomnik papieża w centrum mia-

sta, biskup Frankowski i czarno-

-czerwona rada miejska, która boi

się biskupa. Aby przypodobać się

czarnym okupantom miasta, stalo-

wowolscy rajcy napisali wiernopod-

dańczy list do papieża z okazji 25.

rocznicy jego rządów w Watyka-

nie. List składał się przede wszyst-

kim z cytatów z samego JPII. – „Ni-

gdy nie zapomnimy słów Waszej

Świątobliwości: »Stalowa Wola Bo-

giem silna«; one wytyczają kierunek

i towarzyszą działaniom Rady Miej-

skiej i każdego radnego na rzecz

naszej małej i wielkiej Ojczyzny

– Polski” – stwierdzili zgodnie au-

torzy listu. Następnie uniżenie po-

prosili papieża, by zechciał być ho-

norowym obywatelem Stalowej Wo-

li. Projekt takiej uchwały został przy-

jęty przez radnych, w tym tzw. le-

wicowych, jednogłośnie. Nowy Ho-

norowy Obywatel Stalowej Woli bę-

dzie mógł przy najbliższej okazji

skorzystać z bezpłatnego przejazdu

miejską komunikacją.

IDZIE NOWE?

Montemor-o-Novo to niewielkie

miasteczko na południu Portugalii.

W 1834 roku Kościół katolicki sprze-

dał tam klasztor, gdyż – jak aktual-

nie tłumaczy się tę decyzję – w kra-

ju wygasły ostatnie zakony. Nowi wła-

ściciele zagospodarowali budynek,

robiąc z niego hotel, zaś w roku 2002

przyszedł czas na kolejne zmiany

i klasztor przeobraził się w... dom

publiczny. A że budynek sąsiaduje

z obecnym kościołem pw. Niepoka-

lanej Dziewicy Maryi, klienci obu

przybytków wymieniają się przy oka-

zji wrażeniami z leżenia krzyżem.

Jonasz chciał tylko kościół na sa-

lę gimnastyczną przerobić, a ile krzy-

ku było. I o co?

KATOSYLWESTER

O palmę pierwszeństwa wśród

najbardziej oryginalnych balów syl-

westrowych może ubiegać się im-

preza zorganizowana przez zakon

marianów w Licheniu. Zamiast

strzelać korkami od szampana, go-

ście mogli zwiedzić bazylikę; w miej-

sce rock and rolla zaproponowano

film o papieżu, a największą atrak-

cją wieczoru była możliwość... spo-

wiedzi sylwestrowej. Chętni balowi-

cze mogli nawet wziąć udział w ca-

łonocnym czuwaniu i do woli upić

się Słowem Bożym. Była też pomi-

dorowa i wodzirej w sutannie. I to

za jedyne 175 zł od osoby! PaS

ODWILŻ

Fot. Grażyna Czarnocka

Być może w tym roku Krk uła-

twi zawieranie ślubów osobom róż-

nych wyznań. Według przygotowywa-

nego dokumentu, małżeństwa kato-

lików z niekatolikami będą się mo-

gły odbywać w jednym kościele (np.

protestanckim), a nie – jak dotych-

czas – w obydwu. Nadal potrzebna

będzie dyspensa dla katolika, ale mał-

żonkowie sami zdecydują, w której

świątyni wezmą ślub. Nie będą też

musieli składać zobowiązania, że wy-

chowają dzieci w wierze katolickiej.

Katolikami nie będą musieli być rów-

nież świadkowie, a z rodziców chrzest-

nych tylko jedna osoba musi być ta-

kiego wyznania.

Podczas obchodów rocznicy

wprowadzenia stanu wojennego pra-

łat Henryk hrabia Jankowski wy-

głosił w swoim gdańskim mateczni-

ku płomienną mowę na temat zdraj-

ców narodu: gen. Jaruzelskiego

i aktualnych ministrów sprzedają-

cych ojczyznę w niewolę Brukseli.

Przy okazji oberwało się też „Fak-

tom i Mitom”. Nie dziwimy się Jan-

kowskiemu – jako jedyni opisaliśmy

przecież jego oszustwa, bufonadę

i... żonę, która jest chłopcem i ma

na imię Kajtuś („FiM” 18, 20,

26/2002).

O.H.

WOLĄ KARELA GOTTA

Pracownicy czeskich hipermar-

ketów domagają się od kierownic-

twa finansowej rekompensaty za przy-

mus nieustannego słuchania kolęd.

W ich imieniu wystąpiły związki za-

wodowe. Swoje zdrowie handlowcy

wycenili na 500 koron (około 75 zł)

za miesiąc przepracowany w tych

„uporczywych warunkach”. Skrom-

ni czy odporni?

BURMISTRZE

BEZ TEK

M.M.

W urzędach stołecznych dziel-

nic – jak za dawnych, dobrych lat

– czy się stoi, czy się leży, pensja

się należy. Udowodnili to burmistrze

dzielnic. Do obowiązków większo-

ści z nich należy: chodzenie na spo-

tkania, czytanie prasy i przyglądanie

się, jak inni pracują. I wszystko zgod-

nie z prawem. To rząd Leszka

Millera wymyślił nowy ustrój War-

szawy. Ministrowi Janikowi bar-

dzo się podobał pomysł, aby

uprawnienia burmistrzów dziel-

nic określał prezydent miasta. Ni-

komu jednak nie przyszło do gło-

wy, że Kaczyński ustawę zrozu-

mie po swojemu i uprawnień nie

przekaże. Same wynagrodzenia 66

burmistrzów i ich zastępców (oraz

jednego pełnomocnika) kosztują bu-

dżet stolicy prawie pół miliona zło-

tych miesięcznie (pomijając inne

koszty). Miało być pięknie i jest

– dla burmistrzów.

OPŁATEK

DO KONTROLI

PaS

WARTOŚCI

ZA KRATKAMI

Władze Tczewa (woj. pomor-

skie) zafundowały swoim miesz-

kańcom spotkanie opłatkowe z bi-

skupem pelplińskim. Dojazd na

miejsce był bezpłatny. Zakład Ko-

munikacji Miejskiej, ledwo zipią-

cy zresztą, rozkleił po całym mie-

ście specjalne rozkłady jazdy, aby

przypadkiem któryś mieszkaniec

nie spóźnił się na autobus i nie

umknęła mu przyjemność spotka-

nia z panem biskupem. Jak rozu-

miemy, dowodem na przejazd

zgodny z intencją władz ZKM by-

ło okazanie opłatka zamiast bile-

tu... Ale jak to kasować?

PaS

WOJTYŁA NIE KRYJE

Według najnowszego raportu,

w Belgii aż 80 proc. wszystkich kra-

dzieży z włamaniem dokonują zło-

dzieje z Europy Wschodniej. Wła-

mywacze, głównie z Polski i Alba-

nii, wypierają miejscowych przestęp-

ców. Inwazja polskiego złodziejstwa,

forpoczty katolickich wartości, jaki-

mi zasilimy bezbożną Europę, trwa

od pięciu lat. Podobno w samej Bel-

gii ciągle siedzi w aresztach ponad

50 Polaków. Czy nie miał racji Jan

Paweł II, mówiąc, że my nie wraca-

my do Europy, bo my już tam jeste-

śmy?!

ZAKOPANO BIBLIĘ

W Pomrocznej od dawna trwa-

ją wyścigi w zastępowaniu komu-

chów świętymi patronami. Radni

z Myśliborza dopiero teraz dojrzeli

do nadania rynkowi imienia Jana

Pawła II . Pomysł nie przypadł jed-

nak do gustu miejscowym przedsię-

biorcom, którym za zmianę adresu

kazano płacić po 50 zł. W obliczu

gniewu wyborców radni błyskawicz-

nie uradzili, że tylko przedsiębior-

cy zostaną zwolnieni z opłaty. Któż

więc pokryje koszty operacji? Urząd.

Kiedy inne ludziska podsumują wy-

datki związane ze zmianą pieczą-

tek, dowodów osobistych i innych

dokumentów oraz czasem spędzo-

nym w kolejkach – z pewnością po-

gratulują swoim wybrańcom. RP

Z okazji minionego roku Biblii

w Niemczech zakopano szkatułkę

z Pismem Świętym. Będzie ją moż-

na otworzyć dopiero w 3454 roku,

a więc 2000 tysiące lat po ukazaniu

się pierwszej Biblii Gutenberga.

W pojemniku znalazły się trzy współ-

czesne przekłady Pisma Świętego (po

angielsku, niemiecku i francusku),

na papierze, na CD-R-ze i na mi-

krofilmie. Autor projektu – alzacki

artysta – dołączył również 1280 stron

zawierających uwagi ludzi żyjących

w XXI wieku i kilka przedmiotów

codziennego użytku: książkę telefo-

niczną, lokalne gazety, kilogram psze-

nicy, bułkę i wodę mineralną. Swo-

ją akcję nazwał „butelką rzuconą w

morze przyszłym pokoleniom”. Czy

przewiduje jakiś kataklizm? PaS

A.C.

KOŚCIÓŁ

NA WSZYSTKO

JEB-NIĘTY

Jeszcze kilka lat temu duszpa-

sterstwa akademickie zajmowały się

głównie organizowaniem katechez

studenckich, pielgrzymek i akcji cha-

rytatywnych. Te czasy dawno już

jednak za nami. Oferta Dominikań-

skiego Duszpasterstwa Akademic-

kiego w Lublinie, oprócz warszta-

tów Dominikańskiej Szkoły Wiary,

Szkoły Modlitwy czy tzw. Wieczo-

rów dla Zakochanych (kurs przed-

małżeński), obejmuje także spotka-

nia w ramach Klubu Filmowego

(„projekcje wartościowych filmów”),

wieczory literacko-poetyckie, zaję-

cia w trupie teatralnej oraz „coś

z pożytkiem dla ciała”, czyli kurs

tańca towarzyskiego i kurs... sa-

moobrony.

Gubernator Florydy, klerykał

Jeb Bush (brat prezydenta USA),

otworzył pierwsze w Stanach więzie-

nie religijne. Resocjalizacja będzie

NAGI INSTYNKT

ANTYKIEM W WOJTYŁĘ

Ustawione na krakowskim ryn-

ku rzeźby znanego artysty Igora

Mitoraja nie są gorszące – uzna-

ła prokuratura i odmówiła wszczę-

cia postępowania w sprawie szerze-

nia pornografii. Taki wniosek zło-

żył Michał D. , który oburzył się na

„obstawienie rynku penisami”. Pro-

kuratura nie podzieliła zdania nad-

gorliwca i orzekła, że rzeźby zasłu-

gują na swoją obecność na rynku.

Czternaście postumentów przedsta-

wiających nagie postacie postoi

w Krakowie do 25 stycznia, a po-

tem wyruszy do Warszawy. PaS

Okazuje się, że w przykościel-

nej księgarni „Antyk” w Warsza-

wie nie tylko propaguje się antyse-

mickie pisemka, ale także książki

oskarżające... Jana Pawła II o he-

rezję! Katolicka księgarnia rozpro-

wadza bowiem publikacje Bractwa

Świętego Piusa X, czyli lefebrystów.

Zarówno Glemp, jak i proboszcz

parafii Wszystkich Świętych, na te-

renie której znajduje się księgarnia,

umywają ręce od jej działalności.

Skoro wszystko już wolno i w Ko-

ściele zapanowała wolność słowa, to

A.K.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: