ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA GOSPODARKI
z dnia 19 lutego 2002 r.
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy produkcji szkła i wyrobów ze szkła.
(Dz. U. Nr 24, poz. 248)
Na podstawie art. 23715 § 2 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:
§ 1. 1. Pomieszczenia przeznaczone na zestawiarnie i inne oddziały pomocnicze w hutach szkła należy lokalizować w oddzielnych pomieszczeniach produkcyjnych lub obiektach budowlanych.
2. Pomieszczenia produkcyjne, o których mowa w ust. 1, powinny posiadać co najmniej dwa wyjścia prowadzące na zewnątrz lub w kierunku klatek schodowych.
§ 2. 1. Pomieszczenia przeznaczone na zestawiarnie w hutach szkła powinny odpowiadać w szczególności następującym wymaganiom:
1) na każdego z pracowników powinno przypadać co najmniej 3 m2 powierzchni podłogi niezajętej przez urządzenia techniczne,
2) wysokość mierzona od podłogi do sufitu powinna w najniższej jego części wynosić co najmniej 4,0 m,
3) podłogi powinny być gładkie, równe i nienasiąkliwe oraz wykonane z materiału ognioodpornego,
4) w każdym pomieszczeniu powinien znajdować się wodociągowy zawór czerpalny ze złączkami i wężami do spłukiwania i mycia podłogi,
5) sufity i ściany na całej wysokości powinny być gładkie i wyłożone materiałem nienasiąkliwym, o barwie jasnej,
6) miejsca łączenia się podłogi, ścian i sufitu powinny być zaokrąglone,
7) raz w tygodniu powinno być przeprowadzone mycie ścian i okien.
2. W pomieszczeniu, o którym mowa w ust. 1, podczas pracy mogą przebywać wyłącznie pracownicy tam zatrudnieni.
§ 3. Mieszanie zestawów szklarskich powinno odbywać się w urządzeniach hermetycznych.
§ 4. Odpady zawierające substancje toksyczne powinny być składowane w szczelnie zamykanych pojemnikach.
§ 5. Pracownicy narażeni na działanie:
1) substancji toksycznych przed pójściem do jadalni powinni pozostawić w szatni środki ochrony indywidualnej oraz odzież roboczą,
2) związków ołowiu powinni korzystać z szatni przepustowych, spełniających wymagania określone w odrębnych przepisach.
§ 6. Temperatura powietrza powinna wynosić co najmniej:
1) w pomieszczeniach przeznaczonych na zestawiarnie - 287 K (14°C),
2) w innych pomieszczeniach pomocniczych - 291 K (18°C).
§ 7. Podczas pracy urządzeń technicznych służących do przygotowania surowców i zestawów szklarskich niedopuszczalne jest wykonywanie prac ręcznie, a w szczególności:
1) popychanie surowca,
2) wyładowywanie surowca łopatami,
3) czyszczenie urządzeń technicznych.
§ 8. 1. Materiały pylące z przenośników, komór, zasobników, rur spadkowych należy usuwać w sposób niepowodujący pylenia.
2. Nawisy i zatory powstające w komorach należy usuwać za pomocą odpowiednich przyrządów mechanicznych lub narzędzi ręcznych poprzez boczne otwory komory lub przez jej otwór górny.
3. Wejście do komory może nastąpić po uprzednim trwałym unieruchomieniu przenośnika transportującego surowiec oraz po spełnieniu wymagań dotyczących wykonywania prac szczególnie niebezpiecznych, określonych w rozporządzeniu w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
§ 9. Urządzenia techniczne do przesiewania suchych składników powinny być wyposażone w zabezpieczenia chroniące przed zapyleniem pomieszczenia produkcyjnego oraz połączone z miejscową wentylacją wywiewną.
§ 10. 1. Urządzenia techniczne stosowane do przygotowania zestawu szklarskiego powinny być szczelne.
2. Jeżeli podczas pracy urządzeń, o których mowa w ust. 1, zachodzi niebezpieczeństwo wydzielania się pyłu, w pomieszczeniu tym należy zainstalować urządzenia miejscowej wentylacji wywiewnej.
§ 11. 1. Rozdrabnianie, odważanie i mieszanie gliny oraz jej urabianie powinno być zmechanizowane.
2. Podczas pracy mechanicznych mieszadeł niedopuszczalne jest wyładowywanie z nich gliny przy użyciu narzędzi ręcznych.
§ 12. 1. Stłuczka szklana, przed oddaniem jej do sortowania, powinna być poddana czyszczeniu.
2. Stłuczkę szklaną na terenie huty należy przechowywać tylko w miejscach wyznaczonych i odpowiednio zabezpieczonych.
§ 13. 1. Podczas magazynowania surowców i materiałów do produkcji szkła należy:
1) beczki z materiałem sypkim ustawiać pionowo, najwyżej do trzech warstw, zabezpieczając je przed wywróceniem lub upadkiem,
2) materiały w workach układać najwyżej do sześciu warstw, a przy zastosowaniu przekładek z desek - najwyżej do dziesięciu warstw.
2. Układanie worków w stosy powyżej sześciu warstw powinno odbywać się przy zastosowaniu urządzeń mechanicznych.
3. Pomieszczenia przeznaczone do magazynowania materiałów pylących powinny być przystosowane do grawitacyjnej wymiany powietrza i oddzielone od pomieszczeń magazynowych, w których przechowuje się pozostałe surowce i materiały do produkcji szkła.
§ 14. Magazynowanie substancji toksycznych powinno odbywać się w wydzielonych pomieszczeniach, w szczelne zamkniętych naczyniach, a dystrybucję i zużywanie tych substancji należy na bieżąco kontrolować i ewidencjonować.
§ 15. Sposób magazynowania wyrobów ze szkła powinien uwzględniać bezpieczeństwo i higienę pracy przy czynnościach przyjmowania, składowania i ich wydawania.
§ 16. Pomieszczenia usytuowane pod szklarskimi piecami hutniczymi powinny być zabezpieczone przed zalaniem wodą gruntową lub opadową.
§ 17. 1. Obiekty budowlane, w których usytuowano szklarskie piece hutnicze pod konstrukcją dachową, powinny być wyposażone w wywietrzniki dachowe wykonane w taki sposób, aby ich otwieranie było możliwe z poziomu podłogi.
2. W przypadku gdy wywietrzniki dachowe nie zapewniają wymaganej wymiany powietrza, pod konstrukcją dachową może być stosowana wentylacja mechaniczna.
§ 18. Pomieszczenie, w którym usytuowano szklarskie piece hutnicze, powinno posiadać co najmniej dwa wyjścia położone w dwóch przeciwległych stronach tego pomieszczenia.
§ 19. W hutach szkła powinny być zachowane następujące minimalne odległości pomiędzy:
1) ścianami obiektu technologicznego a otworem zasypowym pieca szklarskiego - 5,0 m,
2) komorami regeneracyjnymi a ścianami obiektu:
a) 5,0 m, jeżeli na tej przestrzeni znajdują się stanowiska pracy,
b) 3,0 m, jeżeli przestrzeń ta przeznaczona jest na przejście pracowników,
3) zaworem do zmiany kierunku przepływu gazu lub powietrza, znajdującego się wewnątrz obiektu, a ścianą obiektu - 1,5 m,
4) zaworami przeznaczonymi do zmiany kierunku przepływu gazu lub powietrza - 1,0 m,
5) pomostem pieca lub wanny a odprężarkami - 5,0 m,
6) odprężarkami:
a) 4,0 m, jeżeli ładowanie wyrobów szklanych do dwóch odprężarek jednocześnie odbywa się między tymi odprężarkami,
b) 3,0 m, jeżeli ładowanie wyrobów szklanych odbywa się między dwoma odprężarkami tylko do jednej z nich,
7) zewnętrznymi ścianami sąsiadujących ze sobą szklarskich pieców hutniczych - 10,0 m.
§ 20. 1. Zasyp zestawu szklarskiego do wanien szklarskich powinien odbywać się w sposób zmechanizowany.
2. Dopuszcza się możliwość ręcznego zasypu zestawów w piecach donicowych.
§ 21. Każda zmiana kierunku doprowadzenia gazu i powietrza do szklarskiego pieca hutniczego powinna być poprzedzona sygnałem dźwiękowym lub innymi skutecznymi działaniami techniczno-organizacyjnymi określonymi w instrukcji stanowiskowej.
§ 22. Oględziny sklepień oraz kontrola ściągów szklarskich pieców hutniczych powinny być przeprowadzane z zabezpieczonych pomostów.
§ 23. Doraźne remonty szklarskich pieców hutniczych wykonywane podczas eksploatacji zalicza się do prac szczególnie niebezpiecznych, określonych w rozporządzeniu w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
§ 24. 1. Pracownicy narażeni na bezpośrednie działanie promieniowania cieplnego wydzielanego z otworów pieców szklarskich powinni używać okularów ochronnych.
2. Przy otworach, o których mowa w ust. 1, w miarę technicznych możliwości należy umieścić ekrany szklane lub inne osłony chroniące przed tym promieniowaniem.
§ 25. Pomosty warsztatowe powinny być stabilne, o równej powierzchni oraz zabezpieczone przed pożarem.
§ 26. 1. W celu ochrony pracowników przed działaniem promieniowania cieplnego wydzielanego przez piece szklarskie przy otworach roboczych tych pieców powinny być zainstalowane odpowiednie urządzenia techniczne chroniące przed tym promieniowaniem.
2. Do stanowisk pracy usytuowanych przy piecach szklarskich powinno być doprowadzone powietrze bez zanieczyszczeń.
§ 27. Do wydmuchiwania wyrobów szklanych o pojemności powyżej 10 litrów wykonywanych metodą ręczną należy stosować sprężone powietrze.
§ 28. 1. Donice wyjmowane ze szklarskich pieców hutniczych lub do nich wstawiane powinny być przewożone w sposób zmechanizowany.
2. Niedopuszczalne jest przebywanie na pomoście warsztatowym pracowników niezatrudnionych przy wyjmowaniu lub wkładaniu donic do szklarskich pieców hutniczych.
3. Pracownicy zatrudnieni przy spuszczaniu płynnego szkła z komory ściekowej pieca donicowego lub z innych szklarskich pieców hutniczych powinni być zaopatrzeni w szczególności w ognioodporną odzież i obuwie oraz okulary ochronne.
§ 29. 1. Pracownicy zatrudnieni nad kanałem wydmuchowym w hucie szkła taflowego przy ręcznym wydmuchiwaniu i formowaniu wyrobów, zwanych dalej "cholewami", powinni być zabezpieczeni przed upadkiem z wysokości.
2. Transport cholew do miejsca ich schładzania powinien być zmechanizowany.
3. Pracownicy zatrudnieni przy zdejmowaniu tafli szklanej z taśmy prostowniczej oraz wsadzaniu cholew do szklarskich pieców prostowniczych powinni być wyposażeni w szczególności w nagolenniki, rękawice i skórzane fartuchy ochronne.
§ 30. 1. Odległość pomiędzy automatami formującymi oraz pomiędzy tymi automatami i ścianą pomieszczenia powinna wynosić co najmniej 4,0 m.
2. Jeżeli pomiędzy automatami formującymi, o których mowa w ust. 1, wyznaczona jest droga transportu wewnętrznego, to odległość pomiędzy nimi powinna wynosić co najmniej 6,0 m.
3. Odległość pomiędzy:
1) automatami formującymi zainstalowanymi przy jednej wannie powinna wynosić co najmniej 2,0 m; w przypadku zastosowania automatów ssących odległość ta może być w sytuacjach wyjątkowych zmniejszona do 1,2 m,
2) automatami formującymi i piecami do odprężania powinna wynosić co najmniej 5,0 m.
4. Dopuszcza się zmniejszenie odległości, o której mowa w ust. 3 pkt 2, w przypadku mechanicznego odbierania, przenoszenia i ustawiania wyrobów szklanych. Odległość ta powinna być określona w instrukcji stanowiskowej.
5. Jeżeli pomiędzy automatami formującymi a piecami do odprężania szkła znajduje się przenośnik do transportowania wyrobów szklanych, to pomiędzy nimi powinno być pozostawione bezpieczne przejście dla pracowników, o szerokości co najmniej 0,75 m.
6. Ponad przenośnikiem, o którym mowa w ust. 5, powinien być usytuowany pomost z poręczami i krawężnikami, spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach.
§ 31. Gorące szkło płynne oraz wybrakowane gorące wyroby szklane...
Asiaczek25