stwardnienie zanikowe boczne.doc

(52 KB) Pobierz
stwardnienie zanikowe boczne

        STWARDNIENIE ZANIKOWE BOCZNE CHOROBA NEURONU RUCHOWEGO,   CHOROBA CHARCOTA

                 SCLEROSIS LATERALIS AMYOTROPHICA

 

 

 

 

  1. R. Mazur i wsp.  „Podstwy kliniczne neurologii“
  2. W. Jakimowicz  „Neurologia kliniczna“

 

 

 

 

EPIDEMIOLOGIA:

 

· częstość występowania :

-          4 – 6 /100 tys

-          10 x rzadziej niż SM

· 5 - 10% uwarunkowana rodzinnie

· początek zwykle w 5 – 6 dekadzie zycia

· częściej męszczyźni

· na niektórych terenach (Wyspy Mariańskie) choroba występuje endemicznie

 

 

ETIOLOGIA:

 

-          etiologia jest niezanana

-          pod uwagę bierze się rózne czynniki

 

· czynnik abiotroficzny :

-          wrodzona mniejsza wartość komórek ruchowych rdzenia i zwiazane z tym przedwczesne starzenie

· czynniki infekcyjne (wirusy)

· czynniki toksyczne (metale cieżkie)

· zaburzenia meteboliczne, nieprawidłowe enzymy

· nieprawidłowa synteza białek

· zaburzenia metabolizmu DNA i RNA

· działanie wolnych rodników

· czynniki immunologiczne

· zespoły paranowotworowe :

-          chłoniaki

-          paraproteinemia

 

 

· rola czynników genetycznych :

 

-          występowanie rodzinnne w 5 – 10% przypadków

-          prawdopodobnie AD

-          prawdopodobnie gen odpowiedzialny umiejscowiony na chromosomie 21

 

PATOGENEZA:

 

 

-          uszkodzony jest zarówno osrodkowy jak i obwodowy neuron ruchowy

-          przebieg choroby jest postępujący, bez remisji

 

 

· zanik komórek ruchowych rogów przednich rdzenia :

 

-          jest uogólniony, ale najsilniej wyrażony w komórkach zgrubienia szyjnego i lędźwiowego rdzenia

 

· zwyrodnienie dróg korowo –rdzeniowych :

 

-          zarówno przednie jak i boczne

-          odcinkowo

-          przeważa uszkodzenie na poziomie rdzenia

-          mniej stałe na poziomie półkul

 

· zanik komórek ruchowych Betza w korze mózgu :

 

· zanik jąder ruchowych nerwów czaszkowych pnia mózgu :

 

-          XII, XI

-          jądro dwuznaczne n.X

-          jądro n.VII

-          jadro ruchowe n.V

 

 

OBRAZ  KLINICZNY:

 

 

OBJAWY :

 

· zaniki i osłabienie mięśniowe :

 

-          początkowo najczęściej dotyczą krótkich mieśni dłoni

®    czesto asymetryczne

®    zanik kłębu i kłębika

®    pogłebienie przestrzeni mięśni międzykostnych

-          w miarę trwania choroby w ciagu kilku – kilkunastu miesięcy zanik i niedowład obejmują obie kończyny górne, potem także ich ksobne odcinki

-          zanik mięśni konczyn dolnych jest na ogół późny i słabo nasilony

-          zanikowi towarzyszy drżenie pęczkowe :

®    najłatwiej jest je zaobserwować w mieśniach pozornie zdrowych (obręcz barkowa, mieśnie brzucha, potem ud)

®    chorzy mają wrażenie chodzenia robaków pod skóra

®    drżenie pęczkowe często można wywołac, lub nasilić uderzając silnie młotkiem w mięsień

-          odruchy głebokie są wygórowane :

®    nawet gdy zanik mięśniowy jest daleko posunięty

-          nie zawsze występuje odruch Babińskiego

®    nie występuje gdy mięśnie palucha są zanikłe

-  odruchy brzuszne utrzymują się dość długo, znikają dopiero w późnym okresie choroby

-          niedowłady maja charakter mieszany (wiotko – spastyczny) :

®    wynikają z jednoczesnego uszkodzenia zarówno obwodowego jak i osrodkowego neuronu ruchowego

®    jednocześnie stwierdza się zaniki mięśniowe i wygórowanie odruchów

-   w konczynach dolnych niedowład spastyczny1

 

 

· objawy uszkodzenia nerwów czaszkowych :

 

-          jednocześnie stwierdza się zespół opuszkowy i rzekomoopuszkowy :

®    zaburzenia połykania

®    mowa dyzartryczna

®    wzmożony odruch podniebienny i gardłowy

®    wzmożony odruch bródkowy

-          porażenie nerwu XII :

®    niedowład i zaniki zwykle asymetryczne

®    drżenia pęczkowe

 

 

· nie stwierdza się :

 

-          zaburzeń czucia

-          zaburzeń zwieraczy

-          porażeń nerwów gałkoruchowych

 

 

POSTACIE KLINICZNE :

 

· postać klasyczna :

 

-          charakteryzuje się opisanym kilkupoziomowym uszkodzeniem ośrodkowego i obwodowego neuronu nerwowego

 

· postępujące porażenie opuszkowe (paralysis bulbaris progressiva - PBP) :

 

-          poczatkowo objawy uszkodzenia nerwów opuszki

-          po pewnym czasie dołaczaja się zwykle objawy kończynowe

 

· postępujący zanik mieśni Arana – Duchenne’a (atrophia musculorum progressiva) :

              (PSMA)

 

-          w obrazie chorobowym przeważają objawy uszkodzenia neuronu obwodowego przy dyskretnie zaznaczonych objawach uszkodzenia neuronu centralnego

 

· postać piramidowa (PLS) :

 

-          stwierdza się przewagę objawów ośrodkowych

 

· postać strzałkowa :

 

-          wyróżniana przez niektórych

-          choroba zaczyna się opadaniem stopy, lub obu stóp i niedowładem kończyn dolnych

-          ma często szybki przebieg i często źle rokuje

 

 

BADANIA DODATKOWE :

 

· badanie elektromiograficzne :

 

-          stwierdza się cechy odnerwienia mieśni (fibrylacje, fascikulacje) i reinnerwacją (­ amplitudy i czasu trwania potencjałów) na wielu poziomach w wielu miejscach

-          jednocześnie występuje reinnnerwacja (­ amplitudy, pola i czasu trwania potencjałów)

-          ubogi zapis wysiłkowy

-          szybkość przewodzenia nerwów obwodowych jest na ogół prawidłowa, ale niekiedy może być ¯ na skutek wtórnego zwyrodnienia spowodowanego uszkodzeniem komórek ruchowych rdzenia

 

· badanie PMR :

 

-          jest na ogół prawidłowy

-          niekiedy niewielki ­ białka

 

 

 

ROZPOZNANIE:

 

· warunkiem pewnego rozpoznania jest stwierdzenia objawów uszkodzenia ruchowego neuronu 

   ośrodkowego i obwodowego na 3 różnych poziomach :         

-          w konczynie górnej (rdzeń szyjny)

-          w konczynie dolnej (rdzeń lędzwiowy)

-          w opuszce (rdzeń przedłużony)

· obecność przedmiotowych zaburzeń czucia dyskwalifikuje rozpoznanie SLA

· niekiedy konieczna jest dłuższa obserwacja chorego :

-          SLA nie można rozpoznać wówczas, gdy zanik i niedowład mięśni jest ściśle odcinkowy i nie zajmuje innych odcinków rdzenia po dłuższym upływie czasu (12 – 24 miesiącach)

 

 

 

RÓŻNICOWANIE:

 

· polineuropatie

· mielopatia szyjna

· guzy odcinka szyjnego

· jamistość rdzenia

-          w tych chorobach występować mogą zaburzenia czucia i zwieraczy

-          MRI

 

· neuropatie ruchowe immunologiczne :

 

              -   ­ poziomu przeciwciał przeciw gangliozydom GM1 w PMR

 

LECZENIE:

 

· nie ma skutecznego leczenia

· podejmowano bez powodzenia próby leczenia glikokortykosteroidami, TRH, TSH, witaminą E,

   selegiliną, riluzolem (związek o działaniu p/glutaminowym)

 

· leczenie objawowe :

 

-          pielęgnacja chorego

-          rehabilitacja i fizjoterapia

-          zapobieganie odleżynom

 

 

POWIKŁANIA:

 

· zapalenie płuc

· infekcje układu moczowego

· porażenie mm. oddechowych

 

 

ROKOWANIE:

 

· postęp choroby jest szybki i po 2 – 3 latach doprowadza do całkowitego unieruchomienia

· po choroba po 3 – 10 latach nieuchronnie prowadzi do zgonu najczęściej w wyniku niewydolności

   oddechowej

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin