Piramidy 2.rtf

16.08.2008

cytat z ksiazki dr. Milos Jesensky:

Wśród wszystkich piramid egipskich – a znamy ich około 70[275] - nie istnieje a n i j e d n a , w której stwierdzono, by odbył się kiedykolwiek w niej pochówek. Wszyscy faraonowie, a szczególnie najwięksi i najpotężniejsi z nich władcy, jak Ramzes II[276] i Tutmozis III pochowani byli w sławnej Dolinie Królów. Zadziwiające, jak wielu ludzi jest przekonanych, że zmumifikowane szczątki faraonów zostały odkryte w obrębie piramid. Przekonanie to opiera się prawdopodobnie na pewności, z jaka niektórzy archeolodzy wypowiadają opinię, iż piramidy są grobowcami władców Egiptu.
Jeśli najwięksi i najsławniejsi władcy Egiptu zostali pochowani w skalnych grobowcach w Dolinie Królów, to dlaczego przyjmuje się, że mniej znani i nie zawsze realnie istniejący[277] pochowani zostali w tych ogromnych budowlach, rzekomo wzniesionych tak ogromnym wysiłkiem i znojem ludzkim?
Egiptolodzy wydają się znajdować pod przemożnym wpływem przekazów dostarczonych przez wielkiego podróżnika Starożytności – Herodota. Ale Herodot opisuje to, co powiedzieli mu uczeni i kapłani, jakich napotykał na trasach swych wędrówek. Piramidy j u ż w ó w c z a s liczyły sobie kilka tysięcy lat i stanowiły dla Egipcjan zagadkę w nie mniejszym stopniu, niż są one nią dla nas dzisiaj...
 

17.08.2008

Wśród notatek arabskich kronikarzy (Ibrahim Ben Wasif Al-Katib “Wiadomości o Egipcie i jego cudach”), znajdujemy informacje o Sauridzie jednym z przedpotopowych królów Egiptu z siedzibą w mieście Amsus, który wiedząc o zbliżającym się globalnym kataklizmie postanawia wybudować piramidy pod Mirsem. Celem tej budowy było zachowanie całej ówczesnej wiedzy ludzkiej dla potomności. Również możemy się z nich dowiedzieć, że budowa ich trwała sześć lat, co w sobie zawierają i jak są wewnątrz zbudowane. Informacje te zostały oryginalnie spisane w języku koptyjskim i później przetłumaczone na arabski.

18.08.2008

Około pięć tysięcy lat przed nową erą, po obu brzegach rzeki Nil powstawało i rozwijało się państwo, od wieków zwane Egiptem. Władca pierwszej dynastii Menes - Narmer połączył dwie krainy Górnego i Dolnego Egiptu, budując stolicę w Memfis. Miało to miejsce pięć tysięcy lat temu.

Już na samym początku istnienia państwa władca-król uważany był przez swoich podwładnych za boga, który wraz z wieloma innymi bogami, tymi uduchowionymi rządził krajem.

Założycielem trzeciej dynastii był władca Iry–Chet-Nefer-Dżoser (lata 2650 p.n.e.). On też zbudował sobie grobowiec – mastabę, wzniesioną nad licznymi komorami grobowymi, wykutymi głęboko w litej skale.

Kiedy owa mastaba była niemal ukończona, w otoczeniu króla Dżosera zjawił się osobnik, wykazujący niebywały talent w wielu dziedzinach, stał się więc doradcą króla Dżosera, stale mu towarzysząc w jego wyprawach. W czasie polowania na antylopy władca spotkał się oko w oko z lwem, który go poważnie okaleczył, czyniąc go kulawym. Żaden ówczesny lekarz nie odważył się dokonać operacji, tego zadania podjął się Imhotep, z dobrym skutkiem.

Imhotep był jednocześnie poetą, filozofem, a nawet nie stronił od uprawiania czarnoksięstwa. Król Dżoser, widząc w nim geniusza, który jest w stanie dokonać rzeczy nadzwyczajnych, do tego wykazywał umiejętności architekta i budowniczego rozbudowując świątynię w Heliopolis której był głównym kapłanem, polecił mu dokończenie realizowanego wcześniej grobowca – mastaby oraz wypełnienie otaczającego terenu pawilonami rytualnyni i kaplicami. Olbrzymią przestrzeń, otaczającą sanktuarium otoczył Imhotep wysokim murem, wybudowanym z ciosów kamiennych.

Kiedy to zostało zrealizowane okazało się, że główna budowla - grobowiec-mastaba - zniknęła, przestała być widoczna. Imhotep wpadł więc na pomysł, że na istniejącej i powiększonej budowli ustawi drugą mastabę, nieco niższą. Trzeba wiedzieć, że pierwsza miała wysokość parunastu metrów i długości stu dwudziestu metrów.

Ten genialny architekt, spiętrzając coraz to nowe mastaby, ustawiane na poprzednio wybudowanych, ale o mniejszym gabarycie, tworzył dzieło niejako eksperymentując w oczekiwaniu na ostateczny efekt. Ten okazał się nadzwyczajny: powstała piramida, składająca się z sześciu stopni.

Imhotep był pierwszym budowniczym w Egipcie w owych czasach, który użył kamienia do wznoszenia obiektów architektonicznych. Dotychczasowym materiałem budowlanym była niewypalana cegła, jedynie wysuszona na słońcu, która po jakimś czasie ulegała zniszczeniu. Kamień, który wydobywano pochodził ze wzgórz Tura, położonych po drugiej, wschodniej stronie rzeki Nil. Odkuwano więc bryły kamienia ze zbocza, następnie formowano w regularne bloki, transportowano na brzeg rzeki, ładowano na barki i spławiano na drugi brzeg. Tam czekała ekipa ludzi, która transportowała owe bloki na miejsce budowy grobowca.