Ustawa o zawodach medycznych.pdf

(513 KB) Pobierz
Microsoft Word - projekt na Komisje Prawnicz¹.doc
USTAWA
z dnia ...................................
o niektórych zawodach medycznych 1
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art.1. 1. Ustawa określa warunki i zasady wykonywania następujących zawodów
medycznych:
1) asystentka dentystyczna;
2) dietetyk;
3) fizjoterapeuta;
4) higienistka dentystyczna;
5) higienistka szkolna;
6) logopeda;
7) masażysta;
8) opiekunka dziecięca;
9) optometrysta;
10) optyk okularowy;
11) ortoptystka;
12) protetyk słuchu;
13) psychoterapeuta;
1 Niniejszą ustawą zmienia się następujące ustawy: ustawę z dnia 8 czerwca 2001 r. o
zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów oraz ustawę z dnia 8 września
2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
1
14) ratownik medyczny;
15) technik analityki medycznej;
16) technik dentystyczny;
17) technik elektroradiolog;
18) technik farmaceutyczny;
19) technik ortopeda;
20) terapeuta zajęciowy.
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o zawodzie medycznym należy przez to rozumieć
zawody wymienione w ust. 1.
Art. 2. 1. Wykonywanie zawodu medycznego polega na realizacji zadań
służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz
innych zadań związanych z procesem leczenia, zwanych dalej „zadaniami
zawodowymi”.
2. Nie stanowi wykonywania zawodu medycznego wykonywanie zadania
zawodowego pod nadzorem osoby uprawnionej do wykonywania danego zawodu
medycznego.
3. Zadania zawodowe, do wykonywania których uprawnione są osoby
wykonujące poszczególne zawody medyczne określa załącznik nr 1 do ustawy.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy wykaz czynności zawodowych w ramach poszczególnych zadań
zawodowych i odpowiadający im poziom wykształcenia niezbędny do ich
wykonywania, w tym rodzaj czynności zawodowych, do udzielania których
wymagane jest zlecenie lekarskie lub dodatkowe kwalifikacje uzyskane w toku
doskonalenia zawodowego, wraz z określeniem tych kwalifikacji, kierując się w
szczególności potrzebami rynku pracy w ochronie zdrowia i zapewnieniem
bezpieczeństwa zdrowotnego pacjentów.
Art.2 a 1. Wymagania kwalifikacyjne niezbędne do wykonywania poszczególnych
zawodów medycznych, zwane dalej „wymaganiami kwalifikacyjnymi”, określa,
z zastrzeżeniem ust. 2, załącznik nr 2 do ustawy.
2
2. Wymagania kwalifikacyjne niezbędne do wykonywania zawodu
psychoterapeuty określa ust. 3
3. Do wykonywania zawodu psychoterapeuty niezbędne jest:
1) ukończenie studiów wyższych i posiadanie tytułu magistra lub magistra
pielęgniarstwa lub lekarza oraz
2) ukończenie szkolenia w zakresie psychoterapii, o którym mowa w ust. 4.
4. Szkolenie w zakresie psychoterapii trwa co najmniej 4 lata i obejmuje co
najmniej 1200 godzin kształcenia teoretycznego i praktycznego i kończy się
złożeniem egzaminu końcowego. Szkolenie podyplomowe w zakresie psychoterapii
może być prowadzone w trybie: dziennym, wieczorowym i zaocznym.
5. Szkolenie w zakresie psychoterapii jest prowadzone przez podmioty, które
uzyskały akredytację udzieloną przez ministra właściwego do spraw zdrowia, zwane
dalej „ jednostkami szkolącymi w zakresie psychoterapii”.
6. Podstawą udzielenia akredytacji oraz jej uzyskania przez podmiot ubiegający
się o akredytację, jest spełnienie przez ten podmiot następujących standardów
szkolenia w zakresie psychoterapii:
1) jednostka szkoląca w zakresie psychoterapii prowadzi szkolenie w oparciu o
ramowy program nauczania, o którym mowa w ust. 17;
2) jednostka szkoląca w zakresie psychoterapii zapewnia kadrę dydaktyczną
posiadająca kwalifikacje odpowiadające programowi szkolenia w zakresie
psychoterapii:
3) jednostka szkoląca w zakresie psychoterapii zapewnia bazę dydaktyczną
niezbędną do realizacji programu szkolenia w zakresie psychoterapii w tym miejsca
do realizacji szkolenia praktycznego;
4) jednostka szkoląca w zakresie psychoterapii prowadzi i przechowuje
dokumentację związaną z organizacją i przebiegiem szkolenia w zakresie
psychoterapii a w szczególności protokoły postępowania kwalifikacyjnego,
regulaminy organizacyjne szkolenia, dokumentację przebiegu egzaminów lub innych
form zaliczenia szkolenia w zakresie psychoterapii;
5) jednostka szkoląca w zakresie psychoterapii prowadzi rejestr wydanych
dyplomów potwierdzających odbycie szkolenia w zakresie psychoterapii.
3
7. Akredytacji udziela się na wniosek podmiotu ubiegającego się o akredytację
na okres 5 lat. Dokumentem potwierdzającym uzyskanie akredytacji jest certyfikat
akredytacyjny.
8. Minister właściwy do spraw zdrowia udziela akredytacji lub odmawia jej
udzielenia po zasięgnięciu opinii komisji akredytacyjnej powołanej przez ministra
właściwego do spraw zdrowia spośród osób legitymujących się co najmniej 5 letnim
doświadczeniem zawodowym w psychoterapii właściwym dla realizowanego
szczegółowego programu szkolenia, zgłoszonych przez Polską Radę Psychoterapii,
o której mowa w art.6.
9. Udzielenie akredytacji i odmowa jej udzielenia oraz cofnięcie akredytacji
następuje w drodze decyzji administracyjnej. W sprawach nieuregulowanych
w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.
10. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, składa się najpóźniej na 3 miesiące przed
planowanym terminem rozpoczęcia przez podmiot prowadzenia szkolenia w zakresie
psychoterapii.
11. Wniosek, o którym mowa w ust. 10, powinien zawierać:
1) oznaczenie podmiotu ubiegającego się o akredytację;
2) oświadczenie o spełnieniu warunków niezbędnych do pełnej realizacji
szczegółowego programu szkolenia, w tym informacje dotyczące liczby i
kwalifikacji kadry dydaktycznej, bazy dydaktycznej oraz warunków
organizacyjnych właściwych dla szkolenia w zakresie psychoterapii.
12. Do wniosku dołącza się szczegółowy program szkolenia w zakresie
psychoterapii.
13. Minister właściwy do spraw zdrowia może cofnąć certyfikat, jeżeli jednostka
szkoląca nie przestrzega standardów szkolenia w zakresie psychoterapii, o których
mowa w ust 5.
14. Nadzór nad prowadzeniem szkolenia w zakresie psychoterapii sprawuje
minister właściwy do spraw zdrowia.
15. W ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 14, minister właściwy do spraw
zdrowia jest uprawniony do:
1) wizytacji jednostki szkolącej w zakresie psychoterapii;
2) żądania przedstawienia dokumentacji i wyjaśnień dotyczących prowadzonego
szkolenia w zakresie psychoterapii;
4
3) wydawania zaleceń dotyczących usunięcia stwierdzonych uchybień.
16. Koszty szkolenia w zakresie psychoterapii i egzaminu końcowego ponosi
osoba odbywająca to szkolenie.
17. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) wzór certyfikatu akredytacyjnego, kierując się koniecznością
zapewnienia informacji o rodzaju specjalności realizowanej w ramach
szkolenia w zakresie psychoterapii;
2) ramowy program nauczania w zakresie psychoterapii uwzględniając w
szczególności naukowe podstawy psychoterapii i różnorodność
stosowanych podejść i form psychoterapeutycznych;
3) tryb prowadzenia akredytacji ośrodków prowadzących szkolenia w
zakresie psychoterapii w tym sposób powoływania komisji
akredytacyjnej do spraw psychoterapii uwzględniając specyfikę
podmiotów prowadzących szkolenie w zakresie psychoterapii ;
4) sposób prowadzenia i odbywania szkolenia w zakresie psychoterapii w
tym procedurę postępowania kwalifikacyjnego, uwzględniając w
szczególności konieczność oceny wiedzy i umiejętności niezbędnych do
rozpoczęcia szkolenia w zakresie psychoterapii;
5) formy zaliczania szkolenia w zakresie psychoterapii w tym sposób
przeprowadzania egzaminu końcowego kierując się w szczególności
zapewnieniem bezpieczeństwa pacjentów;
6) wzór dyplomu potwierdzającego uprawnienia do prowadzenia
psychoterapii kierując się koniecznością zapewnienia informacji o
rodzaju specjalności realizowanej w ramach szkolenia w zakresie
psychoterapii;
Art. 3. Do wykonywania zawodu medycznego jest uprawniona osoba, która
spełnia łącznie następujące warunki:
1) ma pełną zdolność do czynności prawnych;
2) posiada stan zdrowia pozwalający na wykonywanie danego zawodu
medycznego;
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin