9.Wyznacznik macierzy.pdf
(
84 KB
)
Pobierz
116014045 UNPDF
Rozdzial 9
Wyznacznik macierzy
9.1 Denicja i pierwsze wlasnosci
Niech A b edzie macierz a kwadratow a nad cialem K,
A = (a
i;j
)
i;j=1
2K
n;n
:
Denicja 9.1 (przez rozwini ecie Laplace'a)
Wynacznikiem macierzy kwadratowej nn nazywamy funkcj e
det
n
: K
n;n
!K;
zdeniowan a rekurencyjnie w nast epuj acy sposob:
(n = 1) det
1
(A) := det
1
([a
1;1
]) = a
1;1
;
(n2) det
n
(A) :=
P
i=1
(1)
i+n
a
i;n
det
n1
(A
i;n
),
gdzie A
i;n
2K
n1:n1
jest macierz a powstal a z A poprzez usuni ecie z niej
i-tego wiersza i n-tej kolumny.
Zgodnie z denicj a mamy
det
2
(A) = a
1;1
a
2;2
a
1;2
a
2;1
;
det
3
(A) = a
1;1
a
2;2
a
3;3
+ a
1;2
a
2;3
a
3;1
+ a
1;3
a
2;1
a
3;2
a
1;1
a
2;3
a
3;2
a
1;2
a
2;1
a
3;3
a
1;3
a
2;1
a
3;2
;
det
4
(A) = ::::
81
n
82
ROZDZIAL 9. WYZNACZNIK MACIERZY
Wprost z denicji rekurencyjnej latwo rowniez zauwazyc, ze dla macierzy
identycznosciowej mamy det
n
(I
n
) = 1. Ogolniej, jesli A jest macierz a rojk at-
n a doln a lub trojk atn a gorn a, A2TRIL
n;n
[TRIU
n;n
, to
Y
det
n
(A) =
a
i;i
:
i=1
Jesli format macierzy jest znany lub nieistotny to dalej b edziemy dla
uproszczenia pisac det(A) zamiast det
n
(A).
Twierdzenie 9.1 Wyznacznik jest funkcj a liniow a ze wzgl edu na dowoln a
kolumn e macierzy, tzn.
det([a
1
;:::;a
p
+ a
0
p
0
;:::;a
n
])
= det([a
1
;:::;a
p
;:::;a
n
]) + det([a
1
;:::;a
0
p
;:::;a
n
])
0
;
1pn.
Dowod. Rzeczywiscie, rownosc w oczywisty sposob zachodzi dla n = 1, a
dla n2 wystarczy osobno rozpatrzyc dwa przypadki, p = n i 1pn1,
oraz skorzystac z denicji rekurencyjnej.
Z twierdzenia 9.1 mamy od razu, ze det([:::;0;:::]) = 0. Natomiast
stosuj ac twierdzenie 9.1 kolejno do kazdej z kolumn macierzy otrzymujemy,
ze dla dowolnej macierzy diagonalnej D = diag(
1
;
2
;:::;
n
)
det(AD) = det([a
1
1
;:::;a
n
n
]) = det(A)
n
Y
i
: (9.1)
i=1
W szczegolnosci,
det
n
(A) =
n
det
n
(A)
oraz
det
n
(A) = (1)
n
det
n
(A):
9.2 Wyznacznik a operacje elementarne
9.2.1 Permutacja kolumn
Twierdzenie 9.2 Przestawienie roznych kolumn macierzy zmienia znak wy-
znacznika, tzn. dla dowolnej transpozycji T
p;q
, p 6= q,
det(AT
p;q
) =det(A):
n
9.2. WYZNACZNIK A OPERACJE ELEMENTARNE
83
Dowod. (Indukcja wzgl edem n.)
Dla n = 1; 2 wzor sprawdzamy bezposrednio z denicji. Dla n3 rozpatru-
jemy trzy przypadki.
(a) 1p < qn1.
Korzystaj ac z zalozenia indukcyjnego mamy
X
det
n
(AT
p;q
) =
(1)
i+n
a
i;n
det
n1
((AT
p;q
)
i;n
)
i=1
=
n
X
(1)
i+n
a
i;n
det
n1
(A
i;n
)
i=1
=det
n
(A):
(b) p = n1, q = n.
Stosuj ac dwukrotnie rozwini ecie Laplace'a dostajemy
X
det
n
(A) =
(1)
i+n
a
i;n
det
n1
(A
i;n
)
i=1
X
X
=
(1)
i+n
(1)
k+(n1)
a
k;n1
det
n2
(A
fi;kgfn1;ng
)
i=1
k=1
X
n
+
(1)
(k1)+(n1)
a
k;n1
det
n2
(A
fi;kgfn1;ng
)
X
=
(1)
i+k
a
i;n
a
k;n1
det
n2
(A
fi;kgfn1;ng
)
X
k<i
+
(1)
i+k
a
i;n
a
k;n1
det
n2
(A
fi;kgfn1;ng
);
i<k
gdzie A
fi;kgfn1;ng
jest macierz a powstal a z A poprzez usuni ecie wierszy i-tego
i k-tego oraz kolumn (n1)-szej i n-tej. Wykonuj ac to samo dla macierzy A
T
p;q
otrzymujemy ten sam wzor, ale z odwroconymi znakami przed symbolami
sumowania.
(c) 1pn2, q = n.
W tym przypadku wystarczy zauwazyc, ze
AT
p;n
= AT
p;n1
T
n1;n
T
p;n1
i skorzystac dwukrotnie z (a) i raz (b).
n
n
n
i1
k=i+1
84
ROZDZIAL 9. WYZNACZNIK MACIERZY
Z twierdzenia 9.2 wynika w szczegolnosci, ze wyznacznik macierzy trans-
pozycji T
p;q
z p 6= q wynosi1.
Wyznacznik mozna rozwijac nie tylko wzgl edem ostatniej, ale rowniez
wzgl edem dowolnej kolumny.
Twierdzenie 9.3 Dla dowolnego n2 i 1jn mamy
X
det
n
(A) =
(1)
i+j
a
i;j
det(A
i;j
):
i=1
Dowod. Jesli j = n1 to
det
n
(A) =det
n
(AT
n1;n
)
=
n
X
(1)
i+n
a
i;n1
det
n1
(A
i;n1
)
i=1
X
=
(1)
i+n1
a
i;n1
det
n1
(A
i;n1
):
i=1
Dalej, korzystaj ac z prawdziwosci rozwini ecia dla j = n1, pokazujemy
podobnie prawdziwosc rozwini ecia dla j = n2, itd., az do j = 1.
9.2.2 Kombinacja liniowa kolumn
Z twierdzenia 9.2 od razu otrzymujemy
det([:::;a;:::;a;:::]) = 0:
St ad i z liniowosci wyznacznika wzgl edem dowolnej kolumny wynika, ze wy-
znacznik nie ulegnie zmianie gdy do kolumny dodamy inn a kolumn e po-
mnozon a przez skalar, tzn.
det([a
1
;:::;a
p1
;a
p
+ a
q
m;a
p+1
;:::;a
n
])
= det([a
1
;:::;a
p1
;a
p
;a
p+1
;:::;a
n
]):
Uogolnieniem ostatniej wlasnosci jest nast epuj aca.
Twierdzenie 9.4 Jesli do p-tej kolumny dodamy kombinacj e liniow a pozo-
stalych kolumn to wyznacznik macierzy nie ulegnie zmianie, tzn.
h
a
1
;:::;a
p1
;a
p
+
i
X
det
a
j
m
j
;a
p+1
;:::;a
n
j6=p
= det([a
1
;:::;a
p1
;a
p
;a
p+1
;:::;a
n
]):
n
n
9.3. DALSZE WLASNOSCI WYZNACZNIK OW
85
Zauwazmy, ze ostatni a rownosc mozna symbolicznie zapisac jako
det(A(I + ma
p
)) = det(A); o ile e
p
m = 0:
Wniosek 9.1 Jesli macierz A jest osobliwa to det(A) = 0.
Dowod. Jesli A nie jest pelnego rz edu to jedna z kolumn, powiedzmy p,
jest kombinacj a liniow a pozostalych kolumn. Odejmuj ac od p-tej kolumny t a
kombinacj e liniow a otrzymujemy macierz A
0
o tym samym wyznaczniku co
A i o zerowej p-tej kolumnie. St ad det(A) = det(A
0
) = 0.
9.3 Dalsze wlasnosci wyznacznikow
9.3.1 Wyznacznik iloczynu macierzy
Jak wiemy, kazd a macierz trojk atn a doln a L2TRIL
n;n
z jedynkami na
glownej przek atnej mozna przedstawic jako iloczyn
L = I
n
+l
1
e
1
++l
n1
e
n1
= (I
n
+l
1
e
1
)(I
n
+l
n1
e
n1
);
gdzie l
j
= [0;:::; 0
;l
j+1;j
;:::;l
n;j
]
T
, 1jn1. Na podstawie twierdzenia
9.4 mamy wi ec, ze
det(AL) = det(A): (9.2)
Podobnie, wyznacznik nie ulegnie zmianie gdy macierz pomnozymy z prawej
strony przez macierz trojk atn a gorn a z jedynkami na glownej przek atnej.
Niech teraz W2TRIL
n;n
[TRIU
n;n
. Jesli wszystkie wyrazy na przek atnej
s a niezerowe, w
i;i
6= 0, 1in, to
W = W
1
diag(w
1;1
;:::;w
n;n
);
gdzie W
1
2TRIL
n;n
[TRIU
n;n
z jedynkami na glownej przek atnej. Stosuj ac
kolejno (9.1) i (9.2) (z macierz a odpowiednio trojk atn a gorn a albo trojk atn a
doln a) dostajemy
det(AW) = det(AW
1
)
n
Y
w
i;i
= det(A)
n
Y
w
i;i
: (9.3)
i=1
i=1
Jesli zas w
k;k
= 0 dla pewnego k to W jest osobliwa, a st ad osobliwa jest
rowniez macierz AW i rownanie det(AW) = det(A)
Q
i=1
w
i;i
pozostaje
w mocy.
Mozemy teraz pokazac nast epuj ace twierdzenie
| {z }
j
n
Plik z chomika:
sebcio97
Inne pliki z tego folderu:
wektory2.jpg
(170 KB)
wektory1.jpg
(280 KB)
uklady rownan1.jpg
(153 KB)
uklady rownan.jpg
(197 KB)
algebra zestaw 32.jpg
(105 KB)
Inne foldery tego chomika:
Algebra
Analiza Funkcjonalna
Analiza matematyczna
Analiza Regresji
Badania Operacyjne
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin