zarzadzanie_stresem.pdf

(240 KB) Pobierz
Microsoft Word - PDF_ stres_QWL.doc
Akademia rozwoju
ZARZġDZANIE STRESEM
CZYLI JAK BUDOWAĘ WEWNĦTRZNġ SIýĦ
CZYM JEST STRES?
Na przeþomie XIX i XX wieku Walter B. Cannon, psycholog z Harvardu, opisaþ seriħ biochemicznych
zmian organizmu, ktre zachodzĢ w odpowiedzi na zagroŇenie. Reakcjħ tħ nazwaþ áwalkĢ
lub ucieczkĢÑ.
BiochemicznĢ reakcjħ na zagroŇenie zawdziħczamy naszym przodkom, ktrzy przekazywali
Organizm musiaþ szybko zmobilizowaę siħ, by walczyę lub uciekaę. StĢd szybki wzrost adrenaliny,
podwyŇszone tħtno, rozszerzone Ņrenice, odpþyw krwi do miħĻni itd.
Pojħcie stresu do nauki wprowadziþ Hans Selye, jeden z najwybitniejszych badaczy zajmujĢcych siħ
tym problemem. OkreĻliþ stres jako reakcjħ biologicznĢ, u podþoŇa ktrej stojĢ mechanizmy
fizjologiczne. Wedþug niego, stres to dynamiczna reakcja adaptacyjna. Wynika ona z rŇnicy pomiħdzy
naszymi moŇliwoĻciami a wymogami sytuacji. Skþania do podjħcia zachowaı zaradczych, ktre majĢ
przywrcię stan rwnowagi. Selye postawiþ tezħ, Ňe:
1. STRES JEST NORMALNġ REAKCJġ ZWIġZANġ Z PROCESAMI ņYCIA. MOBILIZUJE
ORGANIZM DO DZIAýANIA
2. BRAK REAKCJI STRESOWEJ OZNACZA ĺMIERĘ ORGANIZMU
1
187749556.001.png 187749556.002.png
JAK REAGUJEMY NA STRES?
Stres to reakcja na zmianħ, z ktrĢ stykamy siħ w Ňyciu, i w ktrej uczestniczymy. Nowa sytuacja
wymaga, byĻmy dostosowali siħ do nowych warunkw. Im wiħksza i bardziej nagþa jest zmiana,
tym wiħksza potrzeba mobilizacji, by przystosowaę siħ do nowych warunkw.
Przystosowanie wymaga czasu, a sposb, w jaki reagujemy wraz z jego upþywem, zmienia siħ.
Zmienia siħ dynamika naszego reagowania Î moŇemy wyodrħbnię konkretne fazy i zwiĢzane
z nimi zachowania. ZauwaŇ, Ňe w trudnej sytuacji, ktra trwa przez dþuŇszy czas, nasze reakcje
emocjonalne oraz sygnaþy ze strony naszego ciaþa majĢ rŇny charakter i intensywnoĻę. Dynamiczny
charakter oznacza teŇ, Ňe rŇny moŇe byę poziom stresu, zwiĢzane z tym przejawy oraz wpþyw na to,
co i jak robimy.
RŇne osoby w odmienny sposb reagujĢ na takĢ samĢ sytuacjħ. To, co dla jednego jest þatwe,
dla innego moŇe stanowię duŇy problem i wywoþywaę napiħcie. Innymi sþowy, reakcja na danĢ
sytuacjħ oraz sposb radzenia sobie ze stresem zwiĢzane sĢ z indywidualnymi moŇliwoĻciami
czþowieka. Stres pojawia siħ wwczas, kiedy mamy trudnoĻę w poradzeniu sobie z sytuacjĢ. Mobilizuje
nas, by podjĢę dziaþania, ktre pozwolĢ na poradzenie sobie z problemem i przywrcĢ stan rwnowagi
i spokoju.
T RZY FAZY REAKCJI STRESOWEJ
Stres, jako reakcja dynamiczna, charakteryzuje siħ rŇnym natħŇeniem i wpþywem na dziaþanie
czþowieka. PrzyglĢdajĢc siħ ludzkiemu zachowaniu, ktre zmienia siħ pod wpþywem narastajĢcych
emocji, moŇna wyodrħbnię trzy fazy reakcji organizmu na stres Î fazħ mobilizacji, adaptacji
i destrukcji.
1. F AZA MOBILIZACJI ( REAKCJA ALARMOWA )
W tej fazie organizm reaguje na dziaþanie szkodliwego czynnika. OdpowiedziĢ sĢ zmiany
biochemiczne. Wystħpuje peþna mobilizacja i wykorzystanie moŇliwoĻci, jakimi dysponuje czþowiek.
Zazwyczaj tej fazie towarzyszy szybka mobilizacja. Emocje rosnĢ, a ich podwyŇszony poziom sprawia,
Ňe Twoje dziaþanie staje siħ dynamiczne, a sprawnoĻę dziaþania istotnie wzrasta. Organizm i umysþ
przygotowujĢ siħ do waŇnego wydarzenia Î wzrasta wraŇliwoĻę na bodŅce, koncentracja uwagi,
pamiħę, szybkoĻę dokonywania skojarzeı.
2. F AZA ADAPTACJI ( STADIUM ODPORNOĺCI )
JeŇeli sytuacja wywoþujĢca stres przedþuŇa siħ, organizm dĢŇy do wytworzenia odpornoĻci
na szkodliwy czynnik, a procesy fizjologiczne zaczynajĢ powracaę do normy. Reakcje emocjonalne sĢ
adekwatne do sytuacji, ich ekspresja kontrolowana. Nastħpuje koncentracja na problemie, ktry
wystĢpiþ. Wszystko po to, by poradzię sobie z wyzwaniem.
3. F AZA DESTRUKCJI ( STADIUM WYCZERPANIA )
2
JeŇeli sytuacja trwa nadal, a emocje rosnĢ na skutek zbyt intensywnego i dþugiego oddziaþywania
szkodliwego czynnika, zostaje osiĢgniħty punkt, w ktrym organizm nie jest w stanie dþuŇej utrzymaę
swej odpornoĻci. Nasze dziaþania zaczynajĢ stawaę siħ destruktywne. Zaczynamy szkodzię sami sobie.
Decyzje stajĢ siħ impulsywne i nieracjonalne. Tracimy rwnieŇ zdolnoĻę do samokontroli, a czasem
w ogle do dziaþania. Gdy taki stan przedþuŇa siħ, dochodzi do wyczerpania organizmu,
czego konsekwencjĢ moŇe byę nawet Ļmierę.
E USTRES A DYSTRES
Stres jest nam niezbħdny do tego, abyĻmy w ogle mogli podjĢę dziaþanie. Kiedy nas mobilizuje,
okreĻlamy go mianem eustresu. Gdy jest zbyt silny, przekracza optymalny poziom i zaczyna nam
szkodzię mwimy o dystresie.
S YMPTOMY STRESU
PodwyŇszone tħtno, przyspieszony oddech, wyostrzone zmysþy, suchoĻę w ustach to normalne objawy
tego, Ňe organizm znajduje siħ pod wpþywem stresu i jeĻli ich intensywnoĻę nie przekracza poziomu
krytycznego oraz gdy znikajĢ one po krtkim czasie, nie dzieje siħ nic zþego. Natomiast gdy podlegamy
stresowi przez dþuŇszy czas, zaczyna on nieĻę ze sobĢ niepokojĢce objawy w rŇnych sferach naszego
funkcjonowania. Wtedy nie sþuŇy organizmowi do konstruktywnej mobilizacji ani do obrony, a zaczyna
mu powaŇnie szkodzię.
Kiedy nasz organizm znajduje siħ pod intensywnym lub przewlekþym dziaþaniem stresu, sposb jego
funkcjonowania zmienia siħ. Zachodzi szereg reakcji, ktre sĢ wynikiem tego stanu, a dla nas teŇ
informacjĢ, Ňe dzieje siħ coĻ niepokojĢcego. Objawy dotyczĢ rŇnych obszarw naszego
funkcjonowania i nie sĢ to tylko reakcje fizjologiczne.
Stres przejawia siħ kolejno w:
reakcjach fizycznych organizmu,
3
187749556.003.png
naszych emocjach i myĻleniu,
zachowaniach,
sprawnoĻci intelektualnej.
ODPOWIEDNIE ROZPOZNANIE NIEBEZPIECZNYCH SYMPTOMìW PRZEWLEKýEGO
STRESU I ZAREAGOWANIE NA NIE JEST KONIECZNE DLA UCHRONIENIA ORGANIZMU
PRZED GROńNYMI ZABURZENIAMI!
1. R EAKCJE FIZYCZNE ORGANIZMU NA STRES
bl gþowy
drŇenie rĢk
zimne rħce
nadmierne pocenie siħ
ble w klatce piersiowej
brak apetytu
bl brzucha
nudnoĻci
zaburzenie trawienia
podwyŇszone ciĻnienie
nadwraŇliwoĻę na bodŅce
szczħkoĻcisk
wysypka
blady odcieı skry
dreszcze
napiħcie i ble miħĻni
problemy ze snem
trudnoĻci w oddychaniu
4
2. P RZEJAWY STRESU W EMOCJACH I MYĺLENIU
chwiejnoĻę emocjonalna
niepokj
lħk
gniew
nieracjonalnoĻę myĻli
nieufnoĻę
uczucie zmħczenia
niecierpliwoĻę
draŇliwoĻę
brak tolerancji wobec innych
ágonitwaÑ myĻli
obniŇona samoocena
poczucie bezsilnoĻci i braku kontroli
nad dziaþaniami
pesymizm
3. S YMPTOMATYCZNE ZACHOWANIA
wybuchy pþaczu
stosowanie uŇywek
objadanie siħ
szybkie tempo mwienia
unikanie kontaktw z ludŅmi
nerwowe tiki
spowolnienie reakcji
nerwowoĻę ruchw
prowokowanie konfliktw
4. S YMPTOMY W SPRAWNOĺCI INTELEKTUALNEJ
osþabienie pamiħci
obniŇenie efektywnoĻci pracy intelektualnej
obniŇenie tempa pracy intelektualnej
czħste pomyþki
uczucie pustki w gþowie
trudnoĻci w koncentracji
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin