W2.pdf

(177 KB) Pobierz
47713880 UNPDF
1
Wykład2.Przegl¡dfunkcjielementarnych
1 Definicja Funkcj¦
f:R!R +
( x; je±li x 0;
x je±li x <0
x 7!
nazywamywarto±ci¡bezwzgl¦dn¡.
2 T WIERDZENIE Zachodzi:
1. jxj=jxj,
2. jxyj=jxjjyj,
3. jx+yjjxj+jyj.
3 Przykład 1. j2(3)j=j6j=6=23=j2jj3j,
2. j23j=j1j=15=2+3=j2j+j3j,
3. j23j=j5j=5=2+3=j2j+j3j,
4.
x+y
2
2 jx+yj jxj+jyj
2 , a zatem warto±¢ bezwzgl¦dna jest funkcj¡ wypukł¡.
4 Definicja Wielomianemstopnia n 2N 0 nazywamy funkcj¦ p n :R!Rdan¡ wzorem
p n (x)=a n x n +a n1 x n1 ++a 1 x+a 0 ;
gdzie a j s¡ liczbami rzeczywistymi oraz a n 6=0. Liczby a j nazywamywspółczynnikamiwielomi-
anup n .
5 Definicja Iloraz dwóch wielomianów nazywamyfunkcj¡wymiern¡. Jego dziedzin¡ jest zbiór tych
liczb rzeczywistych, dla których mianownik jest ró»ny od zera.
6 Przykład 1. x 7! x1
x+1 , x 2Rnf1g,
x 2 +1 , x 2R,
3. x 7! x1
x 2 1 , x 2Rnf1;1g,
4. x 7! 1
x+1 , x 2Rnf1g
s¡ funkcjami wymiernymi.
Ka»dy wielomian jest funkcj¡ wymiern¡, poniewa» daje si¦ zapisa¢ w postaci p(x)
1 .
= 1
2. x 7! x1
47713880.005.png
2
7 Definicja Niech a b¦dzie dowoln¡ stał¡. Funkcj¦
x 7! x a ;
zdefiniowan¡ na zbiorze liczb rzeczywistych dodatnich, nazywamyfunkcj¡pot¦gow¡.
8 Przykład
x 7! x 2 3 = 1
p 2 =e
p 2lnx
3 p
x 2 ; x 7! x
Funkcja pot¦gowa jest monotonicznie rosn¡ca dla a >0, stała dla a=0i monotonicznie
malej¡ca dla a <0. Jest wypukła dla a 0oraz dla a 1, wkl¡sła dla a 2[0;1]. W ka»dym z
tych wypadków warto±¢ funkcji w jedynce wynosi jeden (1 a =1).
+ Zachodz¡ nastp˛uj¡ce zale»no±ci:
(ab) x =a x b x ;
a
b
x
= a x
b x ;
a x+y =a x a y ;
a xy = a x
a y ;
a xy =(a x ) y :
Po podstawieniu x=0do czwartego wzoru wynika st¡d:
a y =a y :
9 Przykład
[(a 1=2 +b 1=2 )(a 1=2 +5b 1=2 )(a 1=2 +2b 1=2 )(a 1=2 2b 1=2 )]:
2a+3
p
ab
p
p
ab+9b
2a+3
=[a+6a 1=2 b 1=2 +5b(a4b)]:
2a+3
ab
p
ab
p
b(2 p a+3
p
r b
a
= 3
b)
p a(2 p a+3
p
b) =3
10 Przykład Funkcj¦ pot¦gow¡ mo»na przedstawi¢ jako zło»enie funkcji wykładniczej i logarytmu:
x a =(e lnx ) a =e alnx :
11 Definicja Niech a b¦dzie stał¡ wi¦ksz¡ od0. Funkcj¦
f:R!R + ;
x 7! a x ;
natywamyfunkcj¡wykładnicz¡.
= 6
47713880.006.png 47713880.007.png 47713880.008.png 47713880.001.png 47713880.002.png
3
Je±li a >1, funkcja jest monotonicznie rosn¡ca, jes¨i a <0, to jest ona monotonicznie malej¡ca.
W obu przypadkach zachodzi f(0)=1.
+ Szczególnym przypadkiem funkcji wykładniczej jest funkcja x 7! e x , gdzie e 2;7182818
jest podstaw¡ logarytmu naturalnego. Funkcj¦ t¦ oznaczamy równie» jako x 7!exp(x).
12 Definicja Liczbae jest granic¡ ci¡gu
1+ 1
n
n
przy n !1 i wynosi około2;7182818. Stanowi ona podstaw¦logartymunaturalnego.
Odpowiada to warto±ci kapitału po roku oszcz¦dzania w przypadku oprocentowania składanego
przy warto±ci wkładu równej1, oprocentowaniu rocznym100% i naliczaniu odsetek w sposób ci¡gły.
13 T WIERDZENIE Zachodzi nast¦puj¡ca równo±¢:
1+ r
n
n
lim
n!1
=e r :
Oznacza to, »e e r jest warto±ci¡ kapitału po roku oszcz¦dzania w przypadku oprocentowania
składanego przy warto±ci wkładu równej1, oprocentowaniu rocznym r i naliczaniu odsetek w sposób
ci¡gły.
14 Definicja ALogarytmopodstawiea 2(0;1)[(1;1)to funkcja ze zbioruR + naR, która ka»dej
liczbie x przyporz¡dkowuje y takie, »e
a y =x:
Zapisujemy to jako
log a x=y:
15 Przykład
log 3 27=3 poniewa» 3 3 =27;
log 2 1=0 poniewa» 2 0 =1;
log 4 1
4 ;
log 4 97= 1
2 poniewa» 49 1 2 =7:
Logarytm jest monotonicznie rosn¡cy i wkl¦sły, jes±li a >1, oraz monotonicznie malej¡cy
i wypukły, je±li a <1. W obu przypadkach (zauwa»,»e a 6=1z definicji) mamylog1=0.
Bezpo±rednio z definicji wynika
a log a x =x:
16 T WIERDZENIE Zachodz¡ nast¦puj¡ce zale»no±ci:
4 =1 poniewa» 4 1 = 1
4
1.log a (xy)=log a x+log a y,
2.log a (x=y)=log a xlog a y,
3.log a (x n )=nlog a x,
4.log a b= 1
log b a
if b 6=1,
5.log a blog b c=log a c.
17 Przykład Dowoód wzorulog a (xy)=log a x+log a y: Oznaczmylog a x przez X, alog a y
przez Y , wówczas:
a log a x+log a y =a X+Y =a X a Y =a log a x a log a y =xy;
a zatem
log a x+log a y=log a (xy):
18 Przykład
log 2 12=log 2 (2 2 3)=log 2 2 2 +log 2 3=2+log 2 3;
log 7 p 7 7= 1
log 7 7
p
7 = 1
log 7 (77 1=2 ) = 1
log 7 (7 1+1=2 ) = 1
log 7 7 3=2 = 1
3=2 = 2
3 :
19 Definicja Logarytmnaturalnyto logarytm o podstawie a, oznaczany symbolemln.Logarytm
dziesi¦tnyto logarytm o podstawie10, oznaczany symbolemlog.
20 Przykład
lnx=ln10logx 2;302585093logx
logx=logelnx 0;434294482lnx
21 Definicja Je»eli płaski k¡t skierowany ustawi si¦ tak, »e jego wierzchołek znajduje si¦ w pocz¡tku
prostok¡tnego układu współrz¦dnych O, pierwsze rami¦ k¡ta pokrywa si¦ z pierwsz¡ dodatni¡
półosi¡ układu, a jego drugie rami¦ jest dowoln¡ półprost¡ le»¡c¡ w płaszczy¹nie układu, wychodz¡c¡
z punktu O oraz zawieraj¡c¡ pewien punkt M=(x;y), którego odległo±¢ od O wynosi1, to
funkcjetrygonometrycznek¡ta skierowanego b¦d¡ okre±lone wzorami:
sin=y (sinuns);
cos=x (cosinuns);
tg= y
x
dla 6=
2 +k; k 2Z (tangens);
ctg= x
y
dla 6=+k; k 2Z (cotangens);
sec= 1
y
dla 6=
2 +k; k 2Z (secans);
cosec= 1
x
dla 6=+k; k 2Z (cosecans):
47713880.003.png
5
22 Definicja Funkcjecyklometryczne(kołowe)to funkcje odwrotne do funkcji trygonometrycznych
ograniczonych do pewnych przedziałów. Funkcje trygonometryczne rozpatrywane na tych przedzi-
ałach s¡ ró»nowarto±ciowe i maj¡ funkcje odwrotne.
1.arcussinusarcsinjest funkcj¡ odwrotn¡ do funkcji sinus rozpatrywanej na przedziale[=2;=2].
W przedziale tym sinus jest funkcj¡ rosn¡c¡ (zatem ró»nowarto±ciow¡) – wobec czego ma
funkcj¦ odwrotn¡, która jest okre±lona na przedziale[1;1](czyli obrazie przedziału[
2 ;
wzgl¦dem funkcjisin).
2.arcuscosinusarccosjest funkcj¡ odwrotn¡ do funkcji cosinus rozpatrywanej na przedziale
[0;]. W przedziale tym cosinus jest funkcj¡ malej¡c¡ (zatem ró»nowarto±ciow¡) – wobec
czego ma funkcj¦ odwrotn¡, która jest okre±lona na przedziale[1;1](czyli obrazie przedziału
[0;]wzgl¦dem funkcjicos).
3.arcustangensarctgjest funkcj¡ odwrotn¡ do funkcji tangens rozpatrywanej na przedziale
(=2;=2). W przedziale tym tangens jest funkcj¡ rosn¡c¡ (zatem ró»nowarto±ciow¡) –
wobec czego ma funkcj¦ odwrotn¡, która jest okre±lona na przedziale(1;+1)(czyli
obrazie przedziału(=2;=2)wzgl¦dem funkcjitg).
4.arcuscotangensarcctgjest funkcj¡ odwrotn¡ do funkcji cotangens rozpatrywanej na przedziale
(0;). W przedziale tym cotangens jest funkcj¡ malej¡c¡ (zatem ró»nowarto±ciow¡), wobec
czego ma funkcj¦ odwrotn¡, która jest okre±lona na przedziale(1;+1)(czyli obrazie
przedziału(0;)wzgl¦dem funkcjictg).
23 Definicja Dofunkcjihiperbolicznychzalicza si¦ nast¦puj¡ce funkcje:
2 ,
2.cosinushiperbolicznycosh= e x +e x
2 ,
3.tangenshiperbolicznytgh= sinhx
coshx ,
4.cotangenshiperbolicznyctgh= coshx
sinhx ,
5.secanshiperbolicznysech= 2
e x +e x ,
6.cosecanshiperbolicznycosech= 2
e x e x .
2 ]
1.sinushiperbolicznysinh= e x e x
47713880.004.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin