3.1. Rodzaje półfabrykatów 101
przedmiotów z rys. 3.12
poprzeczne d i a, mm
Współczynnik wielokrotności naddatku i odchyłek długości
316 + 400
401+500
501+630
631+800
801 + 1000
1001 + 1250
1251 + 1600
i dopuszczalne odchyłki wymiarowe, mm
X
16 ± 8
2
1,75
18 ± 9
20 ± 10
22 ± 11
20 ±10
24 ± 12
26 ±13
28± 14
22 ± 11 24 ± 12
24 ± 12 26 ± 13
26 ± 13 28 ± 14
28 ± 14
30 ±15
30 ± 15 32 ± 16
34 ± 17 36± 18
36± 18 38 ± 19
2,5
30± 15
32 ± 16
34 ± 17
38± 19
40 ±20
30 ± 15
34 ±17
38 ± 19
45 ±22
30± 15 32 ± 16
34 ± 17 36 ± 18
38 ±19 40 ±20
40 ±20 45 ±22
45 ±22 50 ±25
50 ±25 56 ±28
3
2,25
36± 18
50 ±25
56 ±28
60 ±30
Odkuwki wykonywane ze stali o zawartości węgla do 0,65% lub sumy maksymalnych zawartości składników stopowych (Mn, Ni, Cr, Mo, V, W) do 5% zalicza się do pierwszego stopnia trudności wykonania - Ml. Odkuwki wykonane ze stali o zawartości węgla większej niż 0,65% lub sumy zawartości składników stopowych większej niż 5% zalicza się do drugiego stopnia trudności wykonania - M2.
Rozróżnia się cztery stopnie trudności wykonania wynikające ze zwartości kształtu. Są one określone stosunkiem masy odkuwki do masy bryły opisanej na maksymalnych wymiarach odkuwki. Wskaźniki zwartości kształtu odkuwki można obliczyć ze wzoru
mh
gdzie: m - masa odkuwki wyliczona z objętości określonej wg rysunku i gęstości, mb - masa bryły opisanej na odkuwce.
Bryły opisane na odkuwkach walcowych pokazano na rys. 3.16. Dla odkuwek o kształtach dowolnych kształt bryły opisanej jest określony przez najmniejszy prostopadłościan, który otacza odkuwkę (rys. 3.17). Stopień trudności wykonania S1 stosuje się do odkuwek, dla których wartości wskaźnika zwartości kształtu S mieszczą się w granicach 0,63 -s- 1,0. Stopień trudności SI - dla wskaźnika S o wartościach znajdujących się w granicach 0,32-^0,63. Stopień trudności S3 - dla wartości wskaźnika S mieszczących się w granicach 0,16-^0,32. Stopień trudności S4 - dla wskaźnika S przyjmującego wartości do 0,16 włącznie.
dzikus21