Joga Stanu Pośredniego
W lini Kagyu rozróżnia się sześć bardo (stanów pośrednich):normalne funkcjonowanie na jawie, od narodzin do śmierci, zwane "bardo pomiędzy narodzinami a śmiercią"
"bardo snu", czyli czas od chwili zaśnięcia do przebudzenia;
"bardo rzeczywistości", które jest czasem nieświadomości, który ludzie doświadczają, gdy ich umysł jest przytłoczony doświadczeniem śmierci. Nazywane jest ono "bardo rzeczywistości", ponieważ właśnie wtedy umysł zatapia się w swojej własnej naturze. Zwykłe istoty są jednak tak pomieszane, że wolą uciec w nieświadomość niż doświadczyć jej bezpośrednio.
kolejny etap procesu śmierci to "bardo stawania się". Na tym etapie osoba doświadcza wszelkiego rodzaju fantastycznych i przerażających wizji, z których wszystkie są projekcją umysłu, nie mniej realną od zwykłej świadomości na jawie.Etap ten rozpoczyna się przebudzaniem z nieświadomości i trwa do chwili narodzin w jednym z sześciu światów cyklicznej egzystencji. Nazwa tego bardo wskazuje, że prowadzi ono do kolejnej fazy istnienia.
osoba biegła w medytacji i zaznajomiona z rozmaitymi stanami umysłu jest w stanie wejść w "bardo medytacyjnego wchłonięcia". Jest to etap ustania, w którym osiąga się medytacyjną równowagę, podczas której zmysły wycofują się z doświadczania zewnętrznych obiektów, a koncentrują na medytacyjnym obiekcie obserwacji. Bardo trwa tutaj tak długo, jak skuteczna jest medytacja i kończy się powrotem normalnej świadomości.
ostatnie bardo to "bardo narodzin", które rozpoczyna się po bardo stawania się. W tym momencie świadomość jest przyciągana do kopulującej pary, stosownie do karmy jednostki. W chwili zapłodnienia świadomość wchodzi w zygotę i rozpoczyna się okres ciąży. Bardo to trwa od chwili zapłodnienia, aż do chwili fizycznych narodzin. Wszystkie te stany są udziałem transmigrujących istot, z których większość jest popychana dalej swoją przeszłą karmą. Bardo śmierci stanowi jednak możliwość osiągnięcia wyzwolenia. Ktoś, kto przeszedł właściwy trening w medytacji może teraz uczynić duży postęp, ponieważ zanikają w tym momencie niesubtelne stany świadomości ( te które władają na codzień naszym umysłem), a wyłaniają się subtelniejsze, które normalnie dostępne są dla zaawansowanych medytujących. Ktoś, kto odpowiednio wykorzysta tę okazję może z większą łatwością niż osoba żyjąca w normalnym stanie czuwania uświadomić sobie czystą i świetlistą naturę umysłu. Dlatego w naukach tybetańskich na odpowiednie przygotowanie do śmierci kładzie się tak duży nacisk.
XRXS