NTW-Kamizelki batalistyczne Lubawy (Artykuł).pdf

technika lądowa

Michał SitarSki 

Czy tylko OLV?

Lubawa S.A. osobom interesują-

cym się wyposażeniem współczes-

nego Wojska Polskiego kojarzy

się głównie z kamizelkami kulo-

odpornymi OLV i KLV oraz tzw.

„pasoszelkami”, oicjalnie nazwa-

nymi „szelkami do przenoszenia

oporządzenia”. Czytelnikowi NTW

nazwa ta przypomni również

kamizelki kulo- i odłamkoodporne,

przedstawione na ubiegłorocznym

MSPO, powstałe w konsorcjum

z irmą Janysport oraz zaprojekto-

wane samodzielnie.

Szwalnia irmy Lubawa S.A. - produkcja idzie pełną parą. Szkoda, że jest to produkcja na zamówienie wojska, obejmu-

jące 800 kompletnych kamizelek OLV i 1600 dodatkowych pokrowców.

słuszne, choć – biorąc pod uwagę przydat-

ność kamizelek OLV i KLV na współczesnym

polu walki – powinno się wydawać, że pozostaną

one już tylko wspomnieniem, a obejrzeć je będzie

można jedynie w muzeum lub też na archiwalnych

zdjęciach i ilmach. Tak jednak nie jest, bo najwyraź-

niej wojskowi decydenci polubili akurat te kamizelki

z Lubawy i wciąż je zamawiają. Jeszcze w grudniu

2008 roku

datkowe 1600 pokrowców w kamulażu leśnym.

Dziwi fakt, że MON nadal zamawia przestarzałe

kamizelki. Oczywiście zakład je produkujący dzięki

temu zarabia, ale jego przedstawiciele, na pytanie”

„dlaczego państwo produkujecie taki beznadziejny

sprzęt?” mogą udzielić standardowej w naszym

kraju odpowiedzi: „bo wojsko taki zamawia”. Na

szczęście Lubawa S.A. nie ogranicza się jedynie do

czerpania zysków z kontraktów na przestarzałą in-

dywidualną ochronę balistyczną, ale również opra-

cowuje własne projekty (jedne mniej, inne bardziej

udane) oraz – we współpracy z irmą Janysport

– rozwija projekt kamizelki Raptor (szerzej w NTW

10/2008).

Kamizelka powstała we współpracy z irmą

Pawła Janysta już na obecnym etapie stanowi

dość ciekawą propozycję zestawu indywidualnej

osłony balistycznej dla żołnierza, choć wymaga

dopracowania kilku szczegółów. Przede wszystkim

powinien zostać przeprojektowany kołnierz, tak

aby stanowił element kamizelki, a nie był zakładany

oddzielnie. Po użyciu systemu szybkiego wypięcia

kamizelka spada z użytkownika, ale ochrona szyi,

jako oddzielna część, pozostaje nadal na jego cie-

le. W dalszej kolejności dopracowania wymagają

osłony ramion, a zwłaszcza system ich mocowania.

Bardzo szybko za to ewoluuje osłona balistyczna,

zapewniana przez kamizelkę. Do lamusa odeszły,

irma realizowała zamó-

w i e n i e

MON na 800 komplet-

nych ka-

mizelek z pokrowcami

w kamulażu pustyn-

nym oraz do-

Kamizelka Raptor (po lewej) z dobrze widocznym, centralnie umieszczonym uchwytem szybkiego wypięcia oraz kilka innych wzorów

osłon balistycznych z Lubawy (m.in.: Sigma i Beta).

1/2009

P ierwsze skojarzenie będzie jak najbardziej

technika lądowa

stosowane dotąd w wyrobach Lubawy S.A., stalo-

we płyty, choć Wojsko Polskie nadal je zamawia,

najwyraźniej wychodząc z założenia, że jak coś jest

ciężkie to dobrze chroni lub też po prostu ktoś zbyt

dosłownie potraktował hasło „tradycja zobowią-

zuje” i zapatrzył się na uzbrojenie ochronne towa-

rzyszy pancernych. Najnowsze propozycje zakładu

z Lubawy to płyty wykonywane z węglika krzemu

oraz polietylenowe. Nowoczesne płyty ceramiczne

charakteryzują się niewielką masą (przy podobnym

poziomie ochrony są niemal dwukrotnie lżejsze od

podobnych stalowych) oraz wysoką odpornością

na przebicie, w tym amunicją przeciwpancerną.

Niestety, są nieco bardziej kłopotliwe w obróbce

niż tradycyjne stalowe, ale przy obecnym poziomie

technologii nie jest to problem nie do przejścia.

Twarde wkłady polietylenowe są lekkie i dają się

niemal dowolnie kształtować, przez co materiał ten

znalazł zastosowanie np. w opancerzonych limuzy-

nach. Ich pancerze wykonywane są w dwojaki spo-

sób: płaskie arkusze polietylenu są odpowiednio

docinane i łączone, tak aby osłonić żądany obszar

(metoda tańsza) lub też całe fragmenty opancerze-

nia (np. elementy tapicerki) są z niego wytłaczane

na formach, dopasowanych do konkretnych modeli

pojazdów. Druga metoda jest oczywiście droższa,

ale pozwala niemal doskonale ukryć fakt opance-

rzenia pojazdu. Właśnie duża podatność poliety-

lenu na kształtowanie, prócz wysokiej odporności

balistycznej, skłania do zastosowania tego materia-

łu również na indywidualne osłony kuloodporne.

Nie do przecenienia jest również fakt, że pancerz

polietylenowy jest jeszcze lżejszy niż podobny z

węglika krzemu – zestaw dwóch płyt SAPI z polie-

tylenu ma masę mniejszą niż jedna klasyczna płyta

ceramiczna o podobnej odporności. Pewną wadą

jest ich słabsza odporność na przebicie pociskiem

przeciwpancernym, co wynika z właściwości same-

go materiału (twarde rdzenie nie są przez poliety-

len skutecznie deformowane), ale panaceum na to

jest wykonanie swojego rodzaju „kanapki” z twardą

Kamizelka przeznaczona do skry-

tego noszenia, wykonana z tkaniny

polietylenowej. Standardowo

dostarczana jest wraz z koszulką

termoaktywną – na zdjęciu w

fabrycznym pudełku.

łamkami, których deformowanie

jest utrudnione. Z polietylenu, ale

w formie tkaniny, powstała też w

Lubawie kamizelka przeznaczona

do noszenia pod ubraniem – nie

zainteresuje ona raczej wojska,

ale niektóre państwowe in-

stytucje już ją zakupiły.

Charak ter y zuje

się ona odpor-

nością na prze-

bicie przez po-

ciski: 9x19 mm

P a r a b e l l u m

FMJ z rdzeniem

ołowianym o ma-

sie 8,0 g i prędkości w momencie uderzenia 436

m/s, .44 Magnum SJHP o masie 15,6 g i prędkości w

momencie uderzenia 436 m/s oraz 7,62x25 mm TT

z rdzeniem ołowianym o masie 5,5 g i o prędkości

w momencie uderzenia 420 m/s. Materiał, z którego

ją wykonano zapewnia stałość parametrów ochron-

nych i użytkowych w zakresie temperatur od -40 o C

do +50 o C, jest odporny na niekorzystne działanie

czynników atmosferycznych i środowiskowych oraz

na działanie potu ludzkiego. Kami-

zelkę wykonano w formie dwóch

paneli – przedniego i tylnego.

Cześć przednia mocowa-

na jest do części tylnej

na bokach za pomocą

taśm Velcro w sposób

jak najmniej widoczny

przy stosowaniu pod

ubraniem. Takie roz-

wiązanie umożliwia

również samodzielne

zakładanie kamizelki

oraz możliwość indy-

widualnego jej dopa-

sowania do użytkow-

nika. W części bocznej,

w miejscu regulacji,

wkład balistyczny czę-

ści przedniej zachodzi na

tylny, minimalna wartość pokrycia paneli wynosi

20 mm przy wyregulowaniu kamizelki na maksy-

malny rozmiar w obwodzie. Dodatkowo kamizelka

spinana jest regulowaną taśmą z rzepem również

na ramionach. Kamizelka w części przedniej i tylnej

wyposażona jest w wyjmowane tekstylne wkłady

balistyczne, wykonane z polietylenu, umieszczo-

ne wewnątrz poszycia, o kształcie i wymiarach

zapewniających ochronę najistotniejszym orga-

nom znajdującym się w obrębie klatki piersiowej

i jamy brzusznej człowieka, a jednocześnie, przy

prawidłowym dobraniu rozmiaru i wyregulowaniu,

nieutrudniającymi poruszania się, kucania, siada-

nia czy prowadzenia pojazdów mechanicznych. W

konstrukcji poszycia zewnętrznego zastosowano

membranę OUTLAST w celu zapewnienia właści-

wej ochrony przed wilgocią z zachowaniem jed-

zewnętrzną warstwą z węglika krzemu i połączoną

z nią wewnętrzną z polietylenu. W ten sposób uzy-

skuje się osłoną balistyczną o niewielkiej masie i

wysokiej odporności – zewnętrzna płyta ceramicz-

na skutecznie zdeformuje rdzeń pocisku przeciw-

pancernego, a warstwa wewnętrzna z tworzywa

sztucznego zatrzyma uszkodzony penetrator.

Duża podatność polietylenu na kształtowa-

nie skłania irmę do myślenia o zaprojektowaniu i

wdrożeniu do produkcji własnego

hełmu, choć raczej nie dla wojska,

bo SZ RP przyjęły do wyposa-

żenia kompozytowy hełm z

Maskpolu, a oprócz tego

polietylenowy pancerz

nie najlepiej chroni

przez drobnymi od-

Płyta z węglika krzemu,

rozważana jako

alternatywa dla obecnie

stosowanych płyt stalo-

wych oraz ceramicznych.

Kredą zaznaczono miejsce

traienia pocisku naboju

kal. 7,62 mm x 39.

Porównanie różnych płyt balistycznych – od góry: z węglika krzemu, dwie stalowe, dwie ceramiczne, stosowane jako

płyty boczne. W dolnym rzędzie trzy płyty ceramiczne – na końcu znajduje się płyta z polietylenu.

1/2009

technika lądowa

Lp Parametr

Wartość

Wymiary zewnętrzne namio-

tu (m):

długość

7,4

szerokość

6,0

wysokość

3,3

Powierzchnia podłogi (m 2 )

całkowita

44,4

użyteczna

37,0

Masa w pokrowcu - bez wy-

posażenia (kg)

max 170

Wymiary w stanie zapakowa-

nym w pokrowiec (cm)

180 x 70 x 60

Załadunek i wyładunek

(osoby)

Rozstawianie (osoby)

Ciśnienie robocze wewnątrz

komór (bar)

od 0,08 do 0,24

Czas napełnienia stelaża na-

miotu za pomocą zestawu

do pompowania (minuty)

.Ogólny widok fragmentu bazy namiotowej z Lubawy. Przed namiotami na pneumatycznym stelażu widoczne są

klimatyzatory, znajdujące się na wyposażeniu każdego namiotu.

noczesnym wydajnej wentylacji, nie kondensuje

ona pary wodnej i nie gromadzi wilgoci przy ciele.

Całość jest jednocześnie odporna na pot i tłuszcz

oraz nie utrwala nieprzyjemnego zapachu. Tkanina

poszycia cechuje się też wysoką odpornością me-

chaniczną, nie wywołuje u użytkownika żadnych

reakcji alergicznych, barwienia odzieży, otarć ciała,

nie uszkadza odzieży, pod którą jest noszona. Kon-

strukcja kamizelki umożliwia wymianę kompletne-

go poszycia lub jego poszczególnych elementów w

przypadku ich uszkodzenia albo zużycia. Kamizelki

produkowane są w rozmiarach standardowych: S,

M, L, XL, XXL (rozmiarówka męska) – dopasowanie

na długość realizuje się za pomocą taśm na ramio-

nach. Masa kamizelki w rozmiarze L wynosi 2,40

kg, a powierzchnia chroniona to 0,32 m 2 (0,14 m 2

– przód oraz 0,18 m 2 – tył). Kamizelki dostarczane

są w torbie do przenoszenia, a w skład zestawu

wchodzi dodatkowy pokrowiec oraz koszulka ter-

moaktywna.

Lubawa S.A to nie tylko kamizelki – hitem ostat-

nich miesięcy okazuje się polowa baza noclegowa.

Stanowi ona autonomiczny moduł zawierający

namioty wraz z kompletnym wyposażeniem, prze-

znaczonym do rozwinięcia kwatery polowej dla

60 żołnierzy. Baza noclegowa jest przystosowana

do użycia w różnych warunkach terenowych i kli-

matycznych, w tym także przy dużej wilgotności

powietrza i dużym nasłonecznieniu (zakres tem-

peratur zewnętrznych od – 30°C do + 55°C). Baza

noclegowa składa się z następujących elementów:

zespołu 6 namiotów pneumatycznych o

powierzchni 44 m² przystosowanych do

zakwaterowania 60 żołnierzy;

wyposażenia logistycznego (łóżka polowe,

krzesła i stoły polowe);

systemu ogrzewania i klimatyzowania (3

nagrzewnice olejowe powietrza i 6 klimaty-

zatorów);

kontenera specjalistycznego 20’ ISO 1C

przystosowanego do składowania i przewo-

żenia elementów bazy (z wyjątkiem agregatu

prądotwórczego o mocy 65 kVA);

instalacji elektrycznej wraz ze źródłem zasila-

nia, które stanowi jeden agregat prądotwór-

czy o mocy 65 kVA na przyczepie samocho-

dowej jednoosiowej, obsługujący dwie bazy

oraz dodatkowego źródła zasilania w postaci

pomocniczego,

przenośnego agregatu prądotwórczego.

Namioty pneumatyczne zdały egzamin na

misjach, w których uczestniczą nasi żołnierze – SZ

RP niemal na bieżąco zamawiają kolejne zestawy,

a w niedługim czasie planowane jest rozpoczęcie

produkcji na rynek azjatycki. Rozważany jest też po-

mysł zabezpieczenia balistycznego namiotów oraz

próba wejścia z produkcją wojskową irmy na rynki

zachodnie, które z powodzeniem podbiła już na-

miotami-przystawkami do wozów campingowych.

Jak widać Lubawa S.A. rozwija się dynamicznie

i – miejmy nadzieję – w niedługim czasie przesta-

nie kojarzyć się z przestarzałą kamizelką i niewy-

godnym oporządzeniem, a stanie się synonimem

nowoczesności. Niestety, do tego konieczne jest,

prócz woli zakładu – a jej braku Lubawie nie można

zarzucić, również zmiana podejścia do indywidual-

nego wyposażenia przez MON. Pozostaje wierzyć,

że to również niebawem się zmieni.. 



Fotograie w artykule:

Staf Sgt. Henry Hoegen/US Air Force.

Wyposażenie wnętrza, dostarczane wraz z namiotem. Jak widać czasy łóżka polowego, znanego z obozów harcerskich

i taboretu rodem z koszarowca odchodzą w niepamięć.

1/2009



Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: