Czym_jest_swieta_geometria-7s.doc

Czym jest święta geometria?




"Święta Geometria znaczy dosłownie "święte mierzenie Ziemi". (...)

Święta Geometria zawiera klucz do tego, jak Duch stwarza świat przy pomocy określonych wzorów, z których każdy tworzy określoną funkcję Życia lub Świadomości. (...)

Każdy wzór w Świętej Geometrii jest jak "litera" w "świętym alfabecie". Każdy wzór tworzy określona funkcję Życia i Świadomości. Można nauczyć sie czytać te "litery" (wzory) i "wymawiać słowa" za pomocą tych twórczych, boskich form. Możemy wtedy czytać księgę natury i używać języka świętej geometrii samego Ducha, aby tworzyć optymalne efekty w działaniach, których sie podejmujemy.

Święta Geometria pozwala nam bezpośrednio rozumieć "geometryczny system kodowania", którego używa Duch dla zamanifestowania wszelkiego Życia i Świadomości. Daje nam ona istotny wgląd w podstawy funkcjonowania ducha i materii - wgląd, który może być użyty zarówno do celów duchowych jak i naukowych. Pozwala nam uzdrowić bolesne rozdzielenie między duchowością i racjonalnym, naukowym rozumowaniem, które przenika współczesne społeczeństwo i życie naszej własnej duszy.

Świętej Geometrii nauczano przez tysiąclecia adeptów rozwoju duchowego różnych tradycji duchowych całego świata z ważnego powodu: może być ona zastosowana do przemiany naszej życiowej energii, świadomości i świata wokół nas w najbardziej korzystny dla nas sposób.

Wykłady na temat świętej geometrii i architektury opartej na jej zasadach, prezentowane są dla tysięcy ludzi na całym świecie - poczynając od dzieci, a na dorosłych kończąc w książce pt. "Świadome dzieci". Uczy ona m.in. o ekstazie, świętym graalu, świetej geometrii, harmonii serca, nieśmiertelności, ruchu, diecie, itp. i jest adresowana do dzieci.

są tutaj slajdy do pomysłów i realizacji architektonicznych opartych na zasadach świętej geometrii. Nazywa się to BioArchitekturą, czyli architekturą służącą życiu poprzez koncentrację energii przenikającej wszechświat.

Kształt Wszechświata:

Współcześni kosmolodzy sugerują , że wszechświat może być skończony i uformowany na kształt dwunastościanu"
Twierdzą, że taki kształt może wyjaśnić "wymiary kosmicznego mikrofalowego promieniowania tła"

Źródło:
<a href="http://physicsworld.com/cws/article/news/18368#polygon" target="_blank">http://physicsworld.com/cws/article/news/18368#polygon</a>


Zostało to opisane w prestiżowym magazynie Nature (październik 2003)




Na tej ostatniej stronie autorzy dodają, że fizycy opisani w Nature nie zauważyli, że jedynie taki kształt wszechświata (12stościanu) umożliwia doskonałą kompresję i akcelerację fal. A już Albert Einstein powiedział, że taka kompresja/akceleracja jest źródłem grawitacji i powstania materii jako takiej.

W pracy jej autorzy — francuscy astrofizycy i amerykański matematyk — stwierdzali, iż analiza najnowszych danych fluktuacji mikrofalowego promieniowania tła prowadzi do wniosku, że Wszechświat jest jako całość sferyczny, posiada jednak przy tym subtelną strukturę topologiczną, którą jest tzw. niejednospójna trójrozmaitość Poincarego (...)
Mówiąc w uproszczeniu Wszechświat miałby mieć dodatni promień krzywizny, rozmiary skończone oraz posiadać symetrię dwunastościanu foremnego — dodekahedru. (...)

Rezultat ten wzbudził dziennikarską sensację, przyjęto go jednak w środowiskach naukowych z rezerwą. Podnoszono fakt, że dane, na których go oparto, nie były jeszcze dostatecznie pełne oraz jednoznaczne. Niemniej na wiosnę następnego roku zespół złożony z kolei z polskich astronomów i francuskiego astrofizyka opublikował wyniki badań, które uprawdopodobniły hipotezę Weeksa i Lumineta. Tym razem w komentarzach podniesiono fakt, iż już bez mała 2.5 tys. lat temu kosmologia pitagorejsko-platońska przewidywała mniej więcej taką właśnie budowę Kosmosu.

Jak mówił wówczas Krzysztof Ciesielski z Instytutu Matematyki UJ: „Istnieje tylko pięć wielościanów foremnych zwanych bryłami platońskimi. Platon, jeden z największych greckich filozofów, w dialogu zatytułowanym Timajos przypisał im cztery żywioły, z jakich — według starożytnych — miał być zbudowany świat. Z ogniem skojarzył czworościan, z ziemią — sześcian, z powietrzem — ośmiościan, a z wodą — dwudziestościan. Pozostała jeszcze ostatnia bryła foremna — dwunastościan. Platon napisał, że ‘Bóg wykorzystał ją, kiedy malował Wszechświat’, nawiązując pewnie do wcześniejszej tradycji Pitagorejczyków, którzy uważali dwunastościan za stelaż czy wręgi, na których zostały oparte niebiosa.
 

Wszechświat w jego aspekcie dynamicznym oparty jest na ruchu spiralnym. Zasadą organizującą ruch i dalej życie we wszechświecie jest spirala złotego podziału (złotego środka). To ona generuje obserwowany we wszechświecie ruch orbitalny na mikro i makro poziomie - elektrony wokół jądra atomu, planety wokół gwiazd, układy gwiezdne wokół galaktycznych centrów, itp.
Wszechświat w swym aspekcie dynamicznym, posiada naturę falową. Ścieżki samoorganizowania się fal, które (poprzez kompresję i przyspieszenie ruchu samych siebie) tworzą m.in. światło i życie wyznaczane są podstawowo przez spiralę złotego podziału. Spirala ta w ogóle umożliwia "fraktalną organizację życia" we wszechświecie. Na niebieskim obrazku poniżej widać jak spirale złotego środka "zbierają fale" i "organizują" je.

 

W powyższym kontekście budowa człowieka jako elementu ewolucji wszechświata powinna zawierać w sobie proporcje wyznaczane przez spiralę złotego podziału. I tak jest w istocie. Owa proporcja opisywana jest przez liczbę Fi = 1.6180339...
Przykład kości dłoni, których długość zwiększa się proporcjonalnie:



Warto nadmienić, że gdy mówimy o liczbie Fi, to mamy na myśli PROPORCJĘ, która jest zawsze wyznaczona przez wzajemny stosunek dwóch wielkości (wartości). W tym przypadku chodzi o odniesienie Liczby Fi = 1.6180339 do 1. Niech zilustrują to trzy poniższe obrazki.
Kolejno są to: 1. "Złoty odcinek" 2. "Złoty prostokąt" 3. "Spirala złotego podziału" wpisana w złoty prostokąt.

1. 2. 3.

Trudno jest w tym miejscu pominąć obrazek, który wg. jednych przedstawia renesansowe, a według innych uniwersalne (oparte na św. geometrii) proporcje człowieka. Należy jednak pamiętać - w myśl zasady jak na górze tak na dole - że poznawanie proporcji w jednej skali daje nam klucz do poznania proporcji istniejących innych skalach - od skali mikro do makro.
Studiowanie Człowieka witruwiańskiego, bo o nim mowa, jest wg. niektórych osób kluczem do poznania i zrozumienia budowy i proporcji całego objawionego wszechświata.

Człowiek witruwiański

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Cz%C5%82owiek_witruwia%C5%84ski

i człowiek/życie w skali mikro.

W roku 1996 trzej panowie:
Robert F. Curl, Jr., Rice University, Houston, USA,
Harold W. Kroto, University of Sussex, Brighton, U.K., and
Richard E. Smalley, Rice University, Houston, USA,
otrzymali Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii za odkrycie struktury atomowej węgla C60.
http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemist...1996/press.html

Jak wiadomo "życie, opiera się na łańcuchach atomów węgla z dodatkiem innych atomów w rodzaju azotu lub fosforu."
http://czytelnia.onet.pl/0,1427161,do_czytania.html

Oto nagrodzony Noblem trójwymiarowy model struktury atomowej węgla C60
składający się ze ścian pięcio- i sześciokątnych oraz pięcio- i sześciokątne struktury DNA.
+ DNA + DNA2: struktura i wiązania
Źródło: http://en.wikipedia.org/wiki/DNA

Fraktalność pięciokąta/pentagonu i wpisanego w niego pentagramu,
który w 100% opiera się na (umożliwiającej ową fraktalność) złotej proporcji Fi = 1.618...


Złote proporcje w pentagramie oraz fraktalne trójkąty tworzące pentagram + "złota spirala".



Inne rysunki Leonarda da Vinci z zakresu św. geometrii. Trzy poniższe pochodzą z książki L. Reti (Ed.), The Unknown Leonardo, McGraw-Hill Book Company, Toronto (1974).

+ 12 pięciokątów

Dodatkowo: link do innych oryginalnych rysunków Leonarda związanych z tematem św. geometrii:
http://home.cc.umanitoba.ca/~gunderso/page...ci_drawings.htm


KILKA SŁÓW O KEPLERZE

Czwarte "prawo" Keplera

W rzeczywistości Kepler sformułował cztery prawa opisujące ruch planet, jednak według współczesnej metodologii naukowej czwarte obecnie nie jest prawem, a jedynie ciekawą zbieżnością. Mianowicie, w opublikowanej w roku 1596 książce Mysterium cosmographicum (Tajemnica kosmograficzna) Kepler stwierdził, że jeśli na sferze wyznaczonej przez orbitę Merkurego (która w dobrym przybliżeniu jest okręgiem) opiszemy ośmiościan foremny, to okaże się, że jest on wpisany w analogiczną sferę Wenus. Jeśli na tej sferze opiszemy dwudziestościan foremny, to będzie on wpisany w sferę Ziemi; kolejny dwunastościan foremny wpisany jest w sferę Marsa, czworościan foremny opisany na niej wpisany jest w sferę Jowisza, a opisany na niej sześcian wpisany jest w sferę Saturna.

Wymienione wyżej figury geometryczne należą do tzw. brył platońskich i dyskutowane są w ramach tradycyjnej geometrii, ale także Świętej Geometrii (ang. Sacred Geometry), która zakłada, że budowa wszechświata opiera się u swych podstaw na zasadach i proporcjach geometrycznych wyznaczonych przez w/w bryły platońskie (w sumie jest ich pięć: czworościan, sześcian, ośmiościan, dwunastościan i dwudziestościan). Święta geometria leży w centrum zainteresowania m. in. masonerii. Stąd też cyrkiel i węgielnica stanowią jej "logo".

7