M-W38_91.pdf

Mąż Waleczny

UCZESTNIK BOŻEGO SYNOSTWA

W DUCHU MESJASZA JEZUSA

Nr. 38 (91) Jesień/Zima 2007

Mówił więc [Galilejczyk] Jezus do Judejczyków, którzy uwierzyli w Niego:

Jeżeli wytrwacie w słowie moim, prawdziwie uczniami moimi będziecie

i poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi (Jana 8:31-32).

D AJŻE MI , B OŻE

Dajże mi, Boże, zrozumienie,

Twej świętej woli i Zakonu,

Bo pragnę strawić me istnienie

W gorącej służbie u stóp Tronu.

Bo nic Ci więcej dać nie mogę,

Tylko mą służbę Prawdzie świętej,

Otwarłeś dla mnie wąską drogę

W swojej dobroci niepojętej.

Dlatego wszelkie niewdzięczności

Niech będą obce sercu memu,

Chcę Ci wystawić dom miłości,

Zaufaj, Boże mnie słabemu.

Chcę wiernie służyć aż do zgonu,

W każdej godzinie, w każdej chwili,

Chcę, aby wszyscy w moim domu

Tak jak Jozue Ci służyli.

Piotr Otczyk

(Z tomiku: „Pan jest Pieśnią moją”, Bielsko Biała 1998)

CYWILIZACYJNY UWIĄD POLITEIZMU

1. B ÓG N AJWYŻSZY SIĘ NIE MODLI

Wcywilizacjieuropejskiej, zdominowanej przez wpływy rzymskiej odmiany

Chrześcijaństwa, a szczególnie w Polsce, powyższy tytuł podrozdziału

niniejszego opracowania zawiera ładunek wieloznaczny: jest precyzyjny i

logiczny, a zarazem prowokacyjnie zaczepny, ponieważ:

• Religia Rzymska deklaruje się jako podstawowy nurt Chrześcijaństwa,

• Chrześcijaństwo powstało w wyniku mesjańskiej działalności Żyda Jezusa z

Nazaretu, który szanował i zachowywał wszystkie dogmatyczne zasady religii

Mojżeszowej,

• Chrześcijaństwo, jako owoc mesjańskiej reformacji monoteistycznej religii

Mojżeszowej, jest religią monoteistyczną,

• Słowa „Bóg Najwyższy” implikują istnienie „bogów niższych”,

• Dogmatyka religii rzymskiej jest oparta na „trzech (jednakowo świętych)

Boskich Osobach” (Trójca Święta),

• Na dogmatycznej liście Osób „Boga w Trójcy Świętej Jedynego” występuje

także Jedyny Bóg Żydów, Ojciec Mesjasza Jezusa.

W tym wielkim pojęciowym rozgardiaszu można się zagubić, (co też jest

udziałem większości Polaków religijnych według tradycji folklorystycznej),

zatem dla wprowadzenia analitycznego porządku, na początku spróbujemy

precyzyjnie zdefiniować, co rozumiemy pod takimi pojęciami, jak:

• Modlitwa,

• Bóg,

• Mesjasz,

Następnie będziemy analizować następujące zagadnienia:

• Zasady wiary Mesjasza Jezusa,

• Miejsce Jezusa w „panteonie bogów” Rzymskiego „monoteizmu”,

• Historyczny wpływ filozofii i logiki na dogmatykę religijną,

W podsumowaniu zostanie dokonana prognoza, jaki los wkrótce spotka:

• Politeistyczne dogmaty rynkowych religii folklorystycznych.

A to wszystko w tym celu, aby …Chrystusa Pana poświęcać w sercach

naszych, zawsze gotowi do obrony przed każdym, domagającym się od nas

wytłumaczenia się z nadziei naszej… (1.Piotra 3:15).

2. P ODSTAWOWE DEFINICJE W PRZEDMIOCIE ROZWAŻAŃ

• Modlitwa .

Encyklopedia PWN „RELIGIA” , stanowi, że: „Modlitwa, to w religiach

powszechny akt kultu , polegający na zwróceniu się do sacrum w słowie i/lub

ceremonii”. ( Według Encyklopedii PWN , sacrum , to …„pojęcie odnoszone do

rzeczy świętych”). […] Do podstawowych funkcji modlitwy należą:

dziękczynienie, adoracja, prośba, przebłaganie, uwielbienie, hołd; szczególne

znaczenie mają dziękczynienie i prośba, zazwyczaj powiązane ze sobą w

jednym tekście lub akcie. […] Modlitwa stanowi zawsze zwrócenie się przez

człowieka (lub grupę) do sił sakralnych (duchów, bóstw, Boga - sił lub osób

nadprzyrodzonych), uznanych za wyższe i zwykle za transcendentne wobec

człowieka.

Zwróćmy w tym miejscu uwagę, że encyklopedyczne pojęcie sacrum odnosi

się ogólnie do „rzeczy” świętych, czyli niekoniecznie do osób, zaś Boga

„umieszczono” pośród …„duchów, bóstw, - sił lub osób nadprzyrodzonych”.

Niezależnie od tego jak potoczy się dalsza dyskusja tematu, po zdefiniowaniu

procesu modlitwy , podtytuł „Bóg Najwyższy się nie modli” już teraz możemy

uznać jako bezdyskusyjnie prawdziwy, albowiem powszechnie oczywiste

pojęcie „Najwyższy” nie pozostawia żadnych wątpliwości, że;

- Jest On Jedyny;

- że jest On Osobą, oraz

- że On nad sobą („wyżej”) nie ma już nikogo, (żadnej Osoby), do której

mógłby skierować swe …dziękczynienie, adorację, prośbę, błaganie, hołd,

uwielbienie, itp. Przez szacunek do trzeźwo myślących Polaków w tym miejscu

nie wspomnę o uogólnionym sacrum, rozumianym jako …”rzecz święta”.

Teraz możemy przejść do opisu ludzkiego pojęcia Bóg .

• Bóg

Istnieją historycznie stosowane, aż po dzień dzisiejszy, dwie definicje Boga.

(1) Wiekuisty Stwórca Wszechrzeczy (Samoistny Byt Wieczny);

(2) Obiekt kultu religijnego, „sacrum”;

Zauważmy, że definicja (1) odnosi się tylko do Osoby;

Definicja (2) odnosi się do „sacrum”, czyli najogólniej pojmowanego,

kultowego obiektu czci: osoby, instytucji, stanowiska, przedmiotu, rytuału

(misterium), idei, ‘mocy’, tradycji. [Zauważmy, że w wyżej zamieszczonym

cytacie, Encyklopedia PWN traktuje Boga jako obiekt, uogólnione „sacrum”].

Powyższe definicje są kluczowe dla dalszej dyskusji.

• Mesjasz

W języku hebrajskim pod pojęciem „Mesjasz” rozumie się Człowieka,

Boskiego Pomazańca, namaszczonego przez Boga, lub w Imieniu Boga,

stającego się Jego przedstawicielem.

[ mesjasz w aramejskim, i hebrajskim xy#mh – h’māšîah, w greckim Χριστος,

albo Messías , ‘pomazaniec’, - ‘namaszczony’].

Biblijne Księgi prorockie koncentrują się przede wszystkim na mesjanizmie o

charakterze eschatologicznym, (dotyczącym rzeczy ostatecznych), przy czym

jest to eschatologia doczesna, a nie pozaziemska, czyli oczekiwanie na nadejście

idealnego władcy z rodu Dawida, reprezentującego Boga, wyposażonego w dary

Ducha Bożego (przede wszystkim mądrość, męstwo i bojaźń Bożą), który

dokona odnowy Izraela, osądzi jego wrogów, zaprowadzi na ziemi pokój, prawo

i sprawiedliwość. Mesjasz nie był wtedy uważany za samodzielnego zbawcę, a

jedynie za realizatora soterycznych (zbawczych) planów Boga.

3. Z ASADY WIARY M ESJASZA J EZUSA

Najbardziej pod tym względem wiarygodne są biblijne cytaty słów Jezusa:

Mateusza 5:17-18

(17) Nie mniemajcie, że przyszedłem rozwiązać zakon albo proroków; nie

przyszedłem rozwiązać, lecz wypełnić.

(18) Bo zaprawdę powiadam wam: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, ani

jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z zakonu, aż wszystko to się

stanie.

Marka 12:29-31

(29) Jezus odpowiedział: Pierwsze przykazanie jest to: Słuchaj, Izraelu! Pan,

Bóg nasz, Pan jeden jest.

(30) Będziesz tedy miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej

duszy swojej, i z całej myśli swojej, i z całej siły swojej.

(31) A drugie jest to: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego.

Innego przykazania, większego ponad te, nie masz.

Jana 4:26

Rzekł jej [niewieście samarytańskiej] Jezus: Ja, który mówię z tobą ,

jestem nim [Mesjaszem].

Jana 8:36

Jeśli więc Syn [Boży] was wyswobodzi, prawdziwie wolnymi będziecie.

Jana 8:40

Lecz teraz chcecie zabić mnie, człowieka , który wam mówił prawdę,

którą usłyszałem od Boga : Abraham tego nie czynił.

Jana 15:8

Przez to uwielbiony będzie Ojciec mój , jeśli obfity owoc wydacie i

staniecie się moimi uczniami.

Objawienie 3:12

Zwycięzcę uczynię filarem w świątyni Boga mojego i już z niej nie

wyjdzie, i wypiszę na nim imię Boga mojego , i nazwę miasta Boga mojego ,

nowego Jeruzalem, które zstępuje z nieba od Boga mojego , i moje nowe

imię .

Na podstawie powyższych wypowiedzi Jezusa wyartykułujmy Jego

fundamentalne zasady wiary:

• Jezus przestrzegał zasad Zakonu Mojżeszowego (Mateusza 5:17-18),

• Jezus wierzył w Jedynego, Wiecznie Żyjącego Boga Żydów (Marka 12:29),

• Jezus traktował siebie jako Mesjasza Izraelskiego (Jana 4:25-26),

• Jezus traktował siebie jako Syna Bożego (Jana 8:36),

• Jezus traktował siebie jako Człowieka (Jana 8:40),

• Jezus szanował Boską prawdę objawioną (Jana 8:40),

• Jezus – jako Syn Boży – traktował Boga jako swego Ojca (Jana 15:8),

• Jezus, po zmartwychwstaniu, „ma” [wierzy w] swego Boga (Obj. 3:12).

Nauka apostolska w pełni przejęła powyższe, mesjańskie zasady wiary

Jezusa. Piotr, podczas swego porywającego kazania podczas Żydowskiego

Święta Zbiorów Szawuot (Dzień Pięćdziesiąty - narodziny Kościoła),

powiedział:

Dzieje Apostolskie 2:22-24

(22) Mężowie izraelscy! Posłuchajcie tych słów: Jezusa Nazareńskiego, męża,

którego Bóg wśród was uwierzytelnił przez czyny niezwykłe, cuda i znaki,

jakie Bóg przez niego między wami uczynił , jak to sami wiecie,

(23) gdy według powziętego z góry Bożego postanowienia i planu został

wydany, tego wyście rękami bezbożnych ukrzyżowali i zabili;

(24) ale Bóg go wzbudził, rozwiązawszy więzy śmierci, gdyż było rzeczą

niemożliwą, aby przez nią był pokonany.

Trudno byłoby zaprzeczyć, że sam Jezus, zgodnie z wcześniejszymi

proroctwami starotestamentowymi oraz zgodnie z czystą nauką apostolską,

traktował siebie (nie jako Boga, lecz) jako namaszczonego Boskiego

Wysłannika i Pełnomocnika w dziele przywrócenia Boskiego porządku w

Bożym Królestwie. Za taką konkluzją przemawia przypowieść Jezusa „o

dzierżawcach winnicy” (Łukasza 20:9-19). Zamysł dzierżawców został

wyrażony w słowach: „ zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze” (Łuk.10:19).

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: