PORAŻENIE OŚRODKOWE NERWU TWARZOWEGO

PARALYSIS NERVI  FACIALIS CENTRALIS

1. W. Jakimowicz  „Neurologia kliniczna”
2. R. Mazur  „Neurologia – myślenie kliniczne”
3. R. Mazur i wsp.  „Podstawy kliniczne neurologii”

EPIDEMIOLOGIA:

·

ETIOLOGIA:

· uszkodzenie na drodze między korą ruchową, a jądrem ruchowym n.VII :

-          ognisko niedokrwienia (najczęściej)

-          guz nowotworowy

-          ropień mózgu

-          krwiak przymózgowy

-          ognisko stłuczenia

· w porażeniu rzekomoopuszkowym może być obustronny niedowład n.VII

PATOGENEZA:

· droga nadjądrowa biegnie od zakrętu przedśrodkowego przez torebkę wewnętrzną do brzusznej

   części nakrywki mostu (jądra ruchowego n.VII)

-          część jądra, która unerwia górną część twarzy otrzymuje impulsację nadjądrową

obusrtonną

-          część unerwiająca dolną połowę twarzy otrzymuje impulsację nadjądrową

przeciwstronną

®    dlatego porażeniu ulega gł. dolna część twarzy po stronie przeciwległej do uszkodzenia

OBRAZ  KLINICZNY:

· objawy po stronie przeciwnej do uszkodzenia

· często niewyraźna mowa

· kącik ust opadnięty

· zatarty fałd nosowo – wargowy

· chory nie może :

-          wyszczerzyć zębów

-          gwizdać

-          nadąć policzka

-          napinać m. szerokiego szyi

· w przypadku rozległego uszkodzenia nadjądrowego niewielkiemu osłabieniu ulega także

   m. okrężny oka

ROZPOZNANIE:

· vide badanie neurologiczne

· uszkodzeniom nadnamiotowym czasem towarzyszy porażenie połowicze po tej samej stronie,

   a w uszkodzeniu pnia mózgu po stronie przeciwnej

RÓŻNICOWANIE:

· obwodowe porażenie n.VII :

-          dot. całej połowy twarzy

-          po stronie uszkodzenia

LECZENIE:

· przyczynowe

POWIKŁANIA:

·

ROKOWANIE:

·

PROFILAKTYKA:

·

PATRZ TEŻ:

· badanie neurologiczne

· porażenie obwodowe nerwu twarzowego

3