OTYŁOŚĆ.docx

OTYŁOŚĆ 

Jak radzić sobie z otyłością?

Otyłość nie zawsze kojarzy się z chorobą. Często wiązana jest z pewną niedogodnością i obciążeniem dla ludzkiego organizmu, wynikającymi z niewłaściwego żywienia. Lekarze jednak zdecydowanie klasyfikują otyłość jako chorobę. Zapada na nią coraz szersze grono ludzi, a jej skutki są bardzo poważne...

Co to jest otyłość?

Otyłość to patologiczne nagromadzenie tkanki tłuszczowej w organizmie, przekraczające jego fizjologiczne potrzeby i możliwości adaptacyjne. Za otyłość uważa się stan, w którym tkanka tłuszczowa stanowi więcej niż 20% całkowitej masy ciała u mężczyzn oraz więcej niż 25% całkowitej masy ciała u kobiet. Nie tylko ilość, ale również rozmieszczenie nadmiaru tłuszczu, ma znaczenie. Zgromadzenie tkanki tłuszczowej w jamie brzusznej nazywane jest otyłością brzuszną. Jest to rodzaj otyłości 
najniebezpieczniejszy dla zdrowia i bardziej patologiczny niż równomierne podskórne rozłożenie tkanki tłuszczowej. Otyłość w krajach wysokorozwiniętych stanowi problem społeczny, a w przyszłości może przyjąć rozmiary epidemii. Uważana jest za jedno z zagrożeń cywilizacyjnych rozwiniętych społeczeństw.

Jak zbadać masę ciała?

Odkąd medycyna zaczęła się zajmować problemem nadmiernej masy ciała, powstało wiele wskaźników i przeliczników mających na celu stwierdzenie, czy dany pacjent jest już otyły czy ma nadwagę. Za standard w określaniu prawidłowej wagi ciała uznaje się indeks masy ciała BMI (ang. Body Mass Index). BMI oblicza się jako stosunek masy ciała (w kilogramach) do kwadratu wzrostu (w metrach). Światowa Organizacja Zdrowia na podstawie badań wyznaczyła odpowiednie przedziały indeksu masy ciała. Jeśli BMI 
plasuje się poniżej 18,5, oznacza to niedowagę, w zakresie 18,5-25 oznacza masę prawidłową, a od 25 do 30 nadwagę. BMI powyżej 30 to już otyłość.
Dokładne medyczne metody oznaczania ilości tkanki tłuszczowej w organizmie, to: bioimpendancja elektryczna ciała, podwójna absorpcjometria, tomografia komputerowa z oceną planimetryczną, jądrowy rezonans magnetyczny, metody sonograficzne USG, metody izotopowe, pomiar grubości fałdu skórnego.

Przyczyny otyłości

Rozróżnia się dwa typy otyłości: otyłość pierwotną i otyłość wtórną. Otyłość wtórna może być spowodowana wadami chromosomalnymi, zaburzeniami układu nerwowego lub stosowaniem leków. Otyłość pierwotna jest najczęściej uwarunkowana genetycznie brak genów odpowiedzialnych za prawidłową przemianę materii. Szacuje się, że otyłość pierwotna dotyczy 40% pacjentów z nadmiarem tkanki tłuszczowej. Inną przyczyną otyłości pierwotnej jest prowadzenie nieodpowiedniego stylu życia. Szybkie spożywanie 
pokarmów, niewłaściwa kultura jedzenia, brak aktywności fizycznej prowadzą do zaburzenia bilansu energetycznego, a przez to do odkładania się tkanki tłuszczowej.
Spożywanie dużych ilości pokarmów wysokokalorycznych sprawia, że nawet aktywność fizyczna nie jest w stanie wykorzystać nadmiaru kalorii. Są one zatem odkładane w organizmie w postaci tłuszczu. Producenci żywności nie pomagają w spożywaniu odpowiednich posiłków ich produkty często są ponad miarę nasycone tłuszczami, solami mineralnymi i dodatkami chemicznymi, które źle wpływają na metabolizm. Otyłości sprzyja też stosowanie używek. Do przyczyn otyłości pierwotnej zalicza się również czynniki 
psychologiczne. Sytuacje stresowe są bardzo często przyczyną spożywania nadmiernej ilości pokarmów. Jedzenie staje się sposobem na odreagowanie i metodą na zabicie czasu.

Czynniki genetyczne mogą odgrywać rolę w powstawaniu otyłości lub zwiększać podatność na jej rozwój. Istnieją genetycznie uwarunkowane zespoły chorobowe, w których dochodzi do nadmiernego gromadzenia się tkanki tłuszczowej w organizmie. Należą do nich: zespół Pradera-Williego, zespół Laurence'a-Moona-Biedla, zespół Cohena, zespół Carpentera. Mutacje mogą dotyczyć genów związanych z regulacją pobierania energii z pożywieniem, poziomem podstawowej przemiany materii, dojrzewaniem komórek tkanki 
tłuszczowej, aktywnością enzymów odpowiedzialnych za gospodarkę tłuszczową i węglowodanową. W ich wyniku dochodzi do przewagi procesów magazynowania energii nad procesami jej wydatkowania.
Czynniki biologiczne uszkodzenie podwzgórza przez proces zapalny lub nowotworowy może powodować rozwój otyłości. Dochodzi wtedy do nadmiernego przyjmowania pokarmów oraz zaburzeń układu autonomicznego. Mózg u osób otyłych, podobnie jak mózg osób uzależnionych, ma mniejszą gęstość tzw. receptorów dopaminowych typu II, skutkiem czego jest częstsze odczuwanie głodu. Do zaburzeń endokrynologicznych, w których dochodzi do rozwoju otyłości, należą: niedoczynność tarczycy, zespół Cushinga, zespół 
policystycznych jajników, niedobór hormonu wzrostu, rzekoma niedoczynność przytarczyc, hiperinsulinizm.

Czynniki farmakologiczne do leków, których przyjmowanie może prowadzić do zwiększenia masy ciała, należą: leki przeciwdepresyjne (amitryptylina, doksepin), leki przeciwlękowe, leki psychotropowe (pochodne fenotiazyny), leki przeciwpadaczkowe (kwas walproinowy, karbamazepina), kortykosteroidy, niektóre beta-adrenolityki i insulina.
Czynniki środowiskowe największe znaczenie ma aktywność fizyczna jako forma wydatkowania dostarczonych organizmowi zasobów energetycznych. Na skutek postępu technologicznego możliwe stało się znaczące zmniejszenie wydatku energetycznego związanego z codzienną aktywnością. Równocześnie zwiększyła się konsumpcja żywności. Wzrosła też wartość energetyczna łatwo dostępnego pokarmu, który jest dodatkowo ubogi w witaminy i błonnik. 

Czynniki psychologiczne zaburzenia nastroju mogą być przyczyną powstawania nadwagi. Osoby, u których występuje tendencja do przyrostu masy ciała, podczas każdego kolejnego nawrotu depresji zwiększają swoją wagę. Osoby chore uczą się, że jedząc, mogą częściowo zmniejszać objawy depresji poprzez dostarczenie krótkotrwałej przyjemności. Na tle psychicznym dochodzi też często do kompulsywnego objadania się, a więc nagminnego sięgania po jedzenie bez odczuwania głodu.

Skutki otyłości

Z otyłością powiązana jest cała gama innych chorób. Najczęściej występującą chorobą u osób otyłych jest cukrzyca typu II szacuje się, że cierpi na nią około 80% ludzi otyłych. Otyłość zwiększa również ryzyko zapadalności na choroby układu krążenia: nadciśnienie, nadmierne stężenie cholesterolu we krwi, miażdżycę, niewydolność serca. Niedokrwienie tego organu występuje u około 40% pacjentów z otyłością.
Nadwaga i otyłość mogą powodować problemy z oddychaniem, np. obturacyjny bezdech senny, co w konsekwencji doprowadza do niedotlenienia organizmu. Układ kostno-stawowy obciążony nadmiernym ciężarem ciała bardzo często narażony jest na uszkodzenia. W konsekwencji niejednokrotnie dochodzi do zwyrodnień stawów. Inną zmorą otyłych są żylaki kończyn dolnych i rozstępy. Osoby z nadmierną wagą częściej niż ludzie o prawidłowej masie ciała doświadczają: udarów mózgu, wylewów, chorób nerek, zwyrodnienia 
kręgosłupa, nowotworów, bezpłodności, kamicy pęcherzyka żółciowego. Wyjątkowo duża otyłość skutkuje niepełnosprawnością i skraca życie. 

Jak leczyć otyłość?

Nauka jak dotąd nie wynalazła cudownego leku na otyłość. O prawidłową masę ciała należy dbać całe życie poprzez odpowiednie nawyki żywieniowe, stosowanie wysiłku fizycznego i racjonalnej diety. Nie wolno dopuszczać do tego, aby wskaźnik BMI przekroczył granicę 25 punktów. Środki odchudzające, którymi zalewany jest rynek, nie pomogą w otyłości. Podobnie cudowne diety, najczęściej źle zbilansowane i doprowadzające do niedoboru składników odżywczych. Ich stosowanie może skończy się chwilowym 
zbiciem kilku kilogramów, ale po jakimś czasie stara waga ciała, niestety, powróci.
Walka z otyłością to przede wszystkim dieta i odchudzanie, ale w wyważonych proporcjach. Należy się nastawić na to, że efekty spadku wagi nie będą duże i natychmiastowe. Dietę najlepiej skonsultować z lekarzem. Jako uzupełnienie racjonalnego żywienia trzeba stosować ćwiczenia fizyczne. Najlepsze ćwiczenia na otyłość to takie, które nie obciążają stawów. W walce z nadmiarem ciała sprawdzają się ćwiczenia aerobowe, podczas których spalane są zarówno węglowodany, jak i tłuszcze. Najlepsze rodzaje 
aktywności dla osób otyłych: spacer, marsz na steperze, jazda na rowerze, pływanie, ćwiczenia w wodzie. Leczenie otyłości polega również na operacji chirurgicznej, psychoterapii i podawaniu odpowiednich farmaceutyków. Takie metody stosuje się najczęściej u pacjentów, których BMI przekracza 40 punktów.
Otyłość jest chorobą współczesnego świata. Wygodny, przyspieszony tryb życia sprawia, że ludzie zapominają o prawidłowym odżywaniu. Według prognozy Światowej Organizacji Zdrowia w Stanach Zjednoczonych odsetek osób otyłych w 2030 roku będzie wynosił 41% amerykańskiej populacji.

Joanna Krocz http://www.abcleki.pl/artykul/jak-radzic-sobie-z-otyloscia 


Jakie są skutki nadwagi?

Nadwaga to nie tylko problem estetyczny. Kłopoty z wagą mogą prowadzić do wielu chorób: raka, cukrzycy, chorób układu krążenia... wzrasta również ryzyko przedwczesnego zgonu...
Otyłość stała się prawdziwym fenomenem społecznym, wiążą się z nią różnego rodzaju problemy natury społecznej, psychicznej i kosmetycznej, jednak przede wszystkim nadmiar kilogramów jest odpowiedzialny za liczne dolegliwości zdrowotne.

Serce

Główne skutki nadwagi to przede wszystkim negatywny wpływ na pracę układu krwionośnego. Ciśnienie krwi rośnie wraz ze wzrostem wagi. Jest trzykrotnie więcej przypadków nadciśnienia wśród osób otyłych niż u reszty populacji. Również ryzyko miażdżycy jest znacznie większe: tłuszcz łatwiej się odkłada na ściankach tętnic. To wszystko znacząco zwiększa ryzyko zawału serca, dławicy piersiowej, zakrzepicy oraz chorób żył (zapalenie żył, zatorowość płucna). Osoby z nadwagą często cierpią również z 
powodu podwyższonego cholesterolu, który z kolei zwiększa ryzyko chorób serca.

Kości

Nadwaga ma zgubne skutki dla układu kostnego i szkieletowego. Dodatkowe kilogramy obciążają stawy i przyspieszają ich zużycie (biodra, kolana, kręgi). Często więc osoby otyłe cierpią na choroby zwyrodnieniowe stawów. W niektórych wypadkach niezbędne okazuje się wstawienie protezy (biodra, kolana). Pojawiają się również problemy z przepukliną, powodujące rwę kulszową i inne dolegliwości.

Układ oddechowy

Inne poważne skutki nadwagi to bezdech podczas snu. Chodzi tutaj o wielokrotne przerwy w oddychaniu w czasie snu (co najmniej 10-sekundowe, powtarzające się minimum 5 razy na godzinę). Bezdech może się okazać bardzo groźny. Jeśli nie jest leczony może mieć poważne konsekwencje: początkowo osoba odczuwa zmęczenie, kłopoty z pamięcią, bóle głowy, ale długotrwałe niedotlenienie organizmu może prowadzić do problemów z sercem, nadciśnienia, a nawet zawału.

Problemy hormonalne

Jedną z najczęściej pojawiających się komplikacji związanych z otyłością jest cukrzyca. Ten brak równowagi w metabolizmie cukrów jest bardzo częsty wśród osób z nadwagą. Tak bardzo, że obecnie mówi się już o epidemii cukrzycy wśród otyłych. Jeśli problem jest wykryty dostatecznie szybko (na wczesnym etapie cukrzycy, kiedy cukier dopiero zaczyna przekraczać normę), można jeszcze odwrócić bieg rzeczy. Jednak bez utraty wagi i ćwiczeń fizycznych, pojawia się insulinoodporność, która pogarsza stan 
chorego. Cukrzyca może prowadzić do problemów z układem krążenia, ślepoty, a nawet amputacji.

Inne skutki nadwagi

Liczne badania potwierdziły wpływ nadwagi na pojawienie się i rozwój licznych chorób: raka, problemów trawiennych czy niepłodności. Jednak poza problemami natury fizycznej i zdrowotnej, nadwaga oddziałuje również na życie codzienne. Relacje społeczne są utrudnione: niechęć do wychodzenia z domu, spojrzenia innych ludzi etc. Mogą pojawić się także problemy ze znalezieniem pracy. Jakość życia jest mniejsza, co może skutkować problemami psychicznymi (depresja).

Właśnie ze względu na wszystkie te, większe bądź mniejsze komplikacje, walka z nadwagą jest tak istotna. Otyłość jest odpowiedzialna za wiele setek milionów zgonów - według ostatnich badań jeden zgon na siedem w Europie jest spowodowany nadwagą.

Ewa Jastrzębska
http://www.abcleki.pl/artykul/jakie-sa-skutki-nadwagi 


Jakie są skutki nadwagi?

Nadwaga to nie tylko kilka "nadprogramowych" kilogramów. Jeśli nadwaga jest zbyt duża, może doprowadzić do poważnych zaburzeń i chorób. Dlatego odchudzanie to niekoniecznie fanaberia - czasami jest niezbędne, aby przywrócić równowagę organizmowi...
Nadwaga - mam czy nie?
Aby stwierdzić, czy masz nadwagę, musisz policzyć swój BMI (Body Mass Index), czyli wskaźnik masy ciała. Liczy się go, dzieląc wagę w kilogramach przez wzrost w metrach do kwadratu. Jeśli wynik jest pomiędzy 18,5 a 24,9 - nie masz się czym martwić, gdyż twoja waga jest poprawna.
Wskaźnik między 25 a 29,9 to już nadwaga. Przeczytaj poniższy artykuł, gdyż może pomóc ci zdecydować się, jak zwalczyć zbędne kilogramy. Wskaźnik powyżej 30 oznacza otyłość. W takim przypadku należy starać się zmniejszyć wagę, gdyż otyłość jest poważnym problemem dla twojego organizmu.
Nadwaga i cellulit
Cellulit to grudki tłuszczu, pojawiające się pod skórą na udach, biodrach i pośladkach. Wyglądem przypomina skórkę pomarańczową i jest raczej nieestetyczny. Bardzo wiele kobiet narzeka na cellulit.
Nadwaga nie jest warunkiem koniecznym, aby pojawił się u ciebie cellulit. Ważne są też czynniki genetyczne. Jednak jeśli niezdrowo się odżywiamy, zwiększamy ryzyko pojawienia się tej nieestetycznej przypadłości.
Nie ma w stu procentach skutecznego leku na cellulit. Wszelkie zabiegi, pielęgnacja, kosmetyki czy nawet operacje (liposukcja pogarsza wygląd skóry z cellulitem) mogą, ale nie muszą pomóc.
Najlepiej więc nie dopuścić do jego powstania i trzymać się poniższych rad:
jedz owoce i warzywa - zdrowa dieta to podstawa,
pij dużo wody,
ćwicz regularnie,
nie staraj się zrzucić od razu 10 kilogramów, raczej powoli zmieniaj styl życia na zdrowszy,
nie pal.
Nadwaga i twoje stopy
Nadwaga źle działa na cały twój organizm. Szczególnie cierpią na tym stopy. Nadwaga może spowodować:
zapalenie ścięgien,
problemy z podbiciem stopy,
płaskostopie,
zapalenie kości i stawów,
artretyzm,
niedokrwienie kończyn.
Nadwaga i inne zaburzenia
Nadwaga i otyłość to problem dla całego organizmu. Nadwaga zwiększa ryzyko zachorowania na cukrzycę, a także choroby serca, związane ze zbyt dużą ilością cholesterolu we krwi. Nadciśnienie może być spowodowane zbyt dużą ilością tłuszczu w organizmie. Żylaki to także sposób, w jaki twoje nogi mówią ci, że twoja waga powinna się zmniejszyć (ale także mogą być spowodowane długotrwałym pozostawaniem na nogach).
Nadwaga u dzieci
Nadwaga u dzieci jest szczególnie groźna ze względu na fakt, że organizm dziecka ciągle się rozwija. Nadwaga zwiększa zagrożenie, że dziecko:
zachoruje na cukrzycę typu 2, choroby wątroby, astmę,
będzie miało zbyt duży poziom cholesterolu we krwi,
będzie cierpiało na nadciśnienie,
będzie cierpiało na zespół bezdechu, który powoduje problemy z koncentracją i zapamiętywaniem,
będzie miało problemy z kośćmi i stawami, niewystarczająco mocnymi, aby utrzymać zbyt dużą wagę,
będzie miało nadwagę w wieku dorosłym.

Nadwaga - jak się jej pozbyć?
Aby walczyć z nadwagą, przede wszystkim zamień czas spędzony przed telewizorem na aktywność fizyczną. Trzeba pamiętać o tym, aby nie rozpoczynać ćwiczeń gwałtownie. Stopniowo wydłużany, łagodny trening będzie najlepszy. Przy dodatkowych problemach ze stopami poleca się aerobik wodny, który nie nadwyręża ścięgien i stawów.
Odchudzanie jest metodą walki z nadwagą. Ale pamiętajmy: najlepsze odchudzanie to po prostu zdrowa dieta, dostarczająca organizmowi niezbędnych witamin i składników odżywczych, a nie głodzenie się. Lekarze i dietetycy nie polecają ciągłych i gwałtownych zmian w żywieniu. Najlepiej zmienić styl życia na zdrowy - na dobre.

Anna Szozda
http://www.abcleki.pl/artykul/jakie-sa-skutki-nadwagi1