Wolski Marcin - The BEST-iarium.pdf - Wolski Marcin - Blood43

Marcin Wolski

The BEST–iarium

2003 Wydanie II poprawione

Od Autora

Co łączy ze sobą cztery wymienione krótkie powieści? Wszystkie stworzył autor do trzydziestego

roku życia. Wszystkie wywodzą się z radia, a konkretnie z magazynu „60 minut na godzinę”,

nadawanego w Trzecim Programie Polskiego Radia w latach 1974–81. Wszystkie były dłuższymi lub

krótszymi serialami. Rekordzista „Matriarchat” liczył 23 odcinki. Wszystkie doczekały się wreszcie

publikacji książkowych, a jedna — „Świnka” — nawet filmu i serialu telewizyjnego. Oczywiście za

każdym razem była to autorska adaptacja, czy raczej przekład z języka radia na język druku. Obecna

wersja jest wydaniem drugim, w wypadku „Matriarchatu” i „Świnki” trzecim, poprawionym.

Tytuł „Best–iarium” z jednej strony stanowi superlatyw pod adresem autora, z drugiej wskazuje na

jego wieloletnie zoologiczne zainteresowania. W końcu w innych czasach i w innym medium

dyrektorował przez 3 lata „Polskiemu ZOO”.

Zresztą w niniejszym tomie zwierząt też nie zabraknie — będą szczury i insekty (Dobra, dobra,

dobra, dobra), świnka z tytułem docenta, a także Krągłe i Płascy, uważający się nawzajem za

przedstawicieli świata zwierzęcego, a także Bestia–Komputer i… Ale nie uprzedzajmy wydarzeń.

Jeśli młodsze pokolenie czytelników „Agenta Dołu” czy „Psa w studni” przy okazji dowie się, że

opowieść o dwóch mężczyznach w świecie kobiet powstała na 5 lat przed filmem Machulskiego,

będzie to ze wszech miar kształcące. Pytanie, czy humor i podteksty przedstawionych powieści

zestarzały się, czy przeciwnie, jak wino nabrały mocy, pozostawiam Czytelnikom.

Matriarchat

(drugie podejście)

Matriarchat

Matriarchat powstał przypadkiem. Po prostu, w drugim roku istnienia magazynu „60 minut na

godzinę” przyszedł mi do głowy pomysł za duży na jednorazowe 10–minutowe słuchowisko.

Postanowiłem zmieścić go w czterech, cotygodniowych odcinkach.

Reszta była zasługą słuchaczy, po zakończeniu czwartego odcinka domagali się telefonicznie i

listownie, aby Nasz Ulubiony Ciąg Dalszy (też urodził się wtedy z niczego, a nabrał życia za

sprawą wspaniałego głosu narratora Tadeusza Włudarskiego ) następował i następował. I tak

przypadkiem narodziła się formuła funkcjonująca aż do końca „Sześćdziesiątki” w pamiętnym

1981 roku.

Sam pomysł? Pytano mnie wielokrotnie — zabijcie, nie wiem!

Może to podświadome odreagowanie młodego człowieka wychowanego w domu pełnym niewiast.

Może alergiczna reakcja na propagandę z okazji trwającego w 1975 Międzynarodowego Roku

Kobiet. Dociec mógłby tego tylko ktoś, kto zajrzałby do mego superego, a ja zahipnotyzować się

nie dam.

Zdradzić mogę jedynie genezę pierwszej linijki. Wizja świata po świecie nie odstępowała mnie

od kiedy przeczytałem „ Szkarłatną Dżumę „ Jacka Londona. I to tyle.

Matriarchat

Wolski Marcin - The BEST-iarium.pdf