PORAŻENIE ERWU DODATKOWEGO (XI)

1. W. Jakimowicz  „Neurologia kliniczna“
2. R. Mazur „Neurologia – myślenie kliniczne“
3. R. Mazur  „Podstawy kliniczne neurologii“

EPIDEMIOLOGIA:

·

ETIOLOGIA:

· uszkodzenie jądra :

-          zapalenie rdzenia

-          choroba neuronu ruchowego

-          jamistość opuszki

-          guzy górnej części rdzenia szyjnego

· uszkodzenie pnia nerwu :

-          guzy otworu ż. szyjnej

-          guzy otworu wielkiego

-          wady okolicy ż. szyjnej i otworu wielkiego

-          wady rozwojowe zespolenia czaszkowo – szyjnego

-          zapalenie wielonerwowe

-          rakowatość opon

-          jatrogenia chirurgiczna

PATOGENEZA:

· przebieg nerwu dodatkowego :

              nucl. ambiquus (motorius)                            pars cranialis nucl. ambiqui              radices craniales

              pars cervicalis nucl. ambiqui (C2 – C5)

              między oliva a pedunculus

              cerebellaris inf.

              radices cevicales

                     (między korzeniami tylnymi i przednimi)

              przez foramen magnum

              połączenie w cavum cranii post.

              foramen iugulare

                       do n. X              r. internus              na wys. gangion inf. n.X

              (radices craniales)

              r. externus

              na wys. angulus mandibulae

              m. sternocleidomastoideus

              górna część m. trapezius (?)

OBRAZ  KLINICZNY:

· osłabienie rotacji głowy w stronę przeciwną do uszkodzenia

· opuszczenie barku po stronie uszkodzenia

· rotacja łopatki ku dołowi i na zewnątrz

· utrudnienie unoszenia ramienia ponad kąt 90o

· w obustronnym uszkodzeniu :

-          utrudnienie zgięcia głowy ku przodowi i unoszenia jej z pozycji leżącej

-          utrudnienie zgięcia głowy ku tyłowi

ROZPOZNANIE:

· vide badanie neurologiczne

RÓŻNICOWANIE:

·

LECZENIE:

·

POWIKŁANIA:

·

ROKOWANIE:

·

PROFILAKTYKA:

·

PATRZ TEŻ:

· badanie neurologiczne

3