Stary Testament (Hi 1,13-22)
13 I stało się pewnego dnia, gdy synowie jego i córki ucztowali i pili wino w domu najstarszego brata, 14 że przyszedł posłaniec do Hioba i powiedział:
- Woły twoje ciągnęły pługi, a oślice pasły się przy nich.
15 Wtedy Sabejczycy nagle napadli na nie i uprowadzili je. Ludzi zaś twoich pozabijali mieczem. Ja jeden tylko uszedłem, by cię o tym powiadomić. 16 A gdy ten jeszcze mówił, nadbiegł inny i zawołał:
- Ogień Boży spadł z nieba, ogarnął twoje owce i sługi i spalił je. Ja jeden tylko zdołałem ujść, aby cię o tym powiadomić.
17 A gdy ten jeszcze mówił, nadbiegł inny i zawołał:
- Chaldejczycy podzieleni na trzy oddziały napadli na twoje wielbłądy i uprowadzili je, a sługi twoje pozabijali mieczem. Ja jeden tylko zdołałem ujść, aby cię o tym powiadomić.
18 Jeszcze ten nie skończył mówić, a już nadbiegł inny wołając:
- Synowie twoi i córki jedli i pili wino w domu najstarszego brata, 19 gdy nagle gwałtowny wicher powiał z drugiej strony pustyni i uderzył w cztery węgły domu, który zwalił się na młodych ludzi, i wszyscy zginęli. Ja jeden tylko zdołałem ujść, aby cię o tym powiadomić.
20 Wówczas Hiob wstał, rozdarł szatę swoją, ogolił głowę, rzucił się na ziemię i tak pozostał. 21 Po czym rzekł:
- Nagi wyszedłem z łona matki mojej i nagi tam powrócę. Jahwe dał i Jahwe wziął, niech będzie błogosławione imię Jahwe.
22 Z okazji tego wszystkiego Hiob nie zgrzeszył ani nie uskarżał się na Boga.
Pytania:
· jakie są przyczyny cierpienia Hioba?
· jak Hiob zachowuje się w obliczu cierpienia?
· jakie są konsekwencje przyjętej postawy?
elcik