Intubacja dotchawicza
Intubacja dotchawicza.
1. Wskazania.
2. Ocena przed intubacją.
3. Wyposażenie.
4. Metody intubacji.
5. Przeprowadzenie intubacji.
6. Powikłania.
1. Wskazanie:
· wymagana wentylacja mechaniczna (torakotomia, operacje w obrębie nadbrzusza, kraniotomia, zwiotczenie mięśni),
· niekorzystne ułożenie pacjenta na stole operacyjnym,
· operacje w obrębie szyi i dróg oddechowych,
· ochrona przed zachłyśnięciem,
· odsysanie wydzieliny z dróg oddechowych.
2. Ocena
· wywiad:
o Przebyte operacje w obrębie twarzoczaszki, krtani, tchawicy,
o choroby nosa,
o choroby strun głosowych,
o uprzednie trudności w zaintubowaniu,
o przebyta radioterapia obszaru g.d.o.,
· badanie:
o anomalie twarzy,
o wody wrodzone głowy i szyi,
o drożność przewodów nosowych,
o ruchomość stawów skroniowo-żuchwowych (n≥4cm),
o wielkość i ruchomość języka,
o stan uzębienia,
o ruchomość szyi,
o anomalie lub uciśnięcia tchawicy,
o brzmienie głosu,
o urazy, ciała obce,
· skala Mallampatiego,
· test Patila (odległość między krtanią a brzegiem żuchwy),
· skala 5 czynników ryzyka Wilsona.
· laryngoskop ze źródłem światła (różnice między laryngoskopem z łyżką zakrzywioną i łyżką prostą),
· rurka dotchawicza (różne rozmiary i typy),
· przedłużacze i łączniki dla rurek,
· prowadnice,
· kleszczyki intubacyjne,
· ssak i cewnik do odsysania,
· strzykawka 10ml do uszczelnienia mankietu,
· rurka Guedela,
· środek zmniejszający tarcie (lidokaina w żelu).
· przez usta – standardowo w większości znieczuleń i w nagłych zaburzeniach oddechowych,
· przez nos – z użyciem kleszczyków Magilla.
· preoksygenacja,
· ułożenie głowy (pozycja wąchania),
· próba wentylacji przez maskę,
· podanie środków zwiotczających po upewnieniu się, że możliwa jest wentylacja za pomocą maski twarzowej,
· wentylacja do osiągnięcia zwiotczenia,
· laryngoskopia bezpośrednia,
· wprowadzenie rurki przez szparę głośni do tchawicy pod kontrolą wzroku,
· uszczelnienie mankietu,
· sprawdzenie położenia rurki w tchawicy:
o ruchy klatki piersiowej,
o osłuchiwanie klatki piersiowej i brzucha,
o kapnometria,
· umocowanie rurki, podłączenie do aparatu znieczulającego lub respiratora.
Postępowaniem alternatywnym jest intubacja przy zachowanym oddechu spontanicznym podczas znieczulenia wziewnego lub w sedacji.
· intubacja jednostronna,
· intubacja przełyku,
· uszkodzenia mechaniczne błony śluzowej jamy ustnej, gardła, krtani,
· perforacje przełyku, gardła, tchawicy (odma podskórna, odma opłucnowa),
· wyłamanie zębów,
· oderwanie części krtani,
· uszkodzenie rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym,
· wywołanie odruchów przez laryngoskop i rurkę intubacyjną:
o sympatykoadrenergiczne: ↑RR, tachykardia, zaburzenia rytmu serca,
o z nerwu błędnego: zatrzymanie oddychania, kurcz krtani, ↓RR, bradykardia,
o z rdzenia kręgowego: wymioty, kaszel, ruchy tułowia i kończyn,
· aspiracja,
· niedrożność rurki: zagięcie, wydzielina, krew, ciało obce, przepuklina mankietu uszczelniającego, przyciśnięcia dystalnego otworu rurki do ściany tchawicy,
· powikłania późne.
Strona 2 z 2
lubernat