Podstawy_programowania_II_1.pdf

(401 KB) Pobierz
494436600 UNPDF
Podstawy programowania II
dr inż. Paweł Róg
494436600.017.png 494436600.018.png 494436600.019.png 494436600.020.png
Zagadnienia
Co to jest paradygmat programowania?
Programowanie imperatywne
Programowanie funkcyjne
Programowanie logiczne
Programowanie obiektowe
Cechy programowania obiektowego
Abstrakcja
Dziedziczenie
Dynamiczne wiązania i polimorfizm
Język UML
Geneza
Perspektywy
Diagramy
494436600.001.png 494436600.002.png 494436600.003.png 494436600.004.png
Co to jest paradygmat programowania?
„przyjęty sposób widzenia rzeczywistości w danej
dziedzinie, doktrynie itp.” lub „zespół form fleksyjnych
(deklinacyjnych lub koniugacyjnych), właściwy
danemu typowi wyrazów; wzorzec, model deklinacyjny
lub koniugacyjny” (Słownik języka polskiego PWN)
παράδειγμα (gr.) - wzorzec, przykład
zbiór mechanizmów, jakich programista używa, pisząc
program, i to, jak ów program jest następnie
wykonywany przez komputer
Paradygmat programowania to ogół oczekiwań
programisty wobec języka programowania
i komputera, na którym będzie działał program
494436600.005.png 494436600.006.png 494436600.007.png 494436600.008.png
Wybrane paradygmaty programowania
Programowanie imperatywne
Programowanie funkcyjne
Programowanie w logice (programowanie
logiczne)
Programowanie obiektowe
494436600.009.png 494436600.010.png 494436600.011.png 494436600.012.png
Programowanie imperatywne
Programowanie imperatywne to najbardziej pierwotny sposób
programowania, w którym program postrzegany jest jako ciąg
poleceń dla komputera
Obliczenia rozumiemy tu jako sekwencję poleceń zmieniających
krok po kroku stan maszyny, aż do uzyskania oczekiwanego
wyniku.
Stan maszyny należy z kolei rozumieć jako zawartość całej
pamięci oraz rejestrów i znaczników procesora.
Ten sposób patrzenia na programy związany jest ściśle z budową
sprzętu komputerowego o architekturze von Neumanna, w którym
poszczególne instrukcje (w kodzie maszynowym) to właśnie
polecenia zmieniające ów globalny stan.
Języki wysokiego poziomu — takie jak Fortran, Algol, Pascal, Ada
lub C — posługują się pewnymi abstrakcjami, ale wciąż
odpowiadają paradygmatowi programowania imperatywnego.
Przykładowo, instrukcje podstawienia działają na danych
pobranych z pamięci i umieszczają wynik w tejże pamięci, zaś
abstrakcją komórek pamięci są zmienne.
494436600.013.png 494436600.014.png 494436600.015.png 494436600.016.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin