Scenariusz autorski powstał w związku z ekologicznym konkursem gminnym pt.
„My się śmieci nie boimy, czyli ze starego nowe”
Występują :
Śmieci – Gazeta, Puszka „COLA”, Butelka, Reklamówka
Pojemniki – Papier, Szkło, Plastik, Puszki
Wydarzenia dzieją się na wysypisku , wokoło porozrzucane śmieci.
Scena I
Puszka
(wchodzi, rozgląda się )
Dlaczego mnie wyrzucono ? Przecież taka jestem piękna, kolorowa i młoda.
Co teraz ze mną będzie ? Nikt mnie nie chce, nikomu nie jestem potrzebna!
A w ogóle to gdzie ja jestem ? Jakie to okropne miejsce !
(zauważa leżące Śmieci)
Reklamówka
(leżąc)
Spoko lalunia, jesteś na wysypisku śmieci. Witaj wśród nas.
Gazeta
(siadając)
Od dzisiaj jesteś niepotrzebnym śmieciem!
Butelka
Odpadem.
(z oburzeniem)
Co? Ja? Niepotrzebnym śmieciem? To pomyłka!
Nie chcę tu być! Tu jest brudno i brzydko!
(obejmuje Puszkę)
Przyzwyczaisz się lalunia. Zobacz ile nas tu już jest!
(Puszka rozgląda się z niedowierzaniem)
(wstaje i podchodzi do nich)
Puszek jest cała masa: po różnych napojach, piwie, po lakierach, farbach i konserwach.
Jest ich tu tysiące!
(przyłącza się)
Z dnia na dzień jest nas coraz więcej.
Ale dlaczego tutaj jesteście?
A gdzie mamy być? Nie jesteśmy już do niczego potrzebne!
Przydajemy się tylko na chwilę...
Na jeden raz!
A potem nas wyrzucają!
(cynicznie)
Ja byłam potrzebna, aż tydzień, bo zawierałam program TV.
Ja też nie wiem, dlaczego tu jestem?
Mogli przecież oddać mnie do skupu butelek.
Może tam byłoby ciekawiej?
I nic nie można z tym zrobić?
A co my możemy?
Nawet gnić i pleśnieć nie możemy! Ja tu już jestem bardzo długo, a mogę tak leżeć
jeszcze z 500 lat.
Najgorsze jest to, że stale nas przybywa. Ciekawe kiedy zabraknie miejsca?
Jeśli nic się nie zmieni , to w niedalekiej przyszłości świat zamieni się w jedno
wielkie wysypisko śmieci!
Pewnie masz rację. Wszędzie śmieci, śmieci, śmieci ...
(zdecydowanie)
Nie wyobrażam sobie, żeby tu rdzewieć przez resztę mojego życia.
Nie podoba mi się tu! (tupie nogą)
Na pewno można coś z tym zrobić. Zawsze jest jakieś wyjście!
Niech pomyślę ...
Coś mi się przypomniało...
(zamyślona – wychodzi)
(zwracając się do widowni)
Jaka ona naiwna! Co taka puszka może zmienić? To ludzie muszą się zmienić!
Najwyższa pora! Bo niedługo zamieszkają wśród śmieci.
Kto to idzie?
(wraca Puszka, prowadząc pojemniki)
Jestem z powrotem. Znalazłam świetny sposób na rozwiązanie naszych problemów.
Przedstawiam wam moich przyjaciół. To są pojemniki do segregacji śmieci :
Szkło, Plastik, Papier, Puszki.
(pojemniki kiwają głowami na przywitanie)
(lekceważąco)
I to ma być świetny sposób na nasze problemy?
(tym samym tonem)
Zamiast na wysypisku będziemy gnić w pojemnikach? Nie, dziękuję!
Nie denerwujcie się, tylko posłuchajcie.
Szkło
Cześć! Jestem pojemnik, mam na imię Szkło.
Zbieram wszystko co szklane, butelki, słoiki i inne. Proponuję wam nowe życie!
Znów będziecie potrzebni! Zamiast leżeć na wysypisku, ludzie przerobią was
w nową nawierzchnię dróg lub przerobią na wyroby szklane.
Papier
Mam na imię Papier. Zbieram wszystko co zrobione z papieru : gazety,
zużyte zeszyty, pudełka tekturowe – wszystko co nazywamy makulaturą.
Na nowo zaistniejecie, jako: papier do ksero (pokazuje opakowanie),
papier toaletowy, bloki, zeszyty, ręczniki papierowe.
Puszki
A ja mam na imię Puszki. Jak sama nazwa wskazuje, gromadzę wszelkiego rodzaju
metalowe puszki, stare gwoździe, wiaderka i inne przedmioty metalowe.
Z tych przedmiotów można odzyskać na nowo takie przedmioty, jak żelazo, miedź,
aluminium. Z których będzie można jeszcze wykonać: kanistry, łożyska, wózki inwalidzkie, rury, rynny.
Na pewno nie będzie wam nudno!
Plastik
Zostałem jeszcze ja. Jestem Plastik.
We mnie jest dużo torebek foliowych, butelek plastikowych, opon i innych przedmiotów wykonanych z tworzyw sztucznych. Po przetworzeniu tych surowców
będziecie mogli być wykorzystani do produkcji np. wykładzin podłogowych.
Gdy tu jesteście, zanieczyszczacie środowisko, glebę i rośliny, ponieważ
zamieniacie się na substancje i wydzieliny toksyczne.
To wszystko bardzo nam się podoba.
Ale nie od nas zależy, czy trafimy do tych pojemników.
O tym muszą dowiedzieć się wszyscy ludzie!
Większość ludzi uważa, że nie ma wpływu na jakość i ilość śmieci.
Wydaje im się, że jeśli wyrzucą je do śmietnika, robią wszystko co trzeba.
Czy mają rację?
Nie, bo śmieci nie można tak po prostu wyrzucić.
Wszystko, co powstało kiedykolwiek na ziemi, nadal na niej pozostaje.
Może być najwyżej przetworzone na inne substancje.
Bardzo dużo śmieci – zwłaszcza z tworzyw sztucznych – nie rozkłada się,
nie gnije, nie pleśnieje i nie rozkłada się.
Dlatego śmieci i ich trujące wydzieliny są coraz groźniejsze dla naszego środowiska.
Zmniejszanie ich ilości jest najlepszą drogą, aby uporać się z tym wielkim problemem.
Dlatego koniecznie segregujcie śmieci w waszych domach.
Wyrzucajcie je do specjalnych pojemników
lub zanieście do najbliższego punktu skupu.
W naszym kraju powstało już kilka nowoczesnych zakładów przetwarzania śmieci.
Ten sposób walki ze śmieciami nazywamy utylizacją.
Mamy nadzieję, że takich zakładów powstanie więcej.
I wszędzie znajdą się specjalne pojemniki – takie jak tu, by śmieci okazały się potrzebne i nie zanieczyszczały środowiska.
Wszyscy ustawiają się i na finał i kolejno śpiewają, rapując tekst:
Leżę w koszu z odpadkami, a leżałam z reklamami.(uuuu)
Gdyby ktoś mnie segregował, to znów w sklepie bym królował.(aha, aha)
Jest tam puszka po szyneczce, która leży w dużej beczce.(uuuu)
Pewnie rdza ją zaraz zje, jeśli nie przetworzysz jej.(aha, aha)
Jemy ciastka i cukierki, a gdzie idą z nich papierki? (uuuu)
Ten do rowu a ten w krzaki. Rosną śmieci jak kozaki.(aha, aha)
Kiedyś gnała z królem szos, lecz odmienił jej się los.(uuuu)
Teraz w brudnym koszu leży, a przetworzyć ją należy.(aha, aha)
Niech wiedzą wszyscy i wszędzie, co głosi nasze orędzie:
Żyjemy w wielkim smrodzie,
Myjemy się w brudnej wodzie!
Wokoło wszędzie śmieci,
Rozrzucają je dorośli i dzieci.
Trzeba to w końcu zmienić,
By świat nasz całkiem odmienić!
Jeśli nie chcecie żyć na śmietniku –
Pomyślcie o kompostowniku,
O odpadków właściwym segregowaniu
I surowców wtórnym zbieraniu.
Wyrzucona butelka, puszka czy reklamówka
To zmarnowana nie jedna złotówka!
Hasło końcowe – wszyscy razem, głośno:
„Segregujcie śmieci, bo od tego zależy życie waszych dzieci!
Autorki scenariusza :
p. mgr M. Siwek – nauczyciel j. polskiego i historii (mianowany, staż 7 lat)
p. mgr D. Szeląg – nauczyciel przyrody (dyplomowany, staż 10 lat)
ze Szkoły Podstawowej w Mokrzeszy
6
rajla