„CZTERY PORY ROKU”
pedagogika zabawy w integrowaniu społeczności przedszkolnej
WIOSNA
Do zabawy należy przygotować różne ilustracje /bocian, żaba, kwiaty itp./po dwie każdego rodzaju. Dzieci dostają po jednej ilustracji i muszą odnaleźć partnera z taką samą ilustracją – „kotylionem“. Tańczą w parach poleczkę, w czasie pauzy w muzyce opuszczają swoich partnerów i spacerują w różne strony. Na hasło „zmiana!“ zamieniają się ilustracjami z dziećmi znajdującymi się najbliżej i szukają nowych partnerów z takimi samymi „kotylionami“.
Zabawa powtarza się kilkakrotnie i zawsze przebiega tak samo, czyli:
· odnalezienie partnera z taką samą ilustracją,
· taniec w parach,
· odejście od partnera,
· zmiana ilustracji „kotylionów“,
· szukanie nowego partnera.
Kilkoro dzieci kładzie się na podłodze i zostają przykryte gazetami / pełnią rolę kwiatów śpiących pod śniegiem/. Pozostali uczestnicy zabawy siedząc w kręgu śpiewają z akompaniamentem piosenkę „Tumpalala”. „Słoneczko” dotykając kolejno dzieci, daje im sygnał, iż mogą już „kiełkować”- przebijają głową gazetę, następnie „Deszczyk” kropi nasionka, kwiaty stają się coraz większe, wypuszczają łodygę (dzieci się prostują), wypuszczają liście (rozkładają ręce) i rozkwitają (obracają się wokół własnej osi z rękami uniesionymi do góry).
Uczestnicy wykonują kwiaty na własną głowę. Podchodzą do przygotowanych stanowisk, gdzie znajdują się materiały do wykonania: stokrotek, krokusów, tulipanów, żonkili. Każda grupa liczy po 6 osób. Każdy podpisuje swój kwiat na obręczy i kładzie na środek sali. Uczestnicy siadają w kręgu, osoby które wiedzą do kogo należy kwiat podchodzą kolejno biorą kwiat i zakładają go osobie do której należy mówiąc głośno jej imię.
Niech żyje wiosna – taniec integracyjny
Dzieci siedzą w kręgu, w środku znajdują się rożne kwiaty, nowalijki – zapoznają się z ich zapachem i smakiem i kształtem
Kształt- bazie, krokusy, jajko
Zapach- ogórek, szczypiorek,
Smak- rzodkiewka, ogórek
· Dzieci słuchają z zamkniętymi oczyma muzyki z „odgłosami wiosny”. Potem dzieci próbują wyróżnić usłyszane dźwięki.
Wspólny obraz
Arkusze dużego białego papieru ułożone są w dwóch rzędach, obok każdego arkusza znajdują się farby, pędzle, woda. Nauczyciel zaprasza do każdego arkusza po troje dzieci. Ich zadaniem jest malowanie zgodnie ze swoją wyobraźnią i interpretacją / lub wypełnianie konturu rysunku – dzieci głębiej upośledzone/. Po upływie określonego czasu np. 5 minut), dzieci przechodzą do następnego arkusza, kierując się w prawą stronę i malują następne 5 minut. Wszystkie grupy mają pracować przy każdym arkuszu. Pracę uprzyjemnia muzyka. Następnie dzieci wieszają swoje prace. Przykładowe tytuły prac:
· Kolorowe motyle
· Bazie w wazonie
· Łąka pełna krokusów
· Park wiosną
· Drzewo budzi się do życia
· Wiosenne niebo
Deszczyk- taniec integracyjny
Na podłodze leży kilka obrazków odwróconych grzbietami do góry. Obrazki powinny być związane z wiosną. A więc może być tam zając, bocian, skowronek, żaba, pszczoła, kwiat itp. Kilkoro dzieci (tyle, ile leży obrazków) biega pomiędzy nimi, pozostałe siedzą z boku i obserwują kolegów. Na przerwę w muzyce każde dziecko podnosi jeden obrazek, ogląda i kładzie z powrotem. Po chwili dzieci te kolejno pokazują ruchem, co zobaczyły na obrazku. Pozostali obserwują ich ruchy i próbują odgadnąć co kryją kartoniki.
Jest to zabawa relaksacyjna. Wymagana jest muzyka z nagraniem ptasich śpiewów. Uczestnicy leżą na materacach lub siedzą wygodnie na krzesłach. Gdy muzyka zaczyna grać, zamykają oczy.
„ Wyobraź sobie, że powoli wychodzisz na dwór.... ale gdy znalazłeś się na zewnątrz zauważyłeś, że wszystko się zmieniło. Widzisz tylko las – przed sobą i wszędzie gdzie się nie odwrócisz. Pogoda jest piękna, świeci słońce, śpiewają ptaki, decydujesz się więc na spacer po lesie... Pomiędzy drzewami dostrzegasz wąską ścieżkę. Wchodzisz na nią............(muzyka). Po przejściu niedalekiej odległości zauważasz, że ścieżka wychodzi na ogromną łąkę...łąka jest pełna białych i niebieskich kwiatów oraz wysokiej trawy... Wygląda ona tak zachwycająco, że ściągasz buty, skarpetki i biegniesz boso po trawie... teraz czujesz zapach kwiatów... dostrzegasz piękne motyle, których nigdy przedtem nie widziałeś.....żółte, niebieskie, różowe, pomarańczowe... spacerując powoli po łące spoglądasz na nie w zamyśleniu....widzisz także cudowne kwiaty, których także nigdy nie widziałeś...... (muzyka powoli zanika).
Zajoncek – taniec wykonywany solo / Podlasie/
Chmurki
Uczestnicy ozdabiają markerami worki a następnie nadmuchują je.
. Zabawy z chmurkami
- podziwianie chmur /wymawianie samogłosek o, a, u/
- wszystkie chmury wysoko, nisko, najwyżej, najniżej odbijanie różnymi częściami ciała: prawa ręka, lewa ręka, lewa noga, prawa noga
- swobodne podrzucanie w rytm muzyki, w czasie pauzy dzieci odszukują swoje „chmurki”
- przekazywanie „chmurek” po kole rękami /szybko, wolno / ,nogami
Dzieci zawieszają swoje chmurki na „niebie”
Wiosenny koncert
· Jeden z uczestników uczestnik opuszcza salę, pozostałe dzieci losują karteczki z ilustracjami: bociana, żaby, pszczoły, kukułki. Dzieci chodzą po sali naśladując odgłosy wylosowanych zwierząt. Zadaniem osoby, która opuściła salę jest pogrupowanie zwierząt na podstawie odgłosów oraz ich nazwanie.
· Każda grupa prezentuje piosenkę / do wybranej przez siebie melodii, naśladuje odgłosy swojego zwierzęcia: bociany: kle-kle, żabki: rech-rech, pszczoły: bzy-bzy, kukułki: ku-ku/.
· Wielki koncert – do znanej melodii (np. Szła dzieweczka do laseczka) uczestnicy śpiewają (naśladują odgłosy) zgodnie z poleceniami dyrygenta.
Dzielimy dzieci na dwie grupy: „bociany“ i „żaby“. Gdy prowadzący gra na kołatce, „bociany“ spacerują, a „żaby“ siedzą w „stawie“ (duża obręcz, zakreślone kredą koło, materac, koc). Gdy prowadzący gra na bębenku, „żaby wyskakują ze „stawu“ i skaczą po łące, a „bociany“ stoją na jednej nodze. W czasie pauzy „żaby“ uciekają do „stawu“, ponieważ „bociany“ mogą je schwytać.
Wiosenny taniec motyli - taniec integracyjny „Carnevalito“
Uczniowie malują szablony motyli. Po ich wyschnięciu n-l zaprasza wszystkich do „tańca motyli“. Uczestnicy stają w kilkuosobowych rzędach, trzymając w rękach motyle. W pierwszej części tańca uczestnicy chodzą rytmicznie po sali (wolny, wolny, szybki, szybki, szybki) – zgodnie z nastrojem muzyki, a w drugiej dzieci dowolnie interpretują radosny charakter melodii.
Dzieci wiążą koło, do środka wchodzi chłopiec – „wiatr“, poza kołem znajduje się 5-6 dzieci, które będą w zabawie „ptakami“. Przy spokojnej muzyce dzieci w kole idą w prawą stronę, „wiatr“ siedzi w środku, a „ptaki“ spacerują poza kołem. W czasie pauzy w muzyce „wiatr“ zrywa się i próbuje przez koło dotknąć uciekające przed nim „ptaki“. Dotknięte dziecko wchodzi do środka koła i pomaga „wiatrowi“ w dalszej zabawie.
Na tablicy zamieszczona jest ilustracja przedstawiająca wyspę (Fantazję) z sześcioma różnymi rodzajami pogody, oznaczonymi w sposób symboliczny: w jednym miejscu świeci słońce, w innym pada deszcz, grad lub śnieg. Instrumenty zostają rozdzielone między uczestników, na których próbują oni opisać dźwiękowo różne rodzaje pogody. Na przykład: słońce może być zagrane na dzwonkach; deszcz wystukany palcami na bębenku lub stole; wiatr wygrany na instrumentach drewnianych; pioruny na talerzach perkusyjnych; grad wystukany na instrumentach drewnianych; śnieg odtworzony przy pomocy bardzo miękkich i stłumionych dźwięków wydawanych poprzez uderzenie palcami w ksylofon, dzwonki. N-l rozpoczyna podróż po wyspie „Fantazja“ poprzez pokazywanie wskaźnikiem różnych rodzajów pogody, które są następnie opisywane przez uczestników na instrumentach. /rolę prowadzącego mogą przejmować kolejno dzieci/.
Zabawa „Deszcz”.
Dwoje dzieci stoi w różnych miejscach sali z otwartymi, wysoko podniesionymi parasolami. Pozostałe dzieci poruszają się zgodnie z charakterem muzyki. Gdy usłyszą „deszcz”, przykucają wokół dzieci z parasolami, dzieci trzymające parasole również ostrożnie przykucają. Nauczyciel sprawdza czy wszystkie dzieci się schowały. Dzieci, które za bardzo wystają spod parasola mokną, nauczyciel ruchem palców na ich plecach naśladuje krople deszczu.
Spacer, deszcz, burza
Troje wybranych dzieci akompaniuje pozostałym kolegom do zabawy ruchowej. Jedno gra miarowo na bębenku „do chodzenia“ – dzieci przy tym akompaniamencie spacerują w różne strony. Druga gra „do biegania“ na trójkącie. Oznacza to, że pada deszcz, wszyscy biegną z „parasolami” –z ręką uniesioną w górę. Trzecia trzyma metalowe talerze i od czasu do czasu uderza jednym o drugi – dzieci chowają się pod ścianami, bo „nadciąga burza“. Trójka grających dzieci obserwuje się nawzajem, zmiany instrumentów nie mogą następować po sobie zbyt szybko.
Dzieci dzielą się na cztery grupy. Na dużej zielonej folii ogrodniczej dzieci naklejają wiosenne kwiaty z bibuły, motylki. Dla ułatwienia dzieci mogą wykorzystać przygotowane szablony. Na zakończenie prace dzieci zostają połączone taśmami. Można tego rodzaju prace wykorzystać do dekoracji sali, korytarza lub jako scenografię do przedstawień, inscenizacji. Informacja zwrotna Zostaw ślad w wiosennym ogrodzie. Obrysuj stopę i wytnij . Wyraź swój nastrój odpowiednim kolorem. Podpisz stopę i przyklej w wiosennym ogrodzie.
Temat tygodniowy: „Mapa pogody”
CELE DYDAKTYCZNE:
- nazywanie i rozpoznawanie zjawisk atmosferycznych /deszcz, burza, ulewa/,
- poznanie praktycznych sposobów zabezpieczenia się człowieka przed deszczem,
- utrwalanie określeń słownych dotyczących stosunków przestrzennych oraz orientacji w schemacie ciała.
CELE REWALIDACYJNE /rozwój osobisty, zdolności społeczne, zdolności twórcze/
- rozwijanie poczucia przynależności do grupy,
- wyzwalanie radości wspólnego śpiewu i ruchu,
- wyzwalanie aktywności ruchowej,
- podniesienie energii grupowej,
- odreagowanie napięć i negatywnych emocji,
- kształtowanie wyobraźni,
- kształtowanie poczucia rytmu,
- ćwiczenie refleksu,
- ćwiczenie kolejności sekwencji ruchów,
- angażowanie słuchu, wzroku, dotyku.
Przebieg zajęć
Pomoce
I. Część wstępna.
1. „Pogoda ducha”.
Dzieci określają swój nastrój wybierając odpowiednią „buzię”, która symbolizuje radość, smutek, złość, obojętność.
Na przygotowanych papierowych kółeczkach rysują symbolicznie swój nastrój i zawieszają w odpowiednim miejscu na „kalendarzu nastrojów”
2. „Piosenka powitalna” – taniec integracyjny
W kole wszyscy tu stoimy Każdy czyjąś rękę trzyma 2x
I dzień dobry już mówimy Tak zabawa się zaczyna
- „kalendarz nastrojów”
- papierowe żółte kółeczka
- flamastry
- nagranie z melodią
II. Część właściwa.
3. Dzieci siedzą w kole z zawiązanymi oczami. Po odgłosach burzy nauczyciel spryskuje ich twarze wodą. Prowadzi z nimi krótką pogawędkę na temat tego co słyszały i co czuły.
4. „Chmurki”
Dzieci ozdabiają markerami worki a następnie nadmuchują je.
5. „Zabawy z chmurkami”
6. Dzieci zawieszają swoje chmurki na „niebie”
7. „Deszczyk” – taniec integracyjny
8. Strój na deszczową pogodę.
Nauczyciel pyta dzieci, co należy zrobić, aby nie zmoknąć w czasie deszczu? Dzieci rozglądają się po sali i wyszukują elementy stroju na deszczową pogodę
9. Zabawa „Deszcz”.
10. Zabawa z deszczem.
Dzieci zanurzają ręce w farbach i strzepują krople na szary papier.
11. Piosenka „Plucha”
Ale dmucha, cha, cha Dmucha, cha, cha
Niech tam leje Niech tam wieje
Ja się bawię Ja się śmieję
- nagranie z odgłosami burzy,
- chustki,
- spryskiwacz z wodą
- worki na śmieci /niebieskie/
- markery, sznureczki
- nagranie melodii
- sznurek, klamerki
- nagranie melodii /kaseta PSAiP KLANZA/
-zawieszone w różnych miejscach sali: peleryny przeciwdeszczowe, gumowce, parasole
...
monika75107