August II Mocny.rtf

(1 KB) Pobierz

 

 

Poczet królów i książat polskich

 

AUGUST II MOCNY - (1697 - 1704) (1710 - 1733)

 

(1670-1733), syn Jana Jerzego Wettina, elektora Saksonii; od 1684 r. elektor saski jako Fryderyk August I, król polski w latach 1697-1706 i od 1709 r. Tron polski uzyskał przy poparciu cara Rosji Piotra I i pod naciskiem wojsk saskich, z którymi wkroczył do Polski. Zwolennik władzy absolutnej, na wzór monarchii francuskiej Ludwika XIV, przez cały czas starał się zaprowadzić w Polsce rządy dynastyczne i trwale związać Rzeczpospolitą z Wettinami. Podczas wojny północnej (1700-21) pomiędzy Szwecją a Rosją, jako elektor saski, opowiedział się po stronie Piotra I. Mimo nautralności Polski działania wojenne toczyły się na jej terytorium, a zwycięski w tej fazie wojny król szwedzki, Karol XII, wkróczył już do Saksonii. Pod naciskiem Szwedów ogłoszona została detronizacja Augusta. Na tron polski August powrócił po zwycięstwie Piotra I pod Połtawą w 1709 r., które kończyło okres potęgi Szwecji, a rodziło nowe mocarstwo - Rosję. Wracał wezwany przez swych stronników w Polsce, faktycznie jednak jako protegowany Piotra I. Panowanie Augusta II jako mecenas sztuki, zwłaszcza architektury, dążył do rozbudowy swej polskiej stolicy, choć nie wszystko wdołał zrealizować. Z jego czasów pochodzi m.in. słynne założenie urbanistyczne zwane Osią Saską w Warszawie.

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin