Anne Mccaffrey

Poza Pomiędzy

(wydane w Antologii SF "Legendy II")

Przełożył

Jarosław Kotarski

Jeźdźcy Smoków z Pern

Anne Mccaffrey

Trylogia Podstawowa

-Dragonflight (1969)

Jeźdźcy smoków (REBIS, 1991)

-Dragonquest (1971)

W pogoni za smokiem (1995)

-The White Dragon (1978)

Biały smok (1995)

Trylogia Harfiarzy

-Dragonsong (1976)

Śpiew smoków (1995)

-Dragonsinger (1977)

Smoczy śpiewak (1995)

-Dragondrums (1978)

Smocze werble (1996)

Inne Pozycje Cyklu

-Moreta, Dragonlady of Pern (1983)

Moreta, pani smoków z Pern (1996)

-Nerilka’s Story (1986)

Opowieści Nerilki (1996)

-Dragonsdawn (1988)

Narodziny smoków (1997)

-The Renegades of Pern (1989)

Renegaci z Pern (1997)

-All the Weyrs of Pern (1991)

Wszystkie weyry Pern (1998)

-The Chronicles of Pern (1992)

-The Girl Who Heard the Dragons (1994)

-The Dolphins of Pern (1994)

Delfiny z Pern (1998)

-The Second Chronicles of Pern: Red Star Rising (tyt. bryt.),

-Dragonseye (tyt. am.) (1996)

Smocze Oko (1998)

-The Masterharper of Pern (1998)

Mistrz harfiarzy z Pern (1999)

-The Sky of Pern (2000)

Niebiosa Pern (2001)

-Gift of Dragons (2002)

-Dragon’s Kin (z Toddem McCaffreyem, 2003)

-Dragon Blood (Todd McCaffrey, 2004)

-The Atlas of Pern (1984)

-The Dragonlovers Guide To Pern (1989)

Ilustrowany przewodnik po planecie Pern (2000)

Ludzie, niezadowoleni z przesyconego techniką życia na Ziemi, postanowili skolonizować inną planetę, na której istnienie nie byłoby tak uzależnione od technologii. Kilkuset osadników dotarło do systemu Rukbat, posiadającego sześć planet, z których pięć poruszało się po stałych orbitach, jedna zaś krążyła dziko wokół pozostałych. Trzecia planeta nadawała się do zamieszkania, toteż osiedlili się na niej i nazwali ją Pern. Wykorzystali przywiezione materiały oraz same statki do jej skolonizowania i przekształcenia w nowy dom.

Pern byłby idealnym miejscem, gdyby nie jedna rzecz: w nieregularnych odstępach czasu w jego pobliżu przelatywała szósta planeta, uwalniając przy tym chmary mikoryzoidowatych zarodników niszczących wszelkie życie organiczne, jakiego dotkną, i na lata wyjaławiających zupełnie ziemię, na którą spadną. Koloniści nazwali je Nićmi i natychmiast zaczęli szukać sposobu pozwalającego skutecznie z nimi walczyć i je niszczyć.

Ktoś wpadł na pomysł, by wykorzystać zamieszkujące Pern ogniste jaszczurki, niewielkie gady, które potrafiły ziać ogniem i latać. Dawały się łatwo oswajać, stanowiły więc doskonały materiał do badań. Dzięki genetyce i selektywnej hodowli po kilku pokoleniach koloniści dysponowali rasą z początku stosunkowo niewielkich, potem jednak w pełni już wyrośniętych smoków. Współpraca smoków z jeźdźcami pozwoliła zniszczyć Nici podczas najbliższego Opadu i utrzymać kolonię na planecie. Ustalono quasi-feudalną strukturę społeczności rolniczej i zbudowano odpowiedniki miast, acz o specjalnym przeznaczeniu: w weyrach mieszkały smoki i ich jeźdźcy, w warowniach administratorzy i rolnicy, w siedzibach zaś rzemieślnicy.

Wiele powieści i opowiadań o Pernie traktuje o sprawach codziennego życia i polityki wewnętrznej między warowniami a weyrami w okresach wyznaczanych przez kolejne Opady. Cały cykl obejmuje ponad dwa i pół tysiąca lat, od pierwszego lądowania kolonistów do odkrycia przez ich potomków zapomnianej wiedzy przechowywanej w głównym komputerze flagowego statku kolonizacyjnego.

Akcja pierwszej trylogii, zwanej „podstawową”, toczy się dwadzieścia pięć wieków po lądowaniu. Bohaterka "Jeźdźców smoków", Lessa, wraz z dwoma innymi jeźdźcami, F’larem i F’norem, są przekonani, że zbliża się kolejny Opad, ponieważ jednak od ostatniego upłynęło już czterysta lat, spotykają się z powszechną niewiarą i sceptycyzmem. Poza próbami zmobilizowania mieszkańców do obrony Lessa ma jeszcze inny problem: wie, że na planecie nie ma wystarczającej liczby smoków, by można było skutecznie zniszczyć Nici podczas Opadu. Dlatego decyduje się na desperacki krok: dzięki smoczej umiejętności poruszania się pomiędzy cofa się w czasie o czterysta lat, do momentu tuż po ostatnim Opadzie. Jeźdźcy smoków z tego okresu zaczynają się właśnie nudzić, dlatego też bez trudu przekonuje większość z nich, by udali się z nią do jej czasów i pomogli zniszczyć Nici podczas kolejnego Opadu. Przybywają w samą porę i likwidują zagrożenie.

Akcja "W pogoni za smokiem" rozgrywa się siedem lat później. Stosunki między Jeźdźcami z Przeszłości, jak nazywani są ci sprowadzeni przez Lessę, a współczesnym pokoleniem jeźdźców stają się coraz bardziej napięte. Po walce z jednym ze starych jeźdźców F’nor zostaje wysłany na Południowy Kontynent, by się wykurował i odzyskał siły utracone w wyniku poniesionych ran. Odkrywa tam pędraki zdolne neutralizować Nić już po tym, jak wkopie się ona w ziemię. Rozumiejąc, że odkrył nową, potężną broń, zaczyna planować, jak rozmieścić ją równomiernie na obu kontynentach. W tym samym czasie nieoczekiwany Opad przyspiesza pojedynek Fiara, Władcy Weyru Benden, z Tronem – przywódcą Jeźdźców z Przeszłości. Fiar zwycięża i doprowadza do wygnania wszystkich tych jeźdźców, którzy nie chcą zaakceptować go jako nadrzędnego Władcy Weyrów.

Wygnani udają się na Południowy Kontynent.

Ostatni tom trylogii, "Biały smok", opisuje losy Jaxoma, który od chwili Wylęgu opiekuje się genetyczną anomalią: jedynym białym smokiem na Pernie. Ponieważ jest on mniejszy od wszystkich innych smoków, no i nikt nigdy nie słyszał o smoku albinosie, obaj stają się obiektem uprzedzeń i drwin ze strony innych jeźdźców smoków. Jaxom ma także zostać lordem jednej z najstarszych warowni na planecie – Ruathy – toteż nie brakuje wątpiących w jego kwalifikacje. Zarówno Jaxom, jak i Ruth, jego smok, udowadniają w końcu, ile są warci, wykazując przy okazji, że większe nie zawsze znaczy lepsze. Jaxom otrzymuje obiecaną warownię, zdobywa dziewczynę i staje się ważnym członkiem społeczności.

Druga trylogia, określana mianem „Trylogii Harfiarzy” lub „Trylogii młodzieżowej”, przeznaczona jest dla nieco młodszych czytelników i opisuje losy Menolly – uzdolnionej dziewczyny, która z nie docenianej przez nikogo córki staje się harfiarką i opiekunką ognistych jaszczurek.

Kolejne powieści oraz opowiadania, podobnie jak ta nowela, traktują o rozmaitych aspektach życia kolonistów od początków obecności ludzi na planecie.

Zaznaczyć należy, że utwory nie są pisane czy wydawane chronologicznie oraz że opowiadania opublikowane zostały w dwóch antologiach rozmaitych opowiadań autorki, toteż nie wszystkie dzieła wchodzące w skład każdego z tomów należą do tego cyklu. Mowa tu o "Get of the Unicorn" i "The Girl Who Heard the Dragons".

Poza Pomiędzy

Wstęp

Kiedy ludzie osiedlili się na trzeciej planecie systemu Rukbat w sektorze Sagittarian, zwanej Pern, zwracali niewielką uwagę na siostrzaną planetę zwaną Czerwoną Gwiazdą, posiadającą ekscentryczną orbitę. System został przecież zbadany i uznany za bezpieczny, a pochodzący z Ziemi koloniści, co do jednego weterani wojenni, byli najbardziej zainteresowani stworzeniem spokojnego społeczeństwa rolniczego niezależnego od techniki. Dlatego też gdy osiem lat później dotknęła ich katastrofa w postaci zagrożenia z kosmosu, nie byli przygotowani, by sobie z nią poradzić. Powodem problemów był organizm spadający z nieba w postaci cienkich pasm, zżerający każdy organiczny materiał, z jakim się zetknął. Koloniści nazwali go Nićmi i walczyli z nim, jak umieli. Okazało się, że kamień i metal dają przed nim ochronę, a woda i ogień go niszczą, ale spadało go tyle, że wydawało się, iż nie uda się przed nim obronić.

W końcu znaleziono rozwiązanie, łącząc pomysłowość i inżynierię genetyczną. Modyfikując geny niewielkich zwierząt żyjących na planecie, wyhodowano smoki ze starych ziemskich legend. Stały się one najskuteczniejszą bronią w walce z Nićmi, ponieważ mogąc trawić określony rodzaj skał, były w...