Kay Guy Gavriel - Fionavarski gobelin 01 - Letnie Drzewo.pdf - Ksiązki !(8) - legi007

Kay Guy

Gavriel

L L ETNIE

RZEWO

TOM 1 1

ETNIE D D RZEWO

TOM

Letnie drzewo jest poświęcone pamięci mojej babci, Tani Pollock Birstein na której

nagrobku widnieje napis: Piękna, Kochająca, Kochana, i która rzeczywiście taka była.

Podziękowania

Wydaje się, że podczas pracy nad dziełem o zastraszających rozmiarach

nagromadziła się równie zastraszająca ilość długów. Nie wszystkie można tu wymienić,

lecz kilku osobom należy przyznać należne im miejsca na początku Gobelinu.

Chciałbym podziękować Sue Reynolds za narysowanie obrazu Fionavaru i mojemu

agentowi Johnowi Duffowi, który popierał mnie od samego początku. Alberto Manguel i

Barbara Czarnecki użyczyli swych talentów edytorskich, a Daniel Shapiro znalazł dla mnie

sonatę Brahmsa i pomógł stworzyć pieśń.

Ponadto muszę tu wymienić z największym szacunkiem moich rodziców, braci i

Laurę. Najserdeczniejsze podziękowania.

Uwertura

Kiedy skończyła się wojna, spętano go pod Górą. A żeby wiadomo było, gdyby

chciał uciec, stworzono magią i sztuką pięć kamieni strażniczych, które były ostatnim i

najwspanialszym dziełem Ginserata. Jeden powędrował na południe, za Saeren do Cathalu,

jeden przez góry do Eridu, a jeszcze jeden został u Revora i Dalrei na Równinie. Czwarty

kamień strażniczy zaniósł do domu Colan, syn Conary’ego, obecnie najwyższy król w Paras

Derval.

Ostatni kamień przyjęli, choć z goryczą w sercu, niedobitkowie lios alfarów.

Zaledwie czwarta część tych, którzy udali się na wojnę z Ra-Termainem, powróciła do

Krainy Cieni z pertraktacji u stóp Góry. Nieśli kamień i zwłoki swego króla - najbardziej

znienawidzeni przez Mrok, bowiem na imię im Światłość.

Od tego dnia niewielu ludzi mogło się pochwalić, iż dostrzegli lios, chyba że w

postaci cieni poruszających się na skraju lasu, gdy zmierzch zastawał wracającego do domu

rolnika czy furmana. Przez czas jakiś wśród pospólstwa krążyła pogłoska, że co siedem lat

niewidzialnymi drogami przybywał posłaniec na rozmowy z najwyższym królem w Paras

Derval, lecz w miarę upływu lat takie opowieści pogrążyły się, jak to zazwyczaj bywa, w

mroku na wpół zapomnianej historii.

Mijały wieki w nawałnicy lat. Poza domami nauki pusto brzmiało nawet imię

Conary’ego i Ra-Termaine’a, i zapomniano również o Galopie Revora przez Daniloth w

noc czerwonego zachodu słońca. Stał się on tematem pieśni na noce pijaństwa w karczmie,

ni mniej, ni bardziej prawdziwych od innych tego rodzaju opowieści.

Albowiem wysławiano już nowe czyny, ulicami miasta i korytarzami pałacu

paradowali młodsi bohaterowie, za których z kolei wznoszono toasty przy paleniskach

wiejskich karczem. Zmieniały się przymierza, toczono nowe wojny, by koić stare rany,

błyszczące zwycięstwa wynagradzały minione klęski, najwyżsi królowie zasiadali na tronie

jeden po drugim, niektórzy drogą dziedziczenia, inni wymachując mieczem. A przez cały

ten czas, podczas wojen drobnych i wielkich, za panowania wodzów słabych i potężnych,

przez długie zielone lata pokoju, gdy drogi były bezpieczne, a plony obfite, przez cały ten

czas Góra pogrążona była we śnie - bowiem choć wszystko inne się zmieniło, obrzędy

Kay Guy Gavriel - Fionavarski gobelin 01 - Letnie Drzewo.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: