deklinacja -o- tematowa rodzaj męski
liczba pojedyncza
liczba mnoga
stan psł.
zmiany polskie
M.
-ъ
-Ø
skutek zaniku słabych jerów wygłosowych
zatarcie pierwotnego rozgraniczenia tematów -o-, -u- i –jo-, -i-
-i
-i(-y)/-ovie
-i(-y) utrzymuje się obocznie
-ovie: wyrównanie do rz. -u- tematowych
D.
-a
-u / -a
przejęcie końcówki z tematu na -u
-a- rz. żywotne / -u rz. nieżywotne
-ov ≥ -ów
końcówka przejęta z deklinacji -u- tematowej
C.
-u
-ovi
przejęcie końcówki rz. -u- tematowych; zwiększona wyrazistość końcówki charakterystycznej dla celownika
-omъ
-om
końcówka odziedziczona z odmiany prasłowiańskiej
B.
- ъ
-Ønieżywotne
dążność do użycia formy dopełniacza
-y
-y/-i
końcówka w postaci odziedziczonej
N.
-omь
-em
wyrównanie na wzór rzeczowników -u- tematowych
-ami
-mi
przejęcie końcówki właściwej rz. -u-,-i-,-n- tematowym
-ě
-e
utrzymanie stanu odziedziczonego
-ěχъ
-`ech
potem -ach
kontynuacja z prasłowiańskiego
W.
deklinacja -jo- tematowa rodzaj męski
-ь
-i /-e
-i/-y
do XIVw -icy: grupa nazw miejscowych
-u / a
-ov ≥-ów
-emъ
Zulka20