co żydzi robili w Polsce.pdf

Egz, orckiwoiny xtiL

BIBLIOTECZKA

ZYDOZNAWCZA.

TEODOR JESKE-CHOIŃSKI.

Co Żydzi robili w Polsce?

;H PAN

r E K A.

ii. Nowy

1918

Warszawa.

Uleź*

Diukainia Społeczna, Stów. Rob. Chrzęść, Plac Grzybowski 3 5.

Geprftft und froigegeben clurcli die K. D. Presseverwaltnng

Warschau, den 15 U 1918. T. N T . Xi B021. Dr. 184.

Przyszła chwila, w której Żydom było za cia

sno na ziemiach frankońskich i germańskich. Przez

kilkaset lat gospodarowali w Hiszpanii, Francyi

i Niemczech z taką swobodą, jakgdyby byli panami

tych ziem. Uprawiali bez przeszkody handel nie

wolnikami i lichwę, bogacąc się coraz więcej.

Dłuższy czas znosił ich gospodarkę ubogi lud,

wyzyskiwany przez nich bez litości. Wyzysk ich

sprzykrzył sobie nareszcie biedak i zaczął się bro

nić pięścią przeciw chciwości żydowskich handla-

rzów. Stato się to po śmierci Karola III, zwanego

Prostakiem (w r. 929 po Chrystusie Panu).

Żydzi niemieccy, zwąchawszy, co się święci,

szukali dla siebie nowych, bezpiecznych schronisk.

Znaleźli je... Dowiedzieli się, że na północy i wscho

dzie Europy mieszka naród słowiański (Polacy i Po

morzanie), naród gościnny, dobrotliwy, pobłażliwy

dla obcych, nieproszonych przybyszów. I dowie

dzieli się, że Polacy i Pomorzanie, chociaż skromni

w jedzeniu i strojach, posiadają bogate źródła za

robku. Dużo było u nich płodów: lasu, jezior, rzek,

pasieki i bursztynu.

Więc powędrowali Żydzi do Polski i osiedli

w jej wioskach i lasach. Z każdym rokiem pomna

żały się ich kolonie po roku 1000 po Chrystusie.

Większym bogatszym kupcom żydowskim było

zamało zarobku z płodów: lasu, jezior, rzek, pasieki.

Woleli handel niewolnikami, który przynosił im

furę złota.

Handel niewolnikami nie byłwowych czasach no

winą we wszystkich państwach Europy. Był w owych

czasach aż do końca średnich wieków (do r. 1500

po Chr.) ohydny zwyczaj sprzedawania ludzi. Sprze

dawano jeńców wojennych, albo biedaków, którzy,

zapożyczywszy się u jakiegoś kupca, nie mogli mu

oddać długu. Tych kupionych ludzi, wywożono zwy

kle albo do Hiszpanii albo do Azyi. Wprawdzie

nakazała chrześcijańska Ewangelia Święta miłować

bliźniego jak siebie samego i wprawdzie starał się

Kościół katolicki zniszczyć ten ohydny zwyczaj

i robił wszystko, aby zrównać ludzi, ale długo trwa

ło, zanim dokonał tego dzieła. Bywało nawet, że

ubogi, głodny, niezdolny do zarobku, sprzedawał

sam swoją wolność za bochenek chleba.

Kościół katolicki bronił chrześcijan gorliwie

przeciw Żydom, od r. 630-tego począwszy. Zakazał

on na różnych zjazdach (koncyliach) biskupich

sprzedawać niewolników Żydom i poganom. Ale Ży

dzi nie zwracali uwagi na jego rozporządzenia. Woleli

znieść jakąś karę, niż pozbyć się bogatego źródła złota.

Tu i owdzie znalazła się jakaś szlachetna du

sza chrześcijańska, która litowała się nad swoimi

współwyznawcami. W Polsce, należała do nich królo

wa Judyta, matka króla Bolesława Krzywoustego. Nie

szczędziła swoich pieniędzy. Wielu niewolników wy

kupiła z pod jarzma żydowskiego (umarła w r. 1085).

Wielkie zyski z handlu niewolnikami nie na

sycały chciwości Żydów. Złota, coraz więcej, jak

najwięcej złota! — było ich hasłem po zburzeniu

Jerozolimy. Do podłego ludokupstwa dołączyli je

szcze nikczemną lichwę.

Ten ich nowy sposób bogacenia się odnosił

się we Wszystkich krajach tylko do inowierców,

głównie do chrześcijan. Bowiem żydowskie księgi

święte nie pozwalały Żydom łupić ich współwyznaw

ców. Żydowi nie wolno było krzywdzić Żyda, zni

szczyć swojego „brata" lichwą, ale za to było mu

wolno wyssać chrześcijanina, którego nazywał „go

jem". Nietylko wolno mu było krzywdzić chrześci

janina, lecz rozkazano mu nawet wprost odzierać

go ze skóry.

Żydom, którzy weszli do Polski około r. 1000,

pomogła w szachrajskiej robocie dusza polska.

Dawni Polacy, rozrzuceni na szerokich ziemiach,

głównie w lasach, przywykli do skromnego życia;

nie ubiegali się o pieniądze, nie zazdrościli obcym

przybyszom ich sutego zarobku. Polak gościnny,

hojny, dobrotliwy, brzydzący się c.^-iwcścią, był

doskonałym łupem dla Żydów. Łatwo takiego do

brotliwego i niechciwego gospodarza oszukać, wy

wieść w pole.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: