ECD_Biela_Beata-Rola_oddzialywan_wychowawczo-dydaktycznych_w_doskonaleniu_jezyka_mowionego_dzieci.pdf

(176 KB) Pobierz
Microsoft Word - 416E8241.doc
Logopedia
N
NNN
Opracowała:
mgr Biela Beata
328981345.001.png
Na całym Ļ wiecie nauczyciele przygotowuj Ģ si ħ na wyzwania XXI wieku.
Umiej ħ tno Ļę porozumiewania si ħ z innymi jest jedn Ģ z podstawowych cech
człowieka. Nale Ň y j Ģ wi ħ c kształtowa ę od najmłodszych lat Ň ycia dziecka.
Ogromna rola spoczywa tu na rodzicach, ale nie mniejsza na nauczycielach.
To oni musz Ģ spowodowa ę , aby umiej ħ tno Ļę komunikowania si ħ pozwoliła
dzieciom okre Ļ li ę swoje miejsce w społecze ı stwie i prawidłowo w nim
funkcjonowa ę . Tote Ň od pierwszych dni pobytu dziecka w szkole zostaje ono
przygotowane do nabywania tej umiej ħ tno Ļ ci.
W trakcie całego procesu dydaktycznego wiele miejsca powinny zajmowa ę
Ň norodne ę wiczenia, które w formie zabaw ucz Ģ dzieci najwa Ň niejszych zasad
dobrej komunikacji.
Aby uczniowie chcieli swobodnie wypowiada ę i przez to u Ļ wiadamia ę sobie,
co wła Ļ ciwie s Ģ dz Ģ na dany temat, trzeba stworzy ę im bezpieczn Ģ atmosfer ħ ,
na któr Ģ składa si ħ mi ħ dzy innymi: sympatia, szacunek i zaufanie do nauczyciela
– dyskretnego, lojalnego i miłego oraz dobrowolno Ļę udziału w ę wiczeniach.
Komunikowanie si ħ to wymiana informacji, w której aktywnie uczestnicz Ģ
co najmniej dwie osoby – mówca i słuchacz wielokrotnie zamieniaj Ģ cy si ħ
rolami. Doskonałe komunikowanie si ħ oznacza, Ň e odbiorca nie zniekształca
intencji nadawcy, tak samo jak on rozumiej Ģ c znaczenie informacji.
1.Czynniki sprzyjajĥce opanowaniu jĪzyka
dzieci w wieku przedszkolnym
Do Ļę długo w psychologii rozwojowej przyjmowano, Ň e dziecko uczy si ħ
j ħ zyka poprzez proste powtarzanie usłyszanych od dorosłych słów i zda ı .
Współczesne koncepcje psycholingwistyczne inaczej wyja Ļ niaj Ģ proces
nabywania i doskonalenia j ħ zyka mówionego.
Od czasu opublikowania koncepcji N. Chomskyego przyjmuje si ħ , Ň e ka Ň dy
człowiek posiada zdolno Ļę opanowania jakiego Ļ j ħ zyka. Zdolno Ļę ta jest cech Ģ
gatunkow Ģ . Dzi ħ ki niej dziecko słysz Ģ c wypowiedzi dorosłych wykrywa w nich
reguły danego j ħ zyka, a nast ħ pnie buduje własne wypowiedzi zgodne z tymi
regułami. Dziecko mo Ň e wi ħ c wypowiada ę nie tylko zdania, które usłyszało
poprzednio, ale tak Ň e potrafi konstruowa ę i rozumie ę wypowiedzi, których
nigdy przedtem nie słyszało, a które s Ģ jednak poprawnymi zdaniami danego
j ħ zyka.
Fakt powtarzania i produkowania przez dziecko nowych zda ı jest dowodem
istnienia funkcjonalnych struktur pragmatycznych, takich jak np. j ħ zyk, które
rozwijaj Ģ si ħ wraz z genetycznym rozwojem gatunkowym.
Zgodnie z powy Ň sz Ģ koncepcj Ģ opanowania j ħ zyka, nale Ň y dostarcza ę
dziecku materiału do wykrywania reguł j ħ zyka. Materiałem takim s Ģ
wypowiedzi dorosłych u Ň ytkowników j ħ zyka. Nie wszystkie jednak wypowiedzi
przedstawiaj Ģ równie dobry materiał dla intelektualnego opracowania przez
dziecko. Powinny to by ę wypowiedzi poprawne gramatycznie, wyraziste
i w du Ň ej ilo Ļ ci.
Poprawno Ļę gramatyczna wypowiedzi ułatwia dziecku wykrycie reguły.
Wyrazisto Ļę wypowiedzi sprowadza si ħ do podania my Ļ li w najprostszej formie
j ħ zykowej, dost ħ pnej dla dziecka w danym wieku. I tak, do dzieci małych
mówimy zwykle zdaniami prostym; w rozmowie z dzie ę mi starszymi u Ň ywamy
zda ı zło Ň onych, ale wyra Ņ nie zaznaczonymi relacjami za pomoc Ģ Ļ rodków
j ħ zykowych. Wielko Ļę wypowiedzi zapewnia powtarzanie si ħ reguł, co ułatwia
proces ich przyswajania przez dziecko. Francuski psycholog B. Pissarro zwraca
uwag ħ na potrzeb ħ wychowania dziecka ju Ň od pierwszych dni jego Ň ycia
w „k Ģ pieli słownej” poł Ģ czonej czynnikami uczuciowymi, co wywołuje
pragnienie komunikowania si ħ .
„Kapiel słowna” ma nie tylko znaczenie dla opanowania j ħ zyka jako takiego.
Poprzez j ħ zyk organizujemy wokół dziecka naprawd ħ ludzkie Ļ rodowisko.
J ħ zyk jest bowiem wytworem społecznym, wytworem kulturowym i mo Ň e by ę
przekazywany jedynie w kontakcie społecznym. Pomagaj Ģ c dziecku
w opanowaniu j ħ zyka wł Ģ czamy je do naszej grupy społecznej, do okre Ļ lonego
kr ħ gu kulturowego. W procesie opanowywania j ħ zyka przez dziecko nale Ň y
zatem dostrzega ę tak Ň e aspekt socjalizacji.
Na zjawisko to zwrócili uwag ħ przede wszystkim psychologowie radzieccy
zwi Ģ zani z historyczno-kulturow Ģ teori Ģ rozwoju, jak np. L. S. Wygotski.
Zdaniem Wygotskiego j ħ zyk, podobnie jak narz ħ dzie, po Ļ redniczy w działaniu
człowieka, podobnie jak narz ħ dzie powstał w toku pracy, w kontakcie z innymi
lud Ņ mi, i podobnie jak narz ħ dzie rozwija si ħ i zmienia wraz z rozwojem
społecze ı stwa i mo Ň e by ę przekazywany jedynie w kontaktach z innymi
lud Ņ mi 1 .
1 M. Kielar: Rozwijanie mowy dziecka w wieku przedszkolnym. Wychowanie w przedszkolu, 1997/5, s.499 –
500.
eee
Fazy rozwoju mowy i my Ļ lenia dziecka
Mowa i my Ļ lenie dziecka to procesy Ļ ci Ļ le ze sob Ģ powi Ģ zane i wzajemnie
si ħ warunkuj Ģ ce. Dobry poziom rozwoju mowy ułatwia wypowiadanie dziecku
swoich my Ļ li, a opanowanie umiej ħ tno Ļ ci dokonywania prostych operacji
umysłowych, dost ħ pnych dla 6 - latka, umo Ň liwia mu swobodne posługiwanie
si ħ mow Ģ i formułowanie poprawnych, zrozumiałych dla otoczenia wypowiedzi.
Dlatego wła Ļ nie w pracy wychowawczo - dydaktycznej z dzie ę mi w wieku
przedszkolnym, zadania dotycz Ģ ce rozwijania mowy i my Ļ lenia dzieci
realizowane s Ģ zawsze ł Ģ cznie, cho ę istniej Ģ okre Ļ lone rodzaje działalno Ļ ci
dzieci, w których to aktywizowanie mowy lub my Ļ lenia ma charakter
dominuj Ģ cy 2 .
Ze wzgl ħ du na warstwicowy charakter rozwoju my Ļ lenia i mowy dziecka
wyró Ň nia si ħ trzy podstawowe fazy, s Ģ to :
1 . faza mowy i my Ļ lenia sytuacyjnego,
2 . faza mowy i my Ļ lenia konkretno – wyobra Ň eniowego,
3 . faza mowy i my Ļ lenia abstrakcyjnego.
Ad.1. Faza mowy i my Ļ lenia sytuacyjnego
Jest ona pierwsz Ģ faz Ģ rozwoju tych funkcji. Charakteryzuje ona wiek
od pierwszego do trzeciego roku Ň ycia. W tym okresie nast ħ puje kształtowanie
si ħ najwa Ň niejszych warstw skojarze ı słownych, uwarunkowanych przez
aktualne oddziaływanie na dziecko zarówno bod Ņ ców słownych, jak
i odpowiadaj Ģ cych im bod Ņ ców bezpo Ļ rednich. Zatem jest to stadium,
w którym rozwój mowy polega na kształtowaniu si ħ zwi Ģ zków mi ħ dzy
2 I. Dudzi ı ska: Rozwijanie mowy i my Ļ lenia dziecka. W: Vademecum. Red. A. Górecka – Płoska, WSiP,
Warszawa 1977, s. 181.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin