transformacje układu odniesienia.pdf

(189 KB) Pobierz
395076371 UNPDF
Transformacje układu odniesienia
395076371.051.png
Transformacje układu odniesienia
2
Transformacją układu odniesienia nazywamy operację polegającą na
wprowadzeniu do istniejącego układu rzutni Monge'a dodatkowej rzutni
pomocniczej, prostopadłej do jednej z rzutni układu.
Transformacja punktu
A
A
Π 2
Π
3
x 12
A "
A
x 56
A
I
A
V
x
13
x
x 45
A
A
x
13
x 34
Transformacja prostej
Transformacja płaszczyzny
II
VI
12
III
IV
395076371.052.png 395076371.053.png 395076371.054.png 395076371.001.png 395076371.002.png 395076371.003.png 395076371.004.png 395076371.005.png 395076371.006.png 395076371.007.png 395076371.008.png 395076371.009.png 395076371.010.png 395076371.011.png 395076371.012.png 395076371.013.png 395076371.014.png 395076371.015.png 395076371.016.png 395076371.017.png 395076371.018.png 395076371.019.png 395076371.020.png
Transformacje układu odniesienia
3
Celem transformacji jest dobranie takiego nowego układu odniesienia,
w którym sytuacja określana w układzie podstawowym (Π 1 , Π 2 ) jako
ogólna, stała by się w nowym układzie sytuacją szczególną tzn.
rzutnia pomocnicza uzyska pożądane położenie względem określonych
elementów zadanej sytuacji geometrycznej.
Szczególne położenia rzutni pomocniczej można realizować względem prostych i
płaszczyzn, mogą to być położenia równoległe bądź prostopadłe.
Stąd cztery podstawowe przypadki celowego transformowania.
T1
T2
T3
T4
1
2
3
4
Π
i
Π
i
Π
i
Π
i
395076371.021.png 395076371.022.png 395076371.023.png
Transformacje układu odniesienia
4
T1 t ransformacje prowadzące do uzyskania równoległego położenia
rzutni pomocniczej względem określonej prostej
Algorytm postępowania:
należy przyjąć oś
transformacji x 13 równoległą
do rzutu poziomego danej
prostej ( x 13 || e I ),
albo przyjąć oś
transformacji x 23 równoległą
do rzutu pionowego danej
prostej
( x 23 || e II ).
395076371.024.png 395076371.025.png 395076371.026.png 395076371.027.png 395076371.028.png 395076371.029.png 395076371.030.png 395076371.031.png 395076371.032.png 395076371.033.png 395076371.034.png 395076371.035.png 395076371.036.png 395076371.037.png 395076371.038.png
Transformacje układu odniesienia
5
T2 t ransformacje prowadzące do uzyskania prostopadłego położenia
rzutni pomocniczej względem określonej prostej
a) prosta w położeniu ogólnym,
Algorytm postępowania:
pierwszą oś transformacji x 13
przyjąć równoległą do rzutu
poziomego danej prostej ( x 13 || e I ),
albo oś x 23 równoległą do rzutu
pionowego danej prostej ( x 23 || e II ).
następną oś transformacji x 34
przyjąć prostopadłą do prostej w
trzecim rzucie ( x 34 e III ).
395076371.039.png 395076371.040.png 395076371.041.png 395076371.042.png 395076371.043.png 395076371.044.png 395076371.045.png 395076371.046.png 395076371.047.png 395076371.048.png 395076371.049.png 395076371.050.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin