FORMA
If + Podmiot + Past Simple, Podmiot + would + czasownik
Powyższy wzór przedstawiony jest w następujących przykładach:
If you won million dollars, we would go to Paris. (Gdybyś wygrał milion dolarów pojechalibyśmy do Paryża)
If the teacher came here, we would be surprised. (Gdyby nauczyciel tu przyszedł, bylibyśmy zdziwieni).
If they had a house, they would be happy too. (Gdyby mieli dom, też byliby szczęśliwi).
Warunki zdań, czyli tz "if clause" zostały pogrubione.
Różnica pomiędzy pierwszym okresem a drugim.
If she phones me, I will talk to her (Jeśli zadzwoni do mnie to z nią porozmawiam)
If she phoned me, I would talk to her (Gdyby zadzwoniła do mnie to bym z nią porozmawiał)
W zdaniu (1) mówca stwierdza obecną sytuację. Jeśli ona zadzwoni ( a jest taka możliwość) to on z nią porozmawia.
W zdaniu (2) mówca zakłada, że ona nie zadzwoni i używa formy, która wyraża nierealność danej sytuacji. Faktycznie może jednak otrzymać telefon, ale w swoim umyśle w chwili wypowiedzenia takiego zdania był pewny, że takiego telefonu nie otrzyma.
UŻYCIE
Drugiego Okresu Warunkowego używamy do:
Mówienia o nierealnych sytuacjach (nieprawdziwych lub niemożliwych do zaistnienia) w teraźniejszości lub przyszłości - sytuacjach, które się nie zdarzają albo nie zdarzą. Nieprawdziwość sytuacji polega na tym, że wiemy, że to nie może się wydarzyć w momencie mówienia np: "If she came here" - gdyby tu przyszła, ale wiem, że nie przyjdzie. Sytuacja ta może być realna w innym momencie i gdy zdajemy sobie sprawę z jej realności użyjemy pierwszego okresu warunkowego.
If I were you, I would buy that car. [Gdybym był tobą (będąc na twoim miejscu), kupiłbym ten samochód] - ale nie jestem
He would have friends if he were kind to people. (On miałby przyjaciół, gdyby był miły dla ludzi)- ale nie jest i nie ma.
If she had money, she would help you. (Gdyby ona miała pieniądze, pomogłaby ci) - ale nie ma i nie pomoże.
Nashea2