Postrzeganie
Postrzeganie oznacza:
1. zbieranie pierwszych doświadczeń w otoczeniu;
2. świadome postrzeganie siebie i innych;
3. rejestrowanie z radością nowych bodźców;
4. trenowanie narządów zmysłów;
5. wspieranie kontaktu cielesnego;
6. zapoczątkowywanie rozmów;
7. lepsze zapamiętywanie.
Pomoce: spokojna, kontemplacyjna muzyka
Każde dziecko wyciąga ramiona do przodu, podnosi pionowo dłonie i podchodzi do innego uczestnika. Kiedy ich uniesione dłonie prawie się dotkną, dzieci zatrzymują się. „A teraz wyobraźcie sobie, że między wewnętrznymi powierzchniami waszych rąk znajduje się magnes, który was przyciąga. Musicie więc naśladować ruchy partnera. Wybierzcie spośród siebie jedną osobę, która jako pierwsza będzie pokazywała ruchy magnetycznie przyciągające jej partnera. Na moją komendę zamienicie się rolami. Tańczcie w rytm muzyki po całym pomieszczeniu tak, jakbyście byli niewidocznie ze sobą połączeni. Naśladujcie dokładnie ruchy waszego partnera w tańcu”.
Wybieramy powolną, kontemplacyjną muzykę, ponieważ dzieci muszą w tańcu dokładnie dopasować swoje ruchy. Zwracamy uwagę na to, aby dzieci wykorzystywały całe pomieszczenie. Powinny one również poruszać całym ciałem. Wkrótce wyniknie z tego piękny taniec, w którym dzieci uważnie koordynują swoje ruchy i zbierają doświadczenia całym ciałem. A przy tym za każdym razem będzie wychodziło im to coraz lepiej.
zgłoszenie o zaginięciu
Pomoce: ewentualnie papier pakowy lub szary papier, mazaki
Zabawa w „zgłoszenie zaginięcia” pomoże dzieciom w tym, by uważnie obserwowały siebie nawzajem: dwoje dzieci siedzi naprzeciwko siebie i intensywnie przygląda się sobie nawzajem. Po krótkim czasie odwracają one krzesła tak, aby siedziały do siebie plecami i nie mogły na siebie patrzeć. Dopiero teraz dowiadują się, że maja na przemian opisywać partnera i to z tak wieloma szczegółami, jak tylko możliwe: kolor oczu i włosów, ubranie, ozdoby, fizyczne cechy itd.
Wskazówka
Przy pomocy „plakatów o zaginięciu” można jeszcze wzmocnić uważne postrzeganie dzieci. Każdy uczestnik otrzymuje duży arkusz szarego papieru lub papieru pakowego. Partnerzy kładą się po kolei na papierze drugiej osoby, która odrysowuje na nim kontury ciała. Później wypełnione zostają one osobistymi informacjami, jako kolor oczu i włosów, ubranie itd. Gotowe plakaty stanowią ładne ozdoby ścian. Zabaw ta nadaje się do przeprowadzanie szczególnie w fazie zapoznawania nowych grup albo klas.
coś się tutaj nie zgadza!
Pomoce: -
Wszystkie dzieci maj pięć minut czasu, aby uważnie przyjrzeć się sobie nawzajem. Następnie prosimy dwoje lub więcej dzieci, aby wyszły z pomieszczenia. Na zewnątrz zmieniają one kilka szczegółów w swoim zewnętrznym wyglądzie, na przykład fryzurę, zamieniają się butami, elementami ubrania albo ozdobami. Na komendę „Coś się tutaj nie zgadza!” te zmienione dzieci stają przed grupą, która musi teraz możliwie jak najszybciej opisać wszystkie dokonane zmiany.
Inny wariant
Można to zrobić również odwrotnie. Wysłane za drzwi dzieci zgadują, kto albo co zmieniło się w klasie podczas ich nieobecności. Szczególnie dużą przyjemność sprawia ta zabawa, jeśli nauczyciel albo wychowawca zmieni swój wygląd.
wyruszamy na wyprawę odkrywczą!
Pomoce: ewentualnie papier pakowy, mazaki
„Kto udaje się w podróż, ten widzi nowych ludzi, nowe zwierzęta i nowe rzeczy. Wstańcie i wyruszcie na wyprawę odkrywczą. Na ścianach wiszą obrazy z ładnymi motywami. Przyjrzyjcie się im w spokoju, wróćcie na swoje miejsce i namalujcie jeden lub kilka motywów. Jeśli zapomnicie co dokładnie widzieliście, wstacie i przyglądajcie się im tak często, jak tylko chcecie. Możecie również namalować krótką historyjkę obrazkową, którą później wszystkim opowiecie”.
Proszę zwrócić uwagę na to, aby obrazy nie były łatwe do rozpoznania z daleka, ponieważ dzieci mają szukać pomysłów na swoje obrazy w ruchu. W zależności od doboru obrazków, zdjęć czy rysunków można wysłać dzieci na tematyczne podróże, na przykład na zimową wyprawę z jej typowymi motywami (wełniana czapka, sople lodu, sanki) albo też wyprawę do podwodnego świata nurkowania z kolorowymi istotami morskimi lub w podróż służbową z aktówką, hotelem, samolotem, szczoteczką do zębów.
Można również na świeżym powietrzu oznaczyć punktami na przykład drzewo, kamień czy kosz na śmieci. Jeśli dzieci czerpią pomysły na obrazy z realnych rzeczy, wtedy poruszają się na świeżym powietrzu i zdobywają ważne pierwsze doświadczenia.
niezwykły list miłosny
„Czy wiecie, ze listy miłosne można nie tylko czytać, ale i dotykać, przede wszystkim wtedy, gdy napisane są na nich miłe słowa? Spróbujcie to sprawdzić: Wykorzystajcie jako papier plecy waszego sąsiada i napiszcie palcami powoli i dużymi literami miłą wiadomość. Czy zgadliście co było napisane w waszym liście? Jeśli nie, to spróbujcie napisać jeszcze raz, ale tym razem wyraźniej.”
W ten sposób można przećwiczyć nie tylko litery i słowa, ale również krótkie działania rachunkowe albo figury geometryczne.
czytać z ręki
„Czy słyszeliście już kiedyś o wróżkach, które czytają z ręki? Twierdzą one, że na podstawie linii na wewnętrznej powierzchni dłoni potrafią przepowiedzieć przyszłość człowieka. Tylko, że to przesada. Ale jedno jest pewne: jeśli uważnie dotkniemy naszych dłoni, wtedy możemy odkryć wiele nowego! Udajcie się na interesującą podróż dotyku. Dobierzcie się parami i podajcie sobie ręce, zbadajcie je sobie nawzajem. Czy są one ciepłe, czy zimne, szorstkie, czy gładkie i miękkie? Czy wasz partner w zabawie ma krótkie czy długie palce, nosi pierścionek? Nie zapomnijcie zamknąć przy tym oczu i zachować ciszę. Tylko wtedy traficie na ślad szczegółów dłoni, które za chwile nam opiszecie.”
kto szuka, ten znajdzie !
Zawsze, gdy mamy wrażenie, że dzieci potrzebują trochę urozmaicenia, ruchu i treningu zmysłów, wtedy wyznaczamy im interesujące zadanie polegające na szukaniu różnych rzeczy. Powinny one zostać przeprowadzone na świeżym powietrzu. A przy tym ważne jest, by nie podawać nazwy tego, co trzeba znaleźć, lecz, by opisać to, a więc „znajdźcie coś miękkiego, puszystego, zimnego, twardego, pachnącego, ciepłego, słodkiego, kwaśnego, zielonego, dwie małe rzeczy jednakowej wielkości itp.” A z poszczególnych znalezionych przedmiotów można wykonać wspólny kolaż, albo jakiś obiekt.
Monika201286