Zabawa dziecka z MPD
Cele zabawy
• Uzyskanie świadomości siebie
• Uświadomienie sobie swojego ciała w przestrzeni
• Dowiadywanie się i zrozumienie jak funkcjonuje świat dookoła dziecka
• Odkrywanie przestrzeni
DLA DZIECKA Z MPD ZABAWA JEST RÓWNIE WAŻNA, JAK DLA KAŻDEGO INNEGO DZIECKA!
Przed zabawą
• Analiza trudności dziecka
• Znalezienie najkorzystniejszej dla niego pozycji (bok lub brzuch)
Zasady układania dziecka
• Dziecko nie powinno być w jednej pozycji dłużej niż 20 min.
• Należy wypróbować wiele pozycji, zanim wybierze się najkorzystniejszą
• Nie trzeba układać dziecka każdego dnia tak samo
• Przy leżeniu na brzuchu należy początkowo kontrolować własnymi rękoma głowę i utrzymywać barki i ramiona wysunięte w przód
Rysunki 185ai 185 b pokazują jak trzymając dziecko na kolanach, można je przyzwyczaić do leżenia na brzuchu, kontrolując mu głowę i utrzymując jego barki i ramiona wysunięte w przód.
Początki zabawy
• Imitowanie dźwięków i ruchów
• Pomoc w wykonywaniu różnych gestów
• Wskazówki, np. „w ten sposób myjemy ręce
• Zabawa w „Simon mówi”
• Wierszyki o różnych czynnościach codziennych
• Zachęcanie dziecka do powtarzania dźwięków, przez naśladowanie jego głosu (telefon z kubków i sznurkafon z kubków i sznurka)
Używanie rąk
• Pomoc dziecku, aby stało się świadome własnych rąk
Przykłady zabaw
• Zachęć dziecko do zbadania wnętrza papierowej torby, wypełnionej określonymi i znanymi mu przedmiotami, a potem pozwól mu bawić się nimi, tak jak chce. W wielu wypadkach zwykłe czucie przedmiotu w dłoni i przemieszczanie go jest równoznaczne z postępem i procesem uczenia się.
• Powoli i wielokrotnie pocieraj jego ręce i palce o różne powierzchnie przedmiotów codziennego użytku, takich jak owoce, chleb, sprzęty domowe, aż zacznie wyczuwać daną rzecz w rękach i stanie się świadomy jego konsystencji, kształtu i krawędzi.
• Zawsze nazywaj przedmioty, ich kształt i kolor; określaj też wrażenia czuciowe, jakie one wywołują. Dziecko musi uświadomić sobie przedmiot jako całość, zanim będzie mogło określić poszczególne jego części i ich wzajemny związek; jest to często zadbanie bardzo trudne.
• Włóż palce dziecka do soli, cukru, dżemu lub potrzyj nimi naczynie po śmietance, kremie czy ulubionym przysmaku. Dziecko ciężko porażone może cieszyć się doświadczeniami czuciowymi, zapachowymi i smakowymi tylko wtedy, gdy odpowiednie rzeczy są mu przyniesione i podane. Na przykład, jeśli pada śnieg, przynieś w wiaderku trochę śniegu, aby mogło go dotknąć.
Dziecko średnio porażone
• Zabawki na początku bardzo proste (aby dać dziecku motywację do działania i poczucie sprawstwa)
• Zabawy:
– Przedmioty o różnej masie w misce z wodą
– Przedmioty, przez które można przelewać wodę
– Mieszanie makaronu w garnku
– Zrzucanie bibuły z twarzy
Dziecko potrafiące utrzymywać równowagę
• Aranżować zabawę dziecka w taki sposób, aby nie pozostawało jedynie w pozycji siedzącej (zachęcanie dziecka do ruchu)
• Cel: uświadomienie dziecku przestrzeni, która go otacza
• Przykłady zabaw:
.Dziecko powinno bawić się w takie zabawy, jak „stoi różyczka w czerwonym wieńcu", "kółko graniaste", "budujemy mosty”, „Szycie maszyną", "marmurki" czy "łańcuch z przeciąganiem przez linę”, które przyczyniają się do rozumienia pojęć: ''w górę" i "w dół", "dookoła” itp. Tor przeszkód to dodatkowy sposób nauczenia dziecka pełzania ponad i pod czymś, przez coś, obok i dookoła przedmiotów. Pożyteczna jest zabawa w chowanego, jak również wykonywanie różnych ruch ów na polecenie w toku zabawy "Simon mówi..."
Zabawki
• Powinny być dobierane wg indywidualnych możliwości dziecka
• Drewniane klocki (mogą mieć rzepy do łączenia)
• Dom dla lalek lub garaż z dużych, drewnianych pudeł (meble na ksero)
• Słuchanie muzyki, tworzenie własnej muzyki (butelki, bęben, bransolety z dzwoneczkami)
• Wykonanie własnej książki z wycinkami
• Tablice do manipulacji
• Mobile
• Dzwonki
• Piłki
Wszystkie dzieci uwielbiają piłki. Przy wyborze pamiętaj, że piłki są różnej wielkości, konsystencji i barwy, jedne są miękkie, inne twarde, jedne mają namalowane historyjki obrazkowe, inne zaś wydają dźwięki. Można kupić piłkę wypełnioną płynem z pływającą w środku kaczką, albo też z motylem, który porusza kolorowymi skrzydłami: obie bardzo skutecznie pobudzają ciekawość dziecka.
Przykładowo: piłka ciężka łatwiejsza do zabawy dla dziecka z ataksja i atetozą. ponieważ jego ruchy są tak zdezorganizowane, że zawsze gubi piłkę lżejszą.. Dziecko spastyczne najlepiej bawi się piłką
małą i mocna: jego chwyt jest na ogół zbyt silny, więc miało by trudności w uniesieniu piłki ciężkiej. Dziecko z hemiplegią powinno bawić się dużą piłką plażową, to zachęci je do używania obu rąk równocześnie. Gdy dziecko może chwytać tylko kij lub laskę, umożliwi mu zabawę przywiązanie piłki na gumie. Dziecku, które potrafi rzucać i chwytać piłkę, nie będąc w stanie jej utrzymać, można dać piłkę w kształcie strączka fasoli, łatwą do wykonania w domu z jasnego, nadającego się do prania materiału o różnej wadze i rozmiarach.
Zabawa z dzieckiem
• Umożliwienie dziecku eksperymentowania
• Obserwacja dziecka i ocena jego maksymalnej zdolności do koncentracji
• Odpowiedni poziom trudności
• Tylko dwie zabawki do wyboru
• Brak elementów rozpraszających uwagę dziecka
• Gdy nowa zabawka – należy wielokrotnie wytłumaczyć co to jest i do czego służy
• Angażowanie dziecka do pomocy w codziennych czynnościach
• Nauka rozpoznawania i różnicowania kształtów
mar7usia