Zemsta.pdf

OSOBY:

CZEŚNIK RAPTUSIEWICZ

KLARA, jego synowica

REJENT MILCZEK

WACŁAW, syn Rejenta

PODSTOLINA

PAPKIN

DYNDALSKI, marszałek

ŚMIGALSKI, dworzanin Cześnika

PEREŁKA, kuchmistrz

Mularze, hajduki, pachołki etc.

Scena na wsi

Nie masz nic tak złego, Ŝeby się

na dobre nie przydało. Bywa z węŜa

dryjakiew, złe często dobremu okazyją daje.

Pokój w zamku Cześnika, drzwi na prawo, lewo i w środku, stoły, krzesła etc., gitara angielska na

ścianie.

SCENA PIERWSZA

CZEŚNIK, DYNDALSKI

Cześnik w białym Ŝupanie, bez pasa i w szlafmycy siedzi przy stole po prawej od aktorów stronie,

okulary na nosie, czyta papiery - za stołem, trochę w głębi, stoi Dyndalski, ręce w tył załoŜone

CZEŚNIK

jakby do siebie

Piękne dobra w kaŜdym względzie -

Lasy - gleba wyśmienita -

Dobrą Ŝoną pewnie będzie -

Co za czynsze! - To kobiéta!...

Trzy folwarki!

DYNDALSKI

Miła wdowa.

CZEŚNIK

Arcymiła, ani słowa.

kładzie papiery

CóŜ, polewki dziś nie dacie?

Dyndalski wychodzi.

DługoŜ na czczo będę czekać?

po krótkim milczeniu

Nie - nie trzeba rzeczy zwlekać -

Dyndalski, spotkawszy we drzwiach hajduka niosącego na tacy wazkę, talerz, chleb itd., odbiera od

niego i wraca, zawiązuje serwetę pod szyję Cześnikowi, potem podaje talerz z polewką, co wszystko

nie tamuje rozmowy.

Qua opiekun i qua krewny,

Miałbym z Klarą sukces pewny;

Ale Klara młoda, płocha,

ChociaŜ dzisiaj i pokocha,

KtóŜ za jutro mi zaręczy!

DYNDALSKI

nabierając na talerz

Nikt rozumny, jaśnie panie,

Rzecz to śliska.

CZEŚNIK

obracając się ku niemu

Tu sęk właśnie!

Na toŜ bym się, mocium panie,

Kawalerstwa dziś wyrzekał,

uderzając w stół

By kto... niech go piorun trzaśnie!

Długo będzie na to czekał.

po krótkim milczeniu, biorąc talerz

Ma dochody wprawdzie znaczne -

Podstolina ma znaczniejsze;

Z wdówką zatem działać zacznę.

po krótkim milczeniu

Bawi z nami - w domu Klary,

Bo krewniaczka jej daleka,

Ale mnie się wszystko zdaje...

DYNDALSKI

Ona czegoś więcej czeka.

CZEŚNIK

parskając śmiechem

Ona czegoś... więcej... czeka...

A bodajŜe się, Dyndalu,

Z tym konceptem! - Czegoś czeka!

śmieje się

Tfy!... jakŜem się uśmiał szczerze!

Czeka! - bardzo temu wierzę.

jedząc i po krótkiej chwili

Jeszczeć młoda jest i ona,

AleŜ wdowa - doświadczona -

Zna proporcją, mocium panie,

I nie kaŜe fircykować,

Po kulikach balansować.

po krótkiej chwili

No - nie sekret, Ŝem niemłody,

Alem takŜe i niestary.

Co?

DYNDALSKI

niekoniecznie przystając

Tać...

CZEŚNIK

uraŜony

MoŜeś młodszy?

DYNDALSKI

Miary

Z mego wieku...

CZEŚNIK

kończąc rozmowę

Dam dowody.

Chwila milczenia

DYNDALSKI

skrobiąc się poza uszy

Tylko Ŝe to, jaśnie panie -

CZEŚNIK

Hę?

DYNDALSKI

W małŜeńskim cięŜko stanie:

Pan zaś, mówiąc między nami,

Masz pedogrę.

CZEŚNIK

niekontent

Ej, czasami

DYNDALSKI

Kurcz Ŝołądka.

CZEŚNIK

Po przepiciu.

DYNDALSKI

Rumatyzmy jakieś łupią.

CZEŚNIK

zniecierpliwiony

Ot, co powiesz, wszystko głupio. -

Ten mankament nic nie znaczy:

Wszak i u niej, co w ukryciu,

Bóg to tylko wiedzieć raczy;

I nikt pewnie się nie spyta,

Byle tylko w dalszym Ŝyciu

Miedzy nami była kwita.

SCENA DRUGA

CZEŚNIK, DYNDALSKI, PAPKIN

Papkin po francusku ubrany, przy szpadzie, krótkie spodnie, buty okrągłe do pól łydki, tupet i harcopf,

kapelusz stosowany, pod pachą para pistoletów; zawsze mówi.

PAPKIN

Bóg z waszmością, mój Cześniku.

Pędząc cwałem na rozkazy

Zamęczyłem szkap bez liku;

Wywróciłem się sto razy,

Tak Ŝe z nowej mej kolaski

Gdzieś po drodze tylko trzaski.

CZEŚNIK

A ja za to ręczyć mogę,

śe mój Papkin tu piechotą

Przywędrował całą drogę;

A na podróŜ dane złoto

Gdzieś zostawił przy labecie.

PAPKIN

pokazując pistolet

Patrz, Cześniku - poznasz przecie...

CZEŚNIK

CóŜ mam poznać?

PAPKIN

Wystrzelony.

Wypalony!

DYNDALSKI

na stronie, odchodząc

Gdzieś na wrony.

PAPKIN

Gdzie, do kogo, milczeć muszę,

Lecz nie karty są przyczyną,

śem się w drodze spóźnił nieco.

Ani ziewnął, na mą duszę!

Tak z mej ręki wszyscy giną!

CZEŚNIK

poprawiając w mowie

Wszystkie.

PAPKIN

Wszystkie?

CZEŚNIK

Ćmy, komary.

PAPKIN

Waszmość nigdy nie dasz wiary.

CZEŚNIK

Bom niegłupi, mocium panie.

PAPKIN

Ach! co widzę, tu śniadanie.

CZEŚNIK

Ha, śniadanie.

PAPKIN

Ach! Cześniku!

JuŜ to sześć dni i sześć nocy

Nic nie miałem na języku.

CZEŚNIK

Jedz i słuchaj!

PAPKIN

Tak się stanie.

siada po drugiej stronie stotu, jak do siebie

Strzelam gracko, rzecz to znana.

CZEŚNIK

Rzecz to znana, iŜ w mej mocy

Kazać zamknąć waszmość pana

Za wiadome dawne sprawki.

PAPKIN

zastraszony

Zamknąć! po co?

CZEŚNIK

Dla zabawki.

PAPKIN

CzyŜ nie znajdziesz lepszej sobie?

CZEŚNIK

Cicho! ciszej! Ja to mówię,

By odświeŜyć w twej pamięci,

Nim powierzę moje chęci,

Coś mnie winien, a ja tobie.

PAPKIN

Ach, co kaŜesz, wszystko zrobię.

Byłbym zaraz dopadł konia...

Bom jest jeździec doskonały:

Niechaj będzie wzięty z błonia,

Dzik to dziki, lew to śmiały -

W moim ręku jak owieczka,

Bom jest jeździec doskonały.

CZEŚNIK

A bodajŜeś!...

PAPKIN

Tylko pozwól...

Kładłem nawet w strzemię nogę,

Kiedy nagle wielka sprzeczka

Przedsięwziętą spaźnia drogę;

A ta była w tym sposobie:

CZEŚŃIK

Słuchaj!...

PAPKIN

Zaraz... Szedłem sobie;

Mina tęga, włos w pierścienie,

Głowa w górę - a wejrzenie! -

Niech truchleje płeć zdradziecka!

CZEŚNIK

Słuchaj!...

PAPKIN

Zaraz... Idę sobie;

A wtem jakaś księŜna grecka;

Anioł! bóstwo! zerk z karety -

Giną za mną te kobiety! -

Zerk więc na mnie - zerk ja na nią,

Koniec końcem pokochała,

Zawołała et caetera...

KsiąŜę, tygrys, ludzi zbiera...

CZEŚNIK

uderzając w stół, aŜ Papkin podskoczył na krześle

AleŜ cicho!

PAPKIN

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: