Antologia SF - Czarujace obiekty latajace(1).pdf - Antologie S-f - klon24

Pod redakcją Petera Haininga

Czarujące obiekty latające

The Flying Sorcerers

More Comic Tales Of Fantasy

Opowieści ze świata fantastyki i humoru

Przełożyli

Małgorzata Dobrowolska, Paulina Arbiter, Marek Cegieła, Irena Doleżał–

Nowicka, Jarosław Kotarski, Jolanta Kozak, Zofia Uhrynowska–Hanasz

Tyle fantazji miłość w sobie mieści

Że tylko ona jest fantastycznością

William Szekspir, „Wieczór Trzech Króli”

przełożył Stanisław Dygat

W STĘP

Trzydzieści lat temu po raz pierwszy ujrzałem pamiętny żart rysunkowy Gahana Wilsona,

amerykańskiego artysty i twórcy fantastyki obdarowanego makabrycznym, przewrotnym

poczuciem humoru. Na rysunku widnieje statek kosmiczny NASA, który dopiero co

wylądował, otoczony tanecznym kręgiem Chrupaczy — małych, ciekawskich istot, znanych z

„Czarnoksiężnika z krainy Oz”. Dwaj nieco zdezorientowani astronauci zerkają z włazu

ewakuacyjnego na pląsające stworki oraz na dwie nogi w czarnych pończochach i spiczastych

pantoflach z klamrami, należące do kogoś, kogo najwyraźniej przywalił lądujący statek.

Podpis pod obrazkiem objaśnia, że Chrupacze śpiewają radośnie: „Hip, hip, hurra, wiedźma

nie żyje!”.

Ten obrazek, którego autor bawi czytelników „Playboya” oraz „Magazine of Fantasy and

Science Fiction” od połowy lat sześćdziesiątych i jest jednym z głównych inicjatorów

zwołania pierwszej Światowej Konwencji Fantastyki w 1975 roku, w sposób idealny ilustruje

nieprzebraną różnorodność humorystycznej fantastyki. Widzimy tu bowiem postacie

całkowicie wyimaginowane, Chrupaczy, wiedźmę, czyli przedstawicielkę rzeczywistości

nadprzyrodzonej, oraz astronautów reprezentujących fantastykę naukową. I to właśnie — w

największym skrócie — stanowi przedmiot niniejszego zbiorku, który jest, zgodnie z prośbą

wydawcy, kontynuacją mojej poprzedniej antologii fantastyki humorystycznej

„Czarnoksiężnicy z Krainy Osobliwości” (1996, wyd. pol. 2007).

Od tamtego czasu popularność fantastyki jeszcze się zwiększyła. W Wielkiej Brytanii

każda kolejna pozycja ze „Świata Dysku” Terry’ego Prachetta staje się automatycznie

bestsellerem numer jeden, co w Stanach Zjednoczonych jest z kolei udziałem Stephena

Donaldsona i Anthony’ego Piersa. W niedawnym sondażu przeprowadzonym w Wielkiej

Brytanii wśród 25 tysięcy nabywców książek epicki cykl J. R. R. Tolkiena „Władca

pierścieni” uzyskał tytuł książki stulecia, wyprzedzając dzieła T. S. Eliota, Ernesta

Hemingwaya, Samuela Becketta i wszystkich pozostałych gigantów literatury. „Rok 1984” i

„Folwark zwierzęcy” George’a Orwella, które również zaliczają się do fantastyki, uplasowały

się na drugim i trzecim miejscu, „Lew, czarownica i stara szafa” C. S. Lewisa na 21. miejscu,

„Autostopem przez galaktykę” Douglasa Adamsa na 24., „Charlie i fabryka czekolady”

Roalda Dahla na 34., a znakomita saga Mervyna Peake’a — trylogia o Gormenghast — na 55.

Wniosek nasuwa się sam. Ogromna rzesza czytelników lubi pełną wyobraźni prozę

pozwalającą uciec w inny świat, zwłaszcza świat fantazji, a fantastyka mająca walory

humorystyczne również jest ceniona bardzo wysoko. W tym zbiorku czytelnik znajdzie

przykłady najlepszych opowiadań tego gatunku. Wielu spośród ich autorów zajęło poczesne

miejsca we wspomnianym sondażu, m.in. Lewis, Dahl, Peake, Kurt Vonnegut (jego „Rzeźnia

numer pięć” znalazła się na 67. pozycji) i Artur C. Ciarkę (którego „Odyseja kosmiczna” była

w rankingu 87.). Łącznie — jak na rysunku Gahana Wilsona — obejmują one fantasy,

zjawiska nadprzyrodzone i science fiction.

Tytuł zbiorku wziął się stąd, że bohaterowie wielu prezentowanych w nim opowiadań

posiedli sztukę latania — bądź o własnych siłach, bądź z pomocą maszyn, które wynoszą ich

w przestworza — albo popadają w kłopoty za przyczyną latających obiektów pierwszego lub

drugiego rodzaju. Mam nadzieję, że społeczność miłośników UFO wybaczy mi moją grę

słów. Mam też nadzieję, że opowiadania te wprawią państwa — używając słów profesora

Tolkiena z jednej z jego wypowiedzi dotyczących fantastyki — w „zachwyt i zdumienie”, a

zarazem rozśmieszą.

Niewiele pozostało do powiedzenia. Może jedynie należałoby na zachętę powtórzyć

zawołanie, które stało się nie wiedzieć kiedy

obowiązującym elementem języka młodych ludzi, ilekroć ich rozmowy schodzą na temat

ucieczki w nowe światy frapujących przeżyć. Zdanie to pochodzi z filmu Walta Disneya „Toy

Story” i stanowi sygnał do uruchomienia nakręcanej zabawki, co wprowadza w czyn misterny

plan ucieczki, kulminacyjną sekwencję filmu. A więc — nakręćmy żabę!

Peter Haining

Boxford, Suffolk

H ORDY DZIWACZNYCH ISTOT

Fantastyka z przymrużeniem oka

Antologia SF - Czarujace obiekty latajace(1).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: