9_w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie.pdf

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI śYWNOŚCIOWEJ

z dnia 7 października 1997 r.

w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie.

(Dz. U. z dnia 28 października 1997 r.)

Na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr

100, poz. 465 i Nr 106, poz. 496 oraz Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726) zarządza się, co

następuje:

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1. 1. Rozporządzenie ustala warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i związane z nimi

urządzenia budowlane oraz ich usytuowanie.

2. Rozporządzenie określa warunki, które przy zachowaniu przepisów prawa budowlanego oraz odrębnych przepisów, a

takŜe ustaleń Polskich Norm zapewniają:

1) bezpieczeństwo konstrukcji,

2) bezpieczeństwo poŜarowe,

3) bezpieczeństwo uŜytkowania,

4) odpowiednie warunki higieniczne i zdrowotne oraz ochronę środowiska,

5) ochronę przed hałasem i drganiami,

6) oszczędność energii i odpowiednią izolacyjność cieplną przegród,

7) odpowiednie warunki uŜytkowe,

8) ochronę uzasadnionych interesów osób trzecich,

9) trwałość budowli,

10) ochronę dóbr kultury.

§ 2. Przepisy rozporządzenia stosuje się przy projektowaniu, budowie, odbudowie, rozbudowie, nadbudowie,

przebudowie, modernizacji i zmianie sposobu uŜytkowania budowli rolniczych lub ich części, a takŜe związanych z nimi

urządzeń budowlanych.

§ 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o budowlach rolniczych rozumie się przez to budowle dla potrzeb rolnictwa i

przechowalnictwa produktów rolnych, w szczególności takie jak: zbiorniki na płynne odchody zwierzęce, płyty do

składowania obornika, silosy na kiszonkę, silosy na zboŜe i pasze, komory fermentacyjne i zbiorniki biogazu.

Rozdział 2

Zabudowa i zagospodarowanie terenu

§ 4. Usytuowanie budowli rolniczych i projekt zagospodarowania działki lub terenu powinny być zgodne z decyzją o

warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

§ 5. 1. Do budowli rolniczych i urządzeń budowlanych z nimi związanych naleŜy zapewnić dojścia i dojazdy

przystosowane do sposobu ich uŜytkowania, w tym drogi poŜarowe, określone w przepisach o ochronie

przeciwpoŜarowej.

2. Szerokość zorganizowanych ciągów dojazdowych do budowli rolniczych powinna wynosić co najmniej 3 m.

3. Ukształtowanie niwelety podłuŜnej i przekrojów poprzecznych dojazdów oraz dojść do budowli rolniczych powinny

zapewniać spływ wód opadowych.

4. Stanowiska postojowe i dojazdy do budowli rolniczych powinny posiadać nawierzchnię utwardzoną, zapewniającą

odpływ wód opadowych.

§ 6. 1. Do usuwania i magazynowania odchodów pochodzenia zwierzęcego powinny być przewidziane urządzenia i

zbiorniki dostosowane do systemów technologicznych utrzymywania zwierząt, zwane dalej "zbiornikami na płynne

odchody zwierzęce".

2. Zbiorniki na płynne odchody zwierzęce powinny mieć dno i ściany nieprzepuszczalne; zbiorniki zamknięte powinny być

szczelnie przykryte płytą zaopatrzoną w otwór wejściowy i wentylacyjny.

3. Odległości zamkniętych zbiorników na płynne odchody zwierzęce, mierzone od pokryw i wylotów wentylacyjnych

powinny wynosić co najmniej:

1) od otworów okiennych i drzwiowych pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi na działkach sąsiednich 15 m,

2) od magazynów środków spoŜywczych, a takŜe obiektów budowlanych przetwórstwa rolnospoŜywczego 15 m,

3) od granicy działki sąsiedniej 4 m,

4) od budynków magazynowych ogólnych 5 m,

5) od silosów na zboŜe i pasze 5 m,

6) od silosów na kiszonki 5 m.

4. Odległość otwartych zbiorników na płynne odchody zwierzęce o pojemności do 200 m 3 oraz płyt gnojowych powinna

wynosić co najmniej:

1) od otworów okiennych i drzwiowych pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi na działkach sąsiednich 30 m,

2) od budynków przetwórstwa rolnospoŜywczego i magazynów środków spoŜywczych

50 m,

3) od budynków magazynowych pasz i ziarna 10 m,

4) od granicy działki sąsiedniej 4 m,

5) od silosów na zboŜe i pasze 5 m,

6) od silosów na kiszonki 10 m.

5. Dopuszcza się sytuowanie zbiorników na płynne odchody zwierzęce w odległościach mniejszych niŜ określone w ust. 3

pkt 3 i ust. 4 pkt 4 lub na granicy działek, w wypadku gdy będą przylegać do tego samego rodzaju zbiorników na działce

sąsiedniej.

6. Odległość otwartych zbiorników na płynne odchody zwierzęce o pojemności większej niŜ 200 m 3 od obiektów

budowlanych wymienionych w ust. 4 i od granicy działki sąsiedniej określa się indywidualnie w decyzji o warunkach

zabudowy i zagospodarowania terenu w uzgodnieniu z właściwym państwowym wojewódzkim inspektorem sanitarnym.

§ 7. 1. Odległości komór fermentacyjnych i zbiorników biogazu o pojemności do 100 m 3 powinny wynosić co najmniej:

1) od otworów okiennych i drzwiowych pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi oraz od budynków

inwentarskich 15 m,

2) od innych budynków 8 m,

3) od granicy działki sąsiedniej 5 m,

4) od składu węgla i koksu 15 m,

5) od innych komór fermentacyjnych i zbiorników biogazu 15 m,

6) od silosów na zboŜe i pasze o pojemności większej niŜ 100 ton 15 m,

7) od innych obiektów budowlanych nie będących budynkami 5 m.

2. Zbiorniki biogazu i komory fermentacyjne o pojemności większej niŜ 100 m 3 powinny być lokalizowane na działkach

przeznaczonych wyłącznie dla biogazowni, a odległości, o których mowa w ust. 1, powinny być co najmniej dwukrotnie

większe.

§ 8. Odległość silosów na zboŜe i pasze o pojemności większej niŜ 100 ton powinna wynosić co najmniej:

1) od otworów okiennych i drzwiowych pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi oraz od budynków

inwentarskich 15 m,

2) od innych budynków 8 m,

3) od biogazowni 15 m,

4) od składu węgla i koksu 15 m,

5) od granicy działki sąsiedniej 5 m.

§ 9. Odległości myjni urządzeń ochrony roślin powinny wynosić co najmniej:

1) od budynków przeznaczonych na pobyt ludzi, silosów na kiszonki, magazynów pasz i ziarna, magazynów ogólnych i

obiektów budowlanych

przetwórstwa rolnospoŜywczego 30 m,

2) od granicy działki sąsiedniej 5 m.

§ 10. Odległości pomiędzy budowlami rolniczymi a budowlami i budynkami związanymi z nimi technologicznie nie

ogranicza się, chyba Ŝe przepisy szczególne stanowią inaczej.

§ 11. Usytuowanie budowli rolniczych uciąŜliwych dla otoczenia, w szczególności z uwagi na zapylenie, zapachy,

wydzielanie się substancji toksycznych, powinno uwzględniać przewaŜające kierunki wiatrów, tak Ŝeby przez jak

najdłuŜszą część roku znajdowały się one po stronie zawietrznej względem obiektów budowlanych przeznaczonych na

pobyt ludzi oraz względem obszarów chronionych.

§ 12. Budowle rolnicze uciąŜliwe dla otoczenia powinny być odizolowane od przyległych terenów pasami zieleni średnio

i wysokopiennej.

Rozdział 3

Budowle rolnicze i urządzenia budowlane z nimi związane

§ 13. 1. Budowle rolnicze i urządzenia budowlane z nimi związane powinny być zaprojektowane i wykonane w sposób

zapewniający w fazie budowy i eksploatacji zachowanie stanów granicznych nośności i uŜytkowania konstrukcji.

2. W stalowych elementach konstrukcyjnych budowli rolniczych naraŜonych na korozję naleŜy, niezaleŜnie od

zabezpieczenia antykorozyjnego, stosować naddatki.

§ 14. Posadowienie budowli rolniczych powinno:

1) być dostosowane do warunków hydrogeologicznych i innych cech podłoŜa gruntowego,

2) być dostosowane do rodzaju konstrukcji oraz sposobu uŜytkowania budowli rolniczych i urządzeń budowlanych z

nimi związanych,

3) zapewniać zachowanie stanów granicznych nośności i uŜytkowania.

§ 15. 1. Występujące w budowlach rolniczych urządzenia techniczne powodujące wstrząsy i wibracje powinny być

wykonane na oddzielnych fundamentach, z zachowaniem odstępów dylatacyjnych, w sposób uniemoŜliwiający

przenoszenie wstrząsów i wibracji na fundamenty obiektu.

2. Fundamenty budowli rolniczych i urządzeń budowlanych z nimi związanych powinny być zabezpieczone przed:

1) negatywnymi skutkami oddziaływania wód gruntowych,

2) skutkami przemarzania podłoŜa gruntowego, jeŜeli podłoŜe stanowią grunty wysadzinowe,

3) uszkodzeniami umoŜliwiającymi przeniknięcie do gruntu szkodliwych substancji znajdujących się w budowli.

§ 16. Przegrody budowlane budowli rolniczych powinny być projektowane i wykonywane z zapewnieniem

bezpieczeństwa i odporności ogniowej konstrukcji, przy doborze materiałów zapewniających walory uŜytkowe i trwałość

budowli.

§ 17. W budowlach rolniczych przeznaczonych do magazynowania produktów spoŜywczych i pasz oraz komponentów

przeznaczonych do ich produkcji zabronione jest stosowanie materiałów toksycznych i charakteryzujących się stęŜeniem

naturalnych izotopów promieniotwórczych większym od przewidzianego w przepisach w sprawie dopuszczalnych stęŜeń i

natęŜeń czynników szkodliwych dla zdrowia, wydzielanych przez materiały budowlane, urządzenia i elementy

wyposaŜenia w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi.

§ 18. Przegrody budowlane podziemnych budowli rolniczych oraz zagłębione w gruncie części przegród pozostałych

budowli rolniczych powinny być zabezpieczone przed negatywnymi skutkami oddziaływania środowiska gruntowo

wodnego oraz przed zawilgoceniem i przenikaniem wilgoci do wnętrza budowli.

§ 19. 1. Przegrody budowlane budowli rolniczych naraŜone na negatywne oddziaływanie środowiska wewnętrznego,

niezaleŜnie od szczelności ich wykonania, powinny być osłonięte od wewnątrz powłokami zabezpieczającymi.

2. Przegrody budowlane, o których mowa w ust. 1, powinny być zaprojektowane i wykonane w sposób umoŜliwiający

wymianę elementów zniszczonych lub uszkodzonych.

§ 20. Przykrycia podziemnych budowli rolniczych przenoszące obciąŜenie zewnętrzne stałe lub zmienne powinny być

oznakowane tablicami ostrzegawczymi zawierającymi informacje o wielkości dopuszczalnych obciąŜeń i ich

rozmieszczeniu.

§ 21. 1. W biogazowniach powinny być stosowane niskociśnieniowe zbiorniki biogazu metalowe, Ŝelbetowe lub z

tworzyw elastycznych.

2. Zbiorniki powłokowe z tworzyw elastycznych powinny być zabezpieczone ogrodzeniem o wysokości co najmniej 1,8

3. Odległość ogrodzenia od płaszcza zbiornika biogazu powinna wynosić co najmniej 0,85 m.

4. Dopuszcza się odległość mniejszą od określonej w ust. 3, pod warunkiem wykonania ogrodzenia w sposób

uniemoŜliwiający sięgnięcie do płaszcza zbiornika.

5. Zbiorniki biogazu metalowe i Ŝelbetowe mogą być nie obudowane.

6. Podziemne zbiorniki biogazu mogą być obciąŜone jedynie znajdującym się nad nimi gruntem.

§ 22. Komory fermentacyjne i zbiorniki biogazu powinny być zaprojektowane i wykonane w sposób zabezpieczający

przed:

1) poŜarem lub wybuchem,

2) zamarznięciem przewodów doprowadzających i odprowadzających gaz,

3) kondensacją gazu,

4) korozją powodowaną przez substancje zawarte w gazie, a w szczególności przez amoniak i siarkowodór.

§ 23. 1. Komory fermentacyjne powinny być wykonywane z materiałów niepalnych.

2. Izolacja cieplna komór fermentacyjnych i przewodów biogazu powinna być wykonana w sposób zapewniający

nierozprzestrzenianie ognia.

§ 24. 1. Komory fermentacyjne i zbiorniki biogazu powinny być wyposaŜone w instalacje odgromowe i chronione od

elektryczności statycznej.

2. Instalacje elektryczne powinny być prowadzone w rurach o stopniu ochrony nie niŜszym niŜ IP54; w wypadku

stosowania mieszadeł nurkowych stopień ochrony powinien wynosić IP68.

§ 25. Tworzywa elastyczne przeznaczone do budowy zbiorników biogazu powinny charakteryzować się:

1) wytrzymałością na rozrywanie co najmniej 15 N/cmb,

2) przepuszczalnością metanu nie większą niŜ 10 cm 3 /m 2 h bar,

3) odpornością na działanie temperatur w granicach od 30°C do +50°C,

4) moŜliwością odprowadzania ładunków elektrostatycznych.

§ 26. 1. W pomieszczeniach, w których znajdują się zbiorniki biogazu, naleŜy zapewnić wentylację grawitacyjną.

2. Otwory nawiewne w pomieszczeniach, o których mowa w ust. 1, powinny znajdować się bezpośrednio nad posadzką,

a kanały wywiewne powinny być wyprowadzone ponad dach.

3. W pomieszczeniach ze zbiornikami biogazu otwory nawiewne i wywiewne powinny mieć powierzchnię przekroju dla

zbiorników o pojemności:

1) do 50 m 3 400 cm 2 ,

2) powyŜej 50 m 3 do 100 m 3 700 cm 2 ,

3) powyŜej 100 m 3 do 200 m 3 1.000 cm 2 ,

4) powyŜej 200 m 3 1.500 cm 2 .

§ 27. Pomieszczenia sterowni znajdujące się obok komór fermentacyjnych powinny być wentylowane.

§ 28. 1. Konstrukcja otwartych zbiorników na płynne odchody zwierzęce powinna zapewniać warunki ich uŜytkowania

poprzez:

1) umoŜliwienie dojazdu oraz opróŜnienia gromadzących się osadów,

2) wykonanie spadków w dnie w kierunku komory czerpalnej gnojowicy,

3) wykonanie spadków na zewnątrz dla odpływu wód opadowych.

2. Naziemne i częściowo zagłębione otwarte zbiorniki na płynne odchody zwierzęce, mające wysokość mniejszą niŜ 1,8

m, oraz zbiorniki ziemne powinny być zabezpieczone ogrodzeniem o wysokości co najmniej 1,8 m.

3. Pomosty obsługowe i dojścia dla obsługi otwartych zbiorników na płynne odchody zwierzęce powinny być

zabezpieczone barierkami ochronnymi o wysokości co najmniej 1,1 m z poprzeczką umieszczoną w połowie jej

wysokości i na wysokości 0,15 m nad pomostem.

4. Izolacja wodoszczelna dna i skarp zbiorników ziemnych na płynne odchody zwierzęce powinna być wykonana z

trwałych materiałów izolacyjnych.

§ 29. Płyty do składowania obornika powinny mieć dno i ściany nieprzepuszczalne.

§ 30. 1. Składy otwarte węgla, koksu i ŜuŜla powinny być połoŜone w terenie, w którym nie gromadzą się wody

opadowe.

2. Skład powinien mieć dojazd dla pojazdów mechanicznych.

3. PodłoŜe składu powinno być utwardzone ze spadkiem nie mniejszym niŜ 3%.

4. Skład węgla brunatnego powinien być przykryty.

§ 31. 1. Myjnie płytowe dla pojazdów i urządzeń rolniczych powinny posiadać utwardzoną nawierzchnię z betonu

szczelnego ze spadkami dla odpływu wód opadowych oraz szczelne osadniki błota i tłuszczu, a takŜe studzienki zbiorcze.

2. Myjnie urządzeń do ochrony roślin powinny być wyposaŜone w szczelne zbiorniki ścieków.

Rozdział 4

Trwałość budowli rolniczych

§ 32. 1. Budowle rolnicze naraŜone na działanie korozji powinny mieć konstrukcję ukształtowaną w sposób

zmniejszający negatywne skutki oddziaływania środowiska; w budowlach tych naleŜy stosować wyroby odporne na

oddziaływanie środowiska.

2. Przyjęty sposób ochrony przed korozją powinien uwzględniać przewidywany okres eksploatacji budowli rolniczej.

§ 33. 1. Sposób ochrony powierzchniowej budowli rolniczych naraŜonych na działanie korozji powinien:

1) być dostosowany do rozwiązań materiałowych,

2) spełniać wymagania higieniczne,

3) umoŜliwiać konserwację i naprawy.

2. Rozwiązania technologiczne, architektoniczne, instalacyjne i konstrukcyjne powinny uniemoŜliwiać zniszczenie budowli

rolniczej w razie uszkodzenia korozyjnego niektórych elementów.

3. Do elementów wymagających okresowej kontroli i konserwacji naleŜy zapewnić dostęp.

§ 34. Konstrukcje budowli rolniczych naraŜonych na działanie korozji powinny być zabezpieczone przed powstawaniem

odkształceń i rys powodujących naruszenie szczelności powłoki ochronnej.

§ 35. Konstrukcja silosów na kiszonkę powinna zapewniać naleŜytą ochronę przed oddziaływaniem soków oraz ich

przenikaniem do otaczającego środowiska poprzez wykonanie odpowiednich spadków i kanalików do odprowadzania

soków do szczelnych studzienek.

§ 36. W dnie i ścianach zbiorników przy ciśnieniu hydrostatycznym do 0,05 MPa moŜe być stosowany beton zwykły;

przy ciśnieniu wyŜszym powinien być stosowany beton hydrotechniczny.

§ 37. 1. śelbetowe elementy budowli rolniczych naraŜone na działanie korozji powinny być wykonane z betonu

szczelnego klasy co najmniej B20, zbrojonego stalą węglową o nie podwyŜszonej wytrzymałości.

2. W elementach, o których mowa w ust. 1, naleŜy stosować zbrojenie z naddatkiem na korozję.

3. Złącza elementów budowlanych, dla których beton nie stanowi dostatecznej ochrony, naleŜy zabezpieczać powłokami

ochronnymi lub wykonywać ze stali nierdzewnej.

4. Minimalna otulina zbrojenia w elementach budowlanych, o których mowa w ust. 1, powinna wynosić:

1) 50 mm od strony środowiska powodującego korozję w silosach na kiszonki,

2) 30 mm w ścianach i dnach leja silosów na zboŜa i pasze, w których beton powinien spełniać dodatkowo warunek

podwyŜszonej ścieralności.

5. Składniki betonu nie powinny powodować korozji zbrojenia.

§ 38. Elementy stalowe w konstrukcjach i przegrodach budowlanych naraŜonych na działanie korozji naleŜy

zabezpieczać powłokami ochronnymi lub wykonywać ze stali nierdzewnej.

Rozdział 5

Bezpieczeństwo poŜarowe i zabezpieczenie przed wybuchem

§ 39. Budowle rolnicze powinny być zabezpieczone przed poŜarem lub wybuchem, w szczególności przez zapewnienie:

1) nośności konstrukcji przez załoŜony czas,

2) warunków ewakuacji,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: