54. Babeaux Brucker Meredith - Bliżej gwiazd(1).pdf - Wyspy szczęścia - lid7op.pl

Meredith Babeaux Brucker

Bliżej gwiazd

Przełożył Jan B. Kowalski

Rozdział 1

O brzasku dolina zasnuła się mgłą, po

której teraz została lśniąca rosa, połyskują-

ca w porannym słońcu. Bonita, z leniwym

zainteresowaniem kogoś, kto nie ma nic

innego do roboty, spoglądała na swe stopy.

Zauważyła, że podeszwy jej butów z każ-

dym krokiem przygniatają trawę, ale gdy

spoglądała potem do tyłu, szukając śladów

swych stóp, trawa podnosi się jakby nigdy

nic, jakby nikt po niej nie przeszedł. Zasta-

nawiała się, czy całe jej życie ma wyglądać

w taki właśnie sposób. Czy było jej pisane

zostawić na tym świecie ślad swej obecno-

ści, czy też miała zniknąć nie zauważona i

do końca swych dni pozostać na ranczo w

Carmel Valley?

Odeszła już dość daleko od domu w

stronę tego krańca posiadłości, który grani-

czył z autostradą, biegnącą przez środek

doliny. Przypomniała sobie, że w tym

miejscu pasły się dawniej konie, że usta-

wiały się po południu wzdłuż ogrodzenia,

jakby zainteresowane paradą samochodów,

, zmierzających w stronę oceanu i nadmor-

skiej wioski Carmel lub w drugą stronę –

między wzgórza Salinas i dalej, do San

Francisco.

Jej babka od dawna nie hodowała już

koni. Stajnie, zagrody i spichrze, tak samo

jak pastwiska, stały puste i bezużyteczne.

W pewnym sensie odzwierciedlały dojmu-

jącą samotność Bonity. Jedynym zwierzę-

ciem, które ostało się na ranczo był Lark.

Widok towarzyszącego jej przez cały czas

psa nie sprzyjał melancholijnym rozmyśla-

niom. Nie obwąchiwał już trawy, idąc w

ślad za nią, lecz z niemym pytaniem prze-

krzywionej zabawnie głowy spoglądał jej

w twarz.

Owinęła się szczelniej wełnianym kafta-

nem, gdyż poranne słońce nie rozgrzało

jeszcze wystarczająco powietrza. Ruszyła

dalej, po drodze puszczając cugle fantazji i

pozwalając myślom biec swym własnym

torem. Przypomniała sobie o opowiadaniu,

które właśnie zaczęła pisać i o otwartym

notesie, który zostawiła na biurku, zanoto-

wawszy kilka nowych pomysłów. Przez

ostatnich kilka lat zapisała parę takich,

dość grubych zeszytów, zapełniając ich

karty historiami z życia mieszkańców doli-

ny. Teraz poczuła, że znów musi coś no-

wego napisać. Już nie była naiwną dziew-

czyną, tworzącą fantastyczny świat. Była

pewna, że teraz ma coś do przekazania, co

rzeczywiście jest w stanie poruszyć, rozba-

wić, a nawet zastanowić jej czytelników.

Zmiana w sposobie traktowania jej pra-

cy nadeszła z chwilą, gdy babka przekona-

ła ją, by wysłała jedno ze swych opowia-

dań do gazety. Z początku Bonita opierała

się trochę, obawiała się bowiem, że nie bę-

dzie w stanie znieść odmowy, lecz Alberta

Langmeade miała w sobie dość zdecydo-

wania i dopóty dręczyła Bonitę, dopóki ta

nie usłuchała. Gdy z wydawnictwa nad-

szedł list informujący o przyjęciu rękopisu,

Bonita niemal oszalała z radości, zaś Al-

berta była prawie tak dumna, jakby cały

tekst wyszedł spod jej własnego pióra. Po-

niekąd była to prawda, gdyż Bonita spisała

historię swoich rodziców w kształcie, w ja-

kim usłyszała ją od babki w czasie drugich

wieczorów, spędzanych przy kominku.

Po opublikowaniu tekstu w gazecie, Bo-

nita otrzymała kolejny list od wydawcy,

tym razem z wiadomością, że opowiada-

niem zainteresował się ktoś z Hollywood.

Potem napisało do niej „Studio

Magnet", a mówiąc ściślej, człowiek o na-

zwisku Jordan McCaslin zaproponował jej

znaczną sumę pieniędzy za prawa do sfil-

mowania jej opowiadania. Gdy przyjęła

ofertę, w kolejnym liście zaproponował jej

sporządzenie próbnej wersji scenariusza.

54. Babeaux Brucker Meredith - Bliżej gwiazd(1).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: