Narzeczona dla Draco.pdf

Juana - Narzeczona dla Draco

czyli

Komedia w czterech aktach i piętnastu scenach

w chwili szaleństwa popełniona

Występują:

Lucjusz Malfoy – ojciec głównego bohatera/ofiary*

Narcyza Malfoy – matka głównego bohatera/ofiary*

Dracon Malfoy – główny bohater/ofiara*

Harry Potter – sekretny przyjaciel numer jeden głównego bohatera/ofiary* (dziwne,

ale prawdziwe)

Ronald Weasley – sekretny przyjaciel numer dwa głównego bohatera/ofiary* (z tego

co wiem, to Potter go przytargał)

Pansy Parkinson – kandydatka numer jeden

Milicenta Buldstrode – kandydatka numer dwa

Hanna Abott – kandydatka numer trzy

Cho Chang – kandydatka numer cztery

Hermiona Granger – kandydatka numer pięć

Ginevra Weasley – kandydatka numer sześć

Severus Snape – Anioł Zemsty

Fred Weasley – narrator numer jeden (też nie wiemy, jak to się stało; Autorka nie

ponosi odpowiedzialności za jego czyny)

George Weasley – narrator numer dwa (zważywszy na obecność jego brata, TO jest

całkowicie normalne, ale Autorka i w tym przypadku zrzeka się odpowiedzialności)

Gościnnie:

Lord Voldemort – Sami-Wiecie-Kto, Największy Bydlak, Czarny Pan, osoba

błogosławiąca związek (spytajcie Lucjusza, o co tu chodzi)

Bellatriks Lestrange – eee… trudno powiedzieć, co ona tu robi

Laska – z wężem; nieodłączny element Lucjusza; ostatnio widziana na urlopie na

Karaibach, ale po długich pertraktacjach zgodziła się wystąpić

Diabeł – sam się tu wpakował; Autorka zrezygnowała już z wszelkiego oporu

* niepotrzebne skreślić

Akt pierwszy

czyli początek boleści

Scena pierwsza

czyli wieści tragiczne

Salon w Malfoy Manor. Piękne popołudnie, do pokoju wpadają promienie słońca, co niezwykle irytuje

właściciela domu. W salonie stoją Lucjusz i Narcyza Malfoyowie, w stojącym w rogu fotelu wygodnie rozparty

siedzi Fred Weasley, po przeciwnej stronie okna, w tej samej pozycji siedzi George.

Fred Weasley:

Cóż, jak widać na załączonym obrazku mamy piękne popołudnie.

George Weasley:

Nawet bardzo piękne.

Fred:

I właśnie w to piękne, słoneczne popołudnie, niedługo po siedemnastych urodzinach

Dracona, jego cudowny ojciec…

George: (uroczystym głosem)

Lucjusz było mu na imię.

Fred:

Tak, więc… Jego wre… eee… cudowny ojciec, Lucjusz i jego wielkiej urody matka…

George:

… o pachnącym imieniu Narcyza…

Fred:

… postanowili oznajmić wspaniałą wiadomość swojemu syneczkowi, który…

George:

… wcale nie był z tego powodu szczęśliwy.

Fred:

Wspaniałe wiadomości od Lucjusza zwykle nie wróżyły niczego dobrego.

Do salonu ostrożnie wchodzi Draco Malfoy.

Draco:

Matko, ojcze, chcieliście mnie widzieć.

Lucjusz:

Tak, Draconie. Chcemy ci coś oznajmić.

Draco: (mamrocząc pod nosem)

Cóż za łaska.

Narcyza:

Mówiłeś coś, synu?

Draco: (z ironicznym uśmieszkiem)

Ależ nie, matko, musiało ci się wydawać.

Lucjusz: (poirytowany)

Mogę kontynuować? Wybiliście mnie z rytmu.

Narcyza:

Wybacz, drogi mężu.

Lucjusz:

Wybaczam.

Draco: (pod nosem)

Salazarze, muszę to zapisać w kalendarzu.

Lucjusz:

Niedawno skończyłeś siedemnaście lat, jak mi się zdaje.

Draco: (z wahaniem)

Taak, i co z tego?

Fred:

Draco miał złe przeczucia. Ojciec nigdy nie pamiętał o jego urodzinach.

Lucjusz:

Najwyższy czas, żeby znaleźć ci narzeczoną.

Narcyza:

Odpowiednią narzeczoną.

Lucjusz:

Jak najbardziej odpowiednią .

George:

Biedny Draco zaniemówił. Z wrażenia. Miał nadzieję, że pozostanie wolnym od

wszelakich trwałych związków jeszcze przez dłuższy czas. Skończył marne

siedemnaście lat, przed sobą całą wspaniałą młodość, a jego rodzice mieli zamiar

uwiązać go na wieki przy boku jakiejś idiotki.

Fred:

Odpowiedniej idiotki.

George:

Nawet bardzo odpowiedniej. Draco stracił głos. Nie był w stanie wykrztusić słowa, nie

mówiąc już o swoich zwykłych wrzaskach i kpinach. Nie mógł myśleć. Czuł tylko,

że…

Fred:

… został zdradzony.

George:

Ktoś zdradził rodzicom datę jego urodzin. I powiedział ile ma lat. Powoli zaczynała

kiełkować w nim…

Fred:

… wściekłość.

Narcyza: (zaniepokojona)

Synu? Dobrze się czujesz? Dlaczego nie reagujesz na radosne wieści?

Draco: (do siebie)

A reaguję, reaguję, ale w nieco odmienny od oczekiwanego sposób.

(głośno, chłodnym, wystudiowanym tonem)

Matko, czy naprawdę oczekujesz, że się poniżę i będę skakał z radości?

Lucjusz: (z dumą)

Mój syn!

Draco: (pod nosem)

Z całą pewnością. Niestety.

(do ojca)

Czy wolno mi już odejść? Muszę się nieco… eee… przygotować.

Lucjusz:

Oczywiście.

Draco wychodzi z salonu.

Lucjusz:

Moja krew. Od razu pomyślał o swoim imidżu .

Narcyza: (z czułym westchnieniem)

Jaki ojciec, taki syn…

Fred:

Wielce filozoficzne stwierdzenie.

George:

Aczkolwiek nieco błędne.

Fred:

W tym wypadku.

Scena druga

czyli Ratujcie mnie!

Pokój Dracona. Kotary w oknach są zasłonięte. Draco leży na łóżku ukrywając twarz w dłoniach. Obok

przycupnął Harry. Ron stoi przy drzwiach i z obrzydzeniem spogląda na Draco. Fred i George stoją po obu

stronach okna.

Fred:

Kiedy tylko nasz mały Ślizgonek…

Draco: (gwałtownie podnosząc głowę, z gniewem)

Nie jestem mały!

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: