Blok integracyjny: „Zimowa przeplatanka”.
Opracowanie: Wiesława Wiśniewska
Przedstawione sytuacje edukacyjne przeznaczone są dla dzieci 6 letnich.
Traktowane są jako propozycje.
Nauczyciel tak kieruje pracą, aby zachęcić dzieci do ich realizacji.
Zadania te są przeznaczone do realizacji z całą grupą, obejmują również pracę indywidualną z dzieckiem zdolnym i pracę wyrównawczą.
Konspekt sytuacji edukacyjnych
– zabawy i działania dzieci przed śniadaniem.
I. Zabawy rozwijające wyobraźnię wzrokowo- kinestetyczną.Cele:- dziecko potrafi wykonać precyzyjne ruchy o małej sile i dynamice, ograniczone do pracy przedramienia, dłoni i palców- dziecko potrafi zahamować impulsy ruchowe- potrafi podporządkować czynności ruchowe kontroli wzroku, przy równoczesnym wytwarzaniu schematów ruchowych, zharmonizowanych pod względem siły, dynamiki i kierunku.Metody:- czynne: - samodzielnych doświadczeń, - zadań stawianych do wykonania- słowne: - rozmowa - objaśnienia i instrukcje - oglądowe: - obserwacja i pokazZabawy: „Pchełki” – odmiana zabawy „Polowanie”, „Wyścigi” „ Skaczące czapeczki”
„ Stołowa koszykówka” „ Serso stołowe” „ Kręgle”
„ Bierki”
Dzieci przychodzące do przedszkola wybierają sobie gry – zabawy przygotowane wcześniej przez nauczycielkę.Dzieci wspólnie z nauczycielką przypominają zasady i reguły gier.Nauczycielka cały czas według potrzeb służy pomocą – objaśnia i pokazuje dzieciom jak prawidłowo należy wykonywać zadania. Dzieci i nauczycielka podejmują wspólną zabawę.II Zestaw ćwiczeń porannych „Zimowe zabawy”
1.Zabawa orientacyjno – porządkowa: „Wiatr i śnieżynki” ”Wiatr wieje” – n-lka potrząsa tamburynem,”śnieżynki wirują” – dzieci biegają,Gdy „wiatr” przestaje „wiać” – tamburyno cichnie, „śnieżynki spadają na ziemie” – dz. Wykonują przysiad podparty.2. Ćwiczenie dużych grup mięśniowych „Śnieg pada”Dzieci podnoszą ręce w górę i opuszczają je stopniowo w dół, obracają się dookoła i przysiadają.3. Ćwiczenie tułowia – skłony w przód „Toczymy bryłę śnieżną”Chłód z niskim skłonem tułowia w dół i pracą ramion, które naśladują toczenie kul.
4. Ćwiczenie dużych grup mięśniowych „Lepimy bałwanka”Skłon w dół, obejmowanie brył śnieżnych i ustawianie jedna na drugiej. Wspięcie, dorabianie bałwankowi oczu, nosa, ust.5. Ćwiczenie tułowia – skręty „Rzuty śnieżkami do bałwanka”Rozkrok, skłon w dół, naśladowanie lepienia śnieżek i rzutu przed siebie lewą i prawą ręką – na zmianę.6. Ćwiczenia ożywiające „Taniec wokół bałwanka”Dzieci wiążą koło i posuwają się podskokami zmiennymi, odbijając się raz prawą, raz lewą nogą.7. Marsz parami – ze śpiewem piosenki.Cele:- dziecko zna przebieg zabaw i ćwiczeń;- prawidłowo wykonuje ćwiczenia, utrzymuje właściwą postawę podczas ćwiczeń;- chętnie podejmuje działania ruchowe, wierzy we własne możliwości i cieszy się z nabytych umiejętności;Metody:Odtwórcze: m. zabawowo – naśladowczaIII. „Królowa Śniegu” – bajka J. Ch. Andersena
Cele:- dz. zna treść bajki;- potrafi uważnie wysłuchać utworu literackiego;- potrafi określić strukturę powierzchniową, skojarzeniową i identyfikacji bajki;- dz. jest bardziej wrażliwe na piękno utworu i przyjaźń jaka ma miejsce między bohaterami bajki;Metody:słowne: - środki żywego słowa - rozmowaczynne: - samodzielnych doświadczeń - zadań stawianych do wykonaniaoglądowe: - obserwacja i pokaz
A. Opowiadanie nauczycielki na podstawie bajki J.Ch. Andersena „Królowa Śniegu” ilustrowane obrazkami.
B. Określenie struktur bajki - dzieci wspólnie z nauczycielką podejmują próbę omówienia bajki (struktur: powierzchniowej, skojarzeniowej i identyfikacji).
1. Struktura powierzchniowa: a) przyjaźń Kaya i Gerdy b) uprowadzenie Kaya przez Królową Śniegu c) tęsknota Gerdy i jej babci d) poszukiwanie Kaya przez Gerdę - kraina kwiatów - pałac królewski - jaskinia rozbójników, przyjaźń z córką rozbójniczki e) odnalezienie Kaya w pałacu Królowej Śniegu - opowiadanie Gerdy o wspólnej przyjaźni - oziębłość Kaya - płacz Gerdy - odmrożenie zaczarowanego serca Kaya f) szczęśliwy powrót do domu2. Struktura skojarzeniowa: a) skuszenie Kaya bogactwem królowej b) cierpienie Gerdy po utracie bliskiej osoby c) chęć pomocy, szukania, rozwiązania problemu przez Gerdę d) nie uleganie pokusom przez Gerdę, odrzucenie luksusu
e) empatia i zrozumienie problemu drugiej osoby (córka rozbójniczki) f) przezwyciężenie trudności w dążeniu do celu g) bezradność i łzy Gerdy h) reakcja Kaya na dobroć i poświęcenie Gerdy i) dobro zawsze zwycięża – morał3. Struktura identyfikacji: a) nieposłuszeństwo b) uległość pokusom pod wpływem ciekawości c) przeżywanie szeregu przykrych uczuć po stracie przyjaciela d) współczucie babci, Gerdy, córki rozbójniczki e) podjęcie działań w celu odzyskania przyjaciela f) dokonywanie trudnych wyborów g) pomoc koleżance ( rozbójniczce) h) odzyskanie przyjaciela mimo trudności i) przeżywanie radości i szczęścia - ja też straciłem przyjaciela, ale potem go odzyskałem - mnie też podobają się ludzie bogaci - ja też pomogłem koleżance - mnie też zdarzyło się pomagać innym - mnie też ktoś pomógł - nikt mi nie pomógł, a tak liczyłem na pomoc
Zadanie to jest uzależnione od aktywności dzieci, ich zainteresowania oraz czasu.Nauczycielka tak kieruje rozmową, aby od dzieci wypłynęły sygnalizowane treści. Szczególną uwagę zwraca na przyjaźń jaka łączyła Kaya i Gerdę.
„ Szczęśliwy wiek, gdy stwierdza się, że można narysować wszystkoco się chce. Naprawdę wszystko.Jest się jeszcze panem światatak dalece, że można w to wątpić” /A. Jacques/
PLAN METODYCZNY ZAJĘCIA SYNESTEZJA MUZYKI Z PLASTYKĄTEMAT: W zamku Królowej Śniegu – malowanie treści pozamuzycznej inspirowanej utworem instrumentalnym Suite Peer Gynt wg E. Grega „W grocie króla gór”.
Cele kształcące (operacyjne)I. Cele poznawcze (intelektualne)1. Wiadomości- dziecko zna utwór E. Grega „W grocie króla gór’,
- dziecko potrafi określić nastrój i charakter słyszanej muzyki,- dziecko potrafi wyobrazić sobie treść pozamuzyczną utworu i wyraża ją za pomocą dowolnej pracy plastycznej.2. Umiejętności- dziecko potrafi uważnie wysłuchać utworu muzycznego,- dziecko poprawnie formułuje wypowiedzi,- dziecko wyraża swoje myśli w formie plastycznej,- dziecko potrafi malować plamą,- dziecko usprawnia się manualnie,- dziecko poprawnie reaguje na określone hasła i sygnały muzyczne,- wyraża zainteresowanie słuchanym utworem muzycznym.II. Cele psychomotoryczne (praktyczne)
1. Działanie- dziecko sprawnie wykonuje działania ruchowe, muzyczne i plastyczne.2. Umiejętności- dziecko chętnie podejmuje i potrafi organizować własną działalność twórczą: ruchową, muzyczną i plastyczną.III. Cele wychowawcze (motywacyjno – emocjonalne)
1. Działanie- dziecko aktywnie uczestniczy w zabawach muzyczno – ruchowych,
- dziecko chętnie podejmuje trud tworzenia ruchu podczas zabaw,2. Podstawy
- dziecko wierzy we własne możliwości twórcze, ma poczucie satysfakcji i sukcesu,- dziecko potrafi opisywać swoje wytwory plastyczne,- dziecko jest bardziej wrażliwe na piękno utworu muzycznego.Metody nauczania wg M. Kwiatowskiej.1. Metody czynne- działalność czynna w korelacji z muzyką (odkrywanie, przeżywanie i działanie).
▪ metoda samodzielnych doświadczeń: stwarzanie warunków do spontanicznej zabawy, ułatwianie nawiązywania kontaktów ze sztuką, ▪ metoda kierowania własną działalnością dziecka: inspirowanie
spontanicznej działalności dziecka przez zachętę, sugestię, podsunięcie pomysłu, radę, ocenę, nagrodę, ▪ metoda zadań stawianych do wykonania dziecku, ▪ metoda ćwiczeń utrwalających,
▪ metoda rozwijania twórczych możliwości dziecka inspirowanie ekspresji dziecięcej przez temat z góry określony (utwór muzyczny).2. Metody słowne- środki żywego słowa inspirujące ekspresję artystyczną dziecka ▪ metoda objaśnienia i instrukcji ( stosowane przy stawianiu dzieciom zadań, podczas zabaw muzyczno- ruchowych), ▪ rozmowa – rozmowy związane z utworem muzycznym.3. Metody oglądowe: ▪ metoda uprzystępniania sztuki (percepcja utworu muzycz.), ▪ metoda przykładu (osobistego nauczycielki).Zasady nauczania: - Motywacji (motywowanie dzieci do postawionego przed nimi zadaniami) - Aktywności (twórcza działalność, podejmowanie i rozwiązywanie konkretnego zadania) - Indywidualizacji - Zespołowości - Stopniowania trudnościZasady wychowania: - systematycznego oddziaływania wychowawczego, - świadomego i aktywnego udziału dzieci w procesie wychowania.Forma organizacyjna wychowania w przedszkolu: zajęcia obowiązkowe przeprowadzone z całą grupą.Formy wychowania muzycznego:1. Słuchanie muzyki2. Śpiew dzieci3. Ruch przy muzyce – zabawy rytmiczne, improwizacje ruchoweFormy plastyczno muzyczne wg D. Malko:1. Malowanie farbami treści pozamuzycznej2. Dobór barw do kontrastujących utworówOrganizacja zajęcia:cz. I- Muzyczne powitanie (rozsypka) –swobodna ekspresja ruchowa,- Zabawa ruchowa, „Kolorowe nutki” – rozsypka- Zabawa rytmiczna, „Zaczarowane bramy” (siad skrzyżny przed tablicą)- Zabawa dramowa „Wędrówka do królowej śniegu”
cz. II- Słuchanie utworu Peer Gynt’a „W grocie króla gór” (dzieci siedzą w gromadce
przed nauczycielką)- Zabawa rytmiczna „Echo rytmiczne”– podczas powtórnego wysłuchania utworu jw.- Malowanie muzyki –twórcza praca przy stolikach cz. III - Czynności porządkowe- Wystawa prac- Rozmowa dzieci w siadzie skrzyżnym- Korowód marszowy – marsz przy piosence „Sanna’Środki dydaktyczne
dla nauczyciela: magnetofon, kaseta magnetofonowa z nagranym utworem instrumentalnym,
kaseta z nagranymi efektami dźwiękowymi kaseta „Rytmy”, kaseta „Logorytmika” Bramki (obrazki) odpowiadające barwą do rodzaju muzyki (szybkiej, granej stacato – bramka w kolorowe plamki, kropki; wolnej, granej legato – bramka w kolorach pastelowych, faliste linie)dla dzieci: tekturowe nutki w trzech kolorach (czarnym, zielonym, żółtym), kartki z bloku technicznego farby, pędzle, kubki z wodą, ściereczki,
Przygotowanie merytoryczno –metodyczne nauczyciela
1. M. Kwiatowska (red.), Podstawy pedagogiki przedszkolnej WS i P, W-wa 1988.2. M. Kwiatowska, Vademecum nauczania sześciolatków WS i P, W-wa 1977.3. B. Podolska, Z muzyką w przedszkolu WS i P. W-wa 1987 str. 84-88.4. D. Malko, Metodyka wychowania muzycznego w przedszkolu WS i P, W-wa 1988.5. U. Smoczyńska – Machtman, Kalendarz muzyczny w przedszkolu, WS i P, W-wa 1983.6. M. Przychodzińska-Kaciczak Muzyka i wychowanie, Nasza Księgarnia W-wa 1979.7. F. Wesołowski, Zasady muzyki, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1986.8. D. Malko, Zasady muzyki i kształtowanie słuchu, WS i P, W-wa 1992.
9. K. Przybylska, Wychowanie muzyczne w przedszkolu
10. I. Dudzińska (red.), Metodyka wychowania w przedszkolu cz. III, WS i P, W-wa 1976.
Przygotowanie dzieci
- znają baśń J.Ch. Andersena „Królowa Śniegu”,- znają różne techniki plastyczne, znają różne zabawy z elementami ekspresji rytmiczno-ruchowo-muzycznej – K. Orffa,- odtwarzają rytm (echo rytmiczne),- malowały swój nastrój po wysłuchaniu utworu muzycznego.
20
Przebieg zajęcia(przedstawiony tabelarycznie na podstawie modelu planu metodycznego w postaci czynnościowej Juliana Ochenduszko wg. projektu
B. Niemierki)
Część zajęcia
Czynności dzieci
Czynności nauczyciela
Środki dydaktyczne
Ocena skuteczności
Docelowe
Zadania dydaktyczne
I wstępna
1. Dzieci potrafią wyrazić swobodnym ruchem formę powitania (dzieci witają się różnymi częściami ciała)
1. Muzyczne powitanie – swobodna ekspresja ruchowa w zabawie przy muzyce z reakcją na sygnał dźwiękowy 3x
Nauczyciel uczestniczy w zabawie dzieci.
Magnetofon kaseta”Rytmy””Logorytmika”
Stosowane innowacje pedagogiczne. Realizacja metody twórczej ekspresji ruchowej R. Labana z elem. C. Orffa.
2. Dzieci różnicują dźwięki w muzyce (wysokie, średnie, niskie) i prawidłowo dobierają odpowiedni kolor nuty
2. „Kolorowe nutki” – zabawa ruchowa z reakcją na zmianę wysokości dźwięku (dobieranie koloru nuty do wysokości słyszanego dźwięku: dźwięk niski- czarna nuta, dźwięk wysoki –żółta nuta,dźwięk średni- zielona nuta,
diabel123