UKŁAD WEWNĄTRZWYDZIELNICZY.doc

(288 KB) Pobierz
I

I.     Wymień i opisz kliniczno-morfologiczne cechy nowotworów przysadki

 

1. Guzy hormonalnie czynne

guzy wydzielające prolaktynę, hormon wzrostu, ACTH, TSH, gonadotropiny

 

A. Gruczolaki charakterystyka ogólna:

- należą do neo łagodnych

 

·  kwasochłonne

1.      nie wychodzą poza siodło tureckie

2.      postacie:

a. wydzielająca prolaktynę

b. wydzielająca somatotropinę

 

·  barwnikooporne

1.      stanowią 60% wszystkich gruczolaków

2.      osiągają największe rozmiary

3.      dają objawy uciskania skrzyżowania nerwów wzrokowych

4.      powodują zanik otaczających kości z przebiciem do zatok jamistych i zatok dodatk. nosa

5.      może wystąpić np. niedowidzenie połowicze

6.      dają objawy radiologiczne

 

·  kwasochłonne i barwnikooporne

1.      pojawiają się między 20-50r.ż.,

2.      częściej u kobiet,

3.      mogą osiągać rozmiary nawet 10cm.

4.      wywierają trojaki wpływ:

a. wydzielają w nadmiarze hormon

b. zakłócają wydzielanie innych hormonów przez spowodowanie zaniku miąższu

sąsiadującego z neo (odbija się to przede wszystkim na wydzielaniu gonadotropin

z konsekwencjami ich niedoboru)

c. uciskają struktury znajdujące się w sąsiedztwie przysadki, głównie skrzyżowanie nerwów

  wzrokowych 

 

·  zasadochłonne

1.      najmniejsze, najrzadsze

2.      wydzielają ACTH (z. Cushinga), rzadziej hormon tyreotropowy i gonadotropiny

3.      nie dają objawów uciskowych

4.      wykrywane mikroskopowo

 

B. Prolactinom:

·         Wyróżnia się: microprolactinoma – jeżeli stężenie prolaktyny w surowicy jest

<200 ng/ml i średnica guza <1cm

                                            macroprolactinoma - >200ng/ml, >1cm

·         Obraz kliniczny:

K:                 1. wtórny brak miesiączki, cykle bezowulacyjne

               2. niepłodność, mastopatia

                 3. hirsutyzm

              4. otyłość

                5. czasem mlekotok

                6. utrata libido

                7. zdarza się 5x częściej niż u mężczyzn (najczęściej 3-4 dekada życia)

 

M:                 1. utrata libido i potencji

                 2. niepłodność

                 3. rzadziej ginekomastia i mlekotok

 

Możliwe są także objawy ciasnoty śródczaszkowej (bóle głowy, upośledzenie pola widzenia) oraz objawy niedoczynności przedniego płata przysadki.

Może wystąpić osteoporoza spowodowana hipogonadyzmem hiperprolaktynowym.

 

C. Gruczolak wydzielający somatotropinę:

Jego konsekwencje zależą od wieku, w jakim wieku powstaje:

·         Gigantyzm      1. u osób przed zakończeniem procesu kostnienia

            2. olbrzymi wzrost (>190cm)

            3. proporcjonalny rozrost narządów wewnętrznych, w tym tarczycy,

              nadnerczy i gonad

·         Akromegalia   1. zwykle ujawnia się między 20 a 40r.ż.

2. rozrost obwodowych części kończyn (rąk i stóp)

3. powiększenie twarzoczaszki

4. nawarstwianie się tkanki kostnej, postępujące od okostnej i     dotyczące: żuchwy (progenia), kości jarzmowych, kości rąk i stóp (szerokie, łopatowate)

5. powiększenie nosa, uszu, warg, języka

6. rozrost fałdów głosowych, powodujący chrypkę

7. powiększenie serca i wątroby

8. w ½ przypadków nadciśnienie tętnicze

9. w 10% przypadków cukrzyca

 

D. Gruczolak barwnikooporny:

·         jest widywany również w przypadku gigantyzmu i akromegalii

·         w bardzo rzadkich przypadkach wydziela: TSH, FSH, LH

 

E. Gruczolak zasadochłonny:

·         wydziela ACTH powodując objawy zespołu Cushinga

·         rzadziej wydziela TSH lub FSH, LH

 

2. Guzy hormonalnie nieczynne

 

A. CRANIOPHARYNGIOMA (neo kieszonki Rathkego)

A.    powstaje z resztek nabłonka wielowarstwowego płaskiego kieszonki Rathkego

B.     umiejscowienie: od ściany gardła do pajęczynówki nad ciałkami suteczkowatymi

C.    (rozwija się między siodłem tureckim a podwzgórzem)

D.    otorbiony, na przekroju szary z torbielami wypełnionymi bursztynowym płynem

E.     niekiedy wapnienie w częściach litych

F.     uciska przysadkę, skrzyżowanie nerwów wzrokowych, tętnice koła Wilizjusza
i podwzgórze (niszczy te obszary)

G.    histologicznie identyczny ze szkliwiakiem

H.    najczęściej występuje w okresie dzieciństwa, dojrzewania i piątej dekadzie życia

 

 

II.  Podaj histoklinikę wola obojętnego i nadczynnego tarczycy

 

1. Wole obojętne: (najczęstsze)

A. miąższowe:

·         wrodzone:

1.      u noworodków w przypadku bloku enzymatycznego wewnątrztarczycowego

(brak syntezy hormonów tarczycy, nadmiar wydzielonego TRH i TSH pobudza tarczycę do rozrostu)

2.      u płodu może powstać w przebiegu choroby tarczycy matki (przyjmowanie przez nią leków wolotwórczych, niedobór jodu)

3.      pod względem morfologicznym przypomina wole polekowe – hiperplastyczne

·         proste – młodzieńcze

1.      związane z zaburzeniami hormonalnymi okresu dojrzewania

2.      głównie u dziewczynek

3.      mikroskopowo: obraz zbliżony do tarczycy prawidłowej, jedynie pęcherzyki mogą być nieco większe, a nabłonek wyścielający je bardziej spłaszczony

·        koloidowe:

1.      najczęściej endemiczne

2.      wywołane niedoborem jodu w pokarmach lub wewnątrztarczycowym blokiem enzymatycznym wrodzonym lub nabytym

3.      nadmierna ilość koloidu w pęcherzykach tarczycy

4.      tarczyca równomiernie powiększona

5.      nabłonek pęcherzyków jest spłaszczony przez zalegający koloid, a także jako wyraz niewielkiej aktywności tyreocytów

6.      przepełnione koloidem pęcherzyki mogą pękać, tworząc jeziorka koloidowe

7.      koloid może wsiąkać w zrąb dając obraz zwyrodnienia koloidowego tarczycy

·        polekowe:

1.      rozrasta się w trakcie długotrwałego podawania leków z grupy tiouracylu lub imidazolu, blokujących wytwarzanie hormonów tarczycy przy równoczesnym braku zahamowania czynników tropowych podwzgórzowo-przysadkowych

2.      działanie wolotwórcze mają też niektóre leki p/prątkowe (PAS), sulfonamidy, rezorcyna i in.

3.      nabłonek jest wysoki, walcowaty, o powiększonych, ciemnych jądrach

4.      mało lub całkowity brak koloidu w pęcherzykach z powodu zahamowanej leczeniem syntezy hormonów

5.      obraz morfologiczny wola polekowego hiperplastycznego może mylnie nasuwać podejrzenie rozrostu złośliwego tarczycy

 

B. guzkowe:

·        zmiany guzowate w powiększonej tarczycy są najczęściej poprzedzone zmianami wstecznymi ogniskowymi lub zaburzeniami ukrwienia w pewnych fragmentach gruczołu, pośrednio przyczyniającymi się do  guzkowego, nierównomiernego rozrostu pozostałych zrazików tarczycy

·        guzki są różnej wielkości i średnicy (wpływ czynników endo- i egzokrynnych)

·        wole jedno- lub wieloguzkowe

·        może uciskać drogi oddechowe

·        może rozwinąć się wola polekowego

·        mogą w nim występować zmiany włókniste, bliznowate lub torbielowate (wypełnione treścią brunatną zmieszaną z koloidem)

 

 

2. Wole nadczynne:

A. Wole miąższowe:

·         w chorobie Gravesa-Baasedowa

1.      podłoże immunologiczne, spowodowana tzw. czynnikami wywołującymi (np. antygenami bakteryjnymi lub wirusowymi) u osób z predyspozycją genetyczną (HLA DR8, DR3)

2.      patomechanizm: p/ciała przeciwko rec. dla TSH na błonie komórek pęcherzyków tarczycy. Rec. ten uczynnia cyklazę adenylową – wzrost cAMP – wzrost syntezy hormonów tarczycowych

3.      patomechanizm wytrzeszczu: gromadzenie się IC, włóknienie w obrębie tkanek – odczyn zapalny

4.      różne rozmiary

5.      ma zachowaną, niekiedy podkreśloną budowę zrazikową

6.      barwy od blado- do ciemnoczerwonej

7.      obficie unaczynione

8.      mikroskopowo: cechy wzmożonej komórkowej aktywności hormonalnej

9.      tyreocyty wysokie, walcowate

10.  pęcherzyki małe z niewielka ilością koloidu

11.  charakterystyczne objawy kliniczne: wole ze szmerem naczyniowym, objawy nadczynności tarczycy, przyspieszenie czynności serca, obrzęk przedgole...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin