ANESTEZJOLOGIA3.03.08
ZNIECZULENIE Z WYKONANIEM INTUBACJI
1. Wprowadzenie do znieczulenia
• W zależności do częstości pracy serca podać Atropinę
• Podać nie depolaryzujący środek zwiotczający mięśnie (Alloferin 2mg)
• Preoksygenacja czystym tlenem przez kilka minut
• Podać anestetyk dożylny
• Prowadzić pomiar ciśnienia tętniczego
• Po wystąpieniu utraty przytomności wentylować pacjenta czystym tlenem
• Po uzyskaniu prawidłowej wentylacji przy użyciu maski podać depolaryzujący środek zwiotczający mięśnie
• Zmierzyć ciśnienie tętnicze
• Po uzyskaniu odpowiedniego zwiotczenia mięśni przeprowadzić intubacje
2. Podtrzymywanie znieczulenia
• W razie potrzeby dokonać zwiotczenia przy użyciu kuraropochodnych środków zwiotczających mięśnie
• Wziewne środki znieczulające podawać w zależności od zapotrzebowania pacjenta
• Ocena głębokości znieczulenia poprzez:
- pomiar tętna
- Pomiar ciśnienia tętniczego
- obserwacji reakcji obronnych
- wzrost ciśnień oddechowych
3. Wyprowadzenie ze znieczulenia
• W porę zredukować podaż wziewnych środków znieczulających
• W razie potrzeby podać środki antagonizujące resztkowe działanie kuraropochodnych środków zwiotczających
• Zaprzestać mechanicznej wentylacji chorego i rozpocząć wentylację ręczną
• Pacjent powinien podjąć własną czynność oddechową będąc jeszcze pod działaniem zredukowanej ilości wziewnych środków znieczulających
• Po odstawieniu wziewnego anestetyku i podtlenku azotu należy pacjenta wentylować przez kilka min 100% tlenem dla uniknięcia hipoksji dyfuzyjnej
• Po częściowym uwolnieniu rurki intubacyjnej ostrożnie odessać zawartość jamy ustnej
• Pozwolić pacjentowi oddychać samodzielnie przez rurkę intubacyjną powietrzem atmosferycznym- gdy oddech jest wolny należy wykonać ekstubację
Ekstubacje można wykonać dwoma sposobami
• Stosując nadciśnienie:
- pacjenta podłączyć ponownie pod układ okrężny
- zastawkę nadciśnieniową ustawić na ok 20mbar
- wykonać 1 wdech, w trakcie wykonywania wdechu wypuścić powietrze z mankietu uszczelniającego i usunąć rurkę
- przy jednoczesnym odsysaniu tchawicy:
- wprowadzić jałowy cewnik przy użyciu jałowych rękawiczek, aż do wywołania odruchu kaszlowego
- zwolnić uszczelnienie rurki i cały czas odsysając wyprowadzić rurkę intubacyjną
4. Po wykonaniu ekstubacji.
• Udrażnić górne drogi oddechowe stosując rękoczyn Esmarcha
• W razie potrzeby ponownie odessać zawartość jamy ustno-gardłowej
• W razie konieczności podawać do oddychania tlen
• Przekazać pacjenta na oddział pooperacyjny, gdy czynność układu krążenia jest ustabilizowana
5. Komplikacje podczas wyprowadzania ze znieczulenia
a) Utrzymanie się działania opioidów:
• objawy:
- głębokie oddechy z długimi fazami bezdechu
- objętość oddechowa wysoka
- częstotliwość oddechowa niska
- pacjent oddycha tylko na polecenie
• Postępowanie:
- kontynuować wentylację zastępczą lub podać antagonistę opioidów
b) Utrzymanie się działania środków zwiotczających:
-krótkie szybkie oddechy
-gwałtowne ruchy oddechowe
-pacjent jest niespokojny
-kontynuować wentylację zastępczą lub podać antagonistę środka zwiotczającego
c) Niedrożność górnych dróg oddechowych:
§ Spowodowana:
-zapadnięciem się języka
-wymiotami (zachłyśnięciem się)
-skurczem oskrzeli (krtani)
Śłuzem (wydzielina, krew)
-ciałem obcym (tamponada gardła)
• Objawy:
-chrapanie
-stridor
-sinica
-wykonanie rękoczynu Esmarcha
-w razie konieczności odessać zawartość jamy ustno-gardłowej
-ewentualnie usunąć ciało obce
-założyć rurkę ustno gardłową
-podawać do oddychania tlen
-w razie konieczności ponownie zaintubować chorego i prowadzić oddech zastępczy
1
WCEM