„ŚPIESZMY SIĘ KOCHAĆ LUDZI,

TAK SZYBKO ODCHODZĄ”.

Scenariusz montażu słowno – muzycznego

poświęconego pamięci osób zmarłych.

1.      Odtworzenie nagrania Czesława Niemena p.t. Dziwny jest ten świat” z kasety p.t. „Czas jak rzeka”.

2.      Odtworzenie nagrania Ryszarda Rynkowskiego p.t. „Jawa” z kasety pod tym samym   

            tytułem.

          W trakcie piosenki wychodzą kolejno uczniowie z zapalonymi zniczami i ustawiają się

           w półkolu.

3.      Recytacja wiersza ks. Jana Twardowskiego p.t. „Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą”:

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą

zostaną po nich buty i telefon głuchy

tylko to co nieważne jak krowa się wlecze

najważniejsze tak prędkie że nagle się staje

potem cisza normalna więc całkiem nieznośna

jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy

kiedy myślimy o kimś zostając bez niego

Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna

zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście

przychodzi jednocześnie jak patos i humor

jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej

tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu

jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłon

żeby widzieć naprawdę zamykają oczy

chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzeć

kochamy wciąż za mało i stale za późno

Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze

a będziesz jak delfin łagodny i mocny

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą

i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą

i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości

czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą.

4.      Recytacja wiersza p.t. „Lura”:

Listopad cmentarz pusty

Deszczu zimna lura

- to straszne – ktoś mówi

Przestać kochać zmarłego dlatego że umarł.

5.      Recytacja wiersza p.t. „Nieszczęście nie – nieszczęście”:

Jest taki uśmiech co mieszka w rozpaczy

bo gdy widzisz zbyt czarno to często inaczej

niekiedy w smutku jak drozd ci zaśpiewa

- twej miłości zranionej Bóg łaknie jak chleba

nieszczęście nie – nieszczęście jeśli szczęścia nie ma

jest uśmiech co się nawet na cmentarzu kryje

każdy świętej pamięci umiera więc żyje

cóż że go nie widzisz powraca do domu

siada przy stole czyta lampę świeci

czasem w bamboszach by nas nie obudzić

tylko śmierć umie ludzi przybliżyć do ludzi

nic dziwnego przecież tak to bywa

z nieba się tęskni zawsze po kryjomu

choćby królikom mlecze przed rosą pozrywać

ciotkę z gotówką przy sobie zatrzymać

uśmiech czasem się modli po prostu – mój Boże

tu gdzie miłość odchodzi lecz jej nie ubywa

ci co się kochają cierpią gdy są razem

uśmiech i z cytryną uśmiechnąć się może

      narzekasz że świat surowy jak grzyb niejadalny

a w świecie stale uśmiech niewidzialny.

6.      Recytacja wiersza p.t. „Przeminiemy” :

Przeminiemy …

Życie nasze zgaśnie

Pewnego dnia

Jak zdmuchnięta świeca.

Bóg przesieje przez sito

Nasze prace i troski,

Nasz trud i wysiłek.

Na sieci Bożej sprawiedliwości

Zostanie tylko miłość.

7.      Odtworzenie piosenki p.t. „Czy mnie przyjmiesz” z kasety nagranej przez Tomasza Kamińskiego p.t. „Małe miłości”.

8.      Recytacja wiersza p.t. „Spokój niepokój”:

Odpoczną listy

stale przerzucane

fotografie brane do rąk

jak kochane ciało

telefon się odszczeknie

- alem się namęczył

spokój po sercu

które bić przestało.

9.      Piosenka p.t. Na drugi brzeg” z repertuaru zespołu Arka Noego z płyty p.t. „Hip hip hura alleluja”

10. Odczytanie fragmenty z Pisma Św. – 1 Tes 4, 13 – 18:

„Nie chcemy, bracia, waszego trwania w niewiedzy co do tych, którzy umierają, abyście się nie smucili jak wszyscy ci, którzy nie mają nadziei. Jeśli bowiem wierzymy, że Jezus istotnie umarł i zmartwychwstał, to również tych, którzy umarli w Jezusie, Bóg wyprowadzi wraz z Nim. To bowiem głosimy wam jako słowo Pańskie, że my, żywi, pozostawieni na przyjście Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy pomarli. Sam bowiem Pan zstąpi z nieba na hasło i na głos archanioła , i na dźwięk trąby Bożej, a zmarli w Chrystusie powstaną pierwsi. Potem my, żywi i pozostawieni, wraz z nimi będziemy porwani w powietrze, na obłoki naprzeciw Pana, i w ten sposób zawsze będziemy z Panem. Przeto wzajemnie się pocieszajcie tymi słowami”.

11. Odsłonięcie ustawionej w widocznym miejscu figury Chrystusa Zmartwychwstałego.

12. Odczytanie tekstu ks. Jana Twardowskiego p.t. „Zmartwychwstanie” :

„Jezus przeszedł przez ludzką śmierć i po zmartwychwstaniu poszedł dalej, w głąb innego życia.

Kiedy się pojawił na ziemi, nie poznawano Go.

Był ten sam, ale inny.

Nauka za wszelką cenę usiłuje wyrwać człowieka z mroku śmierci. Leczy go, reanimuje.

Wiara jednak głosi, że każdy prędzej czy później musi przejść przez śmierć – jak przez bramę – do innego życia. Bogactwo, powodzenie, kariera przestają być ważne.

Jezus ukazuje nam, że trzeba ogołocić się ze wszystkiego, żeby razem z Nim zmartwychwstać”.

13. Odtworzenie z płyty zespołu Arka Noego p.t. „Hip hip hura alleluja”  pieśni wielkanocnej p.t. „Chrystus zmartwychwstan jest”.

WSKAZÓWKI I SUGESTIE:

Kolejni uczniowie na czas recytacji lub odczytania poszczególnych  tekstów wychodzą z półkola i zajmują miejsce przy stojącym krzyżu. Po powiedzeniu swojej kwestii ustawiają palące się znicze, w ten sposób, aby powstał z nich duży krzyż. Po odczytaniu fragmentu z Pisma św. następuje odsłonięcie umieszczonej w widocznym miejscu figury Chrystusa Zmartwychwstałego. W scenografii można wykorzystać jesienne liście, „stroiki” nagrobne, kwiaty.

5