Carroll Marisa - Wigilijny cud.pdf - Swięta i miłość INNE - lid7op.pl

MARISA CARROLL

WIGILIJNY CUD

Tytuł oryginału: Keeping Christmas

Prolog

- Boję się - powiedziała Katie Moran do szwagierki Patrice, która

trzymała na rękach Kyle'a, piętnastomiesięcznego synka Katie. - Piekielnie

się boję i nie zamierzam tutaj zostać.

„Tutaj" to była luksusowa willa jej teścia, Andrew Morana, położona

nad morzem, w Key Biscayne na Florydzie.

- Nie bądź taka melodramatyczna - odpowiedziała Patrice,

wymawiając słowa z miękkim, południowym akcentem.

- Wcale nie jestem - zaprotestowała Katie potrząsając głową. - Po

prostu się boję - powtórzyła instynktownie ściszając głos.

Katie skrzyżowała ramiona. Poczuła powiew chłodnego powietrza z

klimatyzatora i nagle się zatrzęsła. Miała bose nogi, ale prócz tego była

gotowa do wyjścia. Wcześniej założyła bawełniane spodnie i bluzę. W

pokoju nie było zbyt zimno, ale też zamknięte na stałe okna nie pozwalały,

aby do wnętrza dostało się świeże, morskie powietrze. Katie często

miewała wrażenie, że się tu dusi.

Nie polubiła tej nowoczesnej willi. Mieszkała tu z mężem przez

sześć lat, ale nigdy nie czuła, że to jej dom. Dopóki żył Michael, jej mąż i

zarazem najmłodszy syn Andrew Morana, jakoś to wytrzymywała. Teraz

willa wydawała się jej więzieniem.

Przez okno widać było niebieskie fale Biscayne Bay. W zatoce

kręciło się kilkanaście jachtów. Michael bardzo lubił żeglować. Pod jego

wpływem Katie również nauczyła się cenić tę rozrywkę. Michael

powiedział jej raz, że gdy już dzieci dorosną, porzuci rodzinne interesy i

wybiorą się we dwoje w podróż dookoła świata. To było tuż przed

narodzinami Kyle'a. Cztery miesiące później Michael już nie żył,

pokonany przez ostre zapalenie płuc. Nie miał jeszcze trzydziestu lat.

Trochę niżej, na prywatnej plaży przed domem, na drewnianym

leżaku siedział Andrew Moran i popijał whisky z wodą sodową. Promienie

słońca odbijały się od jego łysiny. Andrew wygrzewał się na plaży w

każde pogodne popołudnie. Katie zastanowiła się, jak zareagowałby teść,

gdyby wiedział, o czym rozmawiają. Na myśl o tym przeszedł ją dreszcz.

- Przyznaję, że Andrew jest poważnym przeciwnikiem - powiedziała

Patrice. Po jej zachowaniu i sposobie mówienia można było odgadnąć, że

pochodzi ze starej, południowej rodziny z tradycjami. Katie widziała w

szybie odbicie jej pulchnej twarzy. Patrice właśnie pochyliła głowę, aby

pocałować jedwabiste włoski Kyle'a. Po chwili znów spojrzała na Katie. -

Wydaje mi się jednak, że stanowczo przesadzasz.

- Uważasz zatem, że ten incydent w środę, kiedy to jakiś samochód

wjechał na chodnik i o mało mnie nie zabił, był czystym przypadkiem? -

Katie wstrzymała na chwilę oddech. Miała nadzieję, że nie zawiedzie się

na lojalności szwagierki. Patrice była jej jedyną przyjaciółką w Miami, a

może nawet na całym świecie.

- Tak właśnie sądzę - powiedziała zdecydowanie Patrice. - To

okropne, że wypadek zdarzył się akurat przed świętem, ale...

- Dzięki temu miałam za co dziękować Bogu, gdy modliłam się

przed kolacją - prychnęła Katie, krzywiąc usta w sardonicznym uśmiechu.

Wczoraj był Dzień Dziękczynienia. Dziś, w piątek, zgodnie z tradycją,

ludzie wypełnią wszystkie sklepy. Katie zamierzała to wykorzystać.

- To był wypadek - powtórzyła z naciskiem Patrice, jakby chciała

koniecznie przekonać Katie. - Dobrze wiesz, jakich kierowców mamy tu,

w Dade County.

- A co powiesz o tej dachówce? - spytała Katie, wyciągając ręce po

dziecko. Chciała czuć w ramionach jego ciepłe, mocne ciało. Patrice

niechętnie oddała jej małego. - Niewiele brakowało, a ta cholerna

dachówka zabiłaby nas oboje. - Katie przypomniała sobie, jak ciężka

dachówka huknęła o ziemię tuż przed nimi, i nieświadomie zacisnęła ręce.

Kyle pisnął i zaczął się wyrywać.

- To również był przypadek - upierała się Patrice, choć sama zbladła

na myśl o tym zdarzeniu. - Andrew nigdy nie zrobiłby krzywdy dziecku,

choć... - urwała gwałtownie. Zacisnęła usta i splotła ręce na brzuchu.

Miała na sobie duży, luźny sweter i długą, białą spódnicę. Nerwowo mięła

palcami materiał.

- Choć byłby szczęśliwy, gdyby coś przytrafiło się mnie -

dokończyła za nią Katie.

- Och, Katie, lepiej zmieńmy temat - zaproponowała bezradnie

Patrice. - Powtarzam ci, że przesadzasz.

- Być może - odrzekła Katie. Wiedziała, że Patrice nie cierpi się

spierać. Niepotrzebnie w ogóle zaczęła tę rozmowę. - Nie mam jednak

zamiaru dłużej ryzykować. Chyba rozumiesz, że prócz mnie Kyle nie ma

nikogo.

- Ma mnie. I Gregory'ego - odpowiedziała Patrice. Słowa Katie

wyraźnie ją dotknęły, zacisnęła usta.

- Wiem, że w razie konieczności zaryzykowalibyście dla niego życie.

W zielonych oczach Patrice błysnęły łzy, ale Katie pomyślała, że nie

może się rozczulać. Patrice nigdy nie czuła się skrępowana despotyzmem

Andrew Morana. Wynikało to zapewne z różnic w ich pochodzeniu.

Patrice wychowywała się w zamożnej, szczęśliwej rodzinie. Jej ojciec był

absolutnym, choć dobrotliwym władcą całej familii. Chodziła do szkoły

dla dziewcząt, a po ukończeniu college'u natychmiast wyszła za mąż za

Gregory'ego. Nie podjęła pracy. Takie życie najwyraźniej jej odpowiadało,

ale dla Katie było nie do zniesienia. Przywykła radzić sobie sama.

- Prawdę mówiąc, Gregory, tak samo jak Michael, ślepo słucha ojca.

Pewnie myślisz inaczej, ale podobnie jak ja jesteś zamknięta w tej

pozłacanej klatce.

- To nieprawda - zaprzeczyła Patrice, ale wolała nie patrzeć

szwagierce w oczy. Mieszkała tu już ponad dwanaście lat, od dnia ślubu. -

Gdybyś tylko nie kłóciła się z nim bez przerwy, gdybyś czasem

ustępowała.

- Może masz rację... - Katie ciężko westchnęła. Pomyślała, że nie

powinna atakować swej jedynej sojuszniczki.

- Jestem tego pewna - wtrąciła pośpiesznie Patrice, nim Katie

zdążyła znów się odezwać. - Andrew nie jest złym człowiekiem. Nie

możesz zabrać stąd Kyle'a. To przecież jego jedyny wnuk. - Patrice

niespokojnie zerknęła na swój brzuch.

Katie szczerze jej współczuła. Patrice była od niej o siedem lat

starsza, miała już trzydzieści trzy lata, a jeszcze nie urodziła dziecka.

Nigdy o tym nie mówiła, ale Katie wiedziała, że szwagierka od dawna

gorąco pragnęła dziecka.

Carroll Marisa - Wigilijny cud.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: