„To moje
Tutaj, gdzie mówisz do mnie„ syneczku” i „kochanie”
jest mój rodzinny dom, rodzinne moje mieszkanie.
Tu, gdzie mnie każdy zna, każdy wie, że nie zdradzę, nie stchórzę,
gdzie jestem jednym z nas – tu jest moje podwórze.
Tu, gdzie znam każdy kącik, zaułek, ruderę, gniazdo,
nie zdarzy mi się zbłądzić – to moje rodzinne miasto.
Gdzie każdy mówi, jak ja, gdzie dobrze rozumiem wszystkich:
człowieka, drzewo i wiatr – to jest mój kraj ojczysty.
A wszędzie gdzie czują jak ja, jest radość, żal i marzenia –
to ludzki ogromny świat, to moja ojczysta ziemia. ” - Wiktor Waroszylski -
asia12krk