DORADZTWO - 1 -
Doradztwo
Doradztwo spotyka się niemal we wszystkich dziedzinach życia. Doradztwo najogólniej można określić jako udzielanie pomocy. Jest to też wpływanie na innego człowieka. Ma charakter interdyscyplinarny.
Doradztwo (ang. extension) – jest dziedziną wiedzy, gdzie upoważnione do tego osoby (doradcy) zajmują się udzielaniem fachowej pomocy jako prowadzić określoną organizację.
Ludzie w pewnych działaniach potrzebują pomocy. W rolnictwie główną drogą zdobywania doświadczenia i umiejętności była praca w gospodarstwie od młodego wieku, czyli przez zdobywanie doświadczenia Z czasem pojawiła się możliwość zdobywania wiedzy i szkoły.
Na wsi nie doceniono osób z wykształceniem rolniczym, a były to osoby swego rodzaju doradcami społecznymi. Akceptowano ludzi ze średnim wykształceniem. O ludziach w wyższym wykształceniem sądzono, że powinni zajmować stanowisko państwowe, a nie pracować na gospodarstwie.
Doradztwo miało aspekt praktyczny taki, że państwo starało się je rozszerzać. Państwowe doradztwo rolnicze jest z reguły bezpłatne, ponieważ rolników nie stać na innowacje. Państwo chce w ten sposób uzyskać większą wydajność, co zabezpiecza państwo przed brakiem żywności.
Doradzanie ma pomóc producentom w uzyskaniu lepszej produkcji a z punktu widzenia ekonomicznego, aby produkcja była możliwie jak najtańsza.
Doradztwo zawiera pewny zespół sądów i uogólnień na temat danej dziedziny, czyli wiedzy naukowej (teoretycznej). Ustalone są pewne zasady i normy postępowania. Nadaje to doradztwu charakter normatywny.
Doradztwo rolnicze rozwija się w naszym kraju dość słabo. Ma to uwarunkowania w naszej historii, czyli w wielkich gospodarstwach latyfundiach., PGR – ach i spółdzielniach produkcyjnych. Mimo to istnieje w Polsce system doradztwa.
4 grupy doradztwa:
1. Proces dyfuzji innowacji rolniczych
2. Funkcjonowanie służb doradczych w systemie upowszechniania
3. Przekazywanie informacji rolniczej za pośrednictwem mass-mediów
4. Problemy ze studiami historyczno-porównawczymi.
Są innowacje, które wchodzą w użycie dość szybko, ale są tez takie, które potrzebują więcej czasu. Socjologowie Hałasiński i Goła zajmowali się problemem innowacji.
Doradztwo zajmuje się upowszechnianiem innowacji.
Doradztwo jako działalność praktyczna. Zadaniem doradcy jest pomóc rolnikom tak, aby byli oni w stanie sami sobie pomóc. Jest ograniczona liczba doradców, w Polsce jest ok. 5000 doradców rolniczych na około 2 mln gospodarstw.
Jeśli doradca udzielił komus pomocy to nie znaczy, że osoba ta nie powinna udzielać pomocy sąsiadom. Zasada samopomocy w doradztwie.Doradcy są zorganizowani w określonych instytucjach.
Doradztwo związane jest z ochroną środowiska i innymi problemami związanymi z działalnością rolnicza. Poza tym doradztwo zajmuje się sprawowaniem treści medycznych (choroby społeczne). Doradztwo dotyczy również spraw socjalnych, np. urządzenie domu, racjonalnego żywienia, wychowania dzieci, wypoczynku.
System (ang. metoda, układ) - pewna całość złożona ze współrzędnych elementów, stanowiących całość. Stanowi on układ jednostek, które tworzą pewną całość organizacyjną.
System może się odnosić do aspektów technicznych i wychowawczych.
W Polsce istnieje system przekazywania osiągnięć nauki do praktyki. Wiedza musi być w jakiś sposób upowszechniania. Wiedza ma siłę wytwórczą, ale można z niej korzystać tylko wtedy, kiedy jest ona upowszechniona.
System (z gr. systema – rzecz złożona):
1. Możemy mówić o nim w sensie fizycznym, technicznym np. system oświetlenia, system komputerowy
2. Organizmy również składają się z różnych systemów naturalnych
3. Ludzie stworzyli również systemy społeczne, np. polityczny (struktura władzy, zasady na jakich opiera się państwo), prawny (prawa i obowiązki obywateli)
System doradztwa mieści się w systemie społecznym, w szczególności system oświaty/edukacji.
Na system będą składały się dwa elementy:
a) Materialno-organizacyjne (sieć placówek dydaktycznych, infrastruktura)
b) Dydaktyczno-wychowawcze:
- cele (jakie stoją przed tymi placówkami i instytucjami), programy, kadry
- pracownicy, uczestnicy, uczniowie szkół, studenci
- zasady i metody działania tego systemu
W skład różnych systemów wchodzą różne podsystemy.
System edukacji jest systemem masowym, ponieważ obejmuje swoim zasięgiem osoby związane z przekazywaniem i odbieraniem wiedzy (np. w środowisku wiejskim):
* Nie ogranicza się do systemu przekazywania wiedzy ekstensywnego (wiedza dla każdego); System intensywny – chodzi tu o oddziaływanie na ludzi, którzy zajmują się rolnictwem
* Angażuje środki materialne i organizacyjne
* Ma silną dynamikę rozwojową i ma szczególny wpływ na rozwój rzeczywistości społecznej
W skład systemu ogólnego wchodzi:
- doradztwo różnego rodzaju
- oddziaływanie indywidualne, grupowe, masowe
System transmisji osiągnięć nauki składa się z 3 zasadniczych elementów:
Praktyka
Adaptacja
Nauka
Dużo instytucji gospodarczych posiada placówki naukowe, czyli „ogniwo twórcze”. Zadaniem tych placówek jest poszukiwanie nowych rozwiązań przydatnych w społeczeństwie, nowych technologii. Nauka jest tym „ogniwem twórczym”.
Adaptacja – jest to przystosowanie, wprowadzenie innowacji i uchronienie producentów przed stratami. Każde wprowadzenie innowacji związane jest z ryzykiem.
Nauki społeczne przynoszą korzyść dopiero po jakimś czasie.
Ogniwo adaptacyjne – sprawdza na ile dana innowacja może się przydać w społeczeństwie.
Ten system adaptacyjny obejmuje również ośrodki, których zadaniem jest upowszechnianie osiągnięć nauki do praktyki. Są to np. ośrodki doradztwa rolniczego.
Ogniwo praktyczne – producenci wykorzystują nowe innowacje w produkcji; jest to ogniwo realizujące.
Ogólnie mówiąc cechą systemu jest pomoc ze strony państwa. Rolnik otrzymuje pewną wartość, ponieważ może z niego korzystać za darmo. Jest to inwestycja państwa, aby producenci korzystali z lepszego materiału wyjściowego.
Praktyka - ogniwo realizujące dwa poprzednie; realizacja procesów w źródłach badawczych.
Są to wszystkie jednostki produkujące innowacje.
Adaptacja - przystosowanie, polega na tym, że nowe osiągnięcia mają pewne właściwości i muszą być dokładnie dopasowane do pewnych warunków środowiska.
Podsumowanie:
System transmisji nauki do praktyki
NAUKA
ADAPTACJA
PRAKTYKA
· występujące placówki badawcze;
· ogniwo twórcze;
· wytwarzane są innowacje: nowa myśl, wytwór materialny lub niematerialny, np. w rolnictwie nowe odmiany prasy;
· GMO- genetycznie modyfikowane organizmy- wytwór człowieka
· 9 akademii rolniczych
· przystosowanie w wielu dziedzinach życia;
· wdrożenie musi być sprawdzane w warunkach rolniczych, czy nie będzie narażała producenta na straty;
· sprawdza na ile dana innowacja przyjmie się bądź może się przyjąć;
· obejmuje pewne placówki, które zajmują się upowszechnianiem, np. ośrodki doradztwa rolniczego;
· efekty dwóch poprzednich ogniw;
· producenci wykorzystują osiągnięcia nauki, produkując masę produkcyjną dla przemysłu.
Ryzyko produkcji - „nie zawsze zbieramy to co posiejemy”. Wiąże się to z ryzykownym wprowadzaniem innowacji.
Ośrodki doradcze mają za zadanie przenoszenie innowacji do praktyki. Izby rolnicze, samorządy wiejskie są innymi instytucjami tego typu. Doradztwo występuje też w lokalnych mediach.
Schemat organizacyjny mazowieckiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego Warszawie. Zadania tej instytucji:
1. wyszukiwanie innowacji w placówkach naukowych wdrożenie ich w życie;
2. w poszczególnych gminach przekazywanie rolnikom różnych informacji - doradztwo;
3. kolekcje - miejsca gdzie pokazywane są rożne roślinne innowacje;
4. Izby Rolnicze mają zakres działania podobny do ośrodka Doradztwa Rolniczego tyle, że nie mają takich specjalistów;
Centrum Doradztwa Rolniczego (Brwinów) Kolo Pszczeli - tam powstały pierwsze szkoły rolnicze (Radom – ochrona środowiska, Kraków – doskonalenie nauczycieli, Poznań – doradztwo rolnicze).
Charakterystyka form doradztwa rolniczego:
Podstawowe formy doradztwa rolniczego:
1) Indywidualne – z tym doradztwem mamy do czynienia, kiedy zachodzi relacja 1:1.
Jeden doradca oddziaływuje na jednego rolnika i odwrotnie.
Doradztwo to może mieć dwojaką postać:
§ Doradztwo problemowe - polega na rozwiązywaniu problemów, jakie występują w gospodarstwie jednego rolnika. Inicjowane ze strony rolnika lub doradcy. Może się odbywać osobiści poprzez rozmowę, telefonicznie, przez Internet. Rolnik wraz z doradca poszukują rozwiązanie problemu. Czasami rolnik nie dostrzega pewnych problemów a doradca może mu je wskazać i pomóc rozwiązać. Ma wysoką skuteczność.
§ Doradztwo dyrektywne - polega na narzucaniu. Doradca daje gotowe recepty, do których rolnik ma się zastosować.
Będzie ono skuteczne wtedy, kiedy:
- doradca jest pewny, na 100 %, że jego zalecenie przyniesie sukces
- posiada autorytet, jest autorytetem dla rolnika;
- wymaga tego sytuacja, jest np.: zagrożenie plonów, jeżeli chce coś uratować to nie ma
innego wyjścia, musi się zastosować do tego, co mu radzi doradca
Może się to odbywać w postaci komunikatów w prasie, telewizji, rozmowach osobistych, telefonicznych i przez Internet.
2) Grupowe – góruje nad doradztwem indywidualnym tym, że doradca oddziaływuje na większą liczbę osób w tym samym czasie. W indywidualnym doradca musi sam przekonać do nowego, w przeciwieństwie do grupowego, gdzie część tego przekazywania spada na pozostałych członków grupy.
Grupa istnieje na zasadzie więzi, czyli maja wspólne idee, zainteresowania. Jest w niej zawsze lider.
Doradca Lider Grupa
Im siatka więzi jest gęściejsza tym lepiej dla grupy. Im mniej tym łatwiej o zburzenie grupy.
Właściwości grupy:
§ istnieje solidarność
§ naśladownictwo
§ presja członków grupy
§ jednostka może oddziaływać na grupę, grupa na jednostkę
§ zamiana „ja” na „my” robimy coś wspólnie
3) Masowe - wykorzystywanie wszystkich mass mediów do rozpowszechniania doradztwa rolniczego.
Media mają różne właściwości w doradztwie rolniczym:
1. Docierają do nieograniczonej liczby odbiorców
2. Efemeryczność (okresowość) - podawana jest aktualna informacja, ale już nie wraca
3. Nie da się dopracować programu do przeciętnego odbiorcy
4. Jest aktualne
5. Jest szybkie
6. Nie jest podatne na czas i przestrzeń (możemy cos odtwarzać w dowolnym czasie)
7. Działanie to jest tańsze
Proces doradzania jest często nazywany w rolnictwie procesem wdrażania oświaty.
Istnieje pewien związek między doradzaniem a byciem nauczycielem. Związane jest to z przekazywaniem wiedzy.
Proces doradcy łączy dwie płaszczyzny w jedność:
1. Przekazywanie informacji
2. Wdrożenie postępu
Proces wdrożenia (doradczy) jest procesem opartym na strukturze racjonalnego działania.
Prakseologia - nauka o racjonalnym działaniu; działanie musi być racjonalne, aby było skuteczne.
4 zasady racjonalnego działania:
1. Określenie celu działania
2. Przyjmowanie informacji
3. Podjęcie decyzji
...
SOCJOLOGIA-SGGW