Robards Karen - Urojenia.pdf - mmmbb

Karen Robards

Urojenia

Peter, ta książka jest dla ciebie, w dowód uznania za

skończenie studiów na Uniwersytecie Waszyngtona w Saint

Louis.

Christopher, ta książka jest dla ciebie, w dowód uznania za

Twoje sukcesy.

Jack, ta książka jest też dla ciebie, za to że jesteś

wspaniałym synem.

Gratuluję, Panowie, oby tak dalej. Mama jest z was dumna.

Podziękowania

Pragnę podziękować wszystkim, którzy przyczynili się do

powstania tej książki: mojemu mężowi, Dougowi, za to, że zawsze

jest przy mnie i dba o nasze codzienne sprawy, w ramach wspierania

procesu twórczego; moim synom, za to, że dzięki nim się uśmiecham

(a czasem płaczę); mojemu agentowi, Robertowi Gottliebowi, za jego

starania; wspaniałemu wydawcy, Christine Pepe, wcieleniu cierp-

liwości i skarbnicy dobrych rad; Leslie Gelbman, Karze Welsh oraz

wszystkim przyjaciołom z Berkeley; Stephanie Sorensen, która

znakomicie zna się na promocji; oraz Ivanowi Heldowi wraz z całą

ekipą Putnama, z wyrazami wdzięczności za miłe słowa i wsparcie.

Na początku...

8 czerwca 2005

Nick,Nickiii! Jesteś tam? Mam kłopoty. Naprawdę poważne

kłopoty.

Agent specjalny FBI Nick Houston odsłuchiwał wiadomość, stojąc

w kuchni swojego niedużego domu w Aleksandrii w stanie Wirginia.

Pochylił głowę i potarł nerwowo kark. Ogarnęło go śmiertelne

zmęczenie. Była środa tuż po jedenastej wieczór, miał za sobą

wyjątkowo ciężki dzień. Zeznawał na procesie byłego informatora,

który pracował dla niego ponad rok. Mimo współpracy oskarżonego

i wstawiennictwa Nicka sędzia pozostał nieugięty i wydał wyrok

dziesięciu lat w więzieniu federalnym. Córka staruszka omal nie

zemdlała na sali sądowej, usłyszawszy werdykt. Resztę dnia Nick

spędził na użeraniu się z najdroższymi prawnikami w mieście,

którzy próbowali zrobić z niego kozła ofiarnego, kiedy zeznawał w

innym procesie związanym z tą samą sprawą. Wypełnił dziesiątki

formularzy, przedarł się przez stosy papierów piętrzących się po

zamknięciu każdej podobnej sprawy, a potem, kiedy już wracał do

domu, wezwali go do interwencji, podczas której zginęła jedna

osoba.

Kolejny zwykły szary dzień roboczy jednego z wielu

niedocenianych i źle opłacanych przedstawicieli amerykańskich

organów ścigania, pomyślał. Ostatnie, czego dziś potrzebował, to

wiadomość od siostry.

- Zadzwonił do mnie jakiś facet i powiedział, że Keith może przeze

mnie stracić pracę. Mam mu dostarczyć kopie wszystkiego, co macie

na temat jakiegoś sędziego, albo zwierzchnicy Keitha dowiedzą się o

moim... - głos jego siostry załamał się - ...uzależnieniu od

narkotyków.

Nick patrzył w osłupieniu na telefon. To był ich mały wstydliwy

sekret rodzinny. On, Allison i jej mąż, Keith Clark, szef oddziału FBI

do zwalczania przestępstw gospodarczych oraz przełożony Nicka,

strzegli go jak oka w głowie. Gdyby wieści o skłonnościach jego

siostry (była alkoholiczką, a prócz tego nie trafiła jeszcze na narko-

tyk, który by jej nie przypadł do gustu, choć zdecydowanie

preferowała kokainę) przedostały się do ogólnej wiadomości, Keith

najprawdopodobniej musiałby odejść ze służby. Nie powinien

pracować w organach ścigania, jeśli za sprawą żony jest idealnym

obiektem szantażu.

- Możesz przyjechać? Kiedy tylko odsłuchasz wiadomość. Bardzo

cię potrzebuję. Nie mam pojęcia, co robić. Zdaję sobie sprawę, że

powinnam być silniejsza... w niektórych sprawach, ale... rozumiesz

przecież... nic nie mogę na to poradzić. Boję się, Nick. Bardzo się boję

- szlochała.

- Niech to diabli, Allie.

Nick uderzył otwartą dłonią w blat kuchenny imitujący ladę

rzeźnika. Szafka nie była nawet w połowie tak solidna, na jaką

wyglądała (od pięciu lat przymierzał się do wyremontowania

kuchni, ale dotąd nie znalazł na to czasu). Wszystko podskoczyło do

góry, łącznie ze złotymi rybkami w słoju. Bill i Ted popatrzyli z

wyrzutem na opiekuna. Oczywiście wyrzut w ich małych

wyłupiastych oczkach mógł równie dobrze dotyczyć tego, że puszka

z karmą dla rybek znajdowała się w zasięgu jego ręki, a on raczej nie

miał zamiaru po nią sięgnąć. Przygoda z Billem i Tedem zaczęła się

dwa lata temu, kiedy poznali się w wesołym miasteczku. Nick był

wtedy na niezbyt udanej randce z pewną kobietą i jej sześcioletnim

synem. Dzieciak błagał o rybki, więc Nick z poświęceniem usiłował

trafić w akwarium piłeczkami pingpongowymi, na co wydał

czterdzieści dolarów. Kiedy wreszcie udało mu się wygrać, mama

chłopca oświadczyła, że nie życzy sobie w domu żadnych

obrzydliwych śmierdzących rybek, i oddała mu je z powrotem. Jego

szczęśliwy dzień. Bill i Ted mieli swoje wymagania. Byli nieustępliwi

w sprawie czystej wody i regularnych posiłków. Poza tym trudno

sobie wymarzyć lepszych współlokatorów. Niekonfliktowi, cisi,

nigdy nie miewali humorów i zawsze byli gotowi go wysłuchać.

Robards Karen - Urojenia.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: