abc_WENTYLACJA.pdf

Oswoiæ powietrze

Powietrze jest

najwa¿niejsze dla naszego

zdrowia. Œwie¿e i czyste

pobudzi nas do ¿ycia,

a odpowiednio och³odzone

uczyni upa³y znoœniejszymi.

Choæ niewidoczne,

mo¿e tak wiele!

Na czym polega dzia³anie wentylacji?

Wentylacja, czyli wymiana powietrza we-

wn¹trz pomieszczeñ, jest niezbêdna dla

prawid³owego funkcjonowania organizmu

ludzkiego. Przede wszystkim doprowadza

tlen niezbêdny do oddychania oraz usuwa

dwutlenek wêgla, umo¿liwia równie¿ usu-

wanie nadmiaru wilgoci zawartej w powie-

trzu. Dziêki wentylacji usuwane s¹ rów-

nie¿ przykre zapachy, substancje chemicz-

ne emitowane przez wyposa¿enie domu,

dym papierosowy. Umo¿liwia ona równie¿

bezpieczne u¿ytkowanie urz¹dzeñ gazo-

wych czy te¿ ró¿nego rodzaju palenisk

(kominków, kuchenek, kot³ów), gdy¿

w razie ulatniania siê gazu zostanie on od-

prowadzony na zewn¹trz, a w razie niepra-

powietrze

zu¿yte

powietrze

œwie¿e

Wentylacja doprowadza powietrze œwie¿e, a usuwa

zu¿yte. Na schemacie pokazane jest dzia³anie wenty-

lacji grawitacyjnej

wid³owego spalania paliw, truj¹cy tlenek

wêgla nie osi¹gnie niebezpiecznego dla

zdrowia stê¿enia.

Ile powietrza œwie¿ego nale¿y dostarczyæ do domu?

Intensywnoœæ wentylacji w domach jed-

norodzinnych nie jest œciœle okreœlona,

a i w praktyce iloœæ wymienianego po-

wietrza mo¿e byæ bardzo ró¿na, zale¿nie

m.in. od liczby osób przypadaj¹cych na

powierzchniê u¿ytkow¹, czasu pobytu

w domu, czêstotliwoœci gotowania czy te¿

prania. Doœæ czêsto przyjmowana war-

toœæ intensywnoœci wentylacji na pozio-

mie 20 m 3 /h przypadaj¹ca na ka¿d¹ osobê

w domu jednorodzinnym nie jest w³aœci-

wa, gdy¿ ró¿ne pomieszczenia wymagaj¹

innej intensywnoœci wentylacji, a w cza-

sie nieobecnoœci domowników mo¿e byæ

ona znacznie zmniejszona. Do okreœlenia

wydajnoœci urz¹dzeñ wentylacyjnych, jak

te¿ i okreœlenia strat cieplnych zwi¹za-

nych z wentylacj¹, mo¿na przyjmowaæ

przeciêtn¹ wymianê powietrza odpowia-

daj¹c¹ 0,5-0,8 objêtoœci powietrza w po-

mieszczeniach w ci¹gu godziny. I tak

w pokoju o powierzchni 20 m 2

œci 2,5 m trzeba zapewniæ wymianê na

poziomie 25-40 m 3 /h. Natomiast do bie-

¿¹cego sterowania intensywnoœci¹ wenty-

lacji najlepiej pos³u¿yæ siê wilgotnoœcio-

mierzem, który w sposób poœredni okre-

œla zanieczyszczenie powietrza. W sezo-

nie grzewczym utrzymywanie wilgotno-

œci powietrza na poziomie nie wy¿szym

ni¿ 50-60% z du¿ym prawdopodobieñ-

stwem œwiadczy o prawid³owej wentyla-

cji.

Co to jest syndrom chorego budynku i dlaczego coraz czêœciej siê

zdarza w naszych domach?

Syndrom „chorego budynku” lub „choro-

ba budynkowa” to okreœlenia ró¿nych do-

legliwoœci zwi¹zanych z brakiem dosta-

tecznej wentylacji. Wystêpowa³y one

szczególnie w biurowcach bez wydajnego

systemu wymiany powietrza, a nieotwie-

ralne okna nie pozwala³y na zapewnienie

wentylacji t¹ drog¹. W domach jednoro-

dzinnych tego rodzaju zjawiska zdarzaj¹

siê sporadycznie i g³ównie w sytuacjach

du¿ego zagêszczenia osób lub gdy w po-

mieszczeniach znajduje siê du¿o elemen-

tów wydzielaj¹cych szkodliwe dla zdrowia

substancje. Czêstszym zagro¿eniem jest

natomiast znacz¹cy wzrost wilgotnoœci po-

wietrza, co mo¿e prowadziæ do zawilgoce-

nia œcian i innych elementów budynku,

a w efekcie rozwoju pleœni i grzybów.

Zbyt du¿a wilgotnoœæ w pomieszczeniu zaowocowaæ mo¿e

rozwojem szkodliwego grzyba lub pleœni (fot. Ekom)

138

i wysoko-

WENTYLACJA I KLIMATYZACJA

Jakie s¹ rodzaje systemów wentylacyjnych?

Doprowadzenie œwie¿ego powietrza i od-

prowadzenie powietrza zu¿ytego w do-

mach jednorodzinnych mo¿e odbywaæ

dziêki wentylacji grawitacyjnej nazywa-

nej równie¿ naturaln¹ lub mechanicznej,

gdy przep³yw powietrza wymuszaj¹ wen-

tylatory. Zale¿nie od ich rozmieszczenia

i uk³adu systemu wentylacyjnego, wenty-

lacja mo¿e byæ wywiewna lub nawiewno-

-wywiewna. W ramach wentylacji me-

chanicznej mog¹ byæ te¿ montowane in-

ne urz¹dzenia np. nawil¿acze, filtry, wy-

mienniki ciep³a.

Wentylacja grawitacyjna

Wentylacja mechaniczna wyci¹gowa

Wentylacja mechaniczna nawiewno-wywiewna

Jak dzia³a wentylacja grawitacyjna?

Wentylacja grawitacyjna funkcjonuje dziêki ró¿nicy temperatur wewn¹trz pomieszczeñ i na zewn¹trz. Cieplejsze powietrze we-

wnêtrzne jako l¿ejsze unosi siê do góry, a na jego miejsce ró¿nymi drogami (przez nieszczelnoœci w stolarce okiennej i drzwiowej,

nawiewnikami) nap³ywa œwie¿e powietrze zewnêtrzne. Intensywnoœæ takiej wentylacji zale¿y wiêc g³ównie od warunków atmosfe-

rycznych – przy mrozach wentylacja dzia³a bardzo intensywnie, a w czasie upa³ów w ogóle – oraz od oddzia³ywania wiatru, który

mo¿e wywo³ywaæ efekt ssania w wylotach kana³ów wentylacyjnych na dachu i wzrost parcia na elementy nawiewne. A to zwiêksza

dop³yw powietrza zewnêtrznego.

Sterowalnoœæ wentylacj¹ grawitacyjn¹ jest bar-

dzo ograniczona i sprowadza siê do regulacji

przep³ywu powietrza w kratkach wentylacyj-

nych (ich otwierania lub przymykania) b¹dŸ

w nawiewnikach, je¿eli zosta³y zamontowane.

K³opotliw¹ regulacjê rêczn¹ mo¿na zast¹piæ

regulacj¹ automatyczn¹, która w zale¿noœci od

wilgotnoœci powietrza wewnêtrznego steruje

otwarciem przys³on w kratkach lub nawiewni-

kach. Przy temperaturach zewnêtrznych zbli-

¿onych do panuj¹cych wewn¹trz, wentylacja

grawitacyjna przestaje funkcjonowaæ, choæ ³a-

two mo¿na j¹ wtedy zast¹piæ uchylaniem

okien. W przedziale temperatur zewnêtrznych

5-15°C intensywnoœæ wymiany powietrza przy

zamkniêtych oknach mo¿e byæ niewystarcza-

j¹ca i wtedy efekt wentylacji mog¹ poprawiæ

nasadki umieszczane na wylocie kana³ów

wentylacyjnych wykorzystuj¹ce wiatr jako

czynnik zwiêkszaj¹cy podciœnienie w kana-

³ach wentylacyjnych.

Du¿¹ zalet¹ wentylacji grawitacyjnej jest nie-

zawodnoœæ jej funkcjonowania (oczywiœcie

przy odpowiedniej ró¿nicy temperatur) oraz

brak zu¿ycia energii do jej pracy.

Tak wygl¹da przep³yw powietrza w pomieszczeniach

139

Jak wspomóc dzia³anie

wentylacji grawitacyjnej?

Jakie s¹ rodzaje

wentylacji

mechanicznej?

Montowane obecnie okna i drzwi cha-

rakteryzuj¹ siê du¿¹ szczelnoœci¹,

przez co wentylacja grawitacyjna nie

jest w stanie dostarczyæ dostatecznej

iloœci powietrza zewnêtrznego. Okna

co prawda wyposa¿one s¹ w funkcjê

tzw. rozszczelniania, ale nie zawsze

gwarantuje to dostateczny dop³yw po-

wietrza. Lepszym rozwi¹zaniem jest

zamontowanie nawiewników w górnej

czêœci ram okiennych. Nawiewniki te

wyposa¿one s¹ w rêcznie sterowane

przys³ony, filtr powietrza, a tak¿e t³u-

mik ha³asu. Mog¹ byæ sterowane samo-

czynnie dziêki elementom higroskopij-

nym wra¿liwym na zmiany wilgotnoœci

powietrza. Oczywiœcie, przy wiêkszej

liczbie okien w pomieszczeniu nie ka¿-

de trzeba wyposa¿aæ w nawiewniki, na-

le¿y zwracaæ uwagê jedynie na zagwa-

rantowanie wymaganej w nim wymia-

ny powietrza. Dla utrzymania komfor-

tu cieplnego w domu, strumieñ zimne-

go powietrza z zewn¹trz doprowadza

siê od góry, instaluj¹c nawiewniki nad

oknami lub w górnej czêœci oœcie¿nicy

skrzyd³a okiennego.

Koniecznoœæ rêcznej regulacji inten-

sywnoœci nap³ywu œwie¿ego powietrza

zale¿nie od warunków atmosferycz-

nych i klimatu wewn¹trz domu mo¿e-

my wyeliminowaæ, zak³adaj¹c nawiew-

niki automatyczne . Reaguj¹ one naj-

czêœciej na wzrost wilgotnoœci powie-

trza, co poœrednio wskazuje równie¿ na

zwiêkszone stê¿enie dwutlenku wêgla,

zwi¹zane np. z przebywaniem w po-

mieszczeniu wiêkszej liczby osób.

Czujnik higrometryczny (np. z taœm¹

poliamidow¹) uchyla wtedy przys³onê,

umo¿liwiaj¹c wiêkszy nap³yw powie-

trza. Podobny czujnik mo¿e byæ tak¿e

zamontowany w kratce wywiewnej,

dziêki czemu w miejscach, gdzie z re-

gu³y wystêpuje okresowo najwiêksza

wilgotnoœæ (³azienki, pralnie, kuchnie)

bêdzie mo¿na uzyskaæ w miarê szybk¹

wymianê powietrza, a jednoczeœnie

ochroniæ pozosta³e pomieszczenia

przed nadmiernym wych³odzeniem.

Mo¿liwe jest równie¿ zamontowanie

tzw. grzejników wentylacyjnych , któ-

re podgrzewaj¹ doprowadzane z ze-

wn¹trz powietrze. Grzejnik taki mon-

tuje siê pod oknem, a powietrze ze-

wnêtrzne doprowadzone przez otwór

w œcianie kierowane jest na element

grzejny i do pomieszczenia wp³ywa ju¿

ogrzane.

Uniezale¿nienie intensywnoœci wentylacji od

warunków pogodowych, a tak¿e mo¿liwoœæ ste-

rowania wymian¹ powietrza umo¿liwiaj¹ syste-

my wentylacji mechanicznej z u¿yciem wenty-

latorów. System taki mo¿e obejmowaæ ca³y bu-

dynek lub tylko pojedyncze pomieszczenia.

W domach jednorodzinnych najczêœciej zak³a-

da siê jedynie wentylacjê wyci¹gow¹ (wywiew-

n¹) , natomiast nawiew zapewniaj¹ nawiewniki,

takie same, jak w wentylacji grawitacyjnej. Naj-

prostsza wentylacja wywiewna to po prostu

wentylator zamontowany w kratce kana³u wy-

lotowego uruchamiany rêcznie lub przez wy-

³¹cznik czasowy sprzêgniêty np. z czujnikiem

ruchu czy te¿ wy³¹cznikiem oœwietlenia. Mo¿e

on tak¿e mieæ wy³¹cznik reaguj¹cy na wilgot-

noœæ powietrza, który uruchamia wentylator,

gdy wzroœnie zawartoœæ pary wodnej ponad na-

stawion¹ wartoœæ. Wentylatory takie instaluje-

my w ³azienkach, ubikacjach, kuchniach, gdzie

szybko trzeba usun¹æ parê wodn¹ czy te¿ nie-

przyjemne zapachy. Pozosta³e pomieszczenia

wentylowane s¹ w sposób poœredni, dziêki prze-

p³ywowi powietrza od nawiewników do wenty-

latora. Warto pamiêtaæ, ¿e wentylatorów nie

mo¿na montowaæ w pomieszczeniach, gdzie za-

instalowane s¹ kot³y c.o. i podgrzewacze wody

z otwart¹ komor¹ spalania, gdy¿ podczas pracy

mog¹ spowodowaæ odwrócenie ci¹gu komino-

wego w tych urz¹dzeniach. Podstawow¹ wad¹

wentylatorów kominowych jest wytwarzany

przez nie ha³as, co w pomieszczeniach sanitar-

nych specjalnie nie przeszkadza, ale w sypialni

nie bêdzie tolerowany. Lepszym rozwi¹zaniem

bêdzie zamontowanie wentylatorów w kana³ach

wentylacyjnych lub na dachu.

Wentylacja nawiewno-wywiewna montowana

jest przy kompleksowej wentylacji domu,

a wentylator centralny umieszczony jest na da-

chu lub na poddaszu. Doprowadzenie œwie¿ego

powietrza i odprowadzenie zu¿ytego powietrza

z poszczególnych pomieszczeñ odbywa siê za poœrednictwem syste-

mu rur nawiewno-wywiewnych. Regulacjê intensywnoœci wentylacji

w takim systemie mo¿na przeprowadziæ na kilku poziomach – przez

zmianê wydajnoœci strumienia przep³ywu wentylatora, regulacjê

stopnia otwarcia nawiewników i sterowanie wywiewem indywidual-

nie w ka¿dym pomieszczeniu. W systemie mog¹ byæ zainstalowane

filtry oczyszczaj¹ce powietrze doprowadzane, a tak¿e dodatkowa

grza³ka podgrzewaj¹ca powietrze zewnêtrzne. Przy monta¿u takiej

instalacji trzeba pamiêtaæ, aby w tzw. pomieszczeniach „brudnych”

(kuchnia, ³azienka, w.c.) nie montowaæ nawiewników, a jedynie ane-

mostaty wyci¹gowe. Unikniemy wtedy rozchodzenia siê nieprzy-

jemnych zapachów po ca³ym domu.

a) fot. Eureka

b) fot. www.aereco.com.pl

Wentylacjê grawitacyjn¹ mo¿na wspomóc stosuj¹c np. nawiewniki œcienne (a) i nawiewniki z higrostatem (b)

W domach jednorodzinnych najczêœciej zak³ada siê wentylacjê wyci¹gow¹

140

WENTYLACJA I KLIMATYZACJA

Z czego sk³ada siê system wentylacji z odzyskiem ciep³a?

Wentylacja domu wi¹¿e siê nieod³¹cznie ze strata-

mi ciep³a, uchodz¹cego wraz z zu¿ytym powie-

trzem. W opisanych systemach wentylacji docho-

dz¹ one nawet do 50% ogólnego zu¿ycia energii

cieplnej wykorzystywanej do ogrzewania domu, co

oznacza bardzo du¿e koszty zwi¹zane z podgrza-

niem dop³ywaj¹cego na to miejsce powietrza œwie-

¿ego. Poniewa¿ jest to bardzo drogie, mo¿na zaob-

serwowaæ stale rosn¹c¹ tendencjê do instalowania

urz¹dzeñ pozwalaj¹cych na odzyskanie znacznej

czêœci traconej energii. Takie mo¿liwoœci daj¹ re-

kuperatory – wymienniki ciep³a po³¹czone z cen-

tralnym systemem wentylacji. Ich dzia³anie jest

bardzo proste – strumieñ zimnego powietrza prze-

chodzi przez wymiennik krzy¿owy (pakiet blach

z wyt³oczonymi kana³ami), gdzie pobiera ciep³o

od powietrza usuwanego z domu. Przep³yw obu

strumieni wymuszaj¹ wentylatory, a odzysk ciep³a

dochodzi do 60-70%. Niekiedy stosowane s¹ wy-

mienniki rurowe, ale ze wzglêdu na du¿e wymiary

maj¹ one ograniczone zastosowanie mimo wy¿szej

efektywnoœci. Nie mo¿na natomiast w domach in-

stalowaæ rekuperatorów obrotowych. Choæ s¹ bar-

dzo efektywne, powoduj¹ domieszanie powietrza

zu¿ytego do œwie¿ego, co mo¿e byæ przyczyn¹ roz-

chodzenia siê ro¿nych niepo¿¹danych zapachów.

Dodatkowym wyposa¿eniem rekuperatora s¹ filtry

powietrza nawiewanego, uk³ady elektroniczne ste-

ruj¹ce jego prac¹ oraz zabezpieczenie przed oszro-

nieniem kana³u wylotowego. Rekuperator instalu-

je siê na poddaszu lub w piwnicy. Wymaga on pod-

³¹czenia czterech przewodów rurowych – dwóch wlotowych i dwóch wylotowych. Wlot zu¿ytego powietrza ³¹czy siê z systemem rur

doprowadzonych najczêœciej do kuchni, ³azienki i ubikacji, natomiast wylot œwie¿ego, ogrzanego ju¿ powietrza pod³¹cza siê do prze-

wodów wentylacyjnych zakoñczonych anemostatami (regulowanymi nawiewnikami) umieszczonymi w pokoju dziennym, korytarzu

i sypialniach. Pozosta³e dwie rury wyprowadza siê na zewn¹trz budynku. Ze wzglêdu na du¿e œrednice przewodów wentylacyjnych

(10-13 cm), monta¿ ich warto uwzglêdniæ ju¿ na etapie stawiania domu lub zainstalowaæ np. sufit podwieszany, który zamaskuje

trudne do ukrycia rury.

Zasada dzia³ania wentylacji nawiewno-wywiewnej z odzyskiem ciep³a

„Sercem” systemu jest rekuperator, czyli centrala wentylacyjna z odzyskiem ciep³a – na zdjêciu

z najbardziej popularnym wymiennikiem krzy¿owym (a) (fot. Went-Dom). Na rysunku (b) pokazana jest

zasada dzia³ania wymiennika krzy¿owego

Ile kosztuje wentylacja i czy warto stosowaæ odzysk ciep³a?

Przy wyborze instalacji wentylacyjnej trzeba

braæ pod uwagê przynajmniej dwa aspekty:

wysokoœæ kosztów inwestycyjnych i jakoœæ

powietrza w pomieszczeniach. Niekiedy

trudno wychwyciæ ró¿nicê w kosztach, gdy¿

instalacje wykonywane s¹ na ró¿nych eta-

pach stawiania domu, a tak¿e wymuszaj¹

okreœlone rozwi¹zania innych elementów np.

koniecznoœæ zamontowania kot³a z zamkniê-

t¹ komor¹ spalania. Najprostsza wentylacja

grawitacyjna jest stosunkowo tania – budowa

kana³ów wentylacyjnych, monta¿ kratek, na-

wiewników okiennych nie powinien koszto-

waæ wiêcej ni¿ 1000-1500 z³ dla œredniej

wielkoœci budynku. Jeœli w takiej instalacji

zamontujemy wentylatory wyci¹gowe to

koszt wzroœnie o 100-150 z³ na ka¿de wenty-

lowane w ten sposób pomieszczenie. Instala-

cja nawiewno-wywiewna to wydatek rzêdu

3000-5000 z³, natomiast system z odzyskiem

ciep³a kosztowaæ bêdzie 8 000-10 000 z³.

Decyduj¹c siê na instalacjê z rekuperatorem

liczymy przede wszystkim na oszczêdnoœci

w kosztach ogrzewania. W przeciêtnych wa-

runkach u¿ytkowania z powietrzem wentyla-

cyjnym uchodzi 30-40 kWh/m 2 energii ciepl-

nej rocznie, co w przeliczeniu na dom o po-

wierzchni 150 m 2 powoduje straty rzêdu

4500-6000 kWh w ci¹gu roku. Realne odzy-

skiwanie ciep³a w rekuperatorze mo¿na przy-

j¹æ na poziomie 50%, zatem potencjalne

zmniejszenie strat wentylacji wyniesie 2250-

3000 kWh. Koszty pozyskania energii z po-

wszechnie wykorzystywanych paliw œrednio

kszta³tuj¹ siê na poziomie 0,15 z³/kWh, tak

wiêc dziêki rekuperacji mo¿emy oszczêdziæ

350-450 z³. Od tej kwoty nale¿y jeszcze odli-

czyæ koszty zu¿ycia energii do napêdu wenty-

latorów (ok. 200 z³ rocznie), zatem oszczêdno-

œci wynios¹ 150-250 z³. Nie jest to kwota szo-

kuj¹ca, a przy inwestycji dro¿szej o co naj-

mniej 6000 z³ w porównaniu z instalacj¹ gra-

witacyjn¹ zwróci siê po 15 latach. Nie oszczêd-

noœci powinny wiêc decydowaæ o zamontowa-

niu rekuperatora, a raczej mo¿liwoœæ utrzyma-

nia w³aœciwego mikroklimatu, mo¿liwoœæ

oczyszczania powietrza z py³ków, co mo¿e

mieæ istotne znaczenie np. dla alergików.

141

Dlaczego warto zastosowaæ gruntowy

wymiennik ciep³a i jakie s¹ koszty

eksploatacyjne systemu z GWC?

Co mo¿e byæ przy-

czyn¹ ha³asu w insta-

lacji wentylacji

mechanicznej?

Gruntowe wymienniki ciep³a (GWC) s³u¿¹ do wykorzystywania ciep³a ziemi

w mechanicznych systemach wentylacji. Wykorzystywane mog¹ byæ przez ca³y

rok – zim¹ pobieraj¹ ciep³o z gruntu, a latem oddaj¹ je do ziemi. Wymienniki

gruntowe nie s¹ gotowym urz¹dzeniem, buduje siê je jako system rurowy lub z³o-

¿e ¿wirowe. Ich funkcjonowanie polega na wymianie ciep³a miêdzy przep³ywaj¹-

cym powietrzem a gruntem, a efektywnoœæ pracy zale¿y od powierzchni przejmo-

wania ciep³a, intensywnoœci przep³ywu powietrza, g³êbokoœci umieszczenia wy-

miennika w gruncie. Przy ich budowie istotne jest zapewnienie odpowiedniej

czystoœci biologicznej przep³ywaj¹cego

powietrza, ochrona przed przenosze-

niem nieprzyjemnych zapachów, od-

prowadzenie kondensuj¹cej wilgoci.

Trudno jednoznacznie okreœliæ ich

przydatnoœæ i zysk energetyczny w in-

stalacjach wentylacyjnych i praktycz-

nie jedyn¹ mo¿liwoœci¹ jest przepro-

wadzenie d³ugofalowego monitoringu

temperatur wejœciowych i wyjœcio-

wych przy okreœlonym przep³ywie po-

wietrza.

Ÿ ród³em ha³asu mo¿e byæ zbyt du¿y lub

z³ej jakoœci wentylator, zbyt ma³e przekroje

przewodów wentylacyjnych lub nawiewni-

ki, przez które przep³ywa zbyt du¿a iloœæ

powietrza. Na etapie projektowania ha³as

w instalacji mo¿na wyeliminowaæ poprzez

zapewnienie prawid³owych prêdkoœci prze-

p³ywu powietrza w kana³ach wentylacyj-

nych i przez nawiewniki. Drug¹ mo¿liwo-

œci¹ jest zamontowanie za wentylatorem

t³umika ha³asu, a na po³¹czeniach nawiew-

ników z kana³ami przewody elastyczne izo-

lowane akustycznie. Je¿eli stosujemy kana-

³y z blachy, warto je zamocowaæ na amorty-

zatorach, które zapobiegn¹ przenoszeniu

drgañ.

Tak wygl¹da wymiennik gruntowy w praktyce

(fot. Emka Wentylatory)

Gruntowe wymienniki ciep³a mog¹ byæ rurowe (a) albo ¿wirowe (b)

Na czym polega dzia³anie klimatyzacji?

Klimatyzacja w domu jednorodzinnym s³u¿y do zapewnienia komfortu cieplne-

go. Charakterystyczn¹ cech¹ instalacji klimatyzacyjnej jest zdolnoœæ do usuwania

nadmiaru ciep³a i wilgoci, choæ u¿ywaj¹c potocznie wyrazu „klimatyzacja” myœli

siê tylko o samym ch³odzeniu.

¯eby instalacja nie ha³asowa³a, nale¿y m.in. dobrze

dobraæ œrednice kana³ów wentylacyjnych

(fot. Domus Ducting)

Jak dzia³a klimatyzator?

Do oziêbienia powietrza w domu podczas letnich upa³ów wykorzystujemy ró¿nego ty-

pu klimatyzatory, których zasada dzia³ania jest identyczna jak w domowej lodówce.

W parowniku (odpowiednik zamra¿alnika lodówki) nastêpuje och³odzenie otaczaj¹ce-

go powietrza, a pobrane przez czynnik ch³odniczy (ciecz o niskiej temperaturze paro-

wania) ciep³o „transportowane” jest do skraplacza i usuwane na zewn¹trz. Obieg funk-

cjonuje dziêki sprê¿arce zasilanej pr¹dem elektrycznym oraz wentylatorom zwiêkszaj¹-

cym przep³yw powietrza wokó³ parownika i skraplacza. W sprzeda¿y znajduj¹ siê rów-

nie¿ „pseudoklimatyzatory” pracuj¹ce na zasadzie odparowania rozpylonej wody (tzw.

klimatory). Ich efektywnoœæ jest jednak niewielka, a gdy s¹ u¿ywane przez d³u¿szy czas

w zamkniêtych pomieszczeniach, mog¹ doprowadziæ do ich zawilgocenia. Jeœli zdecy-

dujemy siê na zakup klimatyzatora musimy w przybli¿eniu okreœliæ jego moc i wybraæ jeden z kilku wariantów dostêpnych urz¹dzeñ.

Budowa klimatyzatora

142

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: