Snowboard-technika jazdy (podręcznik instruktorski pzs 2005-2006).pdf
(
2314 KB
)
Pobierz
155249893 UNPDF
Snowboard – technika jazdy
2
3
Snowboard – technika jazdy
Cześć snowboarderko
i snowboarderze!
Systematyka ewolucji i technik jazdy!
I stopień A - oswojenie ze sprzętem i środowiskiem ..............................06
– zakładanie sprzętu...................................................................06
– podnoszenie się.......................................................................07
– upadanie................................................................................07
– pozycja podstawowa................................................................08
– poruszanie się w płaskim terenie................................................09
– podejścia................................................................................09
– zwroty ...................................................................................10
Oddajemy w Twoje ręce opracowanie, które zawiera aktualną systematykę
ewolucji snowboardowych oraz opisy wykonania poszczególnych ewolucji
i technik jazdy.
Wydawnictwo to jest efektem wieloletnich prac i doświadczeń Komisji Szkole-
nia PZS a głównie grona instruktorskiego, które stanowi trzon tejże Komisji.
Opisy ewolucji i technik jazdy są odzwierciedleniem aktualnie obowiązujących
technik na świecie. Zawierają wszystkie aktualne tendencje a jednocześnie
stanowią wynik rodzimej pracy, która jak się okazuje, w konfrontacji
z instruktorami europejskimi stawia naszą kadrę instruktorską w czołówce.
Opracowanie adresujemy do wszystkich snowboarderów, którzy chcą jeździć
poprawnie technicznie, ale przede wszystkim do grona instruktorskiego.
Chcielibyśmy aby do jazdy na snowboardzie a także do jazdy technicznej
podchodzić „na luzie”. Za cel nie stawiamy sobie stworzenie z każdego snow-
boardera „manekina” na desce, jeżdżącego wg opisu, centymetr do centymetra,
ale wyrobienie pozytywnego nastawienia do jazdy technicznej, która pozwala na
kontrolowaną i swobodną jazdę.
Systematyka przedstawiona poniżej oraz opisy ewolucji i technik zwierają
elementy techniki jazdy oraz podstawowe ewolucje freestylowe.
Życzymy wszystkim odebrania tych wytycznych, jako wzorca do naśladowania,
dającego każdemu szansę na rozwój, pozostawiającego jednak każdemu indy-
widualne cechy i styl, tak bardzo ważny w snowboardzie.
I stopień B – ewolucje podstawowe.....................................................11
– ześlizgi (prosty, skośny) ...........................................................11
– jazda w linii spadku stoku.........................................................12
– jazda w skos stoku ..................................................................12
– jazda wyciągiem......................................................................13
– skręt ślizgowy rotacyjny...........................................................14
– skręt ślizgowy.........................................................................14
– skręt ślizgowy NW...................................................................14
– przejazd łatwych form terenowych.............................................15
II stopień - ewolucje średniozaawansowane........................................16
– skręt cięty..............................................................................16
– skręt cięty NW.........................................................................16
– śmigi.....................................................................................17
– przejazd różnych form terenowych ............................................18
jazda na zróżnicowanej trasie (różne ukształtowanie,
różne warunki śniegowe, przygotowanie stoku itp.)
– elementy techniki freestylowej (jazda tyłem,
skok prosty na skoczni, ollie, półobrót
i obrót płaski w czasie jazdy – frontside i backside)..................18-21
– elementy alpejskiej techniki jazdy (slalom gigant)
Z pozdrowieniami
Piotr Kunysz
Współautorzy:
III stopień - ewolucje zaawansowane..................................................22
– skręt cięty WN.........................................................................22
– skręt kompensacyjny...............................................................23
– freeride - jazda pozatrasowa, przejazd trudnych form terenowych..24
– elementy alpejskiej techniki jazdy (slalom i slalomy równoległe)
– elementy techniki freestylowej ..................................................25
– stok - tailwheelie, nosewheelie, noseroll, tailroll,
180-frontside-backside oraz 360-frontside-backside
w jeździe i skokiem.........................................................25-26
– skocznia - skok prosty z grabem, shiffty, 180, 360...............27-30
– rail/grindbox - 50/50, boardslide.......................................31-32
Ewa Wyszkowska
Powolny Lech
Deżakowski Paweł
Wojtak Januard
Rosiak Małgorzata
Hoffman Urszula
Kaim Monika
Klepacki Bogdan
Photo:
Piotr „kamel” Szlagowski
www.freeandstyle.pl
www.freeandstyle.pl
Snowboard – technika jazdy
4
5
Snowboard – technika jazdy
Słowniczek podstawowych pojęć snowboardowych:
Backside (back)
– pozycja lub jazda na tylnej krawędzi deski, także skręt na tylnej
krawędzi deski.
Bezpośrednia zmiana krawędzi
– szybkie zmiana krawędzi (z pięt na palce i z
palców na pięty) w trakcie jazdy, w której kontakt ślizgu deski ze śniegiem ograniczona
jest do minimum lub w ogóle nie występuje;
Dociążenie
– zwiększenie nacisku deski na śnieg; może ono być czynne – wynika z
aktywnego działania snowboardzisty (np. powolny ruch uginania lub prostowania nóg w
czasie jazdy w skręcie) lub bierne – wynika z najazdu na wypukłą formę terenową lub
przeciwstok albo w wyniku prowadzenia deski po łuku a zwłaszcza w początkowej i środ-
kowej części fazy sterowania skrętem.
Fakie (Switch)
– jazda tyłem
Fazy skrętu
– rozróżniamy cztery fazy: faza przygotowawcza, faza zapoczątkowania
skrętu, faza sterowania, faza kończąca skręt
FAZA PRZYGOTOWAWCZA
Część skrętu, w której stworzone zostają warunki do wywołania skrętu. W tej fazie
przyjmuje się wyjściowe dla określonego skrętu : pozycję, ustawienie i obciążenie
deski. Podczas fazy przygotowawczej nie dochodzi do zmiany kierunku.
FAZA ZAPOCZATKOWANIA SKRĘTU (WYWOŁANIA)
Część skrętu w której dochodzi do nadania impulsu skrętnego desce poprzez
przemieszczenie środka ciężkości w kierunku podłużnym, przemieszczenie środka
ciężkości poprzecznie przez bezpośrednią i pośrednią zmianę krawędzi, przemieszczenie
środka ciężkości w osi pionowej. W fazie zapoczątkowania skrętu dochodzi do pierwszej
zmiany kierunku jeszcze przed linią spadku stoku, wywołanego przez obrót deski razem
z ciałem.
FAZA STEROWANlA
Najdłuższa część skrętu, prowadząca przez linię spadku stoku; w fazie tej występuje
obciążenie krawędzi wewnętrznej skrętu. Dzięki odpowiedniemu ułożeniu środka
ciężkości w płaszczyźnie czołowej i strzałkowej, zachowaniu lub zmianie wysokości
pozycji, oraz zakrawędziowaniu deski, następuje kontrolowanie toru jazdy.
FAZA KOŃCOWA
Następuje po przekroczeniu linii spadku stoku i jest końcowym elementem
fazy sterowania. Prowadzi do jazdy w skos stoku po wykonaniu skrętu lub do
zapoczątkowania następnego skrętu.
Frontside
– jazda na przedniej krawędzi deski, także skręt na przedniej krawędzi
deski.
Grab
– chwyt deski podczas skoku.
Impuls skrętny
– bodziec wprowadzający deskę w skręt występujący w wyniku
działania snowboardzisty i sił zewnętrznych występujących w jeździe.
Krawędź
– metalowa listwa obramowująca deskę od strony ślizgu.
Krawędź przednia
– krawędź znajdująca się po stronie palców nóg (przedniej)
snowboardzisty.
Krawędź tylna
– krawędź znajdująca się po stronie pięt (tyłu) snowboardzisty.
Krawędziowanie
– ustawienie deski na krawędzi.
Krawędź wewnętrzna
– zewnętrzna dotyczy bocznej krawędzi deski w skręcie,
wewnętrzna bliżej środka skrętu.
Krawędź górna-dolna
– dotyczy krawędzi deski ustawionej prostopadle do linii
spadku stoku lub w jeździe w skos stoku.
Kontrrotacja lub rotacja przeciwbieżna
– obrotowy, skrętny ruch tułowia w
kierunku przeciwnym do kierunku zamierzonego lub wykonywanego skrętu.
Linia spadku stoku
– teoretyczna linia wyznaczająca kierunek skłonu zbocza (stoku)
Noga przednia-tylnia
– ustawienie nóg na desce, w stosunku do kierunku jazdy,
wyznacza pozycję na desce regular-goofy.
Nose
– przednia część deski (znajdująca się przed krawędzią efektywną).
Noserol (obrót na Nose)
– obrót na przedniej części deski
Odciążenie
– zmniejszenie nacisku deski na podłoże; może ono być czynne– wynika
aktywnego działania snowboardzisty; rozróżnia się tutaj odciążenie NW (nisko-wysoko)
powstające w momencie zahamowania wyprostnego ruchu nóg oraz odciążenie WN
(wysoko-nisko) powstające w czasie ugięcia nóg z obniżeniem środka ciężkości
(rozpoczyna się równocześnie z rozpoczęciem ruchu) oraz bierne – powstaje dzięki
sprężystości deski i ugiętych nóg po dynamicznym przeciążeniu jako wynik działania
reakcji podłoża.
Odciążenie częściowe
– wywoływane przez odchylenie ciała w przód lub w tył.
Obniżenie pozycji
– powolny ruch uginania w stawach skokowych, kolanowych i
biodrowych, który tylko w nieznacznym stopniu wpływa na zmianę nacisku wywieranego
na deskę na podłoże (przeciwieństwo podwyższenia pozycji).
Odbicie
– szybki wyprostny i zatrzymany ruch -zwłaszcza nóg - prowadzący do utraty
kontaktu z podłożem, występujący po dynamicznym dociążeniu.
Ollie
– skok prosty na desce wskutek odbicia się przednią nogą.
Pozycja podstawowa
– pozycja wyjściowa przed rozpoczęciem większości ewolucji.
Pozycja obniżona
– pozycja o zwiększonym ugięciu w stawach skokowych,
kolanowych i biodrowych.
Pozycja podwyższona
– pozycja o zmniejszonym ugięciu w stawach skokowych,
kolanowych i biodrowych.
Rotacja
– obrotowy skrętny ruch tułowia w kierunku zamierzonego lub wykonywanego
skrętu, zgodny z kierunkiem skrętu (rotacja współbieżna)
Tail
– tylna część deski (część leżąca za krawędzią efektywną).
Tailroll
– obrót na tylnej części deski (patrz noseroll ).
Wyjście w górę
– ruch ciała polegający na prostowaniu nóg w stawach skokowych,
kolanowych i biodrowych, wpływający na zmianę obciążenia wywieranego przez deskę
na podłoże (przeciwieństwo zejścia w dół).
Zejście w dół
– ruch ciała polegający na ugięciu w stawach skokowych, kolanowych
i biodrowych wpływający na zmianę obciążenia wywieranego przez deskę na podłoże
(przeciwieństwo wyjścia w górę).
www.freeandstyle.pl
www.freeandstyle.pl
Snowboard – technika jazdy
6
7
Snowboard – technika jazdy
TECHNIKA jazdy na snowboardzie
OPIS technik i ewolucji
2. PODNOSZENIE SIĘ
Podnoszenie się może odbywać się w różnych warunkach śniegowych i terenowych,
na stokach o różnym nachyleniu. Podnoszenie się z leżenia przodem jest łatwiej-
sze do wykonania.
I STOPIEŃ A
– Oswojenie ze sprzętem i środowiskiem
Z leżenia przodem
Kolejno należy:
• przejść do klęku obunóż
• ustawić deskę prostopadle do linii spadku stoku
• wbić krawędź deski w śnieg i uginając kolana przesunąć ciało nad deskę
• podpierając się rękami jak najbliżej kolan oderwać kolana od śniegu
• utrzymując równowagę odepchnąć się rękami od śniegu i prostując
kolana wstać
Z leżenia tyłem
Kolejno należy:
• podpierając się rękami przejść do siadu tyłem na stoku
• ustawić deskę prostopadle do linii spadku stoku
• oprzeć ręce na śniegu blisko pośladków
• wbić krawędź deski w śnieg i uginając kolana przesunąć ciało nad deskę
• wykonując zamach tułowiem i utrzymując równowagę, odepchnąć się
przednią ręką od śniegu,
• wstać prostując nogi i tułów.
1. ZAKŁADANIE SPRZĘTU
Zapinanie wiązań może odbywać się w różnych warunkach śniegowych i terenowych,
na stokach o różnym nachyleniu. Sposób zapinania należy dostosować do aktualnych
warunków oraz swoich umiejętności.
Na terenie płaskim
– zakładanie odbywa się w pozycji stojącej
Kolejno należy:
• położyć deskę na śniegu trzymając za pasek asekuracyjny
• włożyć przednią nogę w wiązanie i zapiąć
• zapiąć pasek do buta przedniej nogi
• przenieść ciężar ciała na przednią nogę i utrzymując na niej równowagę
wpiąć tylną nogę w wiązanie
Na stoku
- zakładanie rozpoczyna się w pozycji stojącej, kończy natomiast
siedząc twarzą w dół stoku
Kolejno należy:
• stanąć twarzą do stoku
• położyć deskę na śniegu przed sobą pod kątem 90° do linii spadku
stoku, trzymając za pasek asekuracyjny
• podpierając deskę przodem buta nogi tylnej w okolicy środka jej
długości lub przyklękując na niej wpiąć przednią nogę w wiązanie
• zapiąć pasek do buta przedniej nogi
• postawić tylną nogę powyżej deski i odwrócić się z deską o 180°,
dziobem deski do stoku
• usiąść tyłem do stoku, wbić tylną krawędź w śnieg i wpiąć tylną nogę
3
. UPADANIE
W przód
Kolejno należy:
• w momencie utraty równowagi wyraźnie obniżyć pozycję przez ugięcie
nóg i tułowia
• tuż przed kontaktem ze śniegiem wykonać ruch poślizgu w przód przez
wyprost nóg, tułowia i rąk dla złagodzenia skutków upadku
• amortyzować uderzenie upadając w pierwszej kolejności na wysunięte
przedramiona
• w momencie kontaktu kolan ze śniegiem oderwać deskę od śniegu
W tył
Kolejno należy:
• w momencie utraty równowagi wyraźnie obniżyć pozycję przez ugięcie
nóg i tułowia
• upaść w tył przez pośladki, łagodząc upadek przez wykonanie kołyski
• w momencie upadania przyciągnąć brodę do piersi dla uniknięcia
uderzenia głową o ziemię
• oderwać deskę od śniegu
UWAGA: podczas upadania należy unikać punktowego podpierania się rękami,
celem uniknięcia kontuzji.
www.freeandstyle.pl
www.freeandstyle.pl
Snowboard – technika jazdy
8
9
Snowboard – technika jazdy
4. POZYCJA PODSTAWOWA
5. PORUSZANIE SIĘ W PŁASKIM TERENIE
• ciężar ciała rozłożony równomiernie na obie nogi
• nogi ugięte proporcjonalnie w stawach skokowych,
kolanowych i biodrowych
• biodra i tułów skręcone w kierunku jazdy pod kątem nieznacznie
większym od ustawienia kątów wiązań
• ręce rozłożone nieco szerzej od barków tworzą naturalny łuk, dłonie na
wysokości bioder,
• głowa skierowana w kierunku jazdy
Podskokami
- przemieszczanie odbywa się na krótkich odcinkach przy wpiętych
w wiązania obu nogach, w terenie płaskim i na stokach o różnym nachyleniu
Kolejno należy:
• ustawić deskę prostopadle do kierunku poruszania się
• obciążyć krawędź przednią
• ugiąć nogi i wykonać skok w przód wspomagany zamachem rąk
• podczas lądowania uginać nogi dla amortyzacji i przygotowania do
następnego skoku
Krok zwykły
– wykonuje się w formie chodu na terenie płaskim i stokach o
różnym nachyleniu z przednią nogą wpiętą w wiązanie
Kolejno należy:
• deskę ustawić prostopadle do zamierzonego kierunku poruszania się
• przenosząc kolejno ciężar ciała na zgiętą nogę wykroczną wykonać
naprzemianstronną pracę nóg i rąk jak podczas zwykłego chodu
• dla uniknięcia poślizgu deski i utraty równowagi opierać deskę na
krawędzi
Krok ślizgowy(„hulajnoga”)
– jest rozwinięciem kroku zwykłego z wykorzystaniem
poślizgu na stokach płaskich i lekko opadających , z przednią nogą wpiętą w wiązanie
Kolejno należy:
• deskę ustawić płasko, dziobem w stronę zamierzonego kierunku
poruszania się
• postawić nogę wolną obok deski
na wysokości przedniego wiązania
• odepchnąć się nogą wolną od śnie-
gu ruchem podobnym do jazdy na
hulajnodze
• przenieść ciężar ciała nad deskę na
lekko zgiętą wpiętą nogę i utrzymać
równowagę w ślizgu w pozycji
podstawowej (podczas dłuższego
ślizgu postawić wolną nogę na
podkładce antypoślizgowej)
6. PODEJŚCIA
Krokiem zwykłym i podskokami. Wykonywać
jak w opisie poruszania się w terenie płaskim.
www.freeandstyle.pl
www.freeandstyle.pl
Plik z chomika:
jimmysuricate
Inne pliki z tego folderu:
teoria-i-metodyka-rekreacji-cz-ii.pdf
(12587 KB)
teoria-i-metodyka-rekreacji-cz-i.pdf
(12170 KB)
Snowboard-technika jazdy (podręcznik instruktorski pzs 2005-2006).pdf
(2314 KB)
teoria-i-metodyka-rekreacji-cz-iii.pdf
(7467 KB)
Inne foldery tego chomika:
FILMY
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin