Zaklęci.pdf

GRAHAM MASTERTON

ZAKLĘCI

(P RZEŁOŻYŁ : J ULIUSZ G ARZTECKI )

SCAN- DAL

Na stopniach świetlistego domu wariatów

Słyszę, jak brodaty dzwon wstrząsa trawnikiem lasu

W podzwonnym dla mego świata.

Gregory Corso „In the Fleeting Hand of Time”

Jeśli umrzeć muszę... Oto będzie

W tej żyznej ziemi żyźniejszy pył ukryty

Rupert Brooke „The Soldier”

„Memmack” brzmi tak, jak gaelickie słowo mor-riomach,

oznaczające „z wielkiej głębiny”.

Berry Fell „America BC”

ROZDZIAŁ I

Ledwie na moment oderwał wzrok od jezdni, sięgając do schowka na rękawiczki po

kasetę Santany, gdy coś niewyraźnego i szarawego, jak dziecko zakutane w płaszcz

przeciwdeszczowy, przeleciało przez szosę tuż przed nim.

Wrzasnął: „ach!” i kopnął stopą hamulec. Ześlizgnęła się, więc kopnął ponownie. Na

mokrym asfalcie kombi obróciło się w poprzek szosy, piszcząc oponami. A potem

podskoczyło, opadło na zaścielone liśćmi pobocze i z głośnym trzaskiem walnęło w pień

dębu.

Jack zgasił silnik i trzęsąc się siedział na miejscu. Jezu Chryste! Jezu Chryste

Wszechmogący! Kapuśniaczek zaczął osiadać kropelkami na przedniej szybie. Oczywiście

jechał szybko, pięćdziesiąt czy sześćdziesiąt mil na godzinę, w kierunku niewyraźnie

majaczącego, wznoszącego się po zboczu pagórka zakrętu. Ale przecież widzialność nie była

aż tak zła, on zaś skierował wzrok na bok na nie dłużej niż ułamek sekundy. Nie rozumiał,

jak, u diabła, mógł przeoczyć dziecko, wybiegające z pobocza szosy.

- Jezu Chryste - powtórzył głośno. Głos miał słaby i nie przekonywający. Ciągle

jeszcze trząsł się nieopanowanie.

Nabrał pełne płuca powietrza, odpiął pas bezpieczeństwa i wysiadł z samochodu. Wóz

stał teraz obrócony maską w kierunku, z którego przybył, karoseria u jego końca była

wgnieciona z lewej strony od zderzenia z drzewem. Teraz, gdy umilkł odgłos silnika, droga i

otaczający ją las wydawały się dziwnie ciche. Żadnych odgłosów prócz skapywania kropli ze

zwisających nad głową gałęzi i od czasu do czasu dalekiego popiskiwania czajki.

Lasy, lasy i jeszcze lasy. To z ich powodu ojciec jego matki zawsze nienawidził

Wisconsinu. Ojciec matki był farmerem i dla niego drzewa oznaczały pniaki.

- Te wszystkie pieprzone drzewa - skarżył się, nawet po odejściu na emeryturę.

Jack pociągnął nosem, zadrżał i rozejrzał się wokół. Na drodze nie leżało dziecko,

dzięki Bogu, a także nie było śladu niczyjej obecności na jej skraju. Żadnego szarobiałego

płaszcza przeciwdeszczowego, usmarowanego krwią. Żadnego zgniecionego pantofla

treningowego.

Podniósłszy kołnierz sportowego płaszcza pobrnął z powrotem przez zmącone błoto,

usiłując nie pobrudzić swych nowych płytkich brązowych pantofli. Ponieważ krople drobnego

deszczyku nie osiadały na śladach opon, widział dokładnie, w którym miejscu nacisnął

hamulec i gdzie wpadł w poślizg. Cztery krzyżujące się ósemki, poprzecznie przecinające

smołowaną nawierzchnię. Przykucnął, by przyjrzeć im się z bliska. Nic nie wskazywało, by

uderzył kogokolwiek.

Zresztą nie myślał, że kogokolwiek uderzył. Nie przypominał sobie żadnego zderzenia

prócz końcowej kolizji z drzewem. Odwrócił się, osłaniając oczy przed deszczem i przyjrzał

się z przodu swemu kombi. Nie było wgniecenia na przednim zderzaku, reflektory pozostały

nienaruszone. Miał nadzieję, że nie otarł się bokiem o kogoś i nie odrzucił go w ten sposób w

paprocie i krzaki leśnego poszycia. Słyszał już o ofiarach piratów jezdni, leżących w krzakach

o kilka jardów od ruchliwej autostrady i umierających choćby z zimna.

Przeszedł szosą kilka kroków do tyłu. Stulił dłonie przy ustach i zawołał:

- Halo? Jest tu kto? Halo?!

Stał całkiem nieruchomo, nasłuchując. Czajka krzyczała pii-uu, pii-uuu, a potem pii-

uiddi. Deszcz padał na ziemię tak miękko, jak woal umierającej oblubienicy. Trudno było

uwierzyć, że znajdował się ledwie o dwadzieścia minut jazdy od stolicy stanu, Madison, i o

mniej niż dwie godziny jazdy od Milwaukee.

Zawołał „Halo?” jeszcze trzy czy cztery razy. Nadal żadnej odpowiedzi. Serce

przestało tłuc mu się w piersi, oddech wrócił do zwykłego rytmu. Powoli się uspokajał.

Wyciągnął chusteczkę do nosa, otarł twarz i wydmuchał nos. Pomimo chłodu koszulę i całą

bieliznę miał przesiąkniętą zimnym potem.

Musiała to być sarna, prawda? Albo może kozioł. W każdym razie jakieś zwierzę. Nie

przyjrzałeś mu się dość dobrze, co? To znaczy, Jack, dajże spokój, bądźmy poważni, cóż by

dziecko robiło tutaj, tak daleko w lesie, w deszczowe czwartkowe popołudnie, o całe mile od

jakiejkolwiek miejscowości? Sam byś się tutaj nie znajdował, nieprawdaż, gdybyś nie musiał

sprawdzić starej chatki letniej taty nad Diabelskim Jeziorem, a jedyna przyczyna, dla której

pojechałeś tą drogą, jest taka, że przypadkiem skraca ci o piętnaście mil przejazd do szosy

numer pięćdziesiąt jeden.

Chciałem powiedzieć, że cóż, u diabła, robiłoby dziecko tutaj tak daleko?

A jednak niepokojące w tym wszystkim było to, że Jack z całą pewnością widział

biegnące nogi, wymachujące ręce i podniesiony kaptur. Zdrowy rozsądek mówił mu, że

musiało to być zwierzę. Ale nadal miał przed oczami dziecko, zakutane w szarobiały płaszcz

przeciwdeszczowy, wyskakujące tuż przed nim w ten dziki, właściwy dzieciom, źle

wyliczony sposób.

Odczekał jeszcze parę chwil. A potem powoli, odwracając się kilka razy, wrócił do

swego kombi. Była to electra, model z tysiąc dziewięćset osiemdziesiątego pierwszego roku,

czerwony metalik, teraz pokryty drobnymi kropelkami deszczu. Ostatni wóz jego ojca. Jack

odziedziczył go wraz z letnią chatką i pokojami pełnymi kwaśnego zapachu książek oraz

gazetami w większej liczbie, niż ktokolwiek potrafiłby policzyć. Zmuszony został do

sprzedania apartamentu w Jackson Park, aby opłacić podatki taty oraz koszty pogrzebu - choć

przecież nie mógłby za nic przekonać Maggie, by tu zamieszkała, za żadne brylanty,

ponieważ Maggie zawsze wierzyła, że rak jest w jakiś sposób zaraźliwy. Całe życie spędzone

na pracy i marzeniach nie przyniosło nic bardziej spektakularnego, niż coś, czym można było

jeździć, oraz czegoś do czytania.

Tylne światła samochodu były rozbite; na zbutwiałych liściach leżały rozrzucone

odłamki czerwonego plastyku. Tylne drzwi zostały tak wgniecione, że wykrzywiły się w

szyderczym uśmiechu jak warga Elvisa Presleya i bez względu na to, jak ostro Jack próbował

wbić je na miejsce, nie chciały się zamknąć jak należy. Przyszło mu na myśl, że mogło być

gorzej. Mógł zderzyć się z dębem czołowo i zranić się poważnie, nawet zabić. Chyba dobrze

się stało, że nie potrafił opanować poślizgu przednich kół. Kierowca lepszy od niego mógł tu

zginąć.

Wsiadł do wozu i uruchomił silnik. Pasek klinowy chłodzenia piszczał, ale poza tym

wyglądało, że samochód nadaje się w pełni do jazdy. Gdyby tylko dowiózł go z powrotem do

Milwaukee - było mu obojętne, czy będzie takie nawet wydawał dźwięki, jak orkiestra w

Pfister Bierkeller.

Już miał włączyć przednie wycieraczki, gdy wydało mu się, że coś dostrzegł przez

srebrzystą mgiełkę kropel mżawki, pokrywającą szybę. Białawy błysk w lesie po prawej

stronie. Przetarł przednią szybę i przyjrzał się ponownie, ale zjawisko znikło. Otworzył

drzwiczki i wychylił się do połowy, by lepiej widzieć. I znowu leciutki ruch, ledwie widoczna

szarobiała plama, tego był pewien.

Sięgnął do tylnego siedzenia i wyciągnął płaszcz przeciwdeszczowy. Bez wątpienia

był tam ktoś w głębi lasu; ktoś albo coś. A cokolwiek to było, prawie załatwiło ich oboje.

Jeśli to zwierzę, nie będzie w stanie nic już zrobić, tylko o tym zameldować. Ale jeśli to

dziecko, chciał, do jasnej cholery, dowiedzieć się, co ono zamierza, biegając samotnie po

lesie.

Wysiadł, zatrzasnął drzwiczki i zaczął ukosem schodzić z pagórka. Pod stopami miał

grubą warstwę mokrych, zbutwiałych liści, więc co drugi krok ześlizgiwał się w bok. Gdy już

dotarł do bardziej płaskiego terenu, jego pantofle pociemniały od wilgoci, a ciernie

jeżynowych krzaków powyciągały mu nitki ze spodni moherowego garnituru. Zatrzymał się

na moment, by odzyskać oddech.

- Gówno - mruknął pod nosem. Co też go opętało, by wyruszyć w dół po mokrym,

nierównym skłonie w pogoni za dzieckiem, które prawdopodobnie dzieckiem nie było w

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: