stosunki państwo kościół Europa.doc

(78 KB) Pobierz
Stosunki Państwo-Kościół w historii

Stosunki Państwo-Kościół w historii

Europa (chrześcijańska)

Monizm < 313 r. < Dualizm

Państwa wyznaniowe (konfesyjne)

Cezaro-papizm

313 – Edykt mediolański

380 – Edykt Teodozjusza Wlk.

476-1453 – cezaropapizm bizantyjski

754/756-1870 – Państwo Kościelne

800 – koronacja Karola Wielkiego

862 – koronacja Ottona I

325 – Synod niceiski I

392/435 – edykty nietolerancyjne

496 – chrzest Franków (Chlodwig)

988  – chrzest Rusi

1054 – Wielka Schizma Wschodnia

1415 – proces Jana Husa

1439 – Unia florencka

1534 – I akt o supremacji (Anglia)

1558 – II akt o supremacji

1699/1721 – reformy cara Piotra I

1906 – Rosja (Duma)

 

966 – chrzest Polski

ok. 990-992 – „Dagome iudex

1000 – Zjazd gnieźnieński (metropolia; diecezja w: Krakowie, Wrocławiu i Kołobrzegu)

1138-1320 – rozbicie dzielnicowe

1180 – zjazd Łęczycki (Kazimierz Sprawiedliwy)

1210-1215 – Przywilej w Borzykowie i Wolborzu

poł. XIII – proces kanonizacyjny św. Bp Stanisława

1258 – Przywilej (statut) kaliski Bolesław Pobożnego (dla Żydów)

1381 – Przywilej dla duchowieństwa (Koszycki Ludwika Węgierskiego z 1374)

1424 – Edykt wieluński (Władysław Jagiełło), przeciwko husytom

1519, 1525, 1736 – Konkordaty z Polską

1570 – Ugoda sandomierska

1573 – Konfederacja warszawska

1596 – Unia brzeska

1658 – wypędzenie arian z Polski

1791 – Konstytucja 3-Maja

1795 – III rozbiór Polski

Papocezaryzm

1059 – kanoniczny wybór Papieża

1075 – „Dictatus Papae” (spór Grzegorz VII – cesarz Henryk IV), teokracja

1122 – tzw. Konkordat wormacki (symonia, nepotyzm, nikolaizm, inwestytura)

1215 – Sobór laterański IV (papież Innocenty III)

1309-1377 – Niewola Awiniońska Papieży (Klemens V)

1414-1418 – Sobór w Konstancji

1417 – 4 artykuły praskie

1517 – 95 tez Marcina Lutra

1555 – pokój w Augsburgu

1545-1563 – sobór trydencki

1563 – dekret „Tametsi

1598 – tzw. edykt nanteiski

1618-1648 – wojna 30-letnia

1648 – Traktat westfalski

1685 – odwołanie edyktu nanteiskiego (Ludwik XIV)

Państwa świeckie

Separacja przyjazna, obojętna

1789 – Wielka Rewolucja

Francuska

1790 – Konstytucja Cywilna Kleru

1791 – Konstytucja Francuska

1801 – Konkordat Pius VII – I konsul Napoleon Bonaparte

Niemcy – terytorializm

Austria: terezjanizm (Maria Teresa 1740-1780) i józefinizm (Józef II 1765/80-1790);

1781 – patent tolerancyjny Józefa II

1891 – „Rerum novarum” (encyklika Leona XIII)

1921 – Konstytucja z 17 marca 1921 (Polska)

1925 – Konkordat RP ze Stol. Apost.

1929 – Traktaty laterańskie (Watykan)

1933 – konkordat z III Rzeszą

Separacja wroga

1871 – Komuna Paryska

1905 – Ustawa o stosunku Państwa do Kościołów

od 1923 Mongolia

od 1945 – kraje tzw. „demokracji ludowej”: Polska (12.09.1945 – zerwanie konkordatu, 1952), Węgry (1947), Czechosłowacja (1948), Rumunia (1948), Bułgaria (1947), Jugosławia, NRD, Albania (1950; od 1967 - ateizm)

od 1949 – ChRL; od 1960 – Kuba; od 1978 Wietnam

1847-1848 – Kapitał (K. Marks), „Religia to opium dla ludu”

1917 (25 X) – Wielka Rewolucja Bolszewicka w Rosji

1918 – dekret o rozdziale Kościoła od Państwa

1936 – konstytucja ZSRR

1977 – konstytucja ZSRR

Separacja czysta

1787 (17 IX) – Konstytucja USA

1791 – I Poprawka

1630 – deklaracja prawnonaturalne

1632 – R. Williams (Rhode Island)

1776 – Konstytucja Wirginii

Separacja skoordynowana

1919 – Republika Weimarska (Niemcy)

20-lecie XX w. – Austria

1949 – Republika Federalna Niemiec

1991 – Zjednoczone Niemcy

od 1976/78 Hiszpania; od 1978 Włochy;

po 1989 r. – Polska, Węgry; Słowacja, Rosja?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Stosunki Państwo-Kościół w II Rzeczypospolitej

 

 

1) Konstytucja z 17 marca 1921 r.





 

 

 



Gwarancje w wymiarze indywidualnym

 

Gwarancje w wymiarze instytucjonalnym



 

 



     Art. 110: „Obywatele polscy, należący do mniejszości narodowościowych, wyznaniowych lub językowych, mają równe z innymi obywatelami prawo zakładania, nadzoru i zawiadywania swoim własnym kosztem zakładów dobroczynnych, religijnych i społecznych, szkół i innych zakładów wychowawczych, oraz używania w nich swobodnie swej mowy i wykonywania przepisów swej religji”.

     Art. 111: „Wszystkim obywatelom poręcza się wolność sumienia i wyznania. Żaden obywatel nie może być z powodu swego wyznania i przekonań religijnych ograniczony w prawach, przysługujących innym obywatelom.

Wszyscy mieszkańcy Państwa Polskiego mają prawo wolnego wyznawania zarówno publicznie jak prywatnie swej wiary i wykonywania przepisów swej religji lub obrządku, o ile to nie sprzeciwia się porządkowi publicznemu ani obyczajności publicznej”.

     Art. 112: „Wolności wyznania nie wolno używać w sposób, przeciwny ustawom. Nikt nie może uchylać się od spełnienia obowiązków publicznych z powodu swoich wierzeń religijnych. Nikt nie może być zmuszony do udziału w czynnościach lub obrzędach religijnych, o ile nie podlega władzy rodzicielskiej lub opiekuńczej”.

 

     Art. 113: „Każdy związek religijny, uznany przez Państwo, ma prawo urządzać zbiorowe i publiczne nabożeństwa, może samodzielnie prowadzić swe sprawy wewnętrzne, może posiadać i nabywać majątek ruchomy i nieruchomy, zarządzać nim i rozporządzać, pozostaje w posiadaniu i używaniu swoich fundacji i funduszów, tudzież zakładów dla celów wyznaniowych, naukowych i dobroczynnych. Żaden związek religijny jednak nie może stawać w sprzeczności z ustawami państwa”.

     Art. 114: „Wyznanie rzymsko-katolickie, będące religją przeważającej większości narodu, zajmuje w Państwa naczelne stanowisko wśród równouprawnionych wyznań.

     Kościół Rzymsko-Katolicki rządzi się własnemi prawami. Stosunek Państwa do Kościoła będzie określony na podstawie układu ze Stolicą Apostolską, który podlega ratyfikacji przez Sejm”.

 

 

 

Konkordat Stolica Apostolska-Polska, podpisany w Rzymie dnia 10 lutego 1925 r. (Dz.U. Nr 72, poz. 501) – (27 art.)



Konstytucja z 23 kwietnia 1935 r.

 

 

Art. 2. (1) Na czele Państwa stoi Prezydent Rzeczypospolitej.

(2) Na Nim spoczywa odpowiedzialność wobec Boga i historji za losy Państwa.

 





Kościoły i związki wyznaniowe w II RP

 

Art. 115: Kościoły mniejszości religijnych i inne prawnie uznane związki religijne rządzą się same własnemi ustawami, których uznania Państwo nie odmówi, o ile nie zawierają postanowień, sprzecznych z prawem.

Stosunek Państwa do tych Kościołów i wyznań będzie ustalany w drodze ustawowej po porozumieniu się z ich prawnemi reprezentacjami”.

Art. 116: „Uznanie nowego lub dotąd prawnie nieuznanego wyznania nie będzie odmówione związkom religijnym, których urządzenia, nauka i ustrój nie są przeciwne porządkowi publicznemu ani obyczajności publicznej”.

 

 

Prawnie uznane (ok. 42)

 

Prawnie nieuznane









 

 









Ustawy indywidualne (polskie)

 

Przepisy zaborcze

 

Tolerowane 

 

Nie-tolerowane

 

 

1) Gminy wyznaniowe żydowskie (1927)

2) Wschodni Kościół Staroobrzędowy w RP, nie posiadający hierarchii duchownej – Bezpopowcy (1928)

3) Muzułmański Związek Religijny w RP (1936)

4) Karaimski Związek Religijny w RP (1936)

5) Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP (1936)

6) Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny (1938)

 

Np.: Kościół Ewangelicko-Reformowany w RP (Jednota Wileńska i Warszawska);

Kościół Mariawicki;

Kościoły Ewangelicko-Unijne (Poznań, Górny Śląsk);

Kościół Ewangelicko-Luterski (Staroluterski); Bracia Morawscy (hernhuci);

Kościół Starokatolicki; Mennonici, Baptyści, itd.

 

 

Np.: Kościół Polskokatolicki w RP;

Kościół Ewangeliczno-Baptystyczny w RP;

Kościół Adwentystów Dnia Siódmego w RP;

Kościół Anglikański;

 

Podstawa prawna:

1) specjalne przepisy zaborcze,

2) prawo o stowarzyszeniach,

3) art. 111 i 112 Konstytucji z 1921 r.

 

Np.: Kościół  Ewangelicko-Metodystyczny w RP;

Badaczy Pisma Świętego;

Liberalny Kościół Katolicki

 

Ochrona karna wolności sumienia i wyznania: Kodeks karny z 11 lipca 1932 r.

Art. 132. § 2. Tym samym karom podlega (karze więzienia do lat 2 lub aresztu do lat 2), kto znieważa duchownego uznanego prawnie wyznania lub związku religijnego - podczas pełnienia przez nich obowiązków służby lub powołania.

Art. ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin