maści, kremy, żele - artykuł.pdf
(
35 KB
)
Pobierz
317881372 UNPDF
INTERMEN - PORTAL DLA MʯCZYZN
Ma¶ci, kremy, ¿ele - czyli o co chodzi z lekami stosowanymi na skórê
Leki przeznaczone do stosowania zewnêtrznego stanowi± liczn± grupê w¶ród preparatów dostêpnych na
rynku. Zaliczaj± siê do nich specyfiki podawane na skórê lub błony ¶luzowe w celu wywarcia działania
terapeutycznego, lub ochronnego.
Leki przeznaczone do stosowania zewnêtrznego stanowi± liczn± grupê w¶ród preparatów dostêpnych na
rynku. Zaliczaj± siê do nich specyfiki podawane na skórê lub błony ¶luzowe w celu wywarcia działania
terapeutycznego, lub ochronnego. Mog± wystêpowaæ pod postaci± ma¶ci, kremów, ¿eli, roztworów,
emulsji, past, plastrów, pudrów, zasypek, zawiesin (pudry płynne), aerozoli. Dobór postaci leku dla
konkretnej substancji leczniczej ma zapewniæ jej jak najlepsze parametry (np. uwalnianie, wchłanianie
substancji leczniczej) warunkuj±ce efekt terapeutyczny.
Ze wzglêdu na stopieñ przenikania substancji leczniczej przez poszczególne warstwy skóry wyró¿niamy
trzy typy działania leków zewnêtrznych. Pierwszy z nich to adsorpcja wystêpuj±ca, gdy lek dociera
jedynie do zewnêtrznej, martwej warstwy naskórka i tam rozwija siê jego działanie (np. leki działaj±ce
antyseptyczne, ¶ci±gaj±co, ochronnie). Gdy specyfik przenika dalej, w gł±b ¿ywej struktury skóry
wła¶ciwej, a jednocze¶nie nie wnika do naczyñ krwiono¶nych mówimy o penetracji (np.: leki
przeciwalergiczne). Wnikanie substancji do skórnych naczyñ krwiono¶nych (co mo¿e przyczyniæ siê do
przedostawania siê leku wraz z krwi± do innych tkanek) nazywamy resorpcj± (w ten sposób podawane s±
np.: hormony, witaminy, kwas salicylowy, olejki eteryczne, wyci±gi ro¶linne). Proces ten umo¿liwia lekom
podawanym zewnêtrznie wywieraæ działanie ogólne na organizm, co je¿eli nie jest efektem zamierzonym
w pewnych przypadkach mo¿e stanowiæ zagro¿enie dla pacjenta. Z takim zjawiskiem mamy do czynienia,
gdy lek podawany jest na zbyt du¿± powierzchniê skóry, lub błon ¶luzowych lub gdy pacjent jest uczulony
na podawan± w postaci zewnêtrznej substancjê (np. salicylany). Innym wa¿nym aspektem jest
stosowanie leków zewnêtrznych u dzieci, których skóra nie stanowi tak sprawnej bariery jak u osób
dorosłych. Wiele substancji łatwiej przenika do kr±¿enia ogólnego mog±c wywieraæ działania negatywne.
Nale¿y wiêc pamiêtaæ, ¿e podobnie jak w przypadku leków doustnych istniej± pewne ograniczenia
wiekowe, co do ich stosowania. Przykładem mog± byæ rozgrzewaj±co-inhalacyjne ma¶ci zawieraj±ce
kamforê przeciwwskazane dla dzieci do 3 roku ¿ycia nie tylko ze wzglêdu na silnie dra¿ni±ce działanie
kamfory, ale równie¿ w zwi±zku z mo¿liwo¶ci± wyst±pienia skurczu oskrzeli. Lek mo¿e przenikaæ nie tylko
poprzez naskórek, ale równie¿ przez ujêcia gruczołów potowych i mieszków włosowych oraz płytkê
paznokciow± (głównie leki przeciwgrzybicze). Ma to jednak mniejsze znaczenie w stosunku do działania
przez struktury naskórka.
Do wymiany zwi±zków chemicznych pomiêdzy skór±, a otaczaj±cym j± ¶rodowiskiem dochodzi tak¿e w
trakcie k±pieli i innych zabiegów fizjoterapeutycznych. Z otoczenia przenikaj± substancje zawarte w
k±pieli czy okładzie (np. pochodne beta – sitosterolu, kwasy humidowe borowin, minerały zawarte
w solankach, wodach mineralnych), a z kolei ze skóry wypłukiwane s± : sól, kwas moczowy, kwas
mlekowy, cholesterol, co mo¿e mieæ znaczenie w procesach oczyszczania organizmu.
Aby zwiêkszyæ ilo¶æ substancji wnikaj±cej przez skórê w gł±b tkanki stosuje siê takie zabiegi
fizykoterapeutyczne jak jonoforeza gdzie cz±steczki leku intensywniej wnikaj± dziêki zjawisku przepływu
pr±du elektrycznego, czy fonoforeza, gdzie efekt ten osi±ga siê dziêki ultrad¼wiêkom. Metody te stosuje
siê przy podawaniu leków np. przeciwbólowych, przeciwzapalnych, znieczulaj±cych miejscowo,
antybiotyków, roztworów borowiny i innych.
Ciekaw± postaci± leków naskórnych s± plastry. Mog± wywieraæ działanie ograniczaj±ce siê jedynie do
miejsca podania np.: plastry przeciw odciskom z kwasem salicylowym, plastry rozgrzewaj±ce zawieraj±ce
wyci±g z pieprzowca, lub działanie ich mo¿e dotyczyæ całego organizmu jak w przypadku plastrów
transdermalnych. Te ostatnie stopniowo uwalniaj±c substancje lecznicz± do krwioobiegu, zapewniaj± stałe
stê¿enie leku we krwi, umo¿liwiaj± przedłu¿one działanie, zmniejszenie działañ niepo¿±danych. Zalet± ich
jest równie¿ nie obci±¿anie układu pokarmowego, a tak¿e mo¿liwo¶æ przerwania terapii w dowolnym
momencie, przez usuniêcie plastra. Systemy transdermalne stosowane s± w leczeniu: bólu, zaburzeñ
hormonalnych, choroby niedokrwiennej serca, nikotynizmu, choroby lokomocyjnej i nadci¶nienia.
Ma¶ci, ¿ele, kremy, pasty Składaj± siê z substancji leczniczej i podło¿a stanowi±cego ¶rodowisko, w
którym substancja lecznicza jest rozpuszczona, zawieszona lub wemulgowana. Wszystkie powinny dobrze
rozsmarowywaæ siê na skórze w temperaturze pokojowej. Mog± byæ stosowane na skórê, błony ¶luzowe
oraz stanowi± jedn± z form leków ocznych.
Tu nale¿y zaznaczyæ, ¿e jak wszystkie leki podawane na powierzchnie gałki ocznej musz± spełniaæ
odpowiednie kryteria co do czysto¶ci, trwało¶ci, oraz doboru składników i bezwzglêdnie nie wolno
http://intermen.pl/new
Powered by Joomla!
Wygenerowano: 28 March, 2008, 09:17
INTERMEN - PORTAL DLA MʯCZYZN
podawaæ do oka leków do tego nie przeznaczonych! Do wytwarzania tych postaci leku stosuje siê
ró¿norodne podło¿a stanowi±ce przewa¿aj±c± czê¶æ ich masy np.: euceryna, wazelina, lanolina, smalec
wieprzowy, lekobaza i inne. W ma¶ciach czê¶ciej stosuje siê podło¿a tłuste, kremy zawieraj± głównie
podło¿a uwodnione. Dobór odpowiedniego no¶nika ma na celu jak najlepsze działanie konkretnej
substancji leczniczej, jej uwalnianie, i wchłanianie przez skórê.
Oprócz typowego działania terapeutycznego warunkowanego przez substancje lecznicz± zawart± w leku
ma¶ci, ¿ele lub kremy mog± byæ stosowane w innym celu. - mog± stanowiæ ochronê przed czynnikami
chemicznymi. S± to preparaty profilaktyczne przeznaczone do stosowania na skórê, których zadaniem
jest ochrona przed substancjami szkodliwymi, b±d¼ poprzez stworzenie bariery ochronnej wobec
czynników, b±d¼ poprzez zneutralizowanie działania negatywnego. Stosowne s± głównie w zapobieganiu
uszkodzeñ skóry wynikaj±cych z kontaktu z substancjami niebezpiecznymi np.: kwasami, zasadami,
rozpuszczalnikami w przemy¶le chemicznym (tzw. rêkawiczki chemiczne). - inna forma ochrony to
preparaty promieniochłonne stosowane dla protekcji przed promieniowaniem słonecznym zawieraj±ce
substancje absorbuj±ce o ró¿nej mocy. U¿ywane w profilaktyce poparzeñ słonecznych i raka skóry. - o
działaniu ochronnym mo¿emy mówiæ równie¿ w kontek¶cie preparatów odstraszaj±cych insekty (komary,
kleszcze, meszkii inne uci±¿liwe stworzenia). - mog± słu¿yæ jako ¶rodek po¶lizgowy np. do masa¿u, w
niektórych zabiegach diagnostycznych, a tak¿e zwiêkszaj± komfort współ¿ycia w przypadku sucho¶ci
pochwy - stanowi± podstawowe postacie leku w kosmetologii (głównie kremy i ¿ele).
Ma¶ci (Ungmenta) - s± postaci± leku przeznaczon± do stosowania zewnêtrznego na skórê, lub błony
¶luzowe w celu uzyskania działania miejscowego lub ogólnego. Składaj± siê z substancji leczniczej
rozpuszczonej, zawieszonej, lub wemulgowanej w podło¿e.
Kremy - (Cremores) preparaty stosowane w dermatologii, ale równie¿ w kosmetologii w celu pielêgnacji
skóry. Maj± w porównaniu z ma¶ciami strukturê bardziej uwodnion±. Mog± nawadniaæ, natłuszczaæ,
od¿ywiaæ skórê oraz wywieraæ działanie specjalistyczne np.: kremy przeciwzmarszczkowe, kremy z
ceramidami. Dermatologiczne mog± zawieraæ równie¿ substancje lecznicze np.: hormony, witaminy,
eznymy. Traktowane s± jako postaæ leku ró¿ni±ca siê od ma¶ci głównie wiêksz± zawarto¶ci± wody.
Pasty - (Pastae) stê¿one ma¶ci o charakterze zawiesin zawieraj±ce 25-50% sproszkowanych substancji
stałych, nadaj±ce siê do rozsmarowywania. Mog± byæ stosowane np.: w dermatologii, lub jako pasty
czyszcz±ce do zêbów.
¯el (Gelatum) - koloidalne dyspersje ciała stałego w cieczy. Je¿eli ¶rodowiskiem, w którym ciało stałe jest
rozproszone to woda mówimy o hydro¿elach. Obecnie stosowane coraz czê¶ciej gdy¿ wiele substancji ma
lepsze wła¶ciwo¶ci w tej postaci ni¿ w postaci ma¶ci czy kremów.
Uwagi dotycz±ce stosowania leków zewnêtrznych - nieumiejêtne stosowanie niektórych ma¶ci np.:
sterydów jest niebezpieczne i mo¿e doprowadziæ do powa¿nych uszkodzeñ skóry. Nie stosujmy ich na
własn± rêkê. - nie wolno stosowaæ ¿adnych substancji na uszkodzon± skórê, lub gałkê oczn± poza lekami
wskazanymi do tego celu. Metody babcine w tym przypadku mog± przynie¶æ wstrz±saj±ce efekty. -
nale¿y pamiêtaæ, ¿e skóra dziecka nie stanowi tak dobrej bariery, jak skóra osoby dorosłej - składniki
zawarte w leku mog± uczulaæ np. salicylany - niektóre leki nale¿y przechowywaæ w lodówce. Zawsze
nale¿y przeczytaæ doł±czon± do preparatu ulotkê.
dr n. farm. Piotr Kaczmarczyk
Artykuł ukazał siê w czasopi¶mie „Po pierwsze człowiek” nr 21/2005
{mos_fb_discuss:8}
http://intermen.pl/new
Powered by Joomla!
Wygenerowano: 28 March, 2008, 09:17
Plik z chomika:
mPIETRUH
Inne pliki z tego folderu:
technologia postaci leku 1.pdf
(88 KB)
TPL_Wyciągi - charakterystyka, sposoby otrzymywania(1).ppt
(385 KB)
TPL_Maceracja, perkolacja oraz modyfikacje tych procesów(1).ppt
(210 KB)
RECEPTURA ANTYBIOTYKÓW(1).ppt
(1025 KB)
TPL_Tabletki cz. 4(1).doc
(504 KB)
Inne foldery tego chomika:
%&$#
Dokumenty
Farmakopea Polska IV
Galeria
pharmindex 2009
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin